Guidelines for Insulin Initiation and Adjustment in Primary Care for DM type2.

[Argirios Argiriou]

Προσέξτε ότι οι οδηγίες αυτές απευθύνονται σε Νοσηλεύτριες ειδικά εκπαιδευμένες στον Σακχαρώδη Διαβήτη.

Υποψιάζομαι ότι στην Βρετανία είναι όπως και στην Σουηδία όπου ειδικά εκπαιδευμένες Νοσηλεύτριες της Πρωτοβάθμιας παρακολουθούν Σακχαροδιαβητικούς τύπου 2, και έχουν δικαίωμα να χορηγούν φάρμακα που σχετιζονται με τον Διαβήτη, να ξεκινούν θεραπεία με ινσουλίνη, να αλλάζουν τις μονάδες ινσουλίνης που κάνει ο ασθενής κτλ. Συνήθως ο Σακχαροδιαβητικός καλείται με γράμμα στο σπίτι να έρθει στο Κέντρο Υγείας για μια γενική επισκόπηση της ασθένειας του κάθε 3 - 6 μήνες και συναντά εναλλάξ ειδικά εκπαιδευμένη Νοσηλεύτρια ή Γενικό Ιατρό. Οι Νοσηλεύτριες είναι λίγο περισσότερο επικεντρωμένες σε πρακτικά ζητήματα και συχνά ρωτούν την γνώμη του Γενικού Ιατρού, αλλά γενικά έχουν μεγάλη αυτονομία.

Ξέρω ότι ακούγεται προκλητικό αλλά την δουλειά που κάνουν αυτές οι Νοσηλεύτριες που έχω δει στην Σουηδία, και τα αρχεία που κρατούν, θα τα ζήλευαν πολλοί Ενδοκρινολόγοι στην χώρα μας. Δείτε π.χ. εδώ: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

January 2010.

Guidelines for Insulin Initiation and Adjustment in Primary Care in patients with Type 2 Diabetes: for the guidance of Diabetes Specialist Nurses.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[medicus]

Προσέξτε ότι οι οδηγίες αυτές απευθύνονται σε Νοσηλεύτριες ειδικά εκπαιδευμένες στον Σακχαρώδη Διαβήτη.

Υποψιάζομαι ότι στην Βρετανία είναι όπως και στην Σουηδία όπου ειδικά εκπαιδευμένες Νοσηλεύτριες της Πρωτοβάθμιας παρακολουθούν Σακχαροδιαβητικούς τύπου 2, και έχουν δικαίωμα να χορηγούν φάρμακα που σχετιζονται με τον Διαβήτη, να ξεκινούν θεραπεία με ινσουλίνη, να αλλάζουν τις μονάδες ινσουλίνης που κάνει ο ασθενής κτλ. Συνήθως ο Σακχαροδιαβητικός καλείται με γράμμα στο σπίτι να έρθει στο Κέντρο Υγείας για μια γενική επισκόπηση της ασθένειας του κάθε 3 - 6 μήνες και συναντά εναλλάξ ειδικά εκπαιδευμένη Νοσηλεύτρια ή Γενικό Ιατρό. Οι Νοσηλεύτριες είναι λίγο περισσότερο επικεντρωμένες σε πρακτικά ζητήματα και συχνά ρωτούν την γνώμη του Γενικού Ιατρού, αλλά γενικά έχουν μεγάλη αυτονομία.

Ξέρω ότι ακούγεται προκλητικό αλλά την δουλειά που κάνουν αυτές οι Νοσηλεύτριες που έχω δει στην Σουηδία, και τα αρχεία που κρατούν, θα τα ζήλευαν πολλοί Ενδοκρινολόγοι στην χώρα μας. Δείτε π.χ. εδώ: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

January 2010.

Guidelines for Insulin Initiation and Adjustment in Primary Care in patients with Type 2 Diabetes: for the guidance of Diabetes Specialist Nurses.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Αργύρη καλημέρα και χρόνια πολλά για όλες τις ημέρες.

Σχετικά με την αναφορά σου στην συμβολή των νοσηλευτών, θα ήθελα να αναφέρω τα εξής:

1) κανείς δεν αντιλέγει ότι η γνώση είναι αποκλειστικό δικαίωμα των πτυχιούχων σχολής ανωτέρας ή ειδικής εκπαίδευσης. Για όλα, όμως, απαιτείται ΠΑΙΔΕΙΑ. Σκέφτεσαι να δοθεί τέτοιο δικαίωμα-"ευκαιρία"(εξέταση, συνταγογράφηση κλπ κλπ) σε μη ιατρούς σε μία κοινωνία όπου ακόμη και ιατροί ασκούν επάγγελμα και όχι λειτούργημα;

2) Δεν θα αμφισβητήσω την αξιοπιστία και την εγκυρότητα, ως φιλολογικούς όρους, του ρόλου των νοσηλευτών που περιγράφεις. Θα το κάνω όμως ως προς το στατιστικό κομμάτι. Από μία πρόχειρη αναζήτηση που έκανα στο διαδίκτυο, δεν κατάφερα να βρω ούτε μία, σοβαρή, μελέτη που να εκτιμάει "δείκτες συμφωνίας", "δοκιμασία χρυσού κανόνα(gold-standard)" και φυσικά την "ισχύ", την "εγκυρότητα" και την "αξιοπιστία" τέτοιων μοντέλων.

3) Οι παράγοντες που επηρεάζουν και καθορίζουν, συγχρόνως, την καθ'ημέραν ιατρική πράξη είναι ποικίλοι και δυναμικοί και όχι ανεξάρτητοι και στατικοί. Πλέον χρησιμοποιείται, για τέτοιες αναλύσεις, η Μοντελοποίηση των Δομικών Εξισώσεων(SEM: Structural Equation Modeling) που προσδιορίζεται από το μοντέλο της Θεωρίας. Η Μετανάλυση και το Πιθανοθεωρητικό Μοντέλο φαίνονται, πια, αδύναμα αναλυτικά συστήματα στο χώρο της υγείας και των κοινωνικών επιστημών. Ως εκ τούτου ένα εθνικό σύστημα υγείας οφείλει και πρέπει, σεβόμενο τις εξελίξεις της διερευνητικής παραγοντικής ανάλυσης, να προβεί σε ενδελεχείς "ελέγχους" και "προσομοιώσεις", προτού καταλήξει σε εφαρμογή κάποιου μοτίβου στην πρωτοβάθμια υγεία.


Εν κατακλείδι, πιστεύω, ότι αυτά που συμβαίνουν "αλλού" δεν είναι απαραίτητο ότι ταιριάζουν και "εδώ" και ό,τι συμβαίνει "αλλού" δεν είναι πάντα το σωστό ενώ "εδώ" το λάθος. Η άποψή μου είναι να διορθώσουμε τα "εδώ" κακώς κείμενα με αντικατάστασή τους από έτοιμα ή μη, έγκυρα και σταθμισμένα μοντέλα που θα βελτιώσουν όλους τους εμπλεκόμενους δείκτες.

Ευχαριστώ.