Συνταγογράφηση Ουρολογικών και Νευρολογικών φαρμάκων από Γενικό Ιατρό.

[ioannis thessaloniki]

Κάποιοι συνάδελφοι Γενικοί Γιατροί, με αφορμή πρόσφατη κλήση σε απολογία συναδέλφου επειδή έγραψε ουρολογικό σκεύασμα, δεν συνταγογραφούμε ουρολογικά και νευρολογικά φάρμακα(Οι δύο ειδικότητες δεν περιλαμβάνονται στην εκπαίδευση μας). Υπάρχουν κάποιες απόψεις στο θέμα; Ποια πρακτική ακολουθείτε;

[silvertaur]

Συναδελφε μια απαραιτητη διευκρινηση πρωτα..ο ασθενης που επισκεφθηκε το συγκεκριμενο συναδελφο λαμβανε ηδη αγωγη που ειχε απο ουρολογο (δηλαδη επισκεφθηκε το συναδελφο για συνταγογραφηση) ή ο συναδελφος Γ.Ι. του εγραψε για πρωτη φορα ως θεραπων; Αν το εβαλε ως θεραπων για πρωτη φορα ή του αλλαξε σκευασμα που του εδωσε ουρολογος τοτε νομιμως μπορουν να σε τρεξουν αφου ουτε η ουρολογια ουτε η νευρολογια ειναι στην εκπαιδευση μας.
Υπαρχει ομως ενα αλλά..εγω τελειωνοντας σε λιγο την ειδικοτητα και συνταγογραφωντας σε Κ.Υ. και χωρια, οσον αφορα τις χρονιες παθησεις γραφω με γνωματευση τα παντα (πλην σκευασματων που μου αναγραφει η ΗΔΙΚΑ ποιες ειδικοτητες μπορουν να τα συνταγογραφησουν, κυριως πανακριβα για ρευματολογικες παθησεις).
Προσεξε ομως το αλλά..στο ενα απο τα χωρια που παω εχουν ενα γνωστο τους συγχωριανο καρδιολογο σε μεγαλη πολη και εχουν παρει ολοι γνωματευση απο αυτον, ο οποιος δεν περιοριζεται στα καρδιολογικα αλλα γραφει γνωματευσεις και για Σ.Δ-ΚΥΠ-ΓΛΑΥΚΩΜΑ και πολλα αλλα για να μη σας κουραζω..απο τη στιγμη που εχουν γνωματευση του, την αναφερω στα σχολια και δεν εχει προκυψει κανενα θεμα εδω και μηνες. Ομως τα σκευασματα που λαμβαναν για τα μη καρδιολογικα δεν τα εχει βαλει εκεινος αλλα τα λαμβαναν και πριν και αυτο ειναι καταταγεγραμμενο στο συστημα.

[ioannis thessaloniki]

Η συνάδελφος κατηγορείται από τους ελεγκτές του ΕΟΠΥΥ για συνταγογράφηση φαρμάκων συγκεκριμένα σε υπερτροφία προστάτη και νόσο Parkinson. H κατηγορία είναι από τον ΕΟΠΥΥ, όχι από συναδέλφους, ούτε από Ιατρικό σύλλογο. Κατηγορήθηκε για συνταγογράφηση φαρμάκων εκτός ειδικότητας και μάλιστα με βάση ήδη υπάρχουσα υπουργική απόφαση της δεκαετίας του 90, που όντως δεν περιλαμβάνει Ουρολογικά και Νευρολογικά

[ΑΡΗΣ]

Ποια είναι αυτή η υπουργική απόφαση?

Σε ποια νομοθεσία βασίζεται ο ΕΟΠΥΥ?

[ioannis thessaloniki]

Δεν την έχω διαθέσιμη ούτε την έχω δει, αλλά υπάρχει όντως κάποια υπουργική απόφαση. Υπήρχε πριν καιρό και σχετική ανάρτηση και ανακοίνωση της ΕΛΕΓΕΙΑ για το θέμα

[ΑΡΗΣ]

Δεν υπάρχει τέτοια νομοθεσία. Υπάρχει ένας νόμος του 12/2013 που λέει ότι ΘΑ παρουσιαστούν οι παθήσεις και τα φάρμακα που μπορούν να γράφουν οι ειδικότητες.

