Το ήθος που θέλει να εμπεδώσει η ΕΛΕΓΕΙΑ στο χώρο !!
Όλοι μας έχουμε την ανάγκη να επικοινωνούμε, να μοιραζόμαστε την ενημέρωση, τις σκέψεις μας, τις προτάσεις μας και τις ιδέες μας.
Να κοινοποιούμε τα προβλήματα και τις ιδιαίτερες ανάγκες μας στην δουλειά αλλά και γενικότερα στην επιστήμη μας και να συζητάμε λύσεις και ιδέες με τους συναδέλφους.
Να διαχέουμε και να εισπράττουμε την πληροφορία καθαρή και αληθινή και να ανταλλάσσουμε απόψεις, κριτικές, ιδέες, προτάσεις σχετικά με το σύνολο των θεμάτων μας στην καθημερινή πράξη, αλλά και σχετικά με την επιστήμη μας και τους φορείς που μας εκπροσωπούν.
Όλα αυτά που αποτελούν ισορροπημένες σχέσεις και δράσεις σε μία κοινότητα συναδέλφων, πιστεύαμε πως μπορούσαν να λειτουργήσουν στην ομάδα που είχε πρό καιρού φτιαχτεί με τον τίτλο ΓΕΝΙΚΟΙ / ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ
Δυστυχώς η πορεία μας διέψευσε.
Το χώρο αυτό διαχειρίζονται συνάδελφοι που έχουν δυσανεξία στην κριτική και την κάθε αλήθεια που αποκαλύπτει τον τρόπο λειτουργίας μιας ηγεσίας που δεν θέλει να ακούσει τα μέλη της ειδικότητας, αλλά μόνο όσα από αυτά στοιχίζονται με τις θέσεις της ηγεσίας και δεν ομιλούν για την αλήθεια, όταν αυτή αποκαλύπτει μη αποδεκτές πρακτικές. Λειτουργούν ως θεματοφύλακες μιάς ηγετικής ομάδας και όχι ως συνάδελφοι που επιθυμούν την ελεύθερη έκφραση.
Ομιλούντες για ομόνοια στον κλάδο, δημιουργούν φανταστικούς εσωτερικούς εχθρούς, αντικαθιστούν συντονιστές στην ειδικότητα, προτείνουν –αναρμοδίως και αντικαταστατικά αλλαγή εκπροσώπου σε ευρωπαϊκά όργανα μόνο και μόνο επειδή κατέβηκαν στις εκλογές χωρίς την ευλογία του επικεφαλής της σημερινής ηγεσίας. Ξεχνούν όμως ότι οι Γ.Γ. στο σύνολό τους δεν οφείλουν πίστη σε καμία ομάδα, παρά μόνον στην ίδια την ειδικότητα.
Ξεχνούν πως η κάθε ομάδα που θέλει να εκτίθεται στα κοινά και να ηγείται οφείλει να ακούει την κριτική των μελών και να ενώνει με έργα, αντί να διχάζει χωρίζοντας τους συναδέλφους σε ημετέρους και αποδιοπομπαίους με κριτήριο την συμμετοχή τους στις εκλογές ή την δεδηλωμένη πίστη στην παρούσα ηγεσία.
Και τέλος, διαγράφουν από την ομάδα όποιον αποκαλύπτει τα τεκταινόμενα, προκειμένου η ομάδα να παραμείνει ένα ήσυχο λιμάνι, έστω και με παντελή έλλειψη της αλήθειας.
Δυστυχώς τις διαγραφές δεν μπορούν να τις δούν τα εναπομείναντα μέλη και έτσι μπορούν να συνεχίζουν το κήρυγμα της «ενότητας» σε ανυποψίαστους συναδέλφους που δυστυχώς δεν μπορούν από εκεί μέσα να δούν την αναντιστοιχία των έργων τους με τα παχιά τους λόγια. Δεν μπορούν ούτε κάν να μυριστούν το μακιαβελισμό που βασιλεύει αφού όποιος θα μπορούσε, έστω και να το σιγοψιθυρίσει, αποκεφαλίζεται εν ριπή οφθαλμού.
