ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Θέματα Ειδικευομένων

Άρνηση εκτέλεσης των εντολών του Επιμελητή μου (...)

(1/5) > >>

anasm:

Γειά σας,

Το σενάριο του τίτλου, μπορεί να ακούγεται ακραίο, και ίσως, ακατάσχετη θεωρητικολογία...

Παρόλα αυτά, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω,
γιατί θα πρέπει, ένας Ειδικευόμενος,
να υπακούει και να εκτελεί τις εντολές του (ιεραρχικά και επιστημονικά) ανωτέρου του,
λες και η Κλινική, είναι Λόχος Στρατοπέδου...

Να υπακούει, να εκτελεί, και να διαιωνίζει γνώση και θεραπευτική πρακτική, πολλές φορές, παρωχημένη κατά τουλάχιστον μια δεκαετία...

Αυτό, προφανέστατα, και έχει επίπτωση :

1) Στην ποιότητα των όποιων παρεχόμενων υπηρεσιών προς το νοσηλευόμενο ασθενή, που σε τελική ανάλυση με πληρώνει...
2) Στην εκπαίδευσή μου, και στη συνολική κατάρτιση που αποκομίζω...

Το ξέρω, ότι ακούγεται ακραίο, και ότι ενέχει «παράπλευρες απώλειες»...

Υπάρχει, όμως, άλλος τρόπος,
ώστε να αναθεωρηθούν κάποιες πρακτικές, που έχουν καθιερωθεί ως "Πρωτόκολλο της Κλινικής",
και που δεν έχουν σοβαρή επιστημονική βάση τεκμηρίωσης...?

Σας ευχαριστώ πολύ.

EzeΤΡΟΛ:
Θα μπορούσες να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος; Τί συνάντησες που το θεωρείς ως παρωχημένη γνώση και πρακτική;
Και γιατί να είναι λάθος η άποψη του επιμελητή και όχι η δική σου; Πώς μπορείς να είσαι τόσο σίγουρος;
Βεβαίως, δεν ζητάω παρά μόνο περιγραφή των περιστατικών (και όχι των προσώπων).

anasm:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΘα μπορούσες να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος; Τί συνάντησες που το θεωρείς ως παρωχημένη γνώση και πρακτική;
Και γιατί να είναι λάθος η άποψη του επιμελητή και όχι η δική σου;
Πώς μπορείς να είσαι τόσο σίγουρος;
Βεβαίως, δεν ζητάω παρά μόνο περιγραφή των περιστατικών (και όχι των προσώπων).

--- Τέλος παράθεσης ---

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας, ως προς τους ενδοιασμούς που εκφράζετε.

Καταρχάς, επιτρέψτε μου ένα εντελώς αυθόρμητο σχόλιο.
Έχω την αίσθηση, ότι, από τους 120 αναγνώστες (!!) του παρόντος topic, μάλλον, στη συντριπτική πλειονότητά τους, δεν είναι ειδικευόμενοι...  ;)

Θα ξεκινήσω από τη "γενική αντίληψη", που έχουμε όλοι οι ειδικευόμενοι, ότι : "Κάνω ό,τι που υπέδειξε ο Επιμελητής μου, και δεν έχω καμία Ευθύνη..."

Νομίζω, ότι, την ευθύνη του περιστατικού, την έχει καταρχάς, και στα μάτια των συγγενών, που βρίσκονται στο πλευρό του αρρώστου τους,
ο γιατρός, που βλέπουν να παράσχει υπηρεσίες στον ασθενή τους...

Είμαι, πράγματι, "άμοιρος ευθυνών",
όταν, με χασμουρητά, ως παραλλαγμένα γ@μοσταυρίδια, στις 4πμ, από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής,
ο επιμελητής μου,
όταν του αναφέρω, δύσπνοια και έντονους τρίζοντες στις βάσεις,
μου υποδεικνύει : "Ε, κάν'του 2 lasix..."

Κι αυτό γιατί, στην Παθολογική Κλινική, που μου έλαχε ο κλήρος,
δεν "πολυ-συνηθίζουν" να χορηγούν "νυχτιάτικα" (iv)-νιτρώδη...??  ???

EzeΤΡΟΛ:
Θα συμφωνήσω μαζί σας: Είναι πράγματι παρωχημένη και μη συγγνωστή πρακτική το ότι δεν κατέβηκε να δει ο ίδιος ένα δυνητικά σοβαρό περιστατικό που του ανέφερε ο ειδ/νος.

Denominator:
Επειδή έχω βρεθεί και στους δύο ρόλους, και ως εκπαιδευόμενος κατά τη διάρκεια της ειδικότητάς μου, αλλά και ως εκπαιδευτής, θα πω γενικά ότι η αλήθεια φαίνεται διαφορετική σε κάθε ρόλο, χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι ενιαία. Όπως απαιτείται ένας ειδικευόμενος να είναι εργατικός και φιλομαθής, έτσι και ένας εκπαιδευτής οφείλει να ανταποκρίνεται άμεσα στα εκπαιδευτικά του καθήκοντα, όποτε του ζητούνται. Ας μην ξεχνούμε ότι και οι εφημερίες των ειδικευομένων είναι μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και δεν μπορούν να απαλλάξουν κανένα ειδικό από την ευθύνη των περιστατικών. Από την άλλη, έχω συναντήσει και περιπτώσεις ειδικευόμενων (που σαφώς ήταν η μειοψηφία), που εκμεταλλεύονται την υποχρέωση αυτή των εκπαιδευτών για να μην μπουν ποτέ στη διαδικασία να ασκήσουν ουσιαστικά ιατρική, φτάνοντας στο τέλος της ειδικότητας χωρίς να είναι ολοκληρωμένοι κλινικά.
Η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει πάντα διάθεση ουσιαστικής προσέγγισης εκπαιδευτή/εκπαιδευόμενου, διαδικασία κατά την οποία ο εκπαιδευόμενος θα πρέπει να είναι πάντα ένα σκαλί πιο πάνω σε υπομονή και υποχωρητικότητα, χωρίς να σημαίνει ότι δε θα διατηρήσει άποψη και πρακτική. Αν διαρρηχθεί αυτή η (ιερή) σχέση, η νομική κάλυψη μπορεί να υπερισχύσει κάθε λογικής, με καταστρεπτικά αποτελέσματα για όλους και ιδίως για τους ασθενείς.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα