Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα
ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΕΚΤΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΙΑΤΡΕΙΟΥ
EzeΤΡΟΛ:
Eγώ όταν μου συμβαίνει να μου έρχονται από αλλού προκλητικά, υποδαυλίζω τους δικούς μου και τους στρέφω εναντίον των ξένων που τους παίρνουν τη σειρά. Στη συνέχεια, το τοπικό εθιμικό δίκαιο δουλεύει από μόνο του και καθαρίζει για πάρτη σου.
Αυτό δεν χρειάζεται να γίνεται απαραιτήτως με λόγια, μπορείς π.χ. να το πετύχεις εάν καθυστερήσεις υπερβολικά πολύ μέσα στο ιατρείο τον ξένο: θα ακούσεις τους νόμιμους δικαιούχους από έξω να ωρύονται ενώ θα δεις τον απρόσκλητο εισβολέα να τον λούζει κρύος ιδρώτας, γνωρίζοντας την κατακραυγή/προπηλακισμό από τους ντόπιους θεματοφύλακες του Ιατρείου με τους οποίoυς θα έρθει αντιμέτωπος όταν ξεπορτίσει. Την επόμενη φορά, θα το σκεφτεί διπλά να εισβάλλει στα ξένα χωράφια και το πιθανότερο είναι ότι δεν θα το αποτολμήσει.
Γ.Κτιστάκης:
Σε ασθενή που δεν γνωρίζεις υποχρεούσαι και δικαιούσαι να του αφιερώνεις περισσότερο χρόνο να τον εξετάζεις (έστω ελέγχοντας το ιστορικό του και πιθανές εξετάσεις που έχουν στα βιβλιάρια), πριν συνταγογραφήσεις ΠΔ 121/2007 άρθρο 2. Αυτό μπορείς να το βγάλεις σε ανακοίνωση στον χώρο αναμονής ή στην πόρτα του ιατρείου. (Για μένα είναι επιτακτικό να υπάρχει έξω από την πόρτα ΚΑΘΕ ιατρείου). Για τις περιπτώσεις ασθενών που θα διαμαρτυρηθούν για την καθυστέρηση, μπορείς να απαντάς ότι όταν θα έρθει η σειρά τους, να μην δεχτούν να τους αφιερώσεις χρόνο, αλλά να τους κάνεις «μια ξεπέτα» με ότι σημαίνει αυτό για την υγεία τους.
Αυτά έπρεπε να τα είχαμε εφαρμόσει από την αρχή εδώ και χρόνια, αλλά δυστυχώς υπάρχουν ακόμα «συνάδελφοι» που θεωρούν τον αυξημένο αριθμό ασθενών και συνταγών ως δείκτη παραγωγικότητας. Αυτά τα «μπακαλίστικα» πρέπει να σταματήσουν και αυτό μπορεί να γίνει με συνεννόηση και συνεργασία σε κάθε Κ.Υ, με εφαρμογή ίδιας τακτικής από όλους. Δεν μπορεί να είναι στο ίδιο τσουβάλι αυτοί που κάνουν ιατρική, με αυτούς που κάνουν «εμποροπανήγυρη» όπως είπες. Μπορείτε να μου πείτε ότι αυτό είναι ένα όνειρο, αλλά όσοι πιστεύουν σε αυτό, είναι υποχρεωμένοι να πολεμήσουν μήπως και αλλάξει κάποτε αυτή η κακομοιριά που μας δέρνει και που έχει σαν αντίκτυπο την απαξίωσή μας ως ιατροί.
Richard:
Αγαπητέ συνάδελφε Jack,
Διάβασα το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις. Θέλω να σε διαβεβαιώσω ότι οι περισσότεροι εξ'ημών που είμαστε διορισμένοι σε Π.Ι. αντιμετωπίσαμε ή και αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα αυτά.
Θα ήθελα να σου πω ότι συμφωνώ απολύτως με τη Μαρία Χόρτη, την οποία γνωρίζω προσωπικά και με την οποία έχουμε συζητήσει επανειλημμένως το πρόβλημα αυτό.
Εγώ προσωπικώς βρέθηκα στο δίλημμα μεταξύ ιδιωτικού ιατρείου και επιβολή τάξης στο Π.Ι. με την εφαρμογή ραντεβού και επέλεξα καταρχήν τη 2η λύση, με προοπτική κάποια στιγμή να μεταπηδήσω στην 1η. Εφάρμοσα την ακόλουθη τακτική:
Από πέρσυ καθιέρωσα μια ημερομηνία έναρξης του συστήματος των ραντεβού. Σε κάθε ασθενή που προσερχόταν άνοιγα ηλεκτρονική κάρτα ασθενή, κατέγραφα πλήρες ιστορικό, έκανα μια στοιχειώδη κλινική εξέταση (αν δεν προλάβαινα τα πάντα στο 1ο ραντεβού, κάποια γινόντουσαν στα επόμενα), έκανα συνταγογράφηση (3μηνη συνταγή στους ρυθμισμένους ασθενείς, 1 ή 2 μήνες στους αρρύθμιστους) και τους έκλεινα το επόμενο ραντεβού επί τόπου. Κάθε φορά δηλαδή που ο ασθενής προσέρχεται, του κλείνω το επόμενο ραντεβού του, συνεπώς δεν επιβαρύνομαι με τηλέφωνα.
Ταυτόχρονα, σταδιακά έπεισα τον κόσμο ότι και τα επείγοντα περιστατικά θα εξετάζονται κατόπιν ραντεβού, αφού ο ασθενής μου τηλεφωνήσει και μου περιγράψει το πρόβλημά του. Ανάλογα το πόσο "επείγον" κρίνω το περιστατικό θα του πω να έρθει άμεσα ή σε 1-2 ώρες ή προς το τέλος της ημέρας.
Τέλος, όσον αφορά τους προσερχόμενους από γειτονικά ιατρεία, τους παραπέμπω για την τακτική συνταγογράφηση στον ιατρό τους με τη δικαιολογία ότι "κλείνουμε ραντεβού μόνο για τους κατοίκους της περιοχής ευθύνης μας".
Έχω κλείσει 14 μήνες εφαρμογής του συστήματος αυτού. Πριν από 1,5 χρόνο, υπήρχαν ουρές κόσμου έξω από το ιατρείο καθημερινά. Οι πρώτοι ασθενείς προσέρχονταν 4-5 το πρωί για να πιάσουν σειρά, και περί τις 08:30πμ είχαν μαζευτεί μια 40ρια ασθενείς. Μέσος χρόνος αναμονής ήταν 4 ώρες και αν ο ασθενής ερχόταν μετά τις 11πμ δεν είχε καμία ελπίδα να εξυπηρετηθεί. Κυριαρχούσε το χάος και ο εκνευρισμός - οι τσακωμοί και κάθε μέρα επέστρεφα σπίτι με νεύρα. Σημειωτέον ότι εργάζομαι σε διθέσιο Π.Ι. με πολύ μεγάλο πληθυσμό ευθύνης (6-7000 μόνιμοι κάτοικοι το χειμώνα, 15000 το καλοκαίρι).
Σήμερα υπάρχει μια πολιτισμένη εικόνα στο Ιατρείο από άποψης οργάνωσης. Ανά πάσα στιγμή περιμένουν το πολύ 5-6 άτομα έξω από το ιατρείο (συνήθως 2-3). Ο κάθε ασθενής έχει το χρόνο του, υπάρχει άλλη σχέση ιατρού - ασθενή, έχω το χρόνο να ασκήσω προληπτική ιατρική και να διαχειριστώ τα χρόνια νοσήματα και τόσο οι ασθενείς όσο και εγώ είμαστε ενθουσιασμένοι. Δεν υπάρχει πια το φαινόμενο "τι κάνει ο ιατρός τόσες ώρες;".
Ορισμένοι κάτοικοι ήταν αρχικώς δύσπιστοι ή και διαμαρτύρονταν για το μεγάλο χρόνο αναμονής (για το 1ο ραντεβού μόνο, καθότι οι ημερομηνίες είχαν κλείσει γρήγορα), ωστόσο μετά τους πρώτους 3-4 μήνες το σύστημα "έστρωσε" εντελώς και τώρα λειτουργεί άψογα.
Πριν το εφαρμόσω είχα κάποιες αμφιβολίες αλλά η κατάσταση που κυριαρχούσε ήταν απελπιστική και δεν είχα άλλη ελπίδα. Εξάλλου, από όσους συναδέλφους το εφάρμοσαν κανείς δεν το μετάνιωσε.
Καλές αποφάσεις σε ό,τι και αν επιλέξεις και καλή επιτυχία!
Gateopener:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΑγαπητέ συνάδελφε Jack,
Διάβασα το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις. Θέλω να σε διαβεβαιώσω ότι οι περισσότεροι εξ'ημών που είμαστε διορισμένοι σε Π.Ι. αντιμετωπίσαμε ή και αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα αυτά.
Θα ήθελα να σου πω ότι συμφωνώ απολύτως με τη Μαρία Χόρτη, την οποία γνωρίζω προσωπικά και με την οποία έχουμε συζητήσει επανειλημμένως το πρόβλημα αυτό.
