Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ
Ποινές σε παραβατικές συμπεριφορές στο χώρο της υγείας
Gatekeeper:
Άρθρο 04: Ποινές Ιατρών Ε.Σ.Υ.
Η παράγραφος 5 του άρθρου 77 του ν. 2071/92 (Α΄123) τροποποιείται ως εξής:
«Στα αδικήματα της παρ. 1 περ. α και β του άρθρου αυτού, ο ιατρός τιμωρείται υποχρεωτικώς με ποινή οριστικής παύσης και σωρευτικά με ποινή προστίμου, από 10.000 ευρώ μέχρι 50.000 ευρώ για την α΄ περίπτωση και το ποσό του ανταλλάγματος προσαυξημένο επί 50 φορές για την β΄ περίπτωση».
Βαρνάβα δάγκωσέ τους. Μας ταΐζουν ψίχουλα και θέλουν παντεσπάνι....
Gatekeeper:
Άρθρο 05: Πειθαρχικά Συμβούλια Ιατρικών Συλλόγων
2. Σε περίπτωση ελαφρών παραπτωμάτων, οι Πρόεδροι των Ιατρικών Συλλόγων μπορούν οίκοθεν, μετά από κλήση σε απολογία, να επιβάλλουν την ποινή της επιπλήξεως ή του προστίμου μέχρι 5.000 Ευρώ. Έφεση κατά της απόφασης αυτής επιτρέπεται μέσα σε 15 μέρες, ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου, και είναι απαράδεκτη αν δεν καταβληθεί στο Σύλλογο το πρόστιμο που επιβλήθηκε».
Πατούλη κοιμάσε ? ? Κι αν ο γιατρούλης δεν έχει φράγκο Μαρουσιώτη Δημαρχέ μου ??
Gatekeeper:
Άρθρο 13:
Στο τέλος της περίπτωσης β της παραγράφου 2 του άρθρου 21 του ν.3580/2007 (Α΄134) όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Για την κατάληψη θέσης σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, Μονάδες Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών και Μονάδες Μεταμόσχευσης προηγούνται οι επικουρικοί ιατροί που προσκομίζουν βεβαίωση εξειδίκευσης στα ανωτέρω τμήματα και ελλείψει αυτών, όσοι έχουν αποδεδειγμένη εμπειρία σε αυτά. Ως αποδεδειγμένη εμπειρία νοείται η βεβαίωση προϋπηρεσίας στις ανωτέρω Μονάδες».
Με την ίδια λογική για την κατάληψη θέσης σε ΤΕΠ να προηγούνται οι επικουρικοί ιατροί που προσκομίζουν βεβαίωση εξειδίκευσης στα ανωτέρω τμήμα (ΕΠΙ-ΕΚΑΒ κτλ)
Δ. Κουναλάκης:
Έστειλα κάποια σχόλια ελπίζω να δημοσιευτούν.
Άρθρο 1:
Γιατί δεν υπάρχει καμιά ποινή όταν ο φαρμακοποιός παραδίδει φάρμακα με απλή (εκτός ΕΟΠΥΥ) συνταγή στον ασφαλισμένο και δεν σφραγίζει το κουπόνι του φαρμάκου όπως ορίζει η σχετική υπουργική απόφαση (545/Β/2012) που έχει αναρτήσει και ο ΕΟΦ.
Γιατί δεν υπάρχει καμιά ποινή για την περίπτωση που φαρμακοποιός χορηγήσει χωρίς ιατρική συνταγή φάρμακα που δεν ανήκουν στην χρόνια φαρμακευτική αγωγή του ασθενή και που απαιτείται ιατρική συνταγή για την χορήγηση τους; Με αυτό τον τρόπο δεν βρέθηκε να γίνονται και παράλληλες εξαγωγές;
Γιατί δεν προβλέπεται ποινή για την χρήση του λεγόμενου «βιβλιαρίου κουπονιών δανεισμένων φαρμάκων» που έχουν πολλοί φαρμακοποιοί; Προβλέπεται και από που να διατηρεί κουπόνια ο φαρμακοποιός από φάρμακα που έχει δώσει σε ασθενή;
Άρθρο 2:
Παράγραφος 1: Είναι δυνατόν οι γιατροί να βεβαιώνουν εάν ο ασθενής έχει ασφαλιστική ικανότητα; Τηρούν οι γιατροί αρχείο με δεδομένα που να βεβαιώνουν ασφαλιστική ικανότητα; Μήπως το 2013 θα έπρεπε τα ασφαλιστικά ταμεία να μπορούν να ξέρουν πόσα άμεσα και έμμεσα μέλη έχουν κάλυψη για περίθαλψη;
Παράγραφος 2: Σε μεταγενέστερο νόμο του ΠΔ 121/2008 δίδεται η δυνατότητα αντιγραφής συνταγής βάση γνωμάτευσης ιατρού άλλης ειδικότητας. Με την διατύπωση αυτή, το καταργείτε αυτό. Σε μια τέτοια περίπτωση, σε περιοχές όπου υπάρχει έλλειψη ιατρού συγκεκριμένης ειδικότητας, κανένας άλλος γιατρός δεν μπορεί να συνταγογραφήσει βάση γνωμάτευσης. Ορίζοντας τον συνταγογράφο ιατρό αποκλειστικά υπεύθυνο, επιτρέπετε την άρνηση της συνταγογράφησης για φάρμακα που ο συνταογογράφος δεν έχει εμπειρία από την χρήση τους και την παραπομπή του ασθενή σε αυτόν που τα συνέστησε.
Παράγραφος 5 & 6: Είναι παράγραφοι που αφορούν τους φαρμακοποιούς και θα έπρεπε να βρίσκονται στο 1ο άρθρο.
Παράγραφος 7: Είναι δυνατόν να απαγορεύεται και να τιμωρείται η μη καταχώρηση των φαρμάκων των συνταγών που έχουν εκδοθεί ηλεκτρονικά; Τι στόχο έχει αυτό; Λείπει μόνο «η βαθειά κυανή μελάνη» στην χειρόγραφη καταχώρηση. Είναι δυνατόν στην Ινδία να δίνουνε smartcard αντί για βιβλιάριο και στην Ελλάδα το 2013 να απαιτείται η χειρόγραφη καταχώρηση της ηλεκτρονικής συνταγής;;;;
Άρθρο 3:
Το ίδιο πράγμα δεν θα έπρεπε να ισχύει και όταν ο φυσικοθεραπευτής απαιτεί επιπλέον χρήματα από τον ασθενή πέραν της νόμιμης συμμετοχής ή όταν εκτελεί και χρεώνει πράξεις που δεν έχουν ζητηθεί από τον ιατρό;
Άρθρο 13:
Είναι δυνατόν να μπαίνει σε πίνακα επιλαχόντων ένας γιατρός με περισσότερα προσόντα και εξειδίκευση στο αντικείμενο και να προτιμάται ένας επικουρικός ιατρός που μπορεί να έχει μόνο την εξειδίκευση; Είναι αξιοκρατία στις προσλήψεις αυτό;
Με δεδομένο τον τίτλο του παρόντος σχεδίου νόμου, μπορεί να θεωρηθεί ποινή για όποιον έχει τα προσόντα αλλά δεν εργάζεται ως επικουρικός την παρούσα χρονική στιγμή που αναμένονται προσλήψεις στις ΜΕΘ;
Gatekeeper:
Να προσθέσω πως αντι των εξοντωτικών προστιμων και ποινων με διακοπη συμβασης, θα ηταν προτιμότερο να υιοθετηθει ένα είδος point system με υπευθυνο τον ΠΙΣ, εννιαιο για όλους του ιατρους.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση