Γενικά > Αποσπάσματα από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο
Άγχος και επίδοση
Zachariadis:
Εμένα δεν με ενοχλεί τόσο η πρόδιλη προσπάθεια έμμεσης διαφήμισης στην πλάτη του forum,
όσο το γεγονός ότι δεν φαίνεται να θέλει ουσιαστικά να συμμετάσχει σε αυτό.
Είναι σαν να κολλάει διαφημιστικές πινακίδες και μηνύματα πάνω σε ένα λεωφορείο του οποίου
όμως δεν θέλει ούτε επιβάτης να γίνει ,ούτε να ταξιδέψει.
Γ.Κτιστάκης:
Ευπρόσδεκτη κάθε τοποθέτηση και θα ήθελα εάν μπορούσε να μας καταθέσει κάποιες σκέψεις της και εμπειρίες της για το τι εστί άγχος τι φόβος να προσπαθήσει να δώσει και σε εμάς τους φορουμιστες απλά πράγματα για να κατανοήσουμε την διαφορετικότητα και διαφορές μεταξύ άγχους και φόβου και να μπούμε σε μια κουβέντα περί άγχους και φόβου και την διαχείρισή τους από εμάς στην καθημερινότητά μας, με γνώμες από ειδικούς και μη.
Γιούλη:
Βεβαίως και να καταθέσω τις απόψεις μου πάνω στις έννοιες φόβος - άγχος :)
Ως προς τη σημασία του άγχους και του φόβου γενικά, είναι και τα δύο συναισθήματα που βιώνουμε όταν ανησυχούμε και όταν αισθανόμαστε κάποιου είδους απειλή (χωρίς πάντοτε να γνωρίζουμε με ακρίβεια το λόγο που νιώθουμε ότι απειλούμαστε).
Υπάρχει μια βασική διαφορά όμως μεταξύ φόβου και άγχους. Ο φόβος είναι η αίσθηση αγωνίας που συνδέεται με συγκεκριμένο και πραγματικό κίνδυνο, δημιουργείται δηλαδή όταν βλέπουμε ή βιώνουμε κάτι που μας τρομάζει. Το άγχος από την άλλη είναι μια γενικότερη συναισθηματική αντίδραση που συνδέεται με ένα αναμενόμενο ή φανταστικό κίνδυνο. Μπορεί να εκληφθεί ως ο τύπος φόβου που βιώνουμε όταν σκεφτόμαστε ή στεναχωριόμαστε για κάτι και όχι τόσο όταν το βιώνουμε πραγματικά.
Βέβαια, υπάρχουν διάφορες θεωρίες και η κάθε μια δίνει τη δική της εξήγηση για το τι προκαλεί το άγχος.
Denominator:
Πότε πρέπει να θεραπεύουμε το άγχος και πότε το φόβο;
Μία γενική αρχή που έχω στο μυαλό μου είναι όταν καθίσταται το άτομο δυσλειτουργικό: Η αναγκαιότητα της αγωγής είναι συνάρτηση του βαθμού δυσλειτουργικότητας.
Επίσης, χωρίς να έχω καμία σχέση με ψυχιατρική (ενώ οι συνάδελφοι γενικοί γιατροί έχουν κάνει ψυχιατρική στην ειδικότητα), θεωρώ ότι σε πολλές φοβικές καταστάσεις και απλές νευρώσεις μπορεί η μη φαρμακευτική παρέμβαση να είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φαρμακευτική αγωγή.
Γιούλη:
Συμφωνώ με την επισήμανση ότι η θεραπεία είναι θέμα δυσλειτουργικότητας και γι αυτό διαφέρει για κάθε άτομο τόσο η θεραπεία που είναι κατάλληλη για αυτό όσο και το πότε είναι απαραίτητη στην ουσία δηλαδή πότε υπάρχει πραγματικό πρόβλημα.
Φυσικά, υπάρχουν πολλές ψυχολογικές (μη φαρμακευτικές) θεραπείες, όπως η συμπεριφορική, γνωστική, συμβουλευτική, ψυχανάλυση, ύπνωση, χαλάρωση (μέσω συγκεκριμένων τεχνικών), συστημική και πολλές άλλες. Όπως και τρόποι αυτοβοήθειας (ομάδες αυτοβοήθειας). Το τι είναι κατάλληλο για τον καθένα δεν μπορούμε να το ξέρουμε πάντα και απόλυτα από την αρχή για αυτό πιστεύω είναι καλό να γνωρίζουν οι ασθενείς κάποια πράγματα για την κάθε θεραπεία από πριν αλλά και να έχουν τη δυνατότητα-δικαίωμα να την σταματήσουν σε περίπτωση που θεωρούν ότι δεν τους βοηθάει και να στραφούν σε κάτι διαφορετικό.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση