Θέματα Εργασίας > Αποσπάσματα από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο
Πρόταση για αλλαγές στο Σύστημα Υγείας
Δ. Κουναλάκης:
Κάτσε τώρα γιατί πρέπει να λέμε και την αλήθεια πότε-πότε.
Τα 10εκ δεν είναι μόνο για την πρόταση αυτή. Είναι και για αρκετά άλλα πράγματα συν εξοπλισμό & λογισμικά που αναφέρονται εάν διαβάσεις την απόφαση.
Gatekeeper:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΚάτσε τώρα γιατί πρέπει να λέμε και την αλήθεια πότε-πότε.
Τα 10εκ δεν είναι μόνο για την πρόταση αυτή. Είναι και για αρκετά άλλα πράγματα συν εξοπλισμό & λογισμικά που αναφέρονται εάν διαβάσεις την απόφαση.
--- Τέλος παράθεσης ---
6. Παραδοτέα πράξης:
Δ1: Οριζόντιες δραστηριότητες/ad hoc δράσεις όπως επιπτώσεις της οικ. κρίσης στην
υγεία του πληθυσμού, η καταγραφή των υπηρεσιών υγείας, ανάλυση των πηγών
εσόδων και η δημιουργία μηχανισμών καταγραφής και ελέγχου των δημοσίων
δαπανών. Ενέργειες δημοσίοτητας, αξιολογήσεις, μελέτες
Δ2: Αδειες χρήσης, πρόγραμμα εκπαίδευσης Εκπαιδευτών (Train the Trainers)
εκπαίδευση χρηστών στα εργαλεία που εισάγονται, κατάλληλο λογισμικό, προτάσεις
για τον προϋπ/σμό των νοσοκομείων, επανεξέταση της ισχύουσας νομοθεσίας του
κανονιστικού πλαισίου, κόστη έρευνας, συμβουλευτικές/μεταφραστικές υπηρεσίες,
δημοσιότητα.
Δ3: Αποτύπωση της ισχύουσας νομοθεσίας, νομική υποστήριξη, μελέτες και
αξιολογήσεις, καταγραφή εκθέσεων, πληροφοριακά συστήματα, προγράμματα on
the job training.
Δ4: Αξιολόγηση υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου, μελέτες με βάση τα παραπάνω
αναφερόμενα, εσωτερικοί ελεγκτές του πιλοτικού νοσοκομείου, προδιαγραφές πληρ.
Συστ., εγχειριδία/οδηγίες, (ex post) εκθέσεις.
Δ5: Αξιολόγηση του υπάρχοντος νομ. πλαισίου, μελέτες ανάπτυξης/εφαρμογής νέων
διοικ. σχημάτων στην ΠΦΥ, πρότυπα ποιοτ. ελέγχου και δεικτών,
Δ6: Workshops, Ολοκλ. Σχέδιο για την Ανάπτυξη Εθνι. Φαρμ. Πολιτικής, για την
Τιμολ. Φαρμάκων, για την σύνταξη προτάσεων/εκθέσεων/μελετών
Δ7: Ανάπτυξη/εγκατάσταση λογισμικού για την καταγραφή/απογραφή (mapping) του
προσωπικού ΕΣΥ
ΔΡΑΣΗ 8: Μελέτες/αξιολογήσεις υφιστ. υποδομών, νομική υποστήριξη, αναθεώρηση
του ισχύοντος νομ. πλαισίου, σχεδιασμός προδιαγραφών λογισμικού.
Δ9: Αξιολογήσεις/προτάσεις κατευθ. γραμμών, ανάπτυξη σχεδίων, συμβουλ.
υπηρεσίες.
Gatekeeper:
Οι ξένοι εμπειρογνώμονες κάπου αναφέρονται σε μια μελέτη ανθρωπινου δυναμικού που περιμένουν.
Γνωρίζουμε την τύχη της?
Δ. Κουναλάκης:
Διαβάζοντας τις προτάσεις μπορεί κανείς να βγάλει ενδιαφέροντα συμπεράσματα:
- Σχετικά με τον αριθμό κατοίκων ανά οικογενειακό ιατρό:
Μόνο 3 χώρες (στοιχεία 2006) έχουν 1 γιατρό/2000 κατοίκους (Ελβετία/Ιρλανδία/Ολλανδία) με το μέσο όρο να είναι 1 γιατρός ανά 1400 κατοίκους όπου βρίσκεται και η Μ. Βρετανία με το σκληρό gatekeeping. Αν αναζητήσει τι γίνεται στις 3 παραπάνω χώρες θα δει ότι ο νοσηλευτής έχει ένα πολύ έντονο ρόλο: συνταγογραφεί χρόνιες επαναληπτικές αγωγές, κάνει triage, κάνει εκπαίδευση ασθενών και χίλια-δυο άλλα που στην Ελλάδα είναι κοινωνικώς αποδεκτά μόνο από το γιατρό. Σαφώς και πρέπει να περάσουμε σε ένα πιο ολιστικό μοντέλο με επιπλέον επαγγέλματα υγείας αλλά αυτό άμεσα δεν γίνεται ακόμη και λόγω έλλειψης αυτών των επαγγελμάτων σε επαρκή αριθμό. Αν λάβουμε υπόψιν και τις προληπτικές πράξεις της πρότασης Σουλιώτη τα 5λεπτα/κάτοικο αυξάνονται ραγδαία.....
Συνεπώς, η όποια πρόταση απαιτεί αριθμό ασθενών πάνω από 1600 ανά γιατρό απλά είναι κοροϊδία για τον έλληνα πολίτη. Εάν τα χρήματα δεν επαρκούν για ποιοτική δουλειά τότε γιατί θα συντηρούμε απρόσωπα "κέντρα υγείας" αμφιβόλου ποιότητας με τεράστια κόστη λειτουργίας;
- θεσμός του οικογενειακού ιατρού
Κάθε άνθρωπος έχει γνώση που θα προστρέξει σε περίπτωση που νιώσει κάποιο σύμπτωμα για το οποίο πιστεύει ότι χρειάζεται φροντίδα (episode of care). Αυτός είναι ο "έμπιστος ιατρός". Μπορεί να έχει την μορφή ιατρικής μονάδας ή συγκεκριμένου ιατρού. Ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού με την επιλογή συγκεκριμένου ιατρού προσθέτει την συνέχιση στην φροντίδα υγείας και δημιουργεί μια σχέση εμπιστοσύνης στη σχέση γιατρού-ασθενή. Η γραφειοκρατική καταγραφή μέσα σε ένα ηλεκτρονικό φάκελο υγείας για να είναι δυνατή η εναλλαγή γιατρών σε οκτάωρα είναι οικτρό υποκατάστατο. Αντίθετα η αξιοποίηση του ηλεκτρονικού φακέλου για την άμεση ανταλλαγή πληροφορίας μεταξύ οικογενειακού ιατρού και εργαστηρίων-ειδικών-2βάθμιας φροντίδας είναι η βέλτιστη πράξη σήμερα σε άλλες χώρες.
Συμπερασματικά, ο "οικογενειακός-προσωπικός" ιατρός υπάρχει σήμερα σε κάθε πολίτη άσχετα πως δεν είναι θεσμοθετημένος στους νόμους και στο μυαλό των συντακτών των δύο προτάσεων. Το θέμα είναι πως μπορεί να θεσμοθετηθεί σωστά και δοθούν κίνητρα για σωστούς οικογενειακούς ιατρούς που θα εμπιστευτεί ο πολίτης.
- Περί ΠΦΥ στα αστικά κέντρα
Ένας από τους μεγαλύτερους στρουθοκαμηλισμούς είναι να μην θέλουν να δουν ότι η ΠΦΥ πρακτικά παρέχεται στα αστικά κέντρα από ιδιώτες (είτε μονάδες είτε πρόσωπα) και τα Επείγοντα των νοσοκομείων. Η συμμετοχή των μονάδων του ΕΟΠΥΥ είναι απλά αστεία και η πρόσφατη μελέτη του Κυριόπουλου απλά το επιβεβαιώνει. Ακόμη και στην νομοθεσία, το ποιος παρέχει την ΠΦΥ είναι ανέκδοτο. Αν σκεφτεί κανείς ότι τα αστικά κέντρα έχουν το 70% του πληθυσμού, η απουσία της στην αποτύπωση των δύο μελετών μηδενίζει και την αξιοπιστία τους. Όποιος διαφωνεί μπορεί να εξηγήσει ίσως πως βγαίνει το 51% της δαπάνης υγείας στην Ελλάδα να είναι από την τσέπη του ασθενή.
- Περί gatekeeping ή gateopening
Στην πρόταση Σουλιώτη ο οικογενειακός ιατρός είναι δικαίωμα και δεν απαιτείται παραπομπή (υπάρχει όμως το οικονομικό όφελος ότι ο ασθενής μπορεί να γλιτώνει τα 5 ή 25 ευρώ σε εξετάση/εισαγωγή αντίστοιχα). Στην πρόταση της ομάδας υγείας απαιτείται υποχρεωτικά παραπομπή, ποιος όμως εμποδίζει τον ασθενή να περάσει με δική του δαπάνη και από ένα ιδιώτη ειδικό ιατρό; Τελικά και τα δύο υποστηρίζουν χαλαρό gatekeeping. Σκληρό gatekeeping είναι το βρετανικό μοντέλο, όπου μόνο ο οικογενειακός ιατρός έχει δικό του προϋπολογισμό για τους ασθενείς του για φάρμακα/παραπεμπτικά και είναι στην δική του επιστημονική ευχέρεια εάν θα ακολουθήσει ή όχι τις συστάσεις των ειδικών. Στο Βρετανικό μοντέλο θα έχεις σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων, στις προτάσεις που δόθηκαν έχεις υπηρεσίες υγείας για τους φτωχούς και όσους δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά μια πληρωμή επίσκεψης σε ειδικό.
- Περί ΥΠε στις δύο μελέτες
Στην πρόταση Σουλιώτη προτείνεται η μετάθεση του προϋπολογισμού στις ΥΠε, και οι ΥΠε να μοιράζουν το προϋπολογισμό σε ΠΦΥ και Νοσοκομεία.΄Η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει ότι η πρακτική των ΥΠε ήταν να διοχετεύουν τα χρήματα στα νοσοκομεία και να αδιαφορούν παντελώς για την λειτουργία των ΚΥ που ήταν η ΠΦΥ στο πλαίσιο ευθύνης τους. Αυτό είναι επίσης παγκόσμια πρωτοτυπία όταν η μοιρασιά γίνεται στο ανώτατο επίπεδο και κατόπιν μοιράζονται ανά περιφέρειες. Και τι γίνεται όταν υπάρχει η δυνατότητα για οικονομικότερες υπηρεσίες υγείας ίδιας ή ανώτερης ποιότητας σε σχέση με δημόσιες δομές; Δεν θα ήταν σπατάλη πόρων η μη επιλογή της οικονομικότερης λύσης; Ή μήπως πρέπει να υπάρχει πάντα χώρος για ρουσφέτι; Γιατί ο σχεδιασμός πρέπει να γίνεται σε κάθε ΥΠε και ποιος ο ρόλος του ΕΟΠΥΥ τότε εάν δεν έχει το πολιτικό και ρυθμιστικό του ρόλο; Η ΥΠε θα πρέπει να έχει ρόλο παρόχου και να ανταγωνίζεται τους ιδιωτικούς παρόχους εάν θέλουμε βελτίωση της ποιότητας και μείωσης του κόστους.
Η συνέχεια επί της οθόνης σας..... Ανοιχτός πάντα σε προτάσεις/σχόλια
Gatekeeper:
Εάν τα χρήματα δεν επαρκούν για ποιοτική δουλειά τότε γιατί θα συντηρούμε απρόσωπα "κέντρα υγείας" αμφιβόλου ποιότητας με τεράστια κόστη λειτουργίας;
Μήπως για να μοσχοπουλήσουμε το δίκτυο σε ιδιωτικές ασφαλιστικές και όχι μόνο? ;)
Η ΥΠε θα πρέπει να έχει ρόλο παρόχου και να ανταγωνίζεται τους ιδιωτικούς παρόχους εάν θέλουμε βελτίωση της ποιότητας και μείωσης του κόστους.
Πράγματι εξαιρετικά εύστοχο.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση