Σε τέτοιες ιδιάζουσες γεωγραφικές περιπτώσεις, ιδιαίτερα σε κρίσιμες ειδικότητες, δεοντολογικά πρέπει να αποδεχθείς ότι θα είσαι σε συνεχή ετοιμότητα
Σε ένα μικρό μέρος που όλοι είναι γνωστοί, ιδιαίτερα αν είσαι ο μοναδικός στην ειδικότητα, είναι δύσκολο να "κρυφτείς".
Αν επιλέγεις περιστατικά (ιδιαίτερα βάσει γνωριμιών) θα είναι ανήθικο. Φαντάσου να έχεις κλειστό το κινητό (χωρίς να εφημερεύεις) και να χαθεί κάποιος άνθρωπος αν δεν σε βρουν. Θα θέλαμε να συμβεί αυτό σε κάποιον δικό μας;
Διαμαντή δε μιλώ σε καμμία περίπτωση για αμβλυμένες συνειδήσεις και εσκεμμένα παιχνίδια σε βάρος των ασθενών - αυτά τα θεωρώ εκ προοιμίου μακριά από τη λογική και την πρακτική της ιατρικής.
Μιλώ για τις συνθήκες που κάποιος συνάδελφος κληθεί να αντιμετωπίσει και που μπορούν να τον φτάσουν στα όριά του.
Θα πρέπει να τονίσω ότι οι περισσότεροι γιατροί που είναι "μοναδικοί" σε απομακρυσμένες και ευαίσθητες περιοχές δεν το έκαναν από επιλογή τους, διότι στην πλειοψηφία τους τα οργανογράμματα των δομών του ΕΣΥ δεν προβλέπουν κάτι τέτοιο. Οι συνθήκες διαμορφώθηκαν στην πορεία, μέσω της γνωστής ερήμωσης και αποψίλωσης του ΕΣΥ.
Ακόμη όμως και αυτοί που προβλεπόταν να είναι μόνοι τους εξαρχής, θα μπορούσαν να έχουν παρόμοια διλήμματα με αυτά που περιγράφεις ακόμη και στην περίπτωση της νόμιμης άδειάς τους. Όχι, για μένα όλα αυτά είναι τεχνητά - και δεν αναφέρομαι σε καλοπροαίρετη κουβέντα όπως αυτή που κάνουμε, αλλά στον κεντρικό σχεδιασμό. Ας παραδειγματιστούμε από άλλες χώρες που μήνες πριν ξέρουν με ποιον θα αναπληρώσουν άδειες προσωπικού σε τέτοιες θέσεις.
Επίσης, τι νόημα έχει να δίνεις ενεργή εφημερία σε ένα γιατρό που είναι μοναδικός; Καλύτερα είναι να προβλέπεις 30 ετοιμότητας ή και μεικτές (ανάλογα με την κίνηση και τις ανάγκες) και φυσικά να τις πληρώνεις.
Καλός ο πατριωτισμός και οι ευαισθησίες του Έλληνα, επαινετέες, μιμητέες ίσως, αλλά πρέπει να ξεκολλήσουμε από αυτή τη λογική και να αρχίσουμε να προγραμματίζουμε και να καλύπτουμε τα στοιχειώδη αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως κράτος και ως κοινωνία.