[Ιορδάνης Καπάνταης]

Η συνάδελφος κατηγορείται από τους ελεγκτές του ΕΟΠΥΥ για συνταγογράφηση φαρμάκων συγκεκριμένα σε υπερτροφία προστάτη και νόσο Parkinson. H κατηγορία είναι από τον ΕΟΠΥΥ, όχι από συναδέλφους, ούτε από Ιατρικό σύλλογο. Κατηγορήθηκε για συνταγογράφηση φαρμάκων εκτός ειδικότητας και μάλιστα με βάση ήδη υπάρχουσα υπουργική απόφαση της δεκαετίας του 90, που όντως δεν περιλαμβάνει Ουρολογικά και Νευρολογικά

Εγώ εως τώρα συνταγογραφούσα τα εν λόγω φάρμακα,κατόπιν γνωμάτευσης ειδικού (Ουρολόγου ή Νευρολόγου), αναφέροντάς το στα σχόλια της συνταγής.
Δεν γνώριζα όμως τίποτα για την υπουργική απόφαση που αναφέρετε,ούτε για το περιστατικό με την συνάδελφο   και για να είμαι ειλικρινής πλέον προβληματίζομαι για το αν θα συνεχίσω να τα συνταγογραφώ.

[ioannis thessaloniki]

 Ποια είναι ακριβώς τα όρια του εύρους συνταγογράφησης του γενικού γιατρού; Αυτά στην Ελλάδα έχουν καθορισθεί με την υπ' αριθμ 677/14/6/2001 γνωμοδότηση της εκτελεστικής επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ: «Η Γενική Ιατρική καλύπτει τις βασικές ιατρικές ειδικότητες και άρα οι ιατροί με ειδικότητα Γενικής Ιατρικής δύνανται να συνταγογραφούν φάρμακα που εμπίπτουν στο γνωστικό τους αντικείμενο: παθολογία, καρδιολογία, δερματολογία, παιδιατρική, χειρουργική, ορθοπαιδική-τραυματιολογία, μαιευτική-γυναικολογία, οφθαλμολογία, ωτορινολαρυγγολογία, κλινική ψυχιατρική». Η γνωμοδότηση αυτή επικυρώθηκε με την υπ' αριθμ. Υ7/3409/30.7.2001 Υπουργική Απόφαση. Στην παραπάνω υπουργική απόφαση δεν περιλαμβάνονται η ουρολογία και η νευρολογία, αν και βασικές ειδικότητες, με το πρόσχημα πως η εκπαίδευση στη Γενική Ιατρική στην Ελλάδα δεν περιλαμβάνει εκπαίδευση στις αντίστοιχες κλινικές. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το επιστημονικό περιεχόμενο της ειδικότητας της Γενικής Ιατρικής διεθνώς, που σαφώς περιλαμβάνει τη διαχείριση των συνήθων χρονίων νοσημάτων (πχ της καλοήθους υπερτροφίας προστάτη, ν. πάρκινσον- παθήσεων για τις οποίες εγκαλούν τους συναδέλφους μας σε απολογία).

Σας παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την επιστολή της ΕΛΕΓΕΙΑ για το συγκεκριμένο θέμα. Υπάρχει ολόκληρο στην ιστοσελίδα της

[ΑΡΗΣ]

Η ουρολογία δεν είναι χειρουργική?

[D-Michalis]

Δεν είναι μόνο η απόφαση του ΚΕΣΥ που έχει πίσω τις πολλή ζουμί.
Είναι και η Υπ. Απόφαση επί υφυπουργού Σπυράκη που, μετά τις ανάλογες πιέσεις βρήκε τη χρυσή τομή «έως να καθοριστούν τα όρια ανά ειδικότητα, οι Γ.Γ. συνταγογραφούν όπως και οι γιατροί με ειδικότητα παθολογίας» !!! Δεν θυμόνταν βέβαια ότι, ούτε ειδικότητα παθολογίας υπάρχει σε αυτή τη χώρα, ούτε το πρόγραμμα της Γ.Γ. είναι ταυτόσημο με εκείνο της ειδικής παθολογίας που προφανώς εννοούσε.

Αντί να κάτσουν και να ορίσουν τα πεδία της κάθε ειδικότητας με βάση επιστημονικά κριτήρια, όπως ορίζει σαφώς ο νόμος, βγάζουν πυροσβεστικές αποφάσεις για άλλοθι και αφήνουν το πεδίο νεφελώδες, ώστε ο κάθε «μάγκας-ξινογαλάς» να μπορεί να σε στριμώξει, όποτε κάποια του σκοπιμότητα το επιβάλει.

Αντί λοιπόν να ψάχνουμε αν ετούτο το φάρμακο μπορούμε και αν την άλλη εξέταση τη δικαιούμαστε, έπρεπε ήδη να έχουμε στείλει στη δικαιοσύνη τους αρμόδιους για παράβαση καθήκοντος, γιατί το ξαναλέω ότι προβλέπεται ρητά ο προσδιορισμός των πεδίων της κάθε ειδικότητας αλλά αυτοί χρόνια τώρα δεν προχωρούν.

Και θέλετε το κερασάκι? Αυτό δεν γίνεται γιατί, όπως σε όλο τον κόσμο, αν γίνονταν θα έπρεπε να επιτρέψουν στους Γ.Γ. και τους παθολόγους που λειτουργούν στην ΠΦΥ ως οικογενειακοί γιατροί (έστω και μετά από ταχύρυθμη «εκπαίδευση» σε επιμέρους αντικείμενα που χειρίζεται ο οικογενειακός γιατρός, πέραν του παθολογικού τομέα) να έχουν απεριόριστη δυνατότητα σε όλα τα χρόνια νοσήματα, τις αδιαφοροποίητες καταστάσεις και τα νοσήματα που είναι διαχειρίσημα σε επίπεδο κοινότητας.
Αν όμως ποτέ γινόταν αυτό, τότε θα επρόκειτο για «συμφορά» για πολλούς, κάτι που με τον τρόπο που δομήθηκε το ιατρικό δυναμικό στη χώρα μας θα ήταν πραγματικά πολύ σοβαρό. Και αυτό το δεδομένο, τρομάζει τους πολιτικούς και τους επικεφαλής των αντιστεκομένων.
Δεν θα αλλάξει λοιπόν τίποτε και έτσι θα σουρνόμαστε, αφού δεν γίνεται το πρώτο βήμα, ήτοι ο επανακαθορισμός των ειδικοτήτων και των αριθμών που θέλουμε ανά ειδικότητα.
Είναι το πρώτο βήμα που έπρεπε να γίνει, ώστε μετά από πολλά χρόνια, αφού αρχίσουν οι πρώτοι καρποί από αυτό το βήμα, να μπορούμε να μιλάμε για ελεύθερη συνταγογράφηση και παραπεμπτικογράφηση των ΠΦΥ γιατρών.
Ως τότε αναμονή και ίσως δικαστικές προσφυγές.

[Zachariadis]

Εγώ είμαι καρδιολόγος και γράφω χρόνιες αγωγές ασθενών με υπερτροφία προστάτη αλλά όχι σπάνια και αντικαταθλιπτική αγωγή.
Μήπως πρέπει να μου κάνει μήνυση ο ΕΟΠΥΥ;
Πολύ θα ήθελα να το δώ αυτό.Ειλικρινά.
Οι λόγοι που θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να συνταγογραφώ φάρμακα φαινομενικά «άσχετα» με την ειδικότητα μου είναι
επιστημονικοί αλλά και κυρίως κοινωνικοί.
Σε ότι αφορά το πρώτο, τα φάρμακα που κυρίως χρησιμοποιούνται στην ουρολογία για την συμπτωματική αντιμετώπιση της υπερτροφίας
του προστάτη είναι οι αδρενεργικοί αναστολείς ,οι δράση των οποίων αλλά και οι παρενέργειες είναι αναμφίβολα και αντικείμενο της καρδιολογίας.
Θα λεγα μάλιστα πως ο καρδιολόγος είναι πολύ πιο εξοικειωμένος με την δράση αυτών των φαρμάκων στην συστηματική κυκλοφορία απο ότι
είναι ο ουρολόγος.
Τους κοινωνικούς λόγους τους αντιλαμβανόμαστε όλοι.Είναι παράλογο να παρακολουθώ ασθενή μου π.χ μετεμφραγματικό με καρδιακή ανεπάρκεια
και να μην γράφω την λοιπή χρόνια αγωγή του με  π.χ  συνυπαρχουσα ΚΥΠ ,υπερουριχαιμία, καταθλιπτική  συνδρομή,αποφρακτική πνευμονοπάθεια... κτλ.

