Τι ποσοστό των Ελλήνων φαρμακοποιών δίνουν αντιβιοτικά χωρίς συνταγή Ιατρού;

[Argirios Argiriou]

Τι ποσοστό των Ελλήνων φαρμακοποιών δίνουν αντιβιοτικά χωρίς συνταγή Ιατρού;

Στο ερώτημα αυτό προσπάθησε να απαντήσει η παρακάτω μελέτη:

Pathways for Inappropriate Dispensing of Antibiotics for Rhinosinusitis: A Randomized Trial.

1.   Despina G. Contopoulos-Ioannidis1,2,
2.   Ioanna D. Koliofoti1,
3.   Ioanna C. Koutroumpa1,
4.   Ioannis A. Giannakakis1, and
5.   John P. A. Ioannidis1,3
+ Author Affiliations
1.   1 Clinical Trials and Evidence-Based Medicine Unit, Department of Hygiene and Epidemiology, University of Ioannina School of Medicine, Ioannina, Greece
2.   2 Department of Pediatrics, George Washington University School of Medicine, Washington, DC
3.   3 Department of Medicine, Tufts University School of Medicine, Boston
1.   Reprints or correspondence: Dr. John P. A. Ioannidis, Dept. of Hygiene and Epidemiology, University of Ioannina School of Medicine, Ioannina 45110, Greece (jioannid@cc.uoi.gr).
 
Abstract
We evaluated the extent of and factors that determine the inappropriate use of antibiotics that are obtained without a physician's prescription. Ninety-eight Greek pharmacists were visited by actress-researchers whoplayed clients requesting antibiotics without a physician's prescription. Pharmacists were randomly challenged in a scenario that involved simulated cases of acute uncomplicated rhinosinusitis with either low fever (38.5°C) or high fever (40°C). Antibiotics were offered by 34 (69%) of 49 pharmacists who were presented with the high-fever scenario and by 42 (86%) of 49 pharmacists who were presented with the low-fever scenario (risk difference, 16.3%;). Thirty-two (65%) and 35 (71%) pharmacists in the high- and low-fever study arms, P=.05 respectively, agreed to sell the actress-researchers broad-spectrum antibiotics. Only 28 (57%) and 17 (35%) pharmacists, respectively, recommended that the patient visit a physician (P=.03). Inappropriate recommendations regarding antibiotic use were very common in the studied setting. Antibiotics were more likely to be offered to persons who did not have a prescription when they were less likely to be clinically indicated.
 
•   Received September 28, 2000.
•   Revision received November 13, 2000.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Παραθέτω επίσης σχετικό σχόλιο του καθηγητή Ιατρικής κ. Χαράλαμπου Μουτσόπουλου από το βιβλίο του
 “ελληνικό σύστημα …. Υγείας Η λειτουργία του σε καιρό χρεωκοπίας” Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ (σελίδα 14):

“Η μελέτη των Κοντοπούλου – Ιωαννίδη και συνεργατών τεκμηρίωσε την αντιεπιστημονική συμπεριφορά των φαρμακοποιών. Οι ερευνητές, προσποιούμενοι ασθενείς με λοίμωξη του αναπνευστικού, με υψηλό ή μέτριο πυρετό, επισκέφτηκαν ενενήντα οκτώ φαρμακεία. Επτά στους δέκα φαρμακοποιούς χορήγησαν πανάκριβα αντιβιοτικά, χωρίς καμία αντίρρηση. Ως επί το πλείστον, η πώληση των φαρμάκων συνοδεύτηκε από αδόκιμες επιστημονικές οδηγίες.”

[medicus]

Τι ποσοστό των Ελλήνων φαρμακοποιών δίνουν αντιβιοτικά χωρίς συνταγή Ιατρού;

Στο ερώτημα αυτό προσπάθησε να απαντήσει η παρακάτω μελέτη:

Pathways for Inappropriate Dispensing of Antibiotics for Rhinosinusitis: A Randomized Trial.

