Ο Σταύρος Θεοδωράκης κάνει κόμμα.

[Argirios Argiriou]

Καθημερινή, 04/03/2014.

To "Ποτάμι", οι στόχοι και οι φίλοι του.

Καθηγητές, γιατροί και συγγραφείς είναι μεταξύ των υποστηρικτών του «Ποταμιού», όπως ανακοίνωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης στην πρώτη συνέντευξη Τύπου μετά την ανακοίνωση της δημιουργίας του κόμματος την περασμένη Τετάρτη. Ο κ. Θεοδωράκης είπε ότι το ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος βρίσκεται υπό διαμόρφωση και η σύνθεση του θα ανακοινωθεί "όταν πράξουν αναλόγως και τα άλλα κόμματα".

Ο αρχηγός του νέου κόμματος, που δήλωσε ότι δεν θα έχει στις τάξεις του πολιτικούς, ερωτήθηκε σχετικά και απάντησε ότι ναι μεν "Το Ποτάμι" θέλει να μην έχει καμία σχέση με το παρελθόν, αλλά "αυτή η χώρα πρέπει να αλλάξει με συμμαχίες".

"Ανάλογα με τα ποσοστά μας, θα επιδιώξουμε την συνεργασία με τους άλλους, μία συνεργασία που δεν θα βασίζεται στο παρελθόν" δήλωσε ο κ. Θεοδωράκης. "Αν μας ψηφίσει ο κόσμος και γίνουμε υπαρκτή δύναμη, τότε, σε δεύτερο επίπεδο θα δούμε ποιοί άλλοι πολιτικοί σε αυτή την χώρα έχουν διάθεση να αλλάξει η πορεία του σκάφους..."

"Δεν νιώθω μεγάλη συγγένεια αυτή την στιγμή με τους πολιτικούς" δήλωσε ο κ. Θεοδωράκης. "Κι επειδή οι άνθρωποι με τους οποίους μιλάω, ειδικά οι νέοι, βλέπουν ένα αδιέξοδο, πήρα την απόφαση να αρνηθώ την βολή μου στη δημοσιογραφία, δίνοντας ίσως την αφορμή σε κάποιους ανθρώπους να πάρουν μπροστά. Αν δημιουργηθεί ένα κύμα και μεγαλώσει το Ποτάμι, θα είναι απόδειξη ότι υπάρχει και κάτι άλλο πέρα απο την πολιτική στην ελλάδα. Μπορεί το ποτάμι να αλλάξει την πορεία της χώρας; Βεβαίως όχι. Δεν πιστεύω ότι ένα κόμμα, όσο μεγάλο και να είναι, μπορεί να αλλάξει την πορεία μας χώρας. Αυτή η χώρα πρέπει να αλλάξει με συμμαχίες..."

Ο γνωστός δημοσιογράφος είπε χαρακτηριστικά ότι "τα κόμματα καταδυναστεύουν τη χώρα, είναι μια μπάλα βαριά δεμένη στο πόδι του Ελληνα" και πρόσθεσε ότι θα πρέπει να δοθεί το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στους νέους άνω των 18 ετών.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης τάχθηκε υπέρ των αλλαγών στο πολιτικό σύστημα και μάλιστα προς την κατεύθυνση του γερμανικού εκλογικού συστήματος και δη στη δυνατότητα που παρέχει για διάκριση ψήφου ανάμεσα σε πρόσωπα και κόμματα.

Ο κ. Θεοδωράκης απέφυγε να τοποθετήσει τον εαυτό του και το νεοσυσταθέν κόμμα σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο του πολιτικού φάσματος  επισημαίνοντας ότι "Το Ποτάμι κλέβει ιδέες και από την Αριστερά και από την φιλελεύθερη δεξιά" και ότι δεν σκοπεύει να πειραματιστεί. "Οχι πειραματισμοί", δήλωσε χαρακτηριστικά. "Σύμμαχοι μας είναι οι ευρωπαίοι...". Απαντώντας μάλιστα σε ερωτήσεις περί του αν το "Ποτάμι" έρχεται για να αναπληρώσει το κενό που υπάρχει στην Κεντροαριστερά, υπογράμμισε "δεν είμαι Κεντροαριστερός".

Ο αρχηγός του "Ποταμιού" αρνήθηκε να εντάξει το κόμμα του σε οποιαδήποτε από τις υπάρχουσες ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου. Μάλιστα αιτιολογώντας αυτή την άποψη επισήμανε ότι ενδεικτικό της πολιτικής δυσκαμψίας που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη είναι το γεγονός πως υποψήφιοι των μεγάλων παρατάξεων είναι πρόσωπα όπως οι κύριοι Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, Μάρτιν Σουλτς και Γκι Φερχόφστατ, οι οποίο εμμέσως πλην σαφώς, σύμφωνα με τον κ. Θεοδωράκη, ασχολούνται κυρίως με τη διαιώνιση των σημερινών γραφειοκρατικών ελίτ και όχι με τα πραγματικά προβλήματα της Ευρώπης στην κορυφή της οποίας τοποθέτησε την νεανική ανεργία.

Κληθείς να σχολιάσει την κίνηση «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δήλωσε: «Καλή επιτυχία σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή που θέλει να μετασχηματισθεί σε πολιτικό κόμμα».

Μεταξύ των φίλων και υποστηρικτών του «Ποταμιού» είναι οι:

Θοδωρής Γκόνης, σκηνοθέτης -στιχουργός

Μαρία Δημητρίου, επιμελήτρια κοινωνικής πρόνοιας

Παναγιώτης Καρκατσούλης, καθηγητής

Βάσω Κιντή, καθηγήτρια

Δημήτρης Κοντοπίδης, γιατρός

Δημήτρης Κουρέτας, αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Ολυμπία Κρασαγάκη, φωτογράφος

Δημήτρης Κυριακόπουλος, πρόεδρος αθλητικού συλλόγου «Πρωτέας»

Αναστασία Λαμπρία, εκδότης

Γαβρίλης Μαυρογιάννης, ξυλουργός

Γιώργος Μαυρωτάς, καθηγητής Πολυτεχνείου

Νίκος Ξυδάκης, στιχουργός

Νίκος Ορφανός, ηθοποιός

Γιώργος Παπαληός, σκηνοθέτης

Ανδρέας Πετρουλάκης, σκιτσογράφος

Τάσος Τέλλογλου, δημοσιογράφος

Σταύρος Τσακυράκης, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου

Χάγκεν Φλάισερ, ιστορικός

Νίκος Δήμου, συγγραφέας

Άννα Εφραιμίδου, ογκολόγος

Αύγουστος Κορτώ, συγγραφέας

Ζαχαρούλα Λούδα, αμπελουργός

Αννα Ληδάκη, καθηγήτρια κοινωνιολογίας

Χάρης Μαθιόπουλος, οικονομολόγος

Νίκος Μαρατζίδης, καθηγητής

Γιούλη Μενουδάκου

Αναστασία Μηλιού, υδροβιολόγος

Ντάνα Παρασκευοπούλου, κάτοικος Αγίου Αχιλλείου Πρεσπών

Θανάσης Σκόκος

Χριστίνα Ταχιάου, δημοσιογράφος από τη Θεσσαλονίκη


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Ορθοπαιδικός]

   Σχετική γνώμη γνωστού αρθρογράφου: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
    Τραγελαφική έχει καταντήσει η κατάσταση στη Ν∆ και στο ΠΑΣΟΚ, χωρίς βέβαια αυτό να σηµαίνει ότι τα δύο κόµµατα δεν είναι άκρως επικίνδυνα για τον ελληνικό λαό. Είναι αδίστακτα στην προσπάθειά τους να διασωθούν και δεν ορρωδούν προ ουδενός πολιτικού εγκλήµατος προκειµένου να επιβιώσουν πολιτικά οι ηγέτες τους, οι οποίοι αυτή τη στιγµή δείχνουν πολιτικά «ξεγραµµένοι» – και µάλιστα σε λιγότερο από τρεις µήνες! Η δικαιολογηµένη ανησυχία για το µέχρι πού µπορούν να φτάσουν δεν αναιρεί από την άλλη πλευρά την αυτογελοιοποίηση των ηγετών τους, οι οποίοι δεν έχουν πλέον συναίσθηση πόσο… σούργελα έχουν γίνει!
   Ο Σαµαράς ετοιµάζεται στις 25 Μαρτίου να υψώσει το λάβαρο της… αντίστασης στο ∆ΝΤ! Προσοχή, µόνο στο ∆ΝΤ, όχι στη Γερµανία που µας έχει επιβάλει το άθλιο µνηµονιακό καθεστώς, και την ΕΕ µέσω της οποίας το υλοποιεί. Έχοντας µάθει ο πρωθυπουργός ότι ούτε η Ουάσινγκτον θέλει πλέον να χρηµατοδοτεί µέσω ∆ΝΤ την περαιτέρω εδραίωση της γερµανικής ηγεµονίας στην Ευρώπη ούτε το Βερολίνο θεωρεί πια αναγκαίο το κάλυµµα του ∆ΝΤ, επειδή οι λαοί της Ευρώπης έχουν υποταχθεί δουλικά στο Τέταρτο Ράιχ, ετοιµάζεται ο Σαµαράς να… βγει στο αντάρτικο του αποχωρούντος ∆ΝΤ! Γι’ αυτό το λόγο τελευταία όλοι οι «γερµανοτσολιάδες» της κυβέρνησης Σαµαρά-Βενιζέλου κάνουν επικριτικές νύξεις κατά του ∆ΝΤ, προετοιµάζοντας το έδαφος της… αντιστασιακής έκρηξης του ηφαιστείου που κρύβουν µέσα τους!
    Μπορεί ο Καρνάβαλος της Πάτρας να πέρασε, ο πολιτικός Καρνάβαλος όµως του Σαµαρά και του Βενιζέλου θα αρχίσει την παρέλασή του από τον επόµενο µήνα και θα τραβήξει επί δύο µήνες ολόκληρους µέχρι τις ευρωεκλογές! Ζωσµένοι µε αντι∆ΝΤ φισεκλίκια, ελπίζουν ο Σαµαράς και ο Βενιζέλος µήπως σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και πετύχει η µεν Ν∆ να ξεπεράσει το καχεκτικό όριο του 20% (βοηθούσης φυσικά και της απαγόρευσης συµµετοχής της Χρυσής Αυγής τις ευρωεκλογές) το δε ΠΑΣΟΚ ένα µονοψήφιο µεν ποσοστό αλλά πιο κοντά στο 9% παρά στο 5%.
    Αν το καταφέρουν, θα επιβιώσει η κυβέρνηση. Αλλά κι αν η Ν∆ ξεπεράσει το 20%, καθόλου πιθανό δεν φαίνεται πλέον ότι το ΠΑΣΟΚ θα µπορέσει να υπερβεί το 5%-6%. Μόνο του το ΠΑΣΟΚ είναι ζήτηµα αν πιάνει πια το 5%, αλλά ο… «ανθρωποφάγος» Βενιζέλος καταβροχθίζει µε απίστευτη βουλιµία κάθε «κεντροαριστερό» –τρόπος του λέγειν– σύµµαχο που εµφανίζεται στον ορίζοντα, διότι τον θεωρεί δυνάµει ανταγωνιστή του. Εµείς πολύ χαρήκαµε που ο Βενιζέλος διέλυσε τους 58 µέσω σταυρού στους υποψηφίους των ευρωψηφοδελτίων και σίγουρα αυτός χάρηκε πολύ περισσότερο που απαλλάχτηκε από ένα ολόκληρο τσούρµο «ακρίδων της εξουσίας» και ησύχασε το κεφάλι του. Υπάρχει βέβαια µια «ασήµαντη» λεπτοµέρεια: τρώγοντας τους 58, ο Βενιζέλος µείωσε ακόµη περισσότερο το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ! Όχι βέβαια κατά… 15% (!) που έγραφαν οι καραγκιόζηδες της δηµοσιογραφίας, οι οποίοι πατρονάριζαν τους 58…«συνταξιούχους µαγαζάτορες», όπως προσφυώς τους αποκάλεσε το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Θ. Μωραΐτης, αλλά έστω κατά 0,55. Είναι να χάνει µισό τοις εκατό το ΠΑΣΟΚ στα χάλια που βρίσκεται σήµερα; Χαζά χαζά αυτό το µισό τοις εκατό µπορεί να του δώσει ή να του αφαιρέσει τον µοναδικό ευρωβουλευτή που φιλοδοξεί να κερδίσει! Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να είχε βγάλει οκτώ ευρωβουλευτές στις προηγούµενες ευρωεκλογές, αλλά σήµερα γι’ αυτή τη θέση του ενός και µοναδικού ευρωβουλευτή που θα βγάλει σφάζονται παλικάρια και κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά – λέµε τώρα!
     ∆εν το ’χει η µοίρα του όµως του Βενιζέλου να ησυχάσει. Πάνω που πήγε να χωνέψει τους «58 συνταξιούχους µαγαζάτορες», να σου και εµφανίζεται το… ξεροπόταµο! Ένα ακόµη τεχνητό µνηµονιακό κατασκεύασµα στο χώρο της Κεντροαριστεράς, για να αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ που όλοι εκτιµούν ότι έχει φάει τα ψωµιά του κι έτσι πολύ σύντοµα θα φάµε τα πολιτικά του κόλλυβα! Πίσω από το τηλεοπτικά φιλικό πρόσωπο του Σταύρου Θεοδωράκη, τον οποίο προόριζαν για επικεφαλής των 58, αλλά την τελευταία στιγµή δεν τον έστειλαν εκεί γιατί είδαν πως η… σταύρωση των υποψηφίων στο ευρωψηφοδέλτιο τους διέλυσε εν ριπή οφθαλµού, υπάρχει στο Ποτάµι ένα απερίγραπτα αποκρουστικό πρόσωπο. Ένας κραγµένος άνθρωπος των Γερµανών, µια αηδιαστική «καθηγήτρια των ΜΑΤ», ένα γερµανόδουλο γεροντικό σκύβαλο που απεχθάνεται ο κάθε Έλληνας και πάει λέγοντας. Μιλάµε για ένα εµετικό µνηµονιακό συνονθύλευµα που απευθύνεται σε πολιτικά ηλίθιους τηλεθεατές και απολίτικους νέους – σαν αυτούς που έχουν αποµείνει να ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ ή ∆ΗΜΑΡ. Ούτε ένα αριστερό ψηφοφόρο δεν µπορεί να προσελκύσει αυτό το αηδιαστικό µνηµονιακό κατασκεύασµα των «γερµανοτσολιάδων»!
    Αντιθέτως, προσπαθεί να δώσει κάλυµµα στις πιο αντιδραστικές πολιτικές δυνάµεις της σηµερινής Ελλάδας.Υπάρχουν φυσικά οι υποστηρικτές των δυνάµεων αυτών και δεν είναι λίγοι οι ψηφοφόροι τους. Είµαστε όµως βέβαιοι ότι δεν είναι το αποκρουστικό Ποτάµι το κόµµα που θα αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ ως το κόµµα που θα συσπειρώσει τους «µνηµονιακούς ραγιάδες» της Κεντροαριστεράς. Το ψυχορράγηµα και ο επιθανάτιος ρόγχος του ΠΑΣΟΚ σίγουρα αποσταθεροποιούν το πολιτικό σκηνικό που γνωρίζουµε από τη µεταπολίτευση, αλλά το κόµµα που θα πάρει τη θέση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει ακόµη γίνει γνωστό ποιο θα είναι.

[Medicine Man]

 Πίσω από το τηλεοπτικά φιλικό πρόσωπο του Σταύρου Θεοδωράκη, τον οποίο προόριζαν για επικεφαλής των 58, αλλά την τελευταία στιγµή δεν τον έστειλαν εκεί γιατί είδαν πως η… σταύρωση των υποψηφίων στο ευρωψηφοδέλτιο τους διέλυσε εν ριπή οφθαλµού, υπάρχει στο Ποτάµι ένα απερίγραπτα αποκρουστικό πρόσωπο. Ένας κραγµένος άνθρωπος των Γερµανών, µια αηδιαστική «καθηγήτρια των ΜΑΤ», ένα γερµανόδουλο γεροντικό σκύβαλο που απεχθάνεται ο κάθε Έλληνας και πάει λέγοντας. Μιλάµε για ένα εµετικό µνηµονιακό συνονθύλευµα που απευθύνεται σε πολιτικά ηλίθιους τηλεθεατές και απολίτικους νέους – σαν αυτούς που έχουν αποµείνει να ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ ή ∆ΗΜΑΡ. Ούτε ένα αριστερό ψηφοφόρο δεν µπορεί να προσελκύσει αυτό το αηδιαστικό µνηµονιακό κατασκεύασµα των «γερµανοτσολιάδων»!
 

Όταν κάποιος εκφράζεται σε αυτό το επίπεδο,ακόμη και αν έχει δίκιο, είναι ανάξιος σχολιασμού και λυπάμαι που έχασα λίγο χρόνο για να διαβάσω τα γραφόμενά του.

[schumifer]

Πίσω από το τηλεοπτικά φιλικό πρόσωπο του Σταύρου Θεοδωράκη, τον οποίο προόριζαν για επικεφαλής των 58, αλλά την τελευταία στιγµή δεν τον έστειλαν εκεί γιατί είδαν πως η… σταύρωση των υποψηφίων στο ευρωψηφοδέλτιο τους διέλυσε εν ριπή οφθαλµού, υπάρχει στο Ποτάµι ένα απερίγραπτα αποκρουστικό πρόσωπο. Ένας κραγµένος άνθρωπος των Γερµανών, µια αηδιαστική «καθηγήτρια των ΜΑΤ», ένα γερµανόδουλο γεροντικό σκύβαλο που απεχθάνεται ο κάθε Έλληνας και πάει λέγοντας. Μιλάµε για ένα εµετικό µνηµονιακό συνονθύλευµα που απευθύνεται σε πολιτικά ηλίθιους τηλεθεατές και απολίτικους νέους – σαν αυτούς που έχουν αποµείνει να ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ ή ∆ΗΜΑΡ. Ούτε ένα αριστερό ψηφοφόρο δεν µπορεί να προσελκύσει αυτό το αηδιαστικό µνηµονιακό κατασκεύασµα των «γερµανοτσολιάδων»!
 

Όταν κάποιος εκφράζεται σε αυτό το επίπεδο,ακόμη και αν έχει δίκιο, είναι ανάξιος σχολιασμού και λυπάμαι που έχασα λίγο χρόνο για να διαβάσω τα γραφόμενά του.