Πρίν γίνουμε «ειδικοί» γιατροί είμασταν όλοι απλοί ιατροί.Μετά το πτυχίο πήραμε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Υπάρχουν ιατροί ιδιώτες χωρίς ειδικότητα.Αυτοί δεν δικαιούνται να γράφουν ΚΑΝΕΝΑ φάρμακο ;
Αμφιβάλω άν ποτέ υπάρξει νόμος που να καθορίζει τα όρια συνταγογράφησης ανα ειδικότητα γιατί απλά αντίκειται στην αυτη καθεαυτή
ιδιότητα της ελεύθερης άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος.Δεσμευτικοί νόμοι μπορεί να υπάρξουν για συγκεκριμένες δραστικές ουσίες ή και
κατηγορίες φαρμάκων π.χ αμιγώς αντιαρρυθμικά μόνο οι καρδιολόγοι ,όχι όμως ως προς την ειδικότητα.

Πολύ θα με ενδιέφερε η άποψη του medicus για το συγκεκριμένο ζήτημα.

[D-Michalis]

Οι λόγοι που θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να συνταγογραφώ φάρμακα φαινομενικά «άσχετα» με την ειδικότητα μου είναι
επιστημονικοί αλλά και κυρίως κοινωνικοί.
.....
Αμφιβάλω άν ποτέ υπάρξει νόμος που να καθορίζει τα όρια συνταγογράφησης ανα ειδικότητα γιατί απλά αντίκειται στην αυτη καθεαυτή
ιδιότητα της ελεύθερης άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος

Προσωπικά δεν διαφωνώ καθόλου στην εν λόγω προσέγγιση. Απεναντίας, συμφωνώ. Νόμος όμως υπάρχει.
Εξ’ άλλου όλοι έχουμε την ίδια ακριβώς άδεια άσκησης επαγγέλματος. Και από την άλλη έχω πεί και αλλού ότι η ειδικότητα σου δίνει το δικαίωμα και την γνώση να εμβαθύνεις περισσότερο σε ένα «τμήμα» της επιστήμης. Δεν σου αφαιρεί ούτε το δικαίωμα, ούτε την ικανότητα να συνεχίσεις να εντρυφάς σαν επιστήμονας στην ολότητα στην οποία εκπαιδεύτηκες και για την οποία πήρες το πτυχίο και την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος (με την προϋπόθεση βέβαια ότι συνεχίζεις να κρατάς επαφή με τα αντικείμενα που εμπλέκεσαι).
Όμως ένας προσδιορισμός πεδίων ως άξονας και όχι ως τοίχος, θα βοηθούσε εμάς τους ίδιους από τις αυθαιρεσίες των κυνηγών μαγισσών.
Ακόμη, όταν δημιουργήσεις τέτοιους άξονες για κάθε ειδικότητα, τότε –αν το κάνεις για την δίκαια διαχείριση του ασθενή (που αμφιβάλω)- αυτοί που θα έχουν λόγο για το αν δικαίως ή όχι κάποιος βγήκε από το πλαίσιο, δεν μπορεί να είναι διοικητικοί υπάλληλοι (όπως γίνεται τώρα**) αλλά αρμόδια όργανα των ειδικοτήτων που σαφώς μπορούν να κατανοήσουν την προσέγγιση –επιστημονικά και κοινωνικά- που εκτέθηκε από το συνάδελφο Ζαχαριάδη.

Από την άλλη το όλο θέμα τίθεται γιατί υπάρχει όγκος αδόκιμης συμπεριφοράς ειδικών σε αγωγές άλλων ειδικών? Ποιος το έκρινε? Κάποιος επιστήμονας? Είναι σαφές ότι όλο το θέμα έχει να κάνει με εκφοβισμό και διασυρμό μας, μπάς και κρατήσουμε λίγο τα στυλό μας (πληκτρολόγια πιά).
Αν όλα αυτά ίσχυαν, τότε, ναι, θα λειτουργούσαν οι άξονες πλαίσια και θα είχαμε μία τάξη. Γι’ αυτό και δεν διαφωνώ να υπάρξουν, υπό τις προϋποθέσεις του ποιος ελέγχει την εφαρμογή τους.