Χαρακτηρηστικό δείγμα της θεωρίας των διαχειριστών εκεί είναι το κατωτέρω δια χειρός κ. Χατζοπούλου:
"Παρά τις επανειλημμένες συστάσεις για να διατηρήσουμε την παρούσα ομάδα μακριά από εντάσεις και μικροσυμφέροντα, να μείνουμε έξω από στοχευμένες κινήσεις (δηλώσεις) με σκοπό την ένταση και την διατάραξη της ενότητας ( ή της όποιας ενότητας αν θέλετε), συνεχίζουν συγκεκριμένοι συνάδερφοι να επιμένουν στον αρχικό τους στόχο. Δηλαδή, δεν υπάρχουν «πράγματα» που μας ενώνουν παρά μόνο «θέματα» που μας χωρίζουν. Προβληματίστηκα αρκετά ως προς ποια είναι τελικά αυτά που υπερτερούν; Αυτά που μας ενώνουν ή αυτά που μας χωρίζουν; Κατέληξα λοιπόν, πως ναι, υπάρχουν πολλά τελικά που μας χωρίζουν αλλά ίσως αξίζει πραγματικά να «δουλέψουμε» για αυτά που μας ενώνουν. Τι μας «χωρίζει»; Η γοητεία της εξουσίας ; Το ποιοι είναι Μποδοσακοί ή Συμεωνιδικοί, Περδικακοί ή Σκληρικοί; Και από κει και πέρα; Η «τοποθέτηση» των όποιων απόψεων μας για τα τόσα μας προβλήματα πλέον ,ορίζεται ή επιλύονται κάποια από αυτά με την προσκόλληση μας σε πρόσωπα; Οι Φορείς μπορούν να λύνουν προβλήματα ή τουλάχιστον, να αναζητούν λύσεις και στην περίπτωση που δεν μας εκφράζει το πρόσωπο, αντικαθιστούμε το πρόσωπο και δεν απαξιούμε τον Φορέα. Εγώ λοιπόν, με βαθιά μου λύπη, διαπιστώνω πως δεν αξίζουν κανέναν πλέον σεβασμό, ούτε τα πρόσωπα, ούτε ο Φορέας. Θα μπορούσε πραγματικά να τους αξίζει αμφότερα η απαξίωση και η κατακραυγή, ωστόσο αν αυτό δεν γίνεται με «νόμιμες» διαδικασίες, γινόμαστε χειρότεροι από αυτό που «καταγγέλλουμε» . Αν δεν σεβόμαστε ή δεν πιστεύουμε σε τίποτα και κανέναν, έχουμε πρόβλημα ταυτότητας. Αν πάλι πιστεύουμε αλλά δεν μας εκφράζει ο Φορέας, έχουμε εκλογές. Αν οι εκλογές αναδείξουν ως αποτέλεσμα «αυτούς» που εμείς πιστεύουμε, τι πιο ιδεατό! Αν πάλι, το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που εμείς επιθυμούσαμε, τότε δεν το «ακυρώνουμε» γιατί εμάς δεν μας αρέσει, σεβόμαστε την απόφαση των «περισσοτέρων» και κρίνουμε τις πράξεις τους ή περιμένουμε την επόμενη εκλογική διαδικασία. Έτσι τα βλέπω εγώ και δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε ΟΛΟΙ. Τίθεται λοιπόν το ζήτημα;
Τι γίνεται; Η αντίδραση ή η προσπάθεια βελτίωσης των «κακών κειμένων» για όποιον το υποστηρίζει ( αναφαίρετο δικαίωμα) πραγματώνεται στη λογική της «δημοκρατικής ασυλίας» ; Φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε αποφάσεις του ΔΣ να κυκλοφορούν ως πατσαβουρόχαρτα στο facebook και όχι να ενημερώνεται ο ίδιος ο Φορέας για την οποιαδήποτε ένσταση ή καταγγελία προηγούμενα; Βγάζουν ως ετυμηγορία την άποψη τους για σημαντικά θέματα και θα πρέπει να το δεχτούμε ως τετελεσμένο γιατί σε διαφορετική περίπτωση, ένα ΔΣ (το οποιοδήποτε, το κακό, το άχρηστο) θα πρέπει να καταργήσει τις συνεδριάσεις και νυχθημερόν να παρακολουθεί και να απαντά από ανεπίσημες σελίδες ή ομάδες. Η «σιωπή» αποτελεί άραγε «αποδοχή» Και εγώ αυτό θα σκεφτόμουν, ωστόσο υπάρχουν διαδικασίες που κάποιοι τις αγνοούν . Όλα έχουν πάρει το δρόμο τους και τη σωστή νόμιμη οδό. Και ως αποφάσεις ή αποτελέσματα θα κοινοποιηθούν στα αρμόδια όργανα, στους άμεσα «ενδιαφερόμενους» και στο επίσημο site της ΕΛΕΓΕΙΑ. Όλα τα άλλα; Κοκορομαχίες , κακαρίσματα και ατέρμονες αμπελοφιλοσοφίες…! Στις μέρες μας λοιπόν, όπου ο κόσμος όλος συσπειρώνεται για μαζικές, δυναμικές, κοινές αγωνίες, κινητοποιήσεις, αγώνες και προβληματισμούς, εμείς είμαστε υπεράνω όλων των κρίσεων και των δύσκολων καιρών και έχουμε την πολυτέλεια εφόσον είμαστε στο πυρ το εξώτερο (από Ηγεσίες ,άλλες ειδικότητες, απλήρωτα δεδουλευμένα, αντίξοες συνθήκες εργασίας ) και τόσα άλλα, να αλληλοσπαραζόμαστε μεταξύ μας….! Θλιβερό για μένα, ιδανικό τελικά για όλους όσους πιστεύουν πως έχει τόση δύναμη η πλάτη τους που μπορούν ΜΟΝΟΙ τους να ανταπεξέλθουν σε όλα. Ωραία λοιπόν, θα το δείξει η ιστορία. Το μοναδικό συμπέρασμα για μένα πλέον είναι ένα και το αυτό. Εμπρός στο δρόμο που άνοιξε η Περδικάκη, ο Σκληρός …και όλα τα άλλα αφήστε τα κύριοι γιατί το δούλεμα αρκετά τράβηξε. Ως ικανότεροι και ηθικότεροι όλων, εμπρός…το μέλλον σας ανήκει και η ιστορία ελπίζω να σας δικαιώσει!"
Δεν θα μπορούσα παρά να απαντήσω με το κατωτέρω κείμενο σε ένα τόσο «ενωτικό» κείμενο που ακολουθήθηκε από αθρόες διαγραφές. Εννοείται ότι το κατωτέρω κείμενό μου αναρτήθηκε και ως απάντηση στην κ. Χατζοπούλου, αλλά κατά την προσφιλή τακτική της ομάδας, διεγράφη και αυτό και ο λογαριασμός μου.
Το κείμενο λοιπόν έλεγε:
Τα παχιά λόγια των νεόκοπων υποστηριχτών της ομόνοιας και της συστράτευσης σε αυτά που μας ενώνουν, μόνο εμετικά μπορούν να είναι, από χείλη που σταθερά πυροβολούν όποιον λέει ενοχλητικές αλήθειες.
Πώς γίνεται να ζητάτε να δίνει κανείς στήριξη σε μία ηγετική ομάδα που απεχθάνεται την αλήθεια?
Κάθε φορά που ξεκινά να πεί κανείς κάτι που περιέχει ενοχλητικές αλήθειες, αντιμετωπίζεται σαν εχθρός. Η αλήθεια λοιπόν είναι εχθρός !!!
Η ενότητα δεν χτίζεται με την ομερτά αλλά με την πολυφωνία και τη διαφάνεια. Και αυτό δυστυχώς είναι είδος προς καταδίωξη εδώ μέσα. Ποια διαφάνεια είχε η αντικατάσταση των συντονιστών? Η επιχειρηθείσα αντικατάσταση του εκπροσώπου στο EURACT?
Αφού λοιπόν πρέπει να είμαστε όλοι συσπειρωμένοι, πώς εξηγείτε τις αποπομπές συντονιστών που το μόνο αμάρτημά τους είναι η μη συσστράτευση εκλογικά με την παρούσα ηγεσία?
Αυτά που θα έπρεπε να μας ενώνουν, έπρεπε να περνούν μέσα από τη διαφάνεια και την αξιοκρατική αξιοποίηση μελών. Περνούν όμως, ώστε να μπορούν να μας ενώνουν?
Παρασάγκας απέχει η ακολουθούμενη τακτική από κάτι τέτοιο.
Μην ομνύετε λοιπόν στην ανάγκη για συνεργασία σε αυτά που μας ενώνουν, τη στιγμή που συστηματικά απεργάζεστε την διάσπαση με την περιθωριοποίηση κάθε ενός που δεν σας δηλώνει «πίστη». Πίστη οφείλουμε στην Γ.Ι. και όχι σε κάποιους που νομίζουν πως είναι οι μόνοι καθαρόαιμοι εκπρόσωποί της.
Την συσστράτευση την εμπνέουν οι ηγέτες και η ηγετική ομάδα.
Σήμερα έχουμε μία ομάδα που μόνο επίθεση σε όποιον μιλά γνωρίζει να εξαπολύει. Πώς νομίζετε ότι αυτό μπορεί να συσπειρώσει για να αντιμετωπιστούν οι «εξωτερικοί εχθροί»?
Σεις κάνετε εχθρούς εσωτερικούς όσους θέλουν διαφάνεια. Πώς να πολεμήσετε τους απ’ έξω? Με εξανδραποδισμό των έσω?
Με τι παρρησία θα αντιμετωπίσετε και θα συσστρατεύσετε μαζί σας τους Γ.Γ.?
Λυπάμαι ειλικρινά που «μεγαλοστωμούν» άτομα που έπρεπε να σιωπούν !!
Και όχι μόνο «μεγαλοστωμούν», ασελγώντας πάνω στο σώμα της ομόνοιας, αλλά απέκτησαν και μία ηδονιστική σχέση με τις διαγραφές !!
Μόνο που δυστυχώς τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, δεν μπορούν να δούν ποιοι διαγράφονται και έτσι, μπορείτε να συνεχίσετε να κηρύττετε την ομόνοια, μιας και κανείς δεν μπορεί να δεί την αντιστοιχία των λόγων και των πράξεων, παρά μόνο όσοι αποκλείστηκαν και έτσι φιμώθηκαν από μία ομάδα που πρέπει να αλλάξει τίτλο, αφού δεν ανέχεται τον κάθε Γ.Γ. αλλά τους Γ.Γ. τους δηλούντες πίστιν στη σημερινή ηγεσία της ΕΛΕΓΕΙΑ.