Παλαιότερα, ως μαθητής της 2ας και 3ης Λυκείου, διάβαζα αρκετά για τη στράτευση της τέχνης. Αν θα πρέπει να είναι, αν όχι και διάφορα επιχειρήματα υπέρ και κατά της κάθε περίπτωσης.
Η τέχνη εδώ και πολλά χρόνια δεν είναι στρατευμένη. Είναι το μικρότερο πιόνι , ο πιστότερος υπηρέτης. Αηδία και κατάντια

[Argirios Argiriou]

11-03-2014
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Το Ποτάμι: Κυβέρνηση 20 υπουργών και κάλπες κάθε τέσσερα χρόνια.

«Κυβέρνηση είκοσι ανθρώπων», χωρίς αναπληρωτές υπουργούς αλλά με μόνιμους υφυπουργούς Παιδείας και φορολογίας, καθώς και κάλπες κάθε τέσσερα χρόνια βάσει γερμανικού μοντέλου, προτείνει Το Ποτάμι, σύμφωνα με τις θέσεις του νέου πολιτικού φορέα τις οποίες έδωσε στη δημοσιότητα ο Σταύρος Θεοδωράκης.

Το Ποτάμι δεν θα στηρίξει υποψήφιους στις αυτοδιοικητικές εκλογές: «Δεν είναι στους ρόλους των κομμάτων να αποφασίζουν ποιος θα είναι δήμαρχος στα Χανιά ή τα Γιάννενα. Τα κόμματα θα πρέπει να αποφασίσουν ότι οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να ‘αυτονομηθούν’»..

Για το πολιτικό σύστημα, το Ποτάμι προτείνει μείωση των βουλευτών σε 200, περιορισμό των κομματικών επιχορηγήσεων κατά 50%, πιο αυστηρό το πλαίσιο για τις προεκλογικές εκστρατείες και εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια βάσει νόμου.

Σχετικά με το ερώτημα σε ποια ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο θα ενταχθεί, ο νέος πολιτικός φορέας απαντά ότι «θα συμμαχήσει με αυτούς που θέλουν μια δυναμικότερη και αποφασιστικότερη Ευρωπαϊκή Ένωση πιο κοντά στους πολίτες της».

Σε ό,τι αφορά στο ιδεολογικό στίγμα του κόμματος, στο ερώτημα «κρατιστές ή φιλελεύθεροι;» το Ποτάμι απαντά κράτος «μικρό αλλά όχι αδύναμο» με επιτελική δημόσια διοίκηση, ορθολογική κατανομή προσωπικού, κατάρτιση, επαρκή κίνητρα, μηχανογράφηση. «Ξεκαθάρισμα λοιπόν, αναδιοργάνωση, αξιολόγηση, αξιοκρατία και διαφάνεια.»

Επίσης, τοποθετείται υπέρ του πλήρους διαχωρισμού Εκκλησίας και κράτους, τάσσεται υπέρ της διεκδίκησης του κατοχικού δανείου, αποζημιώσεων για θύματα ή μαρτυρικές κοινότητες, καθώς και του εντοπισμού και επαναπατρισμού συγκεκριμένων κλεμμένων αρχαιοτήτων.

Για την ανεργία, το νέο κόμμα αναφέρει ότι «η μόνη πραγματική λύση είναι να ξαναπάρει μπροστά ο ιδιωτικός τομέας». «Τα κονδύλια του νέου ΕΣΠΑ για επιδότηση της εργασίας πρέπει να δίνονται για απασχόληση σε επιχειρήσεις, ή για αυτοαπασχόληση, αντί για stages στο δημόσιο». Προτείνει επίσης επίδομα ανεργίας για 2 χρόνια μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω του 10%.

Για το χρέος, το Ποτάμι προτείνει σε άμεσο χρόνο να ζητήσει η Ελλάδα χαμηλότερες πληρωμές τόκων για τα επόμενα χρόνια και «το χρέος θα πρέπει να το διαπραγματευτούμε όταν θα είμαστε ποιο ισχυροί».

«Για να ξεφύγουμε από τα Μνημόνια ένα τρόπος υπάρχει. Να εκπονήσουμε ένα Εθνικό σχέδιο που θα εξασφαλίζει πρώτα από όλα ότι η ελληνική οικονομία θα γίνει παραγωγική και θα συγκλίνει με την Ευρωζώνη. Μόνο τότε η κοινωνία της Ευρώπης θα ακούσει το αίτημα μας για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους» αναφέρει.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

12-03-2014.
TA NEA.
της Καρολίνας Παπακώστα.

 «Ποτάμι» εξηγήσεων και θέσεων στο Internet
Mε 37 ερωταπαντήσεις ο Σταύρος Θεοδωράκης έδωσε πρώτο δείγμα γραφής μέσα από την ιστοσελίδα του.

Εδώ και μία εβδομάδα, από την παρουσίαση της ιδρυτικής διακήρυξης κι έπειτα, ο Σταύρος Θεοδωράκης κατηγορήθηκε από πολλούς, μίντια, πολιτικούς και απλούς πολίτες, ότι δεν προτείνει τίποτα συγκεκριμένο. Χθες λοιπόν το βράδυ έδωσε στη δημοσιότητα μέσα από τα σόσιαλ μίντια και την ιστοσελίδα του κόμματος - κι όχι με τον παραδοσιακό τρόπο μιας κομματικής φιέστας - τις θέσεις του Ποταμιού.
Πιστός στην αντισυμβατική φόρμα, που επέβαλε ήδη από την πρώτη του συνέντευξη Τύπου, έδωσε το πρώτο δείγμα γραφής του κόμματος μέσα από 37 απαντήσεις στις συχνότερες ερωτήσεις που του έκαναν πολίτες στο Ιντερνετ. Και το κυριότερο; Πήρε θέση - και μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, πολύ σαφή - για θέματα για τα οποία πολλά από τα υπάρχοντα κόμματα αποφεύγουν να μιλήσουν ευθέως, όπως ο γάμος μεταξύ των ομοφυλοφίλων ή ο διαχωρισμός Εκκλησίας - Κράτους. Απαντώντας σε αυτούς που τον χαρακτήρισαν απολιτίκ.
Το Ποτάμι λοιπόν θα ήθελε μια κυβέρνηση είκοσι ανθρώπων. Θα καταργήσει τις θέσεις αναπληρωτών υπουργών «ώστε να πάψουν να μετακυλίονται οι ευθύνες». Και ευελπιστεί να δημιουργήσει στελέχη της δημόσιας διοίκησης που δεν θα φεύγουν από το πόστο τους μαζί με τον εκάστοτε υπουργό. «Εκτός από τους 20 "πολιτικούς υπουργούς" θα πρέπει οι νευραλγικοί τομείς να έχουν επικεφαλής έναν επαΐοντα υφυπουργό. Η πρόταση για "μόνιμο υφυπουργό Παιδείας" ή "μόνιμο υφυπουργό Φορολογίας" έχει υποβληθεί ξανά, αλλά το κομματικό σύστημα την πολεμάει. Το κράτος όμως πρέπει να έχει συνέχεια και δεν μπορούμε να φέρνουμε τα πάνω κάτω σε κάθε ανασχηματισμό» επισημαίνεται χαρακτηριστικά. Οσο για τη δημόσια διοίκηση γενικώς; Πρέπει να εκλογικευθεί με πλήρη μηχανοργάνωση, σαφή οργανογράμματα και «περιγράμματα θέσεων». Και φυσικά αξιολόγηση υπαλλήλων. Προτείνει ακόμη μια ελληνική εκδοχή του γερμανικού εκλογικού συστήματος προκειμένου να περιοριστεί το μαύρο χρήμα. Μικρές μονοεδρικές περιφέρειες ώστε οι πολίτες να μπορούν να ψηφίζουν τον τοπικό υποψήφιο (ανεξαρτήτως κόμματος) που τους αντιπροσωπεύει και παράλληλα το κόμμα τους. Κοινοβούλιο με 200 βουλευτές, τέρμα τα μπόνους των βουλευτών που συμμετέχουν στα θερινά τμήματα και λιγότερες διακοπές για τους εθνοπατέρες. Συν μείωση της τάξης του 50% των κρατικών επιχορηγήσεων στα κόμματα.
Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι απαγορευμένη λέξη. Αντιθέτως, τις στηρίζει σε τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, συγκοινωνίες και παραγωγή ηλεκτρικού. Γιατί ο ανταγωνισμός συνεπάγεται κέρδος για την κοινωνία. Οχι όμως στην ύδρευση, τους σιδηροδρόμους ή τα δίκτυα ρεύματος. Οσο για το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας, το χρέος; «Θα πρέπει να το διαπραγματευτούμε όταν θα είμαστε πιο ισχυροί» ενώ αυτό που προτείνει ότι θα μπορούσε να ζητήσει η Ελλάδα σήμερα είναι χαμηλότερες πληρωμές τόκων τα επόμενα χρόνια. Επιπλέον, στο Ποτάμι δεν διστάζουν να παραδεχθούν ότι «οι φόροι πέρα από κάποιες διορθώσεις αδικιών δεν είναι εύκολο να μειωθούν αισθητά». Ωστόσο, μιλούν για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών επειδή «αυτές κάνουν ακριβό το κόστος εργασίας στις επιχειρήσεις και χαμηλό τον καθαρό μισθό».

ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ. Το κόμμα πάντως, διευκρινίζοντας πως δεν σκοπεύει να κατεβάσει υποψηφίους για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, κάνει μια πρόταση για τους φόρους περιουσίας: να επιβάλλονται και να εισπράττονται από τους δήμους. Με τη λογική ότι φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή είναι δυσκολότερες σε τοπικό επίπεδο.
Βέβαια στην ερώτηση «πότε πιστεύετε ότι θα αλλάξουν τα πράγματα;» δεν δίνεται σαφής απάντηση. Γίνεται μόνο κριτική στις κυβερνήσεις των τελευταίων τριάντα ετών που δεν έκαναν τίποτα για το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο. Στην ερώτηση των ημερών, μιας και η επίσκεψη του γερμανού προέδρου είναι πρόσφατη, για τις γερμανικές αποζημιώσεις, το νέο κόμμα προτίθεται να επικεντρωθεί στη διεκδίκηση απτών αξιώσεων. Δηλαδή του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων για θύματα ή μαρτυρικές κοινότητες που δεν καλύφθηκαν από τη γερμανοελληνική συμφωνία του 1960. Επιπλέον, όμως, θέτει και το ζήτημα του εντοπισμού και επαναπατρισμού «συγκεκριμένων κλεμμένων αρχαιοτήτων που δεν έχουν επιστραφεί ακόμη».
Παράλληλα παίρνει σαφή θέση σε ζητήματα-ταμπού. Οπως ο διαχωρισμός Εκκλησίας - Κράτους, τα δικαιώματα των μειονοτήτων και το σύμφωνο συμβίωσης για τους ομοφυλοφίλους. «Είμαστε υπέρ του πλήρους διαχωρισμού Εκκλησίας και Κράτους». «Οι μειονότητες πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με το υπόλοιπο κοινωνικό σώμα και να απολαμβάνουν ισονομία». «Ο ρόλος της πολιτείας δεν είναι να ρυθμίζει τη σεξουαλική ζωή των ανθρώπων (εκτός εάν πρόκειται για περιπτώσεις σεξουαλικών εγκλημάτων, εκμετάλλευσης ανηλίκων κ.λπ. όπου θα πρέπει να υπάρχει ένα αυστηρό πλέγμα νόμων το οποίο και να εφαρμόζεται). Ο ρόλος της πολιτείας είναι να αντιμετωπίζει με ισονομία όλους τους πολίτες της. Αναγνώριση λοιπόν για όλα τα ζευγάρια, ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου των δύο συντρόφων, του δικαιώματος στον πολιτικό γάμο και το σύμφωνο συμβίωσης».
Το σύνθημα του Ποταμιού είναι «πολιτική για όλους», ωστόσο η σημαντικότερη διαπίστωση που περιλαμβάνουν οι θέσεις του δεν είναι η αυτονόητη ανάγκη για τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά αλλά «η επίγνωση ότι η σωστή υλοποίηση των καλών ιδεών είναι εξίσου σημαντική με τις ίδιες τις προτάσεις».

ΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ
Κυβέρνηση είκοσι υπουργών με επαΐοντες υφυπουργούς μόνο σε νευραλγικούς τομείς και κατάργηση των αναπληρωτών

Μικρές μονοεδρικές περιφέρειες ώστε οι πολίτες να μπορούν να ψηφίζουν τον τοπικό υποψήφιο που τους αντιπροσωπεύει ανεξαρτήτως κόμματος

Τέλος στα μπόνους των βουλευτών που συμμετέχουν στα θερινά τμήματα

Διαπραγμάτευση του χρέους «όταν θα είμαστε πιο ισχυροί»

Διορθώσεις αδικιών στους φόρους,οι οποίοι όμως «δεν είναι εύκολο να μειωθούν αισθητά»

Πλήρης διαχωρισμός Κράτους - Εκκλησίας

«Ναι» στον γάμο μεταξύ των ομοφυλοφίλων.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

και το πρωτότυπο:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

11/03/2014.
της Δημοσιογράφου Αγγελικής Σπανού.

Το Ποτάμι μέσα μας.

Ηταν κάτι περισσότερο από ξάφνιασμα. Η απόφαση του Σταύρου Θεοδωράκη να περάσει στην άλλη όχθη, ως αρχηγός ενός νέου κόμματος, έγινε για πολλούς ζήτημα προσωπικό, έγινε θέμα στις συζητήσεις της παρέας, έγινε και αφορμή για σκέψεις σχετικά με τα όρια ανάμεσα στο πολιτικό “είναι” και στο πολιτικό “φαίνεσθαι¨. Γι αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι σηκώθηκε αμέσως φασαρία, ακούστηκαν υπερβολές και διατυπώθηκε κριτική πριν ακόμη αρθρωθεί πολιτικός λόγος, μόνο με αφορμή τις προθέσεις και τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου προσώπου που εγκατέλειψε την ασφάλεια της μαγνητοσκόπησης για να εκτεθεί “ζωντανά” σε ένα κοινό μεγαλύτερο και πιο δύσκολο από αυτό της υπερεπιτυχημένης εκπομπής “Πρωταγωνιστές”.

Για τα social media το Ποτάμι ήταν το τέλειο θέμα. Πυροδοτήθηκε ένας ζωηρός διάλογος, έγιναν ασκήσεις χιούμορ, καλόπιστα και κακόπιστα, διαμορφώθηκαν γρήγορα αντίπαλες ομάδες που ανταλλάσσουν με πάθος επιχειρήματα, άλλοτε ουσιαστικά, άλλοτε ανόητα ή εμπαθή, σε κάθε περίπτωση δημιουργήθηκε πολιτικό γεγονός με το “καλημέρα”. Γιατί; Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι επειδή πρόκειται για την πρώτη φορά που επιχειρείται η δημιουργία ενός πολιτικού σχήματος εκτός κομματικού πλαισίου και μηχανισμών, χωρίς συνεργασία ή συνεννόηση με τους “ιδιοκτήτες” του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, χωρίς τις διαδικασίες και τις μεθόδους που εφαρμόζονται παραδοσιακά στο πολιτικό σύστημα, χωρίς δηλαδή τους κανόνες του επαγγέλματος. Ανεξάρτητα από το αν αυτό εκλαμβάνεται ως πραγματική ανανέωση ή ως προχειρότητα, πρόκειται οπωσδήποτε για κάτι ενδιαφέρον. Η ερμηνεία δεν είναι πλήρης αν δεν συνεκτιμηθεί η δημοφιλία του Σταύρου Θεοδωράκη, που είναι εξαιρετικά συμπαθής σε πάρα πολύ κόσμο, τον ξέρουν όλοι ανεξαρτήτως πολιτικών προτιμήσεων, και αφήνει μια θαυμαστή καριέρα στα ΜΜΕ όπου ανελισσόταν διαρκώς πηγαίνοντας από επιτυχία σε επιτυχία, από τα χαμηλά στα ψηλά και από τα λίγα στα πολλά.

Η απόφασή του να δοκιμαστεί στη δημόσια σφαίρα αντιμετωπίστηκε με διαφορετικούς τρόπους από τους συναδέλφους. Εκφράστηκαν όλων των ειδών οι διαθέσεις: Από συγκίνηση μέχρι κακεντρέχεια, από θαυμασμό μέχρι ειρωνεία, από απορία μέχρι ενόχληση, από σάστισμα μέχρι μανία αποδόμησης. Είναι λογικό. Εχει κοντά του φίλους και άλλους που εκτιμούν τη δουλειά του ή πιστεύουν στις δυνατότητές του ή απλώς ελπίζουν ότι θα γίνει κάτι καλό, έχει απέναντί του όσους προτάσσουν το “γιατί αυτός και όχι εγώ;”, αλλιώς “τι παραπάνω έχει εκείνος από μένα;”, ίσως και το “τι σημαίνει για μένα όλο αυτό;” υπάρχουν και όσοι απλώς αμφισβητούν τις ικανότητες ή και τις προθέσεις του.

Αν ο Σταύρος Θεοδωράκης αντιμετωπίστηκε με αμφιθυμία από το χώρο από τον οποίο προέρχεται, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα γι αυτόν στο χώρο στον οποίο μετακινήθηκε. Η ΝΔ είχε την πλέον ουδέτερη αντίδραση γιατί το Ποτάμι δεν απευθύνεται σε δικούς της ψηφοφόρους, ενώ τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή δεν μπορούσαν να κρύψουν τη δυσφορία τους για την εμφάνιση του νέου κόμματος. Εγιναν απαξιωτικά σχόλια για τον τηλεαστέρα-αρχηγό, για κόμμα σούπερμάρκετ, για απουσία ιδεολογικού υπόβαθρου, για δημοσκοπικό φούσκωμα ανάλογο με αυτό που γινόταν πριν για την Ελιά. Η ΔΗΜΑΡ έδειξε σχετική αυτοσυγκράτηση και ο Φ. Κουβέλης κάνει κριτική επί της α-πολιτικής που πιστεύει ότι εκφράζει το εγχείρημα, ενώ ο Ευ. Βενιζέλος δεν μπόρεσε και δεν θέλησε να κρύψει τη δυσανεξία που του προκαλεί το Ποτάμι ευχόμενος “καλή επιτυχία σε όλες τις τηλεοπτικές εκπομπές που θέλουν να γίνουν κόμμα¨. Το βιτριολικό σχόλιο που ενθουσίασε κάποιους από τους συνεργάτες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ δεν είναι βέβαιο ότι πέτυχε το στόχο του, να τραυματίσει την εικόνα του νέου κόμματος και του αρχηγού του, μπορεί και να εύχονταν μια τέτοια επίθεση.

Αυτές τις μέρες ο Σταύρος Θεοδωράκης θα παρουσιάσει ιδέες και προτάσεις, θα περάσει δηλαδή από το γενικό στο ειδικό και από το διακηρυκτικό στο συγκεκριμένο, επιχειρώντας να απαντήσει σε όσους του καταλογίζουν κενολογία και απουσία βάθους στο πείραμά του, το οποίο περιγράφουν ως επικοινωνιακή φούσκα. Εχει κοντά του σοβαρούς επιστήμονες και τεχνοκράτες που μπορούν να βάλουν σε μια σειρά συγκροτημένες θέσεις για τα μεγάλα και για τα μικρότερα θέματα που απασχολούν τη χώρα και ο ίδιος είπε ήδη ότι σέβεται τους “επαίοντες” και θεωρεί αναγκαία τη συνεργασία των πολιτικών σ αυτούς που έχουν ειδικές γνώσεις. Στην πρώτη συνέντευξη τύπου που έδωσε ήταν αμήχανος και κάπου χάθηκε περιγράφοντας όσα φέρνει το Ποτάμι. Δεν θεωρεί τον εαυτό του κεντροαριστερό, από μικρός αυτοπροσδιοριζόταν ως αριστερός, παίρνει ιδέες και από τη φιλελεύθερη παράταξη, επιμένει στη μετριοπάθεια, είναι ακραιφνώς ευρωπαϊστής, απορρίπτει το δίλημμα μνημόνιο/αντιμνημόνιο, ναι στην αξιολόγηση-όχι στις απολύσεις (για το Δημόσιο), θέλει δικαίωμα του εκλέγεσθαι για τους 18άρηδες, μικρότερη Βουλή και αλλαγή εκλογικού συστήματος προς το αναλογικότερο, πιστεύει σε ένα εθνικό σχέδιο για την έξοδο από την κρίση, αποδέχεται την ανάγκη της συνεννόησης και της συνεργασίας με άλλες πολιτικές δυνάμεις που συμφωνούν στα βασικά, καταλογίζει βαριές ευθύνες στο κομματικό σύστημα για την κατάντια της χώρας, αποδοκιμάζει τον λαϊκισμό, τον εθνικισμό, το φανατισμό, τον ανορθολογισμό. Φυσικά αυτά δεν αρκούν για να πείσει ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά στο πολιτικό σύστημα ή ότι θα έχει μια χρήσιμη και ουσιαστική παρουσία που θα διαρκέσει. Γιατί ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν κρίνεται πια ως αναλυτής, ως σχολιαστής ή ως ρεπόρτερ, κρίνεται ως ένας από τους απέναντι, αυτούς που η δουλειά τους είναι να δώσουν τις λύσεις.

Είναι ειλικρινής η αγωνία για την ποιότητα των θέσεων που έχει ή δεν έχει το Ποτάμι; Οχι πάντα. Οσοι βλέπουν  καταρχάς θετικά την προσπάθεια και βέβαια ανησυχούν για το τι υπάρχει κάτω από το νερό, αν δηλαδή ο νέος πολιτικός φορέας μπορεί να καταθέσει κάτι περισσότερο από έναν νέο τρόπο συμπεριφοράς και έκφρασης στη δημόσια σφαίρα. Αν δηλαδή μπορεί να δώσει απαντήσεις στις βασανιστικές ερωτήσεις που απασχολούν όσους δεν ξέρουν ακόμη τι να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές ή δεν είναι βέβαιοι για την επιλογή τους. Οσοι είναι αδιάφοροι, απλώς περιμένουν τα επόμενα βήματα. Οσοι είναι εχθρικοί αναζητούν επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν τη στάση τους και επομένως βιάζονται να αποκαλυφθεί πολιτική γύμνια. Και όσοι είναι πολύ εχθρικοί αναζητούν τα όπλα τους στις απόψεις που θα παρουσιαστούν αλλά και στα πρόσωπα που θα βγουν μπροστά πέρα από τον ίδιο τον Στ. Θεοδωράκη.

Δεν είναι κι εύκολο να φτιάξει κανείς ένα κόμμα από το μηδέν. Δεν είναι καθόλου απλό πράγμα η σύνθεση μιας ομάδας, η σύνταξη προγράμματος, η δημιουργία δομών και η καθιέρωση διαδικασιών, η διαμόρφωση στρατηγικής, ο πολιτικός σχεδιασμός, η οργανωμένη και αποτελεσματική παρέμβαση στα θέματα της επικαιρότητας, η επικοινωνία με το εκλογικό σώμα πανελλαδικά, η οργάνωση στη βάση. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την προετοιμασία μιας επιτυχημένης εκπομπής ή από το στήσιμο του protagon. Οσοι βλέπουν με θυμηδία ή αντιπάθεια το Ποτάμι θα πουν ότι ο Στ. Θεοδωράκης χωρίς τη βοήθεια του μοντάζ θα αποδειχθεί λίγος. Και όσοι θέλουν να πάει καλά για να γίνει η αρχή της μετάβασης στο νέο πολιτικό κόσμο θα αναρωτηθούν τι θα συμβεί στην περίπτωση που δεν τα καταφέρει. Εντάξει, ο ίδιος θα βρει το δρόμο του, αλλά ποιος/πότε θα ξαναδοκιμάσει να πάρει ένα τέτοιο ρίσκο και ποιοι θα τον ακολουθήσουν. Είναι πολύ πιθανό ότι σε μια τέτοια περίπτωση ο χώρος θα μείνει ξανά ελεύθερος για καιρό, για να κάνουν παιχνίδι οι επαγγελματίες, χωρίς ενοχλητικούς ξένους να εμφανίζονται μπροστά τους με σακίδιο.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

11/05/2014. Καθημερινή.
του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ.

Οι έξι προτάσεις που καταθέτει το «Ποτάμι».


Από τη στιγμή που ο κ. Στ. Θεοδωράκης ανακοίνωσε την ίδρυση του «Ποταμιού», τόσο αυτός, όσο και οι υποψήφιοι του κόμματος έρχονται αντιμέτωποι με μια σχεδόν μόνιμη κριτική περί απουσίας συγκεκριμένων θέσεων επί σειρά θεμάτων. Η εν λόγω κατηγορία εξοργίζει τους επιτελείς του κόμματος, καθώς επισημαίνουν πως –σε αντίθεση με τα παλαιότερα κόμματα– το «Ποτάμι» παρουσιάζει ποικιλοτρόπως συγκεκριμένες προτάσεις. Οπως, για παράδειγμα, αυτές που αφορούν στην Αναθεώρηση του Συντάγματος.

Η «Κ» παρουσιάζει σήμερα τις προτάσεις που έχουν επεξεργαστεί και καταθέτουν προς συζήτηση οι επιτελείς του «Ποταμιού», ενόψει της σχετικής συζήτησης. Το «Ποτάμι» θα καταθέσει έξι προτάσεις για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, συνοδευόμενες από επτά νομοθετικές αλλαγές, οι οποίες θα συμπληρώνουν ένα ευρύ φάσμα παρεμβάσεων και στο πολιτικό σύστημα. Συγκεκριμένα, προτείνει:

Πρώτον, να καταργηθούν οι περιττές ή παρωχημένες, όπως θεωρεί, διατάξεις, όπως οι περισσότερες παράγραφοι του άρθρου 14 για τους περιορισμούς στον Τύπο. Από το «Ποτάμι» τονίζουν και τη συμβολική σημασία αυτής της κατάργησης, παραπέμποντας στις μετρήσεις οι οποίες δείχνουν την υποχώρηση της Ελλάδας στην παγκόσμια κατάταξη περί ελευθερίας του Τύπου.

Δεύτερον, να καταργηθεί το άρθρο 3, προκειμένου να προωθηθεί ο διαχωρισμός των σχέσεων του Κράτους με την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Τρίτον, να εισαχθεί συνταγματική ρήτρα για τη θεσμοθέτηση των εθνικών εκλογών κάθε τέσσερα χρόνια. Προτείνουν, σε περίπτωση πρόωρης διάλυσης της Βουλής, την εκλογή της νέας για το υπόλοιπο της θητείας της διαλυθείσας, κατά το πρότυπο της Σουηδίας.

Τέταρτον, να αναθεωρηθούν οι προβλέψεις που προσδιορίζουν τις ευθύνες των πολιτικών προσώπων. Επ’ αυτού ζητείται ο επανακαθορισμός της βουλευτικής ασυλίας, προκειμένου να αποφεύγεται η συστηματική κωλυσιεργία εκ μέρους των βουλευτών, ιδίως όταν οι κατηγορίες τις οποίες αντιμετωπίζουν ανήκουν στο κοινό ποινικό δίκαιο. Συγκεκριμένα ζητείται να αρθεί η διατύπωση που προβλέπει ότι «αν η Βουλή δεν αποφανθεί μέσα σε τρεις μήνες», τότε το αίτημα ακυρώνεται. Ζητείται επίσης η επαναδιατύπωση του άρθρου 86 περί Ποινικής Ευθύνης υπουργών. Οι επιτελείς του «Ποταμιού» θεωρούν ότι η ρύθμιση που έγινε στην αναθεώρηση του 2001 δημιουργεί «καθεστώς οιονεί ατιμωρησίας που πρέπει άμεσα να καταργηθεί». Βάσει της συγκεκριμένη ρύθμισης η άσκηση δίωξης αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της Βουλής, απαιτείται αυξημένη πλειοψηφία 151 βουλευτών, μεσολαβεί η κρίσιμη πενταμελούς δικαστικού συμβουλίου, ενώ έχει εισαχθεί και «βραχύτατη», όπως αναφέρουν, προθεσμία απόσβεσης.

Πέμπτον, αναθεώρηση του άρθρου 16, ώστε να επιτραπεί η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων.

Εκτον, η απόδοση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι σε όσους έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, σε αντίθεση με το 25ο που ισχύει σήμερα.

Στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων προτείνονται οι εξής επτά νομοθετικές αλλαγές:

1. Περιστολή κατά 50% της κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματα.

2. Αντικατάσταση του ισχύοντος συστήματος κατανομής της κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματα, προκειμένου να πριμοδοτείται «η είσοδος νέων σχημάτων στο πολιτικό παιχνίδι».

3. Αλλαγή του εκλογικού συστήματος. Στο «Ποτάμι» τάσσονται υπέρ μιας ελληνικής παραλλαγής του γερμανικού συστήματος, όπου η χώρα θα χωριστεί σε μονοεδρικές περιφέρειες και οι πολίτες θα μπορούν να ψηφίζουν τον τοπικό υποψήφιο, ανεξάρτητα από το κόμμα που θα επιλέξουν.

4. Τα κόμματα να επιλέγουν μεταξύ της κρατικής επιχορήγησης ή της διαφανούς χρηματοδότησης από ιδιώτες. Προτείνεται ως πρώτο βήμα η αλλαγή της σύνθεσης του αρμόδιου ελεγκτικού οργάνου (επιτροπή του άρθρου 29 παρ. 2 του Συντάγματος), ώστε να μην κατέχουν την πλειοψηφία οι πολιτικοί. Προτείνεται, επίσης, να περιληφθεί στις αρμοδιότητες της επιτροπής και ο έλεγχος του «πόθεν έσχες» των πολιτικών.

5. Μείωση του αριθμού των βουλευτών.

6. Μείωση του αριθμού των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών και βουλευτών.

7. Μείωση του όγκου του Συντάγματος, το οποίο είναι από τα εκτενέστερα της Ευρώπης...

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

27/05/2014.
Με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές θα συνεργαστεί το Ποτάμι.

Στην Προοδευτική Συμμαχία των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών θα ενταχθούν -ως ανεξάρτητοι συνεργαζόμενοι- οι δυο ευρωβουλευτές που εξέλεξε Το Ποτάμι στις ευρωεκλογές.

Αυτό έγινε γνωστό μετά τη συνάντηση που είχαν το βράδυ της Δευτέρας οι 42 υποψήφιοι ευρωβουλευτές του Ποταμιού με τον Σταύρο Θεοδωράκη.

Πάντως όπως διευκρινίζεται, Το Ποτάμι δε θα ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό κόμμα και αναλυτικές ανακοινώσεις θα γίνουν μετά και την επίσημη ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος και την ανακήρυξη των ονομάτων των ευρωβουλευτών.

Σύμφωνα με Το Ποτάμι, η συμμετοχή στη δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα του ευρωκοινοβουλίου αυξάνει τις δυνατότητες δράσης για το ελληνικό κόμμα στην Ευρώπη.



Πηγή: skai.gr