(**) Στο Υπ. Υγείας –και πιστεύω μόνον της Ελλάδας- δεν υπάρχει στις υπηρεσίες ούτε ένας γιατρός !!! Στις διοικητικές επίσης υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ (που ουσιαστικά ενσωμάτωσε κυρίως αυτές του ΙΚΑ και του ΟΠΑΔ) νομίζω ότι ισχύει το ίδιο, μιάς και δεν ήξερα ούτε εκεί να υπήρχε γιατρός την πρό ΕΟΠΥΥ εποχή.
Αν κάποιος ξέρει περισσότερα, ας ενημερώσει.

[medicus]

Εγώ είμαι καρδιολόγος και γράφω χρόνιες αγωγές ασθενών με υπερτροφία προστάτη αλλά όχι σπάνια και αντικαταθλιπτική αγωγή.
Μήπως πρέπει να μου κάνει μήνυση ο ΕΟΠΥΥ;
Πολύ θα ήθελα να το δώ αυτό.Ειλικρινά.
Οι λόγοι που θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να συνταγογραφώ φάρμακα φαινομενικά «άσχετα» με την ειδικότητα μου είναι
επιστημονικοί αλλά και κυρίως κοινωνικοί.
Σε ότι αφορά το πρώτο, τα φάρμακα που κυρίως χρησιμοποιούνται στην ουρολογία για την συμπτωματική αντιμετώπιση της υπερτροφίας
του προστάτη είναι οι αδρενεργικοί αναστολείς ,οι δράση των οποίων αλλά και οι παρενέργειες είναι αναμφίβολα και αντικείμενο της καρδιολογίας.
Θα λεγα μάλιστα πως ο καρδιολόγος είναι πολύ πιο εξοικειωμένος με την δράση αυτών των φαρμάκων στην συστηματική κυκλοφορία απο ότι
είναι ο ουρολόγος.
Τους κοινωνικούς λόγους τους αντιλαμβανόμαστε όλοι.Είναι παράλογο να παρακολουθώ ασθενή μου π.χ μετεμφραγματικό με καρδιακή ανεπάρκεια
και να μην γράφω την λοιπή χρόνια αγωγή του με  π.χ  συνυπαρχουσα ΚΥΠ ,υπερουριχαιμία, καταθλιπτική  συνδρομή,αποφρακτική πνευμονοπάθεια... κτλ.

Πρίν γίνουμε «ειδικοί» γιατροί είμασταν όλοι απλοί ιατροί.Μετά το πτυχίο πήραμε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Υπάρχουν ιατροί ιδιώτες χωρίς ειδικότητα.Αυτοί δεν δικαιούνται να γράφουν ΚΑΝΕΝΑ φάρμακο ;
Αμφιβάλω άν ποτέ υπάρξει νόμος που να καθορίζει τα όρια συνταγογράφησης ανα ειδικότητα γιατί απλά αντίκειται στην αυτη καθεαυτή
ιδιότητα της ελεύθερης άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος.Δεσμευτικοί νόμοι μπορεί να υπάρξουν για συγκεκριμένες δραστικές ουσίες ή και
κατηγορίες φαρμάκων π.χ αμιγώς αντιαρρυθμικά μόνο οι καρδιολόγοι ,όχι όμως ως προς την ειδικότητα.

Πολύ θα με ενδιέφερε η άποψη του medicus για το συγκεκριμένο ζήτημα.

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 287/28-11-2005)
NOMOΣ ΥΠ’ΑΡΙΘ. 3418