Εγώ προσωπικώς βρέθηκα στο δίλημμα μεταξύ ιδιωτικού ιατρείου και επιβολή τάξης στο Π.Ι. με την εφαρμογή ραντεβού και επέλεξα καταρχήν τη 2η λύση, με προοπτική κάποια στιγμή να μεταπηδήσω στην 1η. Εφάρμοσα την ακόλουθη τακτική:
Από πέρσυ καθιέρωσα μια ημερομηνία έναρξης του συστήματος των ραντεβού. Σε κάθε ασθενή που προσερχόταν άνοιγα ηλεκτρονική κάρτα ασθενή, κατέγραφα πλήρες ιστορικό, έκανα μια στοιχειώδη κλινική εξέταση (αν δεν προλάβαινα τα πάντα στο 1ο ραντεβού, κάποια γινόντουσαν στα επόμενα), έκανα συνταγογράφηση (3μηνη συνταγή στους ρυθμισμένους ασθενείς, 1 ή 2 μήνες στους αρρύθμιστους) και τους έκλεινα το επόμενο ραντεβού επί τόπου. Κάθε φορά δηλαδή που ο ασθενής προσέρχεται, του κλείνω το επόμενο ραντεβού του, συνεπώς δεν επιβαρύνομαι με τηλέφωνα.
Ταυτόχρονα, σταδιακά έπεισα τον κόσμο ότι και τα επείγοντα περιστατικά θα εξετάζονται κατόπιν ραντεβού, αφού ο ασθενής μου τηλεφωνήσει και μου περιγράψει το πρόβλημά του. Ανάλογα το πόσο "επείγον" κρίνω το περιστατικό θα του πω να έρθει άμεσα ή σε 1-2 ώρες ή προς το τέλος της ημέρας.
Τέλος, όσον αφορά τους προσερχόμενους από γειτονικά ιατρεία, τους παραπέμπω για την τακτική συνταγογράφηση στον ιατρό τους με τη δικαιολογία ότι "κλείνουμε ραντεβού μόνο για τους κατοίκους της περιοχής ευθύνης μας".
Έχω κλείσει 14 μήνες εφαρμογής του συστήματος αυτού. Πριν από 1,5 χρόνο, υπήρχαν ουρές κόσμου έξω από το ιατρείο καθημερινά. Οι πρώτοι ασθενείς προσέρχονταν 4-5 το πρωί για να πιάσουν σειρά, και περί τις 08:30πμ είχαν μαζευτεί μια 40ρια ασθενείς. Μέσος χρόνος αναμονής ήταν 4 ώρες και αν ο ασθενής ερχόταν μετά τις 11πμ δεν είχε καμία ελπίδα να εξυπηρετηθεί. Κυριαρχούσε το χάος και ο εκνευρισμός - οι τσακωμοί και κάθε μέρα επέστρεφα σπίτι με νεύρα. Σημειωτέον ότι εργάζομαι σε διθέσιο Π.Ι. με πολύ μεγάλο πληθυσμό ευθύνης (6-7000 μόνιμοι κάτοικοι το χειμώνα, 15000 το καλοκαίρι).
Σήμερα υπάρχει μια πολιτισμένη εικόνα στο Ιατρείο από άποψης οργάνωσης. Ανά πάσα στιγμή περιμένουν το πολύ 5-6 άτομα έξω από το ιατρείο (συνήθως 2-3). Ο κάθε ασθενής έχει το χρόνο του, υπάρχει άλλη σχέση ιατρού - ασθενή, έχω το χρόνο να ασκήσω προληπτική ιατρική και να διαχειριστώ τα χρόνια νοσήματα και τόσο οι ασθενείς όσο και εγώ είμαστε ενθουσιασμένοι. Δεν υπάρχει πια το φαινόμενο "τι κάνει ο ιατρός τόσες ώρες;".
Ορισμένοι κάτοικοι ήταν αρχικώς δύσπιστοι ή και διαμαρτύρονταν για το μεγάλο χρόνο αναμονής (για το 1ο ραντεβού μόνο, καθότι οι ημερομηνίες είχαν κλείσει γρήγορα), ωστόσο μετά τους πρώτους 3-4 μήνες το σύστημα "έστρωσε" εντελώς και τώρα λειτουργεί άψογα.
Πριν το εφαρμόσω είχα κάποιες αμφιβολίες αλλά η κατάσταση που κυριαρχούσε ήταν απελπιστική και δεν είχα άλλη ελπίδα. Εξάλλου, από όσους συναδέλφους το εφάρμοσαν κανείς δεν το μετάνιωσε.
Καλές αποφάσεις σε ό,τι και αν επιλέξεις και καλή επιτυχία!
--- Τέλος παράθεσης ---
Αγαπητέ συνάδελφε @Richard,πολύ ενδιαφέρουσα η μέθοδος που εφαρμόζεις.Είχα ξεκινήσει και εγώ αντίστοιχο θέμα με τίτλο ΠΦΥ στην εποχή της e-syntagografisi,αλλα λογω της τρεχουσας,τοτε,επικαιροτητας δεν ειχε μια συνεχεια....Τι συμβαινει με τα ραντεβου σε περιπτωση που απουσιασεις εκτακτα;
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση