Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ

Συνταγογράφηση Ουρολογικών και Νευρολογικών φαρμάκων από Γενικό Ιατρό.

<< < (3/6) > >>

Zachariadis:
Εγώ είμαι καρδιολόγος και γράφω χρόνιες αγωγές ασθενών με υπερτροφία προστάτη αλλά όχι σπάνια και αντικαταθλιπτική αγωγή.
Μήπως πρέπει να μου κάνει μήνυση ο ΕΟΠΥΥ;
Πολύ θα ήθελα να το δώ αυτό.Ειλικρινά.
Οι λόγοι που θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να συνταγογραφώ φάρμακα φαινομενικά «άσχετα» με την ειδικότητα μου είναι
επιστημονικοί αλλά και κυρίως κοινωνικοί.
Σε ότι αφορά το πρώτο, τα φάρμακα που κυρίως χρησιμοποιούνται στην ουρολογία για την συμπτωματική αντιμετώπιση της υπερτροφίας
του προστάτη είναι οι αδρενεργικοί αναστολείς ,οι δράση των οποίων αλλά και οι παρενέργειες είναι αναμφίβολα και αντικείμενο της καρδιολογίας.
Θα λεγα μάλιστα πως ο καρδιολόγος είναι πολύ πιο εξοικειωμένος με την δράση αυτών των φαρμάκων στην συστηματική κυκλοφορία απο ότι
είναι ο ουρολόγος.
Τους κοινωνικούς λόγους τους αντιλαμβανόμαστε όλοι.Είναι παράλογο να παρακολουθώ ασθενή μου π.χ μετεμφραγματικό με καρδιακή ανεπάρκεια
και να μην γράφω την λοιπή χρόνια αγωγή του με  π.χ  συνυπαρχουσα ΚΥΠ ,υπερουριχαιμία, καταθλιπτική  συνδρομή,αποφρακτική πνευμονοπάθεια... κτλ.

Πρίν γίνουμε «ειδικοί» γιατροί είμασταν όλοι απλοί ιατροί.Μετά το πτυχίο πήραμε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Υπάρχουν ιατροί ιδιώτες χωρίς ειδικότητα.Αυτοί δεν δικαιούνται να γράφουν ΚΑΝΕΝΑ φάρμακο ;
Αμφιβάλω άν ποτέ υπάρξει νόμος που να καθορίζει τα όρια συνταγογράφησης ανα ειδικότητα γιατί απλά αντίκειται στην αυτη καθεαυτή
ιδιότητα της ελεύθερης άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος.Δεσμευτικοί νόμοι μπορεί να υπάρξουν για συγκεκριμένες δραστικές ουσίες ή και
κατηγορίες φαρμάκων π.χ αμιγώς αντιαρρυθμικά μόνο οι καρδιολόγοι ,όχι όμως ως προς την ειδικότητα.

Πολύ θα με ενδιέφερε η άποψη του medicus για το συγκεκριμένο ζήτημα.





D-Michalis:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΟι λόγοι που θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να συνταγογραφώ φάρμακα φαινομενικά «άσχετα» με την ειδικότητα μου είναι
επιστημονικοί αλλά και κυρίως κοινωνικοί.
.....
Αμφιβάλω άν ποτέ υπάρξει νόμος που να καθορίζει τα όρια συνταγογράφησης ανα ειδικότητα γιατί απλά αντίκειται στην αυτη καθεαυτή
ιδιότητα της ελεύθερης άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος

--- Τέλος παράθεσης ---

Προσωπικά δεν διαφωνώ καθόλου στην εν λόγω προσέγγιση. Απεναντίας, συμφωνώ. Νόμος όμως υπάρχει.
Εξ’ άλλου όλοι έχουμε την ίδια ακριβώς άδεια άσκησης επαγγέλματος. Και από την άλλη έχω πεί και αλλού ότι η ειδικότητα σου δίνει το δικαίωμα και την γνώση να εμβαθύνεις περισσότερο σε ένα «τμήμα» της επιστήμης. Δεν σου αφαιρεί ούτε το δικαίωμα, ούτε την ικανότητα να συνεχίσεις να εντρυφάς σαν επιστήμονας στην ολότητα στην οποία εκπαιδεύτηκες και για την οποία πήρες το πτυχίο και την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος (με την προϋπόθεση βέβαια ότι συνεχίζεις να κρατάς επαφή με τα αντικείμενα που εμπλέκεσαι).
Όμως ένας προσδιορισμός πεδίων ως άξονας και όχι ως τοίχος, θα βοηθούσε εμάς τους ίδιους από τις αυθαιρεσίες των κυνηγών μαγισσών.
Ακόμη, όταν δημιουργήσεις τέτοιους άξονες για κάθε ειδικότητα, τότε –αν το κάνεις για την δίκαια διαχείριση του ασθενή (που αμφιβάλω)- αυτοί που θα έχουν λόγο για το αν δικαίως ή όχι κάποιος βγήκε από το πλαίσιο, δεν μπορεί να είναι διοικητικοί υπάλληλοι (όπως γίνεται τώρα**) αλλά αρμόδια όργανα των ειδικοτήτων που σαφώς μπορούν να κατανοήσουν την προσέγγιση –επιστημονικά και κοινωνικά- που εκτέθηκε από το συνάδελφο Ζαχαριάδη.

Από την άλλη το όλο θέμα τίθεται γιατί υπάρχει όγκος αδόκιμης συμπεριφοράς ειδικών σε αγωγές άλλων ειδικών? Ποιος το έκρινε? Κάποιος επιστήμονας? Είναι σαφές ότι όλο το θέμα έχει να κάνει με εκφοβισμό και διασυρμό μας, μπάς και κρατήσουμε λίγο τα στυλό μας (πληκτρολόγια πιά).
Αν όλα αυτά ίσχυαν, τότε, ναι, θα λειτουργούσαν οι άξονες πλαίσια και θα είχαμε μία τάξη. Γι’ αυτό και δεν διαφωνώ να υπάρξουν, υπό τις προϋποθέσεις του ποιος ελέγχει την εφαρμογή τους.

(**) Στο Υπ. Υγείας –και πιστεύω μόνον της Ελλάδας- δεν υπάρχει στις υπηρεσίες ούτε ένας γιατρός !!! Στις διοικητικές επίσης υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ (που ουσιαστικά ενσωμάτωσε κυρίως αυτές του ΙΚΑ και του ΟΠΑΔ) νομίζω ότι ισχύει το ίδιο, μιάς και δεν ήξερα ούτε εκεί να υπήρχε γιατρός την πρό ΕΟΠΥΥ εποχή.
Αν κάποιος ξέρει περισσότερα, ας ενημερώσει.

medicus:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΕγώ είμαι καρδιολόγος και γράφω χρόνιες αγωγές ασθενών με υπερτροφία προστάτη αλλά όχι σπάνια και αντικαταθλιπτική αγωγή.
Μήπως πρέπει να μου κάνει μήνυση ο ΕΟΠΥΥ;
Πολύ θα ήθελα να το δώ αυτό.Ειλικρινά.
Οι λόγοι που θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να συνταγογραφώ φάρμακα φαινομενικά «άσχετα» με την ειδικότητα μου είναι
επιστημονικοί αλλά και κυρίως κοινωνικοί.
Σε ότι αφορά το πρώτο, τα φάρμακα που κυρίως χρησιμοποιούνται στην ουρολογία για την συμπτωματική αντιμετώπιση της υπερτροφίας
του προστάτη είναι οι αδρενεργικοί αναστολείς ,οι δράση των οποίων αλλά και οι παρενέργειες είναι αναμφίβολα και αντικείμενο της καρδιολογίας.
Θα λεγα μάλιστα πως ο καρδιολόγος είναι πολύ πιο εξοικειωμένος με την δράση αυτών των φαρμάκων στην συστηματική κυκλοφορία απο ότι
είναι ο ουρολόγος.
Τους κοινωνικούς λόγους τους αντιλαμβανόμαστε όλοι.Είναι παράλογο να παρακολουθώ ασθενή μου π.χ μετεμφραγματικό με καρδιακή ανεπάρκεια
και να μην γράφω την λοιπή χρόνια αγωγή του με  π.χ  συνυπαρχουσα ΚΥΠ ,υπερουριχαιμία, καταθλιπτική  συνδρομή,αποφρακτική πνευμονοπάθεια... κτλ.

Πρίν γίνουμε «ειδικοί» γιατροί είμασταν όλοι απλοί ιατροί.Μετά το πτυχίο πήραμε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Υπάρχουν ιατροί ιδιώτες χωρίς ειδικότητα.Αυτοί δεν δικαιούνται να γράφουν ΚΑΝΕΝΑ φάρμακο ;
Αμφιβάλω άν ποτέ υπάρξει νόμος που να καθορίζει τα όρια συνταγογράφησης ανα ειδικότητα γιατί απλά αντίκειται στην αυτη καθεαυτή
ιδιότητα της ελεύθερης άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος.Δεσμευτικοί νόμοι μπορεί να υπάρξουν για συγκεκριμένες δραστικές ουσίες ή και
κατηγορίες φαρμάκων π.χ αμιγώς αντιαρρυθμικά μόνο οι καρδιολόγοι ,όχι όμως ως προς την ειδικότητα.

Πολύ θα με ενδιέφερε η άποψη του medicus για το συγκεκριμένο ζήτημα.


--- Τέλος παράθεσης ---


ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 287/28-11-2005)
NOMOΣ ΥΠ’ΑΡΙΘ. 3418

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄

Άρθρο 1

1. Ιατρική πράξη είναι εκείνη που έχει ως σκοπό τη με οποιαδήποτε επιστημονική μέθοδο πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του ανθρώπου.
2. Ως ιατρικές πράξεις θεωρούνται και εκείνες οι οποίες έχουν ερευνητικό χαρακτήρα, εφόσον αποσκοπούν οπωσδήποτε στην ακριβέστερη διάγνωση, στην αποκατάσταση ή και τη βελτίωση της υγείας των ανθρώπων και στην προαγωγή της επιστήμης.
3. Στην έννοια της ιατρικής πράξης περιλαμβάνονται και η συνταγογράφηση, η εντολή για διενέργεια πάσης φύσεως παρακλινικών εξετάσεων, η έκδοση ιατρικών πιστοποιητικών και βεβαιώσεων και η γενική συμβουλευτική υποστήριξη του ασθενή.
4. Κατά τον παρόντα Κώδικα:
α) στην έννοια «ασθενής» περιλαμβάνεται κάθε χρήστης των υπηρεσιών υγείας,
β) στην έννοια «οικείος» περιλαμβάνονται οι συγγενείς εξ αίματος και εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή, οι θετοί γονείς και τα θετά τέκνα, οι σύζυγοι, οι μόνιμοι σύντροφοι, οι αδελφοί, οι σύζυγοι και οι μόνιμοι σύντροφοι των αδελφών, καθώς και οι επίτροποι ή οι επιμελητές του ασθενούς και όσοι βρίσκονται υπό δικαστική συμπαράσταση.
5. Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται κατά την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος και την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας φροντίδας υγείας στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα και ανεξάρτητα από τον τρόπο ή τη μορφή άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος, ατομικά, ομαδικά ή με τη μορφή ιατρικής εταιρείας, ως ελεύθερο επάγγελμα ή όχι.

Άρθρο 3

3. Ο ιατρός, κατά την άσκηση της ιατρικής, ενεργεί με πλήρη ελευθερία, στο πλαίσιο των γενικά αποδεκτών κανόνων και μεθόδων της ιατρικής επιστήμης, όπως αυτοί διαμορφώνονται με βάση τα αποτελέσματα της εφαρμοσμένης σύγχρονης επιστημονικής έρευνας. Έχει δικαίωμα για επιλογή μεθόδου θεραπείας, την οποία κρίνει ότι υπερτερεί σημαντικά έναντι άλλης, για τον συγκεκριμένο ασθενή, με βάση τους σύγχρονους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, και παραλείπει τη χρήση μεθόδων που δεν έχουν επαρκή επιστημονική τεκμηρίωση.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Από τα παραπάνω δεν προκύπτει πουθενά ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ της ιατρικής πράξης ανά ειδικότητα. Ο νόμος είναι σαφέστατος. Χρησιμοποιείται η λέξη "ιατρός" και μόνο αυτή διότι, νομικά, είναι και η μόνη με υπόσταση. Ο "ιατρός" λαμβάνει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος(και όλη την ευθύνη) και όχι ο "ειδικός" ή ο "εξειδικευμένος" ή ο "μεταπτυχιακός" ή ο "διδακτορικός".

Η βάση των πάντων είναι ο "ιατρός". Οι υπόλοιποι τίτλοι απλά προσθέτουν προσόντα και δεξιότητες. Δηλαδή ο δερματολόγος δεν γνωρίζει τι εστί γρίππη; Ή ο καρδιολόγος πρεσβυωπία; κ.ο.κ..........

Το φώναζα και θα το φωνάζω πάντα. Ο τίτλος μας είναι "ΙΑΤΡΟΣ". Αυτόν πρέπει να προστατεύσουμε και να τιμήσουμε. Όλα τα υπόλοιπα έπονται...

Ευχαριστώ.

Αδαμάντιος Σκούφαλος:
Δείτε κι αυτή την κοινή ανακοίνωση ΕΛΕΓΕΙΑς καΙ ΕΝΩΣΗΣ καθώς και όλο το θέμα του φόρουμ
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Περιθωριακός:
Σύμφωνα με την υπ.αριθ. Υ7/30409/30-7-2001 Υπουργική Απόφαση σχετικά με το εύρος της συνταγογράφησης των ιατρών γενικής ιατρικής ισχύουν τα εξής : 

 «Η ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής καλύπτει τις βασικές ειδικότητες και άρα οι γενικοί ιατροί δύνανται να συνταγογραφούν φάρμακα που εμπίπτουν στο γνωστικό τους αντικείμενο (παθολογία, καρδιολογία, δερματολογία, παιδιατρική, χειρουργική, ορθοπεδική - τραυματιολογία, μαιευτική – γυναικολογία , οφθαλμολογία, ωτορινολαρυγγολογία, κλινική ψυχιατρική).»

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση