Πρέπει οι Γενικοί Ιατροί να φοβόμαστε τις ιδιωτ. εταιρ. παροχής Ιατρ. Υπηρεσιών;

[Argirios Argiriou]

Λέγεται και ξαναλέγεται σε Ιατρικούς κύκλους ότι θα έρθουν οι ιδιωτικές εταιρείες που θα πληρώνουν ψίχουλα στους Ιατρούς και θα μας πάρουν την δουλειά εμάς τους μικρούς ελεύθερους επαγγελματίες.

Δεν νομίζω ότι αυτό ισχύει όταν πρόκειται για κλινικούς Γενικούς Ιατρούς.

Με 50 ευρώ ανά έτος, σαν ιδιώτης Γενικός Ιατρός με μόνο προσωπικό μια Γραμματέα και μια Καθαρίστρια λίγες ώρες την εβδομάδα, θα μπορούσα να αναλάβω ένα Ασθενή. Δεν νομίζω ότι αυτή την τιμή μπορεί να την χτυπήσει η οποιαδήποτε Βιοιατρική (άσε που αν χρειαστεί έχω περιθώρια να κατεβώ και λίγο παρακάτω). Ούτε και νομίζω ότι οι κλινικοί Γιατροί που θα φέρει η Βιοιατρική από άλλες πόλεις θα αποκτήσουν έτσι εύκολα την εμπιστοσύνη του κόσμου στην Καβάλα ή στην Χίο ή στην Άμφισσα, (παίρνω τυχαία παραδείγματα) ειδικά αν η Βιοιατρικη πληρώνει χαμηλούς μισθούς.


Άλλο οι εργαστηριακές ειδικότητες και οι ειδικότητες που το κόστος εξοπλισμού ενός Ιατρείου είναι πολύ μεγάλο, και άλλο η μάχιμη Γενική Ιατρική.

[pzogr]

Συνάδελφε υπάρχει η πληροφόρηση ότι ο ΕΟΠΥΥ θα πληρώνει 50 ευρώ ανά ασφαλισμένο; Αν οι ασφαλισμένοι (άμεσοι/έμμεσοι) είναι πχ 7.000.000 αυτό αντιστοιχεί σε 350.000.000! Αν δεν κάνω λάθος το ποσό των επισκέψεων δεν υπερβαίνει τα 90.000.000.

[Argirios Argiriou]

Συνάδελφε υπάρχει η πληροφόρηση ότι ο ΕΟΠΥΥ θα πληρώνει 50 ευρώ ανά ασφαλισμένο; Αν οι ασφαλισμένοι (άμεσοι/έμμεσοι) είναι πχ 7.000.000 αυτό αντιστοιχεί σε 350.000.000! Αν δεν κάνω λάθος το ποσό των επισκέψεων δεν υπερβαίνει τα 90.000.000.

Για τα φάρμακα έχουν να δώσουν φέτος 2 δις και τους φαίνονται και λίγα (γιατί το 2009 φτάσαμε να δίνουμε μέχρι και 5,1 δις). Μάλιστα ο ΕΟΠΥΥ εξακολουθεί να δέχεται να αγοράζει τα γενόσημα φάρμακα σε τιμές πολλαπλάσιες από ότι το εξωτερικό, ειδάλλως θα μπορούσε να κατεβεί άνετα και κάτω από τα 2 δις.

Για να γίνει πράξη ο θεσμός του Οικογενειακού Ιατρού και να καλύψει όλους τους Έλληνες είτε αυτοί είναι ασφαλισμένοι είτε είναι ανασφάλιστοι, δεν μπορούν να δώσουν 350.000.000 ;

Να υπενθυμίσουμε ότι ο προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ για το 2014 φθάνει τα 6,6 δισ. ευρώ.

[Ορθοπαιδικός]

Για να γίνει πράξη ο θεσμός του Οικογενειακού Ιατρού και να καλύψει όλους τους Έλληνες είτε αυτοί είναι ασφαλισμένοι είτε είναι ανασφάλιστοι, δεν μπορούν να δώσουν 350.000.000 ;

   Χωρίς να θέλω να έρθω σε αντιπαράθεση, θεωρείτε όλες τι άλλες ειδικότητες δεν πρέπει να τις καλύπτει ένα ασφαλιστικό ταμείο; (αλλιώς τα χρήματα πολλαπλασιάζονται...). Τα νοσοκομεία δεν νομίζω ότι είναι σε θέση να δεχθούν όλες τις πιθανές παραπομπές.

[Δ. Κουναλάκης]

Αυτό το μήνα σε ένα συμβεβλημένο Γενικό ιατρό ή παθολόγο δίνει 400 επισκέψεις ή 3600€ (τα υπόλοιπα 400€ μάλλον δεν θα τα δώσει ποτέ).
Ας υποθέσουμε ότι σε χρόνια περιστατικά ο γενικός ιατρός ή παθολόγος γράφει τρίμηνες συνταγές δηλαδή βλέπει περίπου 800 άτομα το τρίμηνο για την χρόνια αγωγή τους με την υπόθεση ότι μεταξύ 15-40 ετών η συντριπτική πλειοψηφία πάνε 0-2 φορές το χρόνο στο γιατρό, 40-50 ετών πάνε 2-3 φορές το χρόνο στο γιατρό και (ας υποθέσουμε και πάλι) ότι πάνω από 50 ετών όλοι έχουν κάποια χρόνια αγωγή.

Σήμερα δίνει στους συμβεβλημένους ιατρούς (και εάν γράφουν τρίμηνες συνταγές) περίπου 3600€/μήνα για 1200 άτομα ΑΝΑ ΓΙΑΤΡΟ με βάση τις παραπάνω παραδοχές. Αν υποτεθεί ότι δίνει οικογενειακό ιατρό σε όλους και όταν τον έχουν επιλέξει 2000 άτομα δίνει 5000€ με το ΤΣΑΥ πληρωμένο δεν θα του στοιχίζει το ίδιο με σήμερα; Με αυτά ο οικογενειακός ιατρός θα πρέπει να καλύψει το ιατρείο του, τον εξοπλισμό του, και μια γραμματέα/νοσηλεύτρια. Δεν θα μπούνε γιατροί πιστεύετε σε αυτή την περίπτωση; Και εάν ήθελε να ελέγξει την ασυδοσία σε επισκέψεις όταν θα είναι όλες τσάμπα, θα μπορούσε να βάλει 1€ ανά επίσκεψη στον ασθενή για να μειώσει τον "ηθικό κίνδυνο" (όπως μνημονεύεται στη διοίκηση).

Για 11.000.000 κατοίκους, αυτό σημαίνει 6000 γενικούς ιατρούς/παθολόγους/παιδίατρους το ελάχιστο. Υπάρχουν. Το κόστος θα ήταν (5000€ μισθός+250€ ΤΣΑΥ) επί 12 μήνες δια 2000 ασφαλισμένους, δηλαδή: 31.5€ το χρόνο ανά άτομο μέση τιμή ή κάτι λιγότερο από 350 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο για 11.000.000 κατοίκους.
Που θα μπορούσε να βρει τα χρήματα; Θα μπορούσε να μπει στην φορολογική δήλωση ένα ετήσιο "παράβολο" 20€ για τον κύριο ασφαλισμένο, 10€ για τον/την σύζυγο και 5€ για κάθε παιδί. Όποιος δεν κάνει φορολογική δήλωση δεν το πληρώνει. Θα είχε βγάλει το μισό κόστος. Και ο ασθενής θα είχε προσωπικό-οικογενειακό ιατρό χωρίς να βάζει από την τσέπη του χρήματα.

Με το παραπάνω σύστημα θα έμπαιναν γιατροί στο σύστημα να γίνουν οικογενειακοί ιατροί; Θα είχε ο ασθενής ιατρό της επιλογής του; Να σημειώσω ότι στο ΕΣΥ δεν προβλέπεται επιλογή ιατρού από τον ασθενή και την λύση για την επιλογή ιατρού έχει καλύψει το γνωστό "φακελάκι".

Ένας επιμελητής Α του ΕΣΥ που είναι ο μέσος όρος (μεταξύ επιμελητή Β & διευθυντή) πόσο κοστίζει στο ΕΣΥ με το ΤΣΑΥ του για 11 μήνες εργασίας (με πληρωμένη την κανονική άδεια); Πόσο κοστίζει ο εξοπλισμός, το κτίριο, το υπόλοιπο προσωπικό, και η συντήρηση ενός ΠεΔΥ ή ενός κέντρου υγείας;  Πόσο κόστιζαν τα πολυ-ιατρεία του ΕΟΠΥΥ;

[Gatekeeper]

Και για να συνεχίσω την σκέψη του Δημήτρη για τις περιοχές που δεν υπάρχει "ζήτηση"  υπάρχει και η λύση του Golden Hello...

[Gatekeeper]

Πριν 4 χρονια περίπου έιχα έρθει σε επαφή με μεγάλο ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας που ενδιαφέρονταν να ιδρύσουν 4 Αστικού τύπου ΚΥ στο λεκανοπέδιο. Οι εντυπώσεις που αποκόμισα ήταν οι εξής:
1. Η διαδικασία λήψης αποφάσεων ειναι δαιδαλώδες ετσι ώστε καθίσταται δύσκολη η ευέλικτη προσαρμογή στο περιβάλλον της ΠΦΥ.
2. Τα μεγάλα μαγαζιά δεν ενδιαφέρονται για την ΠΦΥ παρα μόνο για την απόσβεση του ιατροβιοτεχνολογικού εξοπλισμού και την κατευθυνόμενη εκτέλεση παραπεμπτικών . Έν ολίγοις τους ενδιαφέρει η αλιευση ασθενών δια μέσου των ΚΥ προς όφελος του μεγάλου μαγαζιού .
3. Τα χρήματα που δίνουν είναι της πλάκας γεγονός που σημαίνει πως το ανθρώπινο δυναμικό που θα προσελκύσουν θα είναι μειωμένης αποτελεσματικότητας.

[Ορθοπαιδικός]

Για να γίνει πράξη ο θεσμός του Οικογενειακού Ιατρού και να καλύψει όλους τους Έλληνες είτε αυτοί είναι ασφαλισμένοι είτε είναι ανασφάλιστοι, δεν μπορούν να δώσουν 350.000.000 ;

   Χωρίς να θέλω να έρθω σε αντιπαράθεση, θεωρείτε όλες τι άλλες ειδικότητες δεν πρέπει να τις καλύπτει ένα ασφαλιστικό ταμείο; (αλλιώς τα χρήματα πολλαπλασιάζονται...). Τα νοσοκομεία δεν νομίζω ότι είναι σε θέση να δεχθούν όλες τις πιθανές παραπομπές.

   Εγώ θα συμφωνήσω και σε αυτό:

Για 11.000.000 κατοίκους, αυτό σημαίνει 6000 γενικούς ιατρούς/παθολόγους/παιδίατρους το ελάχιστο. Υπάρχουν. Το κόστος θα ήταν (5000€ μισθός+250€ ΤΣΑΥ) επί 12 μήνες δια 2000 ασφαλισμένους, δηλαδή: 31.5€ το χρόνο ανά άτομο μέση τιμή ή κάτι λιγότερο από 350 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο για 11.000.000 κατοίκους.

   αλλά το ερώτημα μου μένει αναπάντητο. Πιστεύετε ότι ξέρετε τα πάντα και μπορείτε να καλύψετε 100% τον πιθανό ασθενή; Δεν χρειάζονται οι άλλες ειδικότητες καθόλου; Ότι δεν καλύπτεται στο νοσοκομείο; Αντέχει αυτό;
    Μια λύση στα άνω θα ήταν να παραπέμπεται εσείς (οι οικογενειακοί) στον συμβεβλημένο ειδικό όταν χρειάζεται (έρχονται για κάποιους μίζες; ). Βέβαια έτσι το κρατικό κόστος αυξάνει....   

[Gatekeeper]

αλλά το ερώτημα μου μένει αναπάντητο. Πιστεύετε ότι ξέρετε τα πάντα και μπορείτε να καλύψετε 100% τον πιθανό ασθενή; Δεν χρειάζονται οι άλλες ειδικότητες καθόλου;

Η διεθνής πρακτική εχει δώσει απάντηση στο ερώτημα .
Δεν υπάρχει λόγος να ανακαλύψουμε εκ νέου τον τροχό !!!!

[Argirios Argiriou]

Ορθοπαιδικέ, πρέπει να ομολογήσω ότι το τι θα γίνουν οι υπόλοιποι Ιατροί είναι το μεγάλο πρόβλημα με την πρόταση που καταθέτουμε εμείς οι Οικογενειακοί Ιατροί.

Φοβάμαι ότι προσπαθούμε να λύσουμε μια άλυτη εξίσωση: Πρέπει να χωρέσουμε τους πιο πολλούς Ιατρούς/κάτοικο στον ΟΟΣΑ (η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι ειδικοί σε κάποιο όργανο του σώματος) μέσα σε ένα χρεωκοπημένο σύστημα Υγείας.

Ίσως και να τα καταφέρουμε τελικά με διάφορες αλχημείες, αλλά θα είναι αυτό προς συμφέρον της κοινωνίας;

Εννοείται ότι οι Γενικοί Ιατροί δεν τα ξέρουμε όλα, κάθε άλλο μάλιστα, και ότι χρειάζομαστε Ειδικούς που να ξέρουν την δουλειά τους, αλλά οι Ειδικοί που έχουμε είναι τόσοι πολλοί που πολύ δύσκολα να χωρέσουν όλοι στο Ελληνικό σύστημα Υγείας.

Νομίζω ότι μέσα στα αιτήματα της ΕΝ.Ι. ΕΟΠΥΥ πρέπει να είναι και το να μπορούν όσοι Ειδικοί θέλουν, να επιλέξουν να εργαστούν ως Γενικοί - Οικογενειακοί Ιατροί εφόσον βέβαια δεχτούν να μπουν σε πρόγραμμα on the job training όπου κάποια Σαββατοκύριακα το εξάμηνο π.χ. για διάστημα 4 ετών θα μετεκπαιδεύονται για να γίνουν και επίσημα Γενικοί Ιατροί. Σε αυτό ελπίζω να βρεθεί σύμμαχος και η ΕΛΕΓΕΙΑ αφού δική της είναι εξαρχής η ιδέα.

[Δ. Κουναλάκης]

Για να γίνει πράξη ο θεσμός του Οικογενειακού Ιατρού και να καλύψει όλους τους Έλληνες είτε αυτοί είναι ασφαλισμένοι είτε είναι ανασφάλιστοι, δεν μπορούν να δώσουν 350.000.000 ;

  Χωρίς να θέλω να έρθω σε αντιπαράθεση, θεωρείτε όλες τι άλλες ειδικότητες δεν πρέπει να τις καλύπτει ένα ασφαλιστικό ταμείο; (αλλιώς τα χρήματα πολλαπλασιάζονται...). Τα νοσοκομεία δεν νομίζω ότι είναι σε θέση να δεχθούν όλες τις πιθανές παραπομπές.

  Εγώ θα συμφωνήσω και σε αυτό:

Για 11.000.000 κατοίκους, αυτό σημαίνει 6000 γενικούς ιατρούς/παθολόγους/παιδίατρους το ελάχιστο. Υπάρχουν. Το κόστος θα ήταν (5000€ μισθός+250€ ΤΣΑΥ) επί 12 μήνες δια 2000 ασφαλισμένους, δηλαδή: 31.5€ το χρόνο ανά άτομο μέση τιμή ή κάτι λιγότερο από 350 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο για 11.000.000 κατοίκους.

  αλλά το ερώτημα μου μένει αναπάντητο. Πιστεύετε ότι ξέρετε τα πάντα και μπορείτε να καλύψετε 100% τον πιθανό ασθενή; Δεν χρειάζονται οι άλλες ειδικότητες καθόλου; Ότι δεν καλύπτεται στο νοσοκομείο; Αντέχει αυτό;
    Μια λύση στα άνω θα ήταν να παραπέμπεται εσείς (οι οικογενειακοί) στον συμβεβλημένο ειδικό όταν χρειάζεται (έρχονται για κάποιους μίζες; ). Βέβαια έτσι το κρατικό κόστος αυξάνει....  

Οι υπόλοιπες ειδικότητες σαφώς και χρειάζονται. Αλλά δεν θα πηγαίνει ο ασθενής σε 3 γιατρούς για την συνταγογραφία του μήνα. Αποκτά έναν ιατρό που έχει την ευθύνη του. Και είμαι πεπεισμένος ότι πολλοί οικογενειακοί ιατροί (είτε γενικοί ιατροί είτε παθολόγοι) δεν θα αντέχουν επιστημονικά αυτό το βάρος.
Όταν ένας οικογενειακός ιατρό κάνει παραπομπές πάνω από μια αναλογία σε σχέση με τον αριθμό ασθενών που έχει του αφαιρείται ποσό από το μισθό του. Παραπομπή σημαίνει ηλεκτρονική γνωμάτευση για τον ειδικό.
Εδώ φαίνεται πόσο σημαντική είναι καταγραφή των νοσημάτων του ασθενή και ο φάκελος ασθενή ώστε να μην φτάσουμε να έχουμε οριζόντια όρια.

Στα στατιστικά του ιατρείου μου ένα 20% των ασθενών με χρόνια αγωγή χρειάζεται στο δίμηνο να επισκεφτεί ειδικό. Αν λοιπόν από το σύνολο των 2000 ατόμων χρειάζεσαι 100-150 παραπομπές μέσο όρο το μήνα, αυτό είναι μια επιπλέον δαπάνη με σημερινές τιμές που αντιστοιχεί σε 1000-1500 ευρώ το μήνα και είναι άλλα 100 εκατ ευρώ/έτος για 11.000.000 πολίτες αν δεχτούμε ότι δεν υπάρχουν καθόλου εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων. Αν στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων πας με παραπομπή και δεν πληρώνεις 5€ τότε η αναμονή για ραντεβού θα πέσει στο μισό από ότι σήμερα. Ακούγεται βέβαια και η εξής περίπτωση: να καταργηθούν οι συμβάσεις τελείως, να υπάρξουν συμβάσεις μόνο για οικογενειακούς. Εάν ο οικογενειακός παραπέμψει σε ειδικό, αν ο ασθενής πάει σε εξωτερικό ιατρείο νοσοκομείου δεν πληρώνει τίποτα, αν ο ασθενής πάει σε ιδιώτη, να παίρνει 10€ πίσω καταθέτοντας την απόδειξη της επίσκεψης του ιδιώτη.

[Δ. Κουναλάκης]

Μέσα στο όλο θέμα της λειτουργίας των φαρμακοποιών σκέφτομαι...... και συνεχίζω τα μαθηματικά των παραπάνω θέσεων μου:
Αν η φαρμακευτική δαπάνη το 2013 είναι κλειστός προϋπολογισμός στα 2371 εκατομμύρια ευρώ τότε τα 350 εκατομμύρια ευρώ, η δαπάνη των οικογενειακών ιατρών, αντιστοιχούν στο 14,8% της φαρμακευτικής δαπάνης όσο περίπου και το κέρδος (markup) των φαρμακοποιών (υπολογίζω ότι λόγω των ΦΥΚ κάποιες φορές το κέρδος (markup)τους είναι λιγότερο και όχι 18% που λένε για το 2013). Η μεγάλη διαφορά βέβαια είναι ότι ο οικογενειακός ιατρός δεν αποφασίζει ποιος οικογενειακός ιατρός θα τον διαδεχθεί για να μεταπουλήσει την πελατεία, την θέση και όλα τα συναφή. Αντιθέτως θα πληρώσει και αποζημίωση στην γραμματέα που θα "απολύσει" κατά την αποχώρηση του.
Βέβαια όλα μπορεί να αλλάξουν και για τους δύο κλάδους....

[Argirios Argiriou]

Μου απαντάει (μάλλον εύστοχα) συνάδελφος ιδιώτης Γενικός Ιατρός στην παραπάνω ανάρτηση που την ανέβασα πρόσφατα και σε Ελληνική Ιατρική ομάδα στο facebook:

Αργύρη μου ενώ συμφωνούμε διαφωνώ με την τιμή. Δεν θα το αναλύσω ιδιαίτερα γιατί τα λέμε συνέχεια μεταξύ μας αλλά θα σου αναφέρω το εξής: άλλο το γαλακτομπούρεκο που φτιάχνει η γιαγιά μου και άλλο μια αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Πάντα θα υπάρχει διαφορά ποιότητας. Εάν ο κόσμος θεωρεί ότι ο ιατρός είναι coca-cola που έχει άλλη τιμή στο περίπτερο άλλη τιμή στο μπακάλικο και άλλη στο σούπερ μάρκετ αλλά το προϊόν είναι το ίδιο ας πάει όπου είναι πιο φθηνά. Προσωπικά αγωνίζομαι στο ιατρείο μου, ενημερώνομαι διαρκώς και προσφέρω αυτό που δεν μπορεί να προσφέρει ούτε η αλυσίδα αλλά ούτε και ο ιατρός της αλυσίδας. Προσωπική μου άποψη πάντα