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄

Άρθρο 1

1. Ιατρική πράξη είναι εκείνη που έχει ως σκοπό τη με οποιαδήποτε επιστημονική μέθοδο πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του ανθρώπου.
2. Ως ιατρικές πράξεις θεωρούνται και εκείνες οι οποίες έχουν ερευνητικό χαρακτήρα, εφόσον αποσκοπούν οπωσδήποτε στην ακριβέστερη διάγνωση, στην αποκατάσταση ή και τη βελτίωση της υγείας των ανθρώπων και στην προαγωγή της επιστήμης.
3. Στην έννοια της ιατρικής πράξης περιλαμβάνονται και η συνταγογράφηση, η εντολή για διενέργεια πάσης φύσεως παρακλινικών εξετάσεων, η έκδοση ιατρικών πιστοποιητικών και βεβαιώσεων και η γενική συμβουλευτική υποστήριξη του ασθενή.
4. Κατά τον παρόντα Κώδικα:
α) στην έννοια «ασθενής» περιλαμβάνεται κάθε χρήστης των υπηρεσιών υγείας,
β) στην έννοια «οικείος» περιλαμβάνονται οι συγγενείς εξ αίματος και εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή, οι θετοί γονείς και τα θετά τέκνα, οι σύζυγοι, οι μόνιμοι σύντροφοι, οι αδελφοί, οι σύζυγοι και οι μόνιμοι σύντροφοι των αδελφών, καθώς και οι επίτροποι ή οι επιμελητές του ασθενούς και όσοι βρίσκονται υπό δικαστική συμπαράσταση.
5. Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται κατά την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος και την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας φροντίδας υγείας στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα και ανεξάρτητα από τον τρόπο ή τη μορφή άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος, ατομικά, ομαδικά ή με τη μορφή ιατρικής εταιρείας, ως ελεύθερο επάγγελμα ή όχι.

Άρθρο 3

3. Ο ιατρός, κατά την άσκηση της ιατρικής, ενεργεί με πλήρη ελευθερία, στο πλαίσιο των γενικά αποδεκτών κανόνων και μεθόδων της ιατρικής επιστήμης, όπως αυτοί διαμορφώνονται με βάση τα αποτελέσματα της εφαρμοσμένης σύγχρονης επιστημονικής έρευνας. Έχει δικαίωμα για επιλογή μεθόδου θεραπείας, την οποία κρίνει ότι υπερτερεί σημαντικά έναντι άλλης, για τον συγκεκριμένο ασθενή, με βάση τους σύγχρονους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, και παραλείπει τη χρήση μεθόδων που δεν έχουν επαρκή επιστημονική τεκμηρίωση.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Από τα παραπάνω δεν προκύπτει πουθενά ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ της ιατρικής πράξης ανά ειδικότητα. Ο νόμος είναι σαφέστατος. Χρησιμοποιείται η λέξη "ιατρός" και μόνο αυτή διότι, νομικά, είναι και η μόνη με υπόσταση. Ο "ιατρός" λαμβάνει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος(και όλη την ευθύνη) και όχι ο "ειδικός" ή ο "εξειδικευμένος" ή ο "μεταπτυχιακός" ή ο "διδακτορικός".

Η βάση των πάντων είναι ο "ιατρός". Οι υπόλοιποι τίτλοι απλά προσθέτουν προσόντα και δεξιότητες. Δηλαδή ο δερματολόγος δεν γνωρίζει τι εστί γρίππη; Ή ο καρδιολόγος πρεσβυωπία; κ.ο.κ..........

Το φώναζα και θα το φωνάζω πάντα. Ο τίτλος μας είναι "ΙΑΤΡΟΣ". Αυτόν πρέπει να προστατεύσουμε και να τιμήσουμε. Όλα τα υπόλοιπα έπονται...

Ευχαριστώ.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Δείτε κι αυτή την κοινή ανακοίνωση ΕΛΕΓΕΙΑς καΙ ΕΝΩΣΗΣ καθώς και όλο το θέμα του φόρουμ
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Περιθωριακός]

Σύμφωνα με την υπ.αριθ. Υ7/30409/30-7-2001 Υπουργική Απόφαση σχετικά με το εύρος της συνταγογράφησης των ιατρών γενικής ιατρικής ισχύουν τα εξής : 

 «Η ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής καλύπτει τις βασικές ειδικότητες και άρα οι γενικοί ιατροί δύνανται να συνταγογραφούν φάρμακα που εμπίπτουν στο γνωστικό τους αντικείμενο (παθολογία, καρδιολογία, δερματολογία, παιδιατρική, χειρουργική, ορθοπεδική - τραυματιολογία, μαιευτική – γυναικολογία , οφθαλμολογία, ωτορινολαρυγγολογία, κλινική ψυχιατρική).»