Εχετε παρεξηγησει τις προθεσεις μου.Σκοπος μου δεν ειναι να σας "την πω" απλά αναφερομαι σε μια ζοφερη ελληνικη πραγματικοτητα και οχι στο πως θα επρεπε να ειναι ιδανικα τα πραγματα.Εαν πατε στις πρωτες καταχωρησεις μου γραφω σαφεστατα πως δεν ειναι κομματι του αντικειμενου σας το νοσηλευτικο εργο.Στη συνεχεια,και χωρις να υποβαθμιζω την προσφορα σας ή το επιστημονικο σας πεδιο και κατοπιν ανοιγματος της κουβεντας από άλλους κατεθεσα την άποψη πως ΣΗΜΕΡΑ ,με την τραγικη ελλειψη εξειδικευμενου προσωπικου σε δευτερο και τριτο βαθμια νοσοκομεια ισως να ειχατε να προσφερετε περισσοτερα εκει.Και ορμωμαι να το πω επειδη το καθηκοντολογιο που αναφερετε σε περιοδους ισχνων αγελάδων θα μπορουσε να μετακυλιστει σε Γενικους Ιατρους,οχι γιατι ειναι καλυτεροι από εσας αλλα γιατι θα μπορουσαν να επεπλεαν εαν ηθελαν-σε επιπεδο προληψης και ενημερωσης τη στιγμη που και εσεις θα ειχατε ΟΛΟ το πεδιο δικο σας για την ασκηση της ειδικοτητας σας και προσφεροντας πολυ περισσοτερα.Οταν λετε πως σας ετυχε 1 φορα τοκετος στα 10 χρονια(από το 2002 που λετε πως διοριστηκατε μεσω ΑΣΕΠ) ειναι σα να λεω εγω πως εβαλα καθετηρα μια φορα στα 10 χρονια ή εραψα θλαστικο σε αυτη τη συχνοτητα.Κατανοειτε πως μιλαμε -περα απο θεωρητικες γνωσεις-και για τεχνικες που εαν τις αφησουμε,μας αφηνουν.
Θέλω να κλεισω επαναλαμβανοντας πως ειμαι απόλυτα μαζι σας στο πρωταρχικο σας ερωτημα ,εαν δηλ δικαιουνται να σας αλλοτριωνουν την ειδικοτητα και το αντικειμενο με νοσηλευτικα καθηκοντα και εκει ημουν σαφης πως δεν εχουν δικαιωμα και πως οιαδηποτε παρεμβαση δυναται να γινει αποκλειστικα συναινεση σας.
Περα απο αυτο ομως,και στο ανοιγμα της κουβεντας,ναι,καποια εποχη,τοτε που το χρημα και οι υποσχεσεις ερρεαν αφθονες σε αυτη τη χωρα, καθε ΚΥ ειχε και τη μαια του(η συντριπτικη πλειοψηφια αυτων βεβαια εχει συνταξιοδοτηθει και διαψευστε με εαν κανω λάθος) και ετσι οφειλε να ειναι,επειδη ομως περα απο το ιδεατο υπαρχει και μια καταπτυστη πραγματικοτητα που δε μπορουμε να αγνοουμε,εκανα την εκτιμηση(και οχι προταση) πως θα ηταν μάλλον καλυτερο να ασκουσατε τα καθηκοντα σας κάπου που υπαρχει πιο επιτακτικη αναγκη και οπου το πεδιο και το ευρος ασκησης των καθηκοντων σας θα ηταν πιο ολοκληρωμενο.Προσωπικα ομιλωντας,ως Γενικος ιατρος,σαφεστατα και θα ηθελα ενα συμμαχο διπλα μου στον τομεα της προληψης,επειδη ομως πολλοι εδω μεσα ειμαστε ιατροι σε περιφερειακα ιατρεια,αν με ρωτατε,αυτο που θα ειχα αναγκη πρωτιστως θα ηταν μια νοσηλευτρια που θα με βοηθουσε με τους 30 + ασθενεις που βλέπω καθε φορά ΜΟΝΟΣ.Δυστυχως ομως,που τετοια τυχη...
Και κατι τελευταιο:Εσεις ,χωρις να υποβαθμιζω τον τομεα της προληψης και την προσφορα σας ,θα προτιμουσατε να δουλευτε σε ενα -κατα τα συμφραζομενα σας-αφοπλισμενο ΚΥ οπου ακομη και οι γιατροι-οπως λετε-αναλλωνονται στη συνταγογραφηση ή πχ σε ένα τριτοβαθμιο νοσοκομειο πχ στο μαιευτηριο ή σε καποιο τμημα οικογενειακου προγραμματισμου οπου θα μπορουσατε και με προληψη να ασχολειστε αλλα και να δρουσατε πιο επεμβατικα πχ τοκετοι,μαθηματα ανωδυνου,φροντιδα λεχωιδας κτλ?