Αγαπητέ συνάδελφε θα προσπαθήσω να απαντήσω συνοπτικά στα ερωτήματα:
1) Περίπου 40% των κατ' οίκον νοσηλευομένων παρουσιάζει λοιμώξεις, κυρίως του κατώτερου αναπνευστικού λόγω επαναλαμβανομένων εισροφήσεων και δευτερευόντως του ουροποιητικού που συχνά περιπλέκονται και με απορρύθμιση σακχαρώδη διαβήτη, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, αφυδάτωση και επιδείνωση νεφρικής ανεπάρκειας. Περίπου 40% είναι καρκίνοι τελικού σταδίου με όλες τις επιπλοκές τους (έμετοι, πλευριτικές και ασκιτικές συλλογές, εγκεφαλικό οίδημα, λοιμώξεις κλπ). Το υπόλοιπο ποσοστό είναι γαστρεντερίτιδες, αφυδατώσεις διαφόρων αιτίων εν τω βάθει φλεβικές θρομβώσεις, κυτταρίτιδες, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, παρόξυνση ΧΑΠ κλπ.
Συνεπώς οι υπηρεσίες που έχουν ανάγκη αυτοί οι ασθενείς είναι (εκτός από την ιατρική επίσκεψη) χορήγηση ορού, οξυγόνου, φαρμάκων μέσω νεφελοποιητή, ενδοφλεβίων φαρμάκων, αναρροφήσεις βρογχικών εκκρίσεων, τοποθετήσεις levin σίτισης και παροχέτευσης, ουροκαθετήρες, εκκενωτικές παρακεντήσεις κοιλίας και θώρακα. Φυσικά όλα αυτά κάτω από εργαστηριακή και στενή κλινική παρακολούθηση.
Δεν υπάρχει κανόνας για τις χρεώσεις. Στην κάθε περιοχή οι συνάδελφοι μπορούν να διαμορφώνουν το δικό τους τιμοκατάλογο υπηρεσιών, που έχει σχέση με τις αποστάσεις, το κόστος μετακίνησης και πολλά άλλα. Και σε αυτόν τον τομέα θα υπάρχει πάντα συμβουλευτική υποστήριξη από τη hoMed.
2) Τη στιγμή που μιλάμε δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη των κατ' οίκον προσφερομένων υπηρεσιών. Βέβαια διανύουμε περίοδο θυελλωδών αλλαγών και δε μπορούμε να ξέρουμε τι θα γίνει αύριο. Από την προηγούμενη ηγεσία του ΕΟΠΥΥ είχαμε λάβει την απάντηση "Δε μας ενδιαφέρει η κατ' οίκον νοσηλεία", παρ' όλο που το σύστημα αυτό εξοικονομεί πόρους, μειώνει τις ανάγκες για νοσοκομειακές κλίνες, μειώνει τη νοσηρότητα από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις κλπ κλπ. Γιατί άραγε δεν τους ενδιαφέρει; Καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Προς το παρόν οι άνθρωποι πληρώνουν εξ ιδίων τη δαπάνη της κατ' οίκον νοσηλείας. Όμως αυτή καθεαυτή η μετακίνηση ενός ασθενούς στο νοσοκομείο και η εκεί παραμονή του συνεπάγεται πολλά κόστη (μετακίνηση, οικείος που παραμένει δίπλα στον ασθενή ή αποκλειστική νοσοκόμα, μετακινήσεις για να τον επισκέπτονται στο νοσοκομείο, απώλεια ωρών εργασίας των οικείων για τα παραπάνω και άλλα). Ζυγίζοντας αυτά τα κόστη, τη συμμετοχή που πρέπει και θα πρέπει να πληρώνουν στο νοσοκομείο και προσθέτοντας την ταλαιπωρία του ασθενούς και των οικείων, πολύ συχνά προτιμούν να πληρώνουν το κόστος της κατ' οίκον νοσηλείας, όταν μάλιστα αυτό είναι συγκρατημένο σε χαμηλά και προσιτά επίπεδα.
3-4) Ομολογώ πως δεν κατάλαβα την τρίτη και την τέταρτη ερώτηση, ίσως απάντησα σε αυτές παραπάνω.