1.   Despina G. Contopoulos-Ioannidis1,2,
2.   Ioanna D. Koliofoti1,
3.   Ioanna C. Koutroumpa1,
4.   Ioannis A. Giannakakis1, and
5.   John P. A. Ioannidis1,3
+ Author Affiliations
1.   1 Clinical Trials and Evidence-Based Medicine Unit, Department of Hygiene and Epidemiology, University of Ioannina School of Medicine, Ioannina, Greece
2.   2 Department of Pediatrics, George Washington University School of Medicine, Washington, DC
3.   3 Department of Medicine, Tufts University School of Medicine, Boston
1.   Reprints or correspondence: Dr. John P. A. Ioannidis, Dept. of Hygiene and Epidemiology, University of Ioannina School of Medicine, Ioannina 45110, Greece (jioannid@cc.uoi.gr).
 
Abstract
We evaluated the extent of and factors that determine the inappropriate use of antibiotics that are obtained without a physician's prescription. Ninety-eight Greek pharmacists were visited by actress-researchers whoplayed clients requesting antibiotics without a physician's prescription. Pharmacists were randomly challenged in a scenario that involved simulated cases of acute uncomplicated rhinosinusitis with either low fever (38.5°C) or high fever (40°C). Antibiotics were offered by 34 (69%) of 49 pharmacists who were presented with the high-fever scenario and by 42 (86%) of 49 pharmacists who were presented with the low-fever scenario (risk difference, 16.3%;). Thirty-two (65%) and 35 (71%) pharmacists in the high- and low-fever study arms, P=.05 respectively, agreed to sell the actress-researchers broad-spectrum antibiotics. Only 28 (57%) and 17 (35%) pharmacists, respectively, recommended that the patient visit a physician (P=.03). Inappropriate recommendations regarding antibiotic use were very common in the studied setting. Antibiotics were more likely to be offered to persons who did not have a prescription when they were less likely to be clinically indicated.
 
•   Received September 28, 2000.
•   Revision received November 13, 2000.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Παραθέτω επίσης σχετικό σχόλιο του καθηγητή Ιατρικής κ. Χαράλαμπου Μουτσόπουλου από το βιβλίο του
 “ελληνικό σύστημα …. Υγείας Η λειτουργία του σε καιρό χρεωκοπίας” Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ (σελίδα 14):

“Η μελέτη των Κοντοπούλου – Ιωαννίδη και συνεργατών τεκμηρίωσε την αντιεπιστημονική συμπεριφορά των φαρμακοποιών. Οι ερευνητές, προσποιούμενοι ασθενείς με λοίμωξη του αναπνευστικού, με υψηλό ή μέτριο πυρετό, επισκέφτηκαν ενενήντα οκτώ φαρμακεία. Επτά στους δέκα φαρμακοποιούς χορήγησαν πανάκριβα αντιβιοτικά, χωρίς καμία αντίρρηση. Ως επί το πλείστον, η πώληση των φαρμάκων συνοδεύτηκε από αδόκιμες επιστημονικές οδηγίες.”

Καλημέρα Αργύρη.

Θα ήθελα η μελέτη να ανέλυε και μία ακόμη παράμετρο. Σε τι ποσοστό αυτών που έλαβαν αντιβιοτικό από το φαρμακοποιό χωρίς ιατρική συνταγή(1.000.000% ΑΝΤΙΕΠΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ) το "έγραψαν" κατόπιν στο βιβλιάριό τους με φαρδιά πλατιά την υπογραφή ΙΑΤΡΟΥ. Το έχω πει επανειλημμένως, εάν εμείς δεν υπογράφαμε σε τι ποσοστό θα υπήρχε αυτή η ασυδοσία; Η συγκεκριμένη πράξη του φαρμακοποιού είναι καταδικαστέα και εντελώς παράνομη, απάνθρωπη, αντικοινωνική και εγκληματική. Η δική μας συμπεριφορά δεν είναι;

Κατά προσωπική άποψη και ο φαρμακοποιός και ο ιατρός, που εμπλέκονται σε τέτοιες πρακτικές, πρέπει να στερούνται εφ'όρου ζωής το δικαίωμα άσκησης του λειτουργήματός τους.  

[Denominator]

Τι ποσοστό των Ελλήνων φαρμακοποιών δίνουν αντιβιοτικά χωρίς συνταγή Ιατρού;

Στο ερώτημα αυτό προσπάθησε να απαντήσει η παρακάτω μελέτη:

Pathways for Inappropriate Dispensing of Antibiotics for Rhinosinusitis: A Randomized Trial.

1.   Despina G. Contopoulos-Ioannidis1,2,
2.   Ioanna D. Koliofoti1,
3.   Ioanna C. Koutroumpa1,
4.   Ioannis A. Giannakakis1, and
5.   John P. A. Ioannidis1,3
+ Author Affiliations
1.   1 Clinical Trials and Evidence-Based Medicine Unit, Department of Hygiene and Epidemiology, University of Ioannina School of Medicine, Ioannina, Greece
2.   2 Department of Pediatrics, George Washington University School of Medicine, Washington, DC
3.   3 Department of Medicine, Tufts University School of Medicine, Boston
1.   Reprints or correspondence: Dr. John P. A. Ioannidis, Dept. of Hygiene and Epidemiology, University of Ioannina School of Medicine, Ioannina 45110, Greece (jioannid@cc.uoi.gr).
 
Abstract
We evaluated the extent of and factors that determine the inappropriate use of antibiotics that are obtained without a physician's prescription. Ninety-eight Greek pharmacists were visited by actress-researchers whoplayed clients requesting antibiotics without a physician's prescription. Pharmacists were randomly challenged in a scenario that involved simulated cases of acute uncomplicated rhinosinusitis with either low fever (38.5°C) or high fever (40°C). Antibiotics were offered by 34 (69%) of 49 pharmacists who were presented with the high-fever scenario and by 42 (86%) of 49 pharmacists who were presented with the low-fever scenario (risk difference, 16.3%;). Thirty-two (65%) and 35 (71%) pharmacists in the high- and low-fever study arms, P=.05 respectively, agreed to sell the actress-researchers broad-spectrum antibiotics. Only 28 (57%) and 17 (35%) pharmacists, respectively, recommended that the patient visit a physician (P=.03). Inappropriate recommendations regarding antibiotic use were very common in the studied setting. Antibiotics were more likely to be offered to persons who did not have a prescription when they were less likely to be clinically indicated.
 
•   Received September 28, 2000.
•   Revision received November 13, 2000.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Παραθέτω επίσης σχετικό σχόλιο του καθηγητή Ιατρικής κ. Χαράλαμπου Μουτσόπουλου από το βιβλίο του
 “ελληνικό σύστημα …. Υγείας Η λειτουργία του σε καιρό χρεωκοπίας” Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ (σελίδα 14):

“Η μελέτη των Κοντοπούλου – Ιωαννίδη και συνεργατών τεκμηρίωσε την αντιεπιστημονική συμπεριφορά των φαρμακοποιών. Οι ερευνητές, προσποιούμενοι ασθενείς με λοίμωξη του αναπνευστικού, με υψηλό ή μέτριο πυρετό, επισκέφτηκαν ενενήντα οκτώ φαρμακεία. Επτά στους δέκα φαρμακοποιούς χορήγησαν πανάκριβα αντιβιοτικά, χωρίς καμία αντίρρηση. Ως επί το πλείστον, η πώληση των φαρμάκων συνοδεύτηκε από αδόκιμες επιστημονικές οδηγίες.”

Καλημέρα Αργύρη.

Θα ήθελα η μελέτη να ανέλυε και μία ακόμη παράμετρο. Σε τι ποσοστό αυτών που έλαβαν αντιβιοτικό από το φαρμακοποιό χωρίς ιατρική συνταγή(1.000.000% ΑΝΤΙΕΠΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ) το "έγραψαν" κατόπιν στο βιβλιάριό τους με φαρδιά πλατιά την υπογραφή ΙΑΤΡΟΥ. Το έχω πει επανειλημμένως, εάν εμείς δεν υπογράφαμε σε τι ποσοστό θα υπήρχε αυτή η ασυδοσία; Η συγκεκριμένη πράξη του φαρμακοποιού είναι καταδικαστέα και εντελώς παράνομη, απάνθρωπη, αντικοινωνική και εγκληματική. Η δική μας συμπεριφορά δεν είναι;

Κατά προσωπική άποψη και ο φαρμακοποιός και ο ιατρός, που εμπλέκονται σε τέτοιες πρακτικές, πρέπει να στερούνται εφ'όρου ζωής το δικαίωμα άσκησης του λειτουργήματός τους.   

Συμφωνώ με το πνεύμα του συναδφέλφου medicus.
Έχουμε τεράστια, είτε άμεση, είτε έμμεση ευθύνη.
Πολλές φορές μου έτυχε ναι μεν να μην κάνω κάτι τέτοιο, όπως π.χ. ξέπλυμα φαρμάκων πίσω από τον πάγκο φαρμακείου, αλλά να σιωπώ υπό ενοχικά συναισθήματα όταν κάτι τέτοιο υπέπιπτε στην αντίληψή μου.
Όσο για τη διάρκεια της ποινής, μία στέρηση άδειας επαγγέλματος για ένα μικρό διάστημα (π.χ. εξάμηνο) θα ήταν ίσως πιο "σωφρωνιστική" διότι δια βίου απαγόρευση θα διοχέτευε απλώς τη λαμογιά σε άλλο επίπεδο ή σε άλλο τομέα.

[medicus]

Όσο για τη διάρκεια της ποινής, μία στέρηση άδειας επαγγέλματος για ένα μικρό διάστημα (π.χ. εξάμηνο) θα ήταν ίσως πιο "σωφρωνιστική" διότι δια βίου απαγόρευση θα διοχέτευε απλώς τη λαμογιά σε άλλο επίπεδο ή σε άλλο τομέα.

Θα συμφωνήσω, για την πρώτη φορά. Όχι όμως για επαναλαμβανόμενες.

[thepap]

Μάλλον δεν έχουμε την αποκλειστικότητα στην χορήγηση αντιβιοτικών στην οξεία βρογχίτιδα.
71% των Αμερικανών Γιατρών στην Πρωτοβάθμια χορηγούν...

Physicians are prescribing antibiotics for acute bronchitis at rates between 60% and 80%, despite guidelines and educational efforts that say the rate should be zero, according to a research letter published in the May 21 issue of JAMA.

For more than 40 years, the authors note, clinical trials have shown that antibiotics are ineffective in treating acute bronchitis, a respiratory illness with a typical duration of less than 3 weeks. The Centers for Disease Control and Prevention says acute bronchitis is almost always caused by a virus, so antibiotics will not help. Taking antibiotics when they are not needed can also be harmful and can lead to diarrhea, rashes, and stomach distress.

Michael L. Barnett, MD, and Jeffrey A. Linder, MD, MPH, from Brigham and Women's Hospital, Boston, Massachusetts, studied initial visits made by adults aged 18 to 64 years to primary care physicians, general medicine clinics, or emergency departments between 1996 and 2010 with any diagnosis of acute bronchitis. They did not include those admitted to the hospital or visits associated with chronic pulmonary disease, immunodeficiency, cancer, or concomitant infectious diagnoses.

Numbers used in the study came from the National Ambulatory Medical Care Survey and the National Hospital Ambulatory Medical Care Survey (NAMCS/NHAMCS), which are annual, nationally representative probability surveys of US ambulatory care.

Overall, there were 3153 visits that met the study criteria. The investigators found that the overall prescription rate was 71% (95% confidence interval [CI], 66% - 76%) and had increased during that time (adjusted odds ratio per 10-year period, 1.75; 95% CI, 1.06 - 2.90; P = .03).


ενημέρωση από το medscape