Πολύ φοβάμαι ότι κατά βάθος δεν μας πήρε ο πόνος για το θάνατο ενός συνανθρώπου μας (ως κοινωνία εννοώ), αλλά μας ενοχλεί που ο θάνατος αυτός προήλθε με ενέργειες μίας ομάδας ακραίας που σχεδόν όλοι την καταδικάζουμε. Ο ανθρώπινος πόνος όμως είναι ίδιος από όποια ομάδα και αν προκληθεί. Και η βία στην πολιτική ζωή είναι σίχαμα και καταδικαστέα από όπου και αν προέρχεται. Και δυστυχώς προήλθε σε άλλοτε άλλες εποχές ή και συγχρόνως από όλες τις άκρες αλλά και από την εξουσία πολύ συχνά με καμουφλαρισμένη «polite” βία, αλλά κάποτε και ως στυγνή βία. Και ο θάνατος αυτός, νομίζω, σε αυτό έπρεπε να μας κάνει να στρέψουμε την συζήτηση και όχι στο αν καλώς ή κακώς σκότωσε η Χ.Α., ερώτημα αυτονοήτως απαντημένο.
Ξεκινώ όμως το σχολιασμό των προηγηθέντων με ένα σημείο του Μακρέα "Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι την αχαρακτήριστη ευκολία με την οποία η προπαγάνδα των μηχανισμών εξουσίας προσπαθεί να πετάξει τη μπάλα στα "άκρα.
Το παιχνίδι όμως, ήταν και είναι δικό του.»
Όχι φίλοι. Το παιχνίδι είναι όλων αυτών που βάζουν πάνω απ’ όλα το συμφέρον, την προσωπική τους ιδεολογία, την προστασία των συντεχνιών ή πολιτικών τους ομάδων και όχι την αξία της ζωής, τη μεγαλοσύνη της αξιοπρέπειας και τέλος το δικαίωμα στη διαφορετικότητα.
Και αυτό το παιχνίδι δεν το παίζουν μόνο τα κέντρα εξουσίας. Εξ’ ίσου απάνθρωπα το παίζουν και τα άκρα εκατέρωθεν.
Και συνεχίζω επισημαίνοντας ότι φράσεις σαν και αυτές:
-Ως γνώστης του "χώρου" μήπως μπορείς να μας απαντήσεις αν ο Μιχαλολιάκος ήταν-είναι έμμισθος υπάλληλος της ΚΥΠ?
Το μνημείο βλακείας το σώζω για να μη προλάβει να το σβήσει ο δημιουργός του.
Ω πανέξυπνε διακομιστή?
Ειδικά για σένα και τις βλακείες σου, καμία!
Αν αυτό καταλάβατε διαβάζοντάς τα, είστε ο μοναδικός (άντε μαζί με 1 ή 2 ακόμη) ανάμεσα σε 80+ χρήστες του φόρουμ, και έχετε (κατά τη γνώμη μου) πραγματικά προβλήματα 1) αντίληψης και 2) εχθροπάθειας.,
αλλά και κάμποσες άλλες που δεν έχει νόημα να τις αραδιάσω, δεν μας τιμούν γιατί βγάζουν το διάλογο από την αντιπαράθεση θέσεων στην αρένα της αντιπαράθεσης των προσώπων.
Και αυτό προσωπικά το σιχαίνομαι και δεν θεωρώ ότι δικαιούται κανείς να το κάνει εδώ μέσα.
Αν δεν αρέσουν οι θέσεις του Μακρέα στο Διακομιστή, ας παραθέσει τις δικές του.
Αν δεν παραθέσει τις δικές του αλλά άλλων που τον εκφράζουν, δεν κατάλαβα γιατί δεν μπορεί να το κάνει.
Παρακαλώ λοιπόν όποιον θέλει να συνεχίσει τη συζήτηση με θέσεις, ας το κάνει. Προσωπικά όμως δεν είμαι διατεθειμένος να επιτρέψω να συνεχίσει ο διάλογος επί προσωπικών αντεπιθέσεων και ομολογώ ότι δεν τα είδα εγκαίρως, άλλως θα τα διέγραφα.
Αρέσει –δεν αρέσει, εδώ δεν είναι πολιτικό φόρουμ για να αναπτύσσουμε πολιτικά μανιφέστα, πολύ δε περισσότερο αρένα για να παλέψουμε.
Μπορούμε να πολιτευόμαστε αλλά αν θέλουμε πολιτικά μανιφέστα, υπάρχουν τα αντίστοιχα πολιτικά έντυπα και φόρα όπου μπορούμε να το κάνουμε.
Από την άλλη φράσεις (του Μακρέα είχα γράψει εκ παραδρομής, αλλά το σωστό είναι του Διακομιστή) που σχολιάστηκαν ως προβληματικές από το Βέρρα, όπως:
-ενός "ούλτρα εξτρεμιστή υπερεθνικιστή" υπουργού
-ενός "υποκριτή" κυρίου Πατούλη
-ενός προέδρου ΦΣΑ με "ανοίκειο και ταυτόχρονα ακούσια κωμικό ύφος"
-μερικών πρώην υπουργών "λακέδων μεγάλων συμφερόντων"
-ενός "ελεεινολόγου" καθηγητή πανεπιστημίου
-ενός τ. προέδρου ΕΟΠΥΥ που μπορεί να είναι "αφελής ή αχυράνθρωπος"
δεν νομίζω ότι είναι κακά καμωμένες, αν και οξείες, αφού κριτικάρει και χαρακτηρίζει δημόσια πρόσωπα , κάτι που ως πολίτης έχει απόλυτο δικαίωμα, για να μην πώ υποχρέωση.
Το δημόσιο πρόσωπο άμα την ανάληψη της ιδιότητάς του αυτής, εξ’ ορισμού τίθεται ενσυνειδήτως σε δημόσια κριτική παντός είδους.
Αν και προσωπικά ίσως διαφωνήσω με κάποιους από αυτούς τους χαρακτηρισμούς, δεν βρίσκω τίποτε το ανάρμοστο όταν γίνονται από επώνυμο μέλος προς δημόσιο πρόσωπο.
Παρακαλώ λοιπόν όλους να τηρήσουμε τα απαιτούμενα γιατί είναι κρίμα να εξαναγκαστούμε σε κλείδωμα ενός θέματος που νομίζω δεν θα έπρεπε να είναι αδιάφορο.
Θέμα: Η Άνοδος της Χρυσής Αυγής (Αναγνώστηκε 20628 φορές)
10 Ιουνίου 2008, 00:07:03