Δυνατότητα ανάπτυξης οργανωμένης κατ' οίκον περίθαλψης από ομάδες γιατρών

[Ηλίας Παπαζήσης]

Όχι. Ήταν πολύ μεγάλη μελέτη, βασιζόταν στις πιο πρόσφατες Έρευνες Οικογενειακών Προϋπολογισμών, τη Στατιστική Κοινωνικής Πρόνοιας και Υγιεινής, τους Εθνικούς Λογαριασμούς, δικές μας παλαιότερες μετρήσεις για την παραοικονομία της υγείας, όπου τα αποτελέσματα συγκλίνανε από διαφορετική προσέγγιση με αυτά του κ. Κυριόπουλου και άλλων συγγραφέων, ανάλυση στατιστικών δεδομένων ενδονοσοκομειακών ασθενών του νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ, ανάλυση στατιστικών του τμήματος κατ' οίκον νοσηλείας και αποτελέσματα δημοσκόπησης που εγιναν μετά από σχεδιασμό σε δύο δημόσια και ένα ιδιωτικό νοσοκομείο.

Τέτοιες μελέτες δεν μπορούν να επαναλαμβάνονται συχνά. Όμως δεν έχουμε λόγους να πιστεύουμε πως τα αποτελέσματα θα έχουν μεταβληθεί σημαντικά μέχρι σήμερα.

[Denominator]

Όμως δεν έχουμε λόγους να πιστεύουμε πως τα αποτελέσματα θα έχουν μεταβληθεί σημαντικά μέχρι σήμερα.

Αυτά που λέτε μπορεί να ίσχυαν επί των τελευταίων ετών της ευημερίας. Δεν έχουν αλλάξει σημαντικά οι συνθήκες από το 2005 έως τώρα στην Υγεία; Δεν έχει σημαντική έκπτωση η αγοραστική ικανότητα του μέσου ασθενή του 2013 σε σχέση με το μέσο ασθενή του 2005; Πώς μεταφράζονται αυτές οι αλλαγές σε ζήτηση ιατρικών υπηρεσιών και δη ακριβών όπως π.χ. δευτεροβάθμιας παρέμβασης στο σπίτι; Τι κάνει κανείς με τους ασθενείς που, ενώ συμφωνούν αρχικά να αγοράσουν τις υπηρεσίες που προσφέρονται, δεν έχουν να πληρώσουν; Νομίζω ότι θα πρέπει να είμαστε όλοι μας προσεκτικοί ώστε να μη μεταφέρουμε πράγματα που δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι ισχύουν στις μέρες μας στους συναδέλφους του φόρουμ...

[Ηλίας Παπαζήσης]

Εκείνη η μελέτη δεν εξέταζε οικονομικές παραμέτρους, πέρα από τη σύγκριση του κόστους της κατ' οίκον νοσηλείας με την ενδονοσοκομειακή που αποδείχθηκε σημαντικά χαμηλότερο. Εξέταζε το σύστημα, την επιλεξιμότητα ασθενών για κατ' οίκον δευτεροβάθμια περίθαλψη (eligibility) και την αποδοχή των ασθενών και των οικείων τους για δευτεροβάθμια περίθαλψη στο σπίτι. Δεν είχε σκοπό να εξετάσει τη δυνατότητα πληρωμής "out of the pocket", καθώς αυτή η περίθαλψη θα μπορούσε και μπορεί να καλυφθεί από οποιονδήποτε "τρίτο πληρώνοντα".

Ασφαλώς η "αγοραστική δύναμη" του κόσμου έχει δραματικά μειωθεί και αυτό δε θα μπορούσε να μη γίνεται αισθητό και στην αγορά της υγείας. Το ζούμε καθημερινά πάρα πολύ έντονα.

Εδώ είναι που πρέπει κανείς να παρακολουθεί τις καταστάσεις και να κάνει επιδέξιους ελιγμούς, μειώνοντας τα έξοδα, περιορίζοντας κατά το δυνατόν τους εισοδηματικούς στόχους και, τροποποιώντας διαχειριστικές μεθόδους, να μπορεί να παρέχει υπηρεσίες της ίδιας ποιότητας, με πολύ χαμηλότερο κόστος. Αυτή την τακτική ακολουθούμε από τότε που άρχισε η κρίση.