“Πόνος υπάρχει όποτε ο πάσχων αναφέρει ότι υπάρχει”
Η φροντίδα του παιδιού που πάσχει από μια σοβαρή και απειλητική για τη ζωή αρρώστια όπως ο καρκίνος, πρέπει να είναι ολιστική σε όλες τις φάσεις της νόσου. Πρέπει να περιλαμβάνει την σύγχρονη και επιστημονικά τεκμηριωμένη αντιμετώπιση τόσο της ίδιας της νόσου όσο και των σοβαρών προβλημάτων που απορρέουν από την νόσο και την χορηγούμενη θεραπεία. Μεταξύ των τελευταίων περιλαμβάνεται ο πόνος, ένα σύμπτωμα που επηρεάζει καταλυτικά την ποιότητα ζωής του παιδιού και της οικογένειάς του. Ο πόνος στα παιδιά με καρκίνο αναγνωρίζεται σήμερα ως σύμπτωμα σημαντικό και εξουθενωτικό που επηρεάζει την ποιότητα της ζωής τους .Η λέξη πόνος προέρχεται από το ρήμα πένομαι που σημαίνει μοχθώ, κοπιάζω, άρα ο πόνος ισοδυναμεί με σκληρή εργασία, μόχθο. Το ουσιαστικό άλγος ετυμολογικά συνδέεται με το ρήμα αλέγω που σημαίνει μεριμνώ, φροντίζω, άρα με την λέξη άλγος αποδίδεται ο σωματικός ή ψυχικός πόνος, δοκιμασία.
Έτσι λοιπόν, πόνος είναι οτιδήποτε χαρακτηρίζεται ως «πόνος» από το πρόσωπο που έχει ή είχε την εμπειρία του. Πόνος υπάρχει όποτε ο πάσχων αναφέρει ότι υπάρχει. Είναι η δυσάρεστη εμπειρία των αισθητηρίων οργάνων και του συναισθήματος που συνοδεύεται από πραγματική ή ενδεχόμενη βλάβη των ιστών ή περιγράφεται με όρους που σημαίνουν βλάβη. Ο πόνος είναι πάντοτε υποκειμενικός, είναι ό,τι το παιδί περιγράφει ως δυσάρεστο συναίσθημα και όχι ό,τι οι άλλοι πιστεύουν ή ερμηνεύουν, υποβαθμίζει τη ζωή αυτού που πονάει. Επομένως πόνος στο παιδί είναι ό,τι υποβαθμίζει τη ζωή του αλλά και τη ζωή όσων το φροντίζουν. Το κάθε άτομο μαθαίνει να χρησιμοποιεί τη λέξη «πόνος» δια μέσου εμπειριών που σχετίζονται με κάκωση σε πρώιμη ηλικία (International Association of Study of Pain –ΙΑSP Pain/1979). Συμπερασματικά, θα λέγαμε, πόνος είναι η δυσάρεστη αισθητική και συγκινησιακή υποκειμενική εμπειρία.
Ο πόνος στα παιδιά με καρκίνο μπορεί να οφείλεται στη νόσο, στη θεραπεία για τη νόσο και τις παρεμβάσεις για τη διάγνωση ή θεραπεία της νόσου (Μπάκα και συν., 2006), και επηρεάζεται από ένα σύνολο ψυχολογικών παραγόντων. Μερικοί απ' αυτούς περιλαμβάνουν την ερμηνεία που το άτομο δίνει στο πόνο του, την προσοχή που επικεντρώνει σε αυτόν, το άγχος και την αίσθηση ελέγχου που πιστεύει ότι μπορεί να ασκήσει πάνω στον πόνο, τις προσδοκίες που έχει σχετικά με τις επιπτώσεις του, τους κοινωνικούς και πολιτισμικούς παράγοντες που επηρεάζουν την αντίληψη του πόνου και τη στάση του ατόμου απέναντί του.
Οι ατομικοί παράγοντες που επηρεάζουν την έκφραση πόνου είναι η ηλικία, η ωριμότητα και εξέλιξη, η προσωπικότητα, η οικογένεια και οι δεσμοί, ο κοινωνικός περίγυρος, η θρησκευτική παράδοση και η προηγηθείσα εμπειρία πόνου.
ΠΗΓΗ: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος