Μιά θεολογική ματιά της επικαιρότητας

[Loumakis]

   Στις  εκκλησίες  διαβάστηκε  σήμερα  το  ευαγγελικό  ανάγνωσμα  της  γνωστής  παραβολής  της  Μελλούσης  Κρίσεως  (Ματθ. κε΄ 31-46),  όπου  ο  Χριστός  καθορίζει  τα  κριτήρια  διαχωρισμού  των  ανθρώπων  σε  δικαίους  και αδίκους.  Ακούγοντας  το  σκέφθηκα  ότι, εάν  ζούσε  σήμερα  ο  Χριστός,  ίσως  συμπλήρωνε  ως  εξής  την  παραβολή:  «Ειχα  μία  εργασία  για  να εξασφαλίζω  τα  στοιχειώδη  στην  οικογένεια  μου και  με  απολύσατε,  ειχα  ένα  σπίτι  για  να  μένω  και  με  διώξατε  για  να το  πάρουν  οι τράπεζες,  είχα  κοινωνική  ασφάλιση  που  κάλυπτε  τα  έξοδα  της  περίθαλψης  μου, αλλά  μου  τη στερήσατε  και  υπέφερα  φριχτά,   ήμουνα  ταλαίπωρος  μετανάστης,  εξαπατημένος  από  κυκλώματα  διακίνησης  σε  αναζήτηση  καλύτερης  τύχης  και  με  πνίξατε  στα  νερά  του  Αιγαίου  [σχόλιο  δικό  μου:  αναφέρεται  στο  γνωστό  συμβάν  στο  Φαρμακονήσι, που  προσπάθησαν να  διαστρέψουν  η  κυβέρνηση  και  τα  ΜΜΕ  για  να  κουκουλώσουν  τις  κυβερνητικές  ευθύνες  και του  Λιμενικού].  Και  θα  ρωτήσουν οι  άδικοι  λέγοντας:  Κύριε  πότε  σε  καταστήσαμε  άνεργο, άστεγο, ανασφάλιστο  ή  σε  θανατώσαμε  ως  μετανάστη;  Και  θα  αποκριθεί  ο  βασιλεύς  λεγοντας:  Εφ’ όσον  αυτά  τα  κάνατε  σε  ένα  από  τα  άσημα  αδέλφια  μου,  είναι  σαν  να  τα  κάνατε  σ’  Εμένα.»
   Την  παραπάνω  παραβολή και  την  επέκταση  της  την  αφιερώνω  στους  καλούς  και  πιστούς  Χριστιανούς  πολιτικούς  της  κυβέρνησης  μας,  όλους  τους  βουλευτές  που  ψήφισαν  τα  διαδοχικά  μνημόνια,  τους  υπουργούς  μας,  Στουρνάρα,  Βαρβιτσιώτη  κλπ. και  βέβαια  τον πρωθυπουργό  μας,  που  δεν  χάνει  ευκαιρία  να  επιδεικνύει  την  ευσέβεια  του, όπως  αποδεικνύεται και  από το πρόσφατο  ταξίδι  του  στο  Άγιο  Όρος.  Μα  πάνω  απ’ όλα  την  αφιερώνω  στους  θεοσεβούμενους  συνέλληνες, που  είναι  τόσο  αφελείς,  ώστε  αδυνατούν  να  διακρίνουν  την  ευσέβεια  από  την  ευσεβοφάνεια, τον  πραγματικά  πιστό  Χριστιανό  από  τον υποκριτή  πολιτικό  που  αποβλέπει  να  υποκλέψει  την  ψήφο  τους.  Διότι  όταν  καθ’ υποτροπήν  εξαπατάσαι  και  ψηφίζεις  τέτοιους  ανθρώπους,  εκτός  από  αφελής  γίνεσαι  δυστυχώς  και  συνένοχος  στα  εγκλήματα  τους.