Απαγορεύεται ο ειδικευόμενος να έχει κοινωνικές επαφές με τους ασθενείς του ;;;

[anasm]

Γειά σας,

Ίσως, να ακούγεται αστείος ο παραπάνω τίτλος...

Παρόλα αυτά, θα 'θελα να ρωτήσω, αν υπάρχει επίσημο καταστατικό (τί λέω τώρα...   ),
βάσει του οποίου,
ο ειδικευόμενος απαγορεύεται ρητά να έχει μια απλή κοινωνική επαφή με ασθενείς του,
και αν αυτός ο "όρος" παραβιαστεί
ο Διευθυντής της Κλινικής του, να έχει το Δικαίωμα να τον παραπέμψει στην κρίση Διοικητικού συμβουλίου, υπό του Διοικητού του Νοσοκομείου, και του Δ/ντού της Ιατρικής Υπηρεσίας,
με αίτημα και στόχο, την παραίτησή και διαγραφή του ειδικευομένου από την Κλινική.... ;;

Σοβαρολογώ... Δεν είναι αστείο....  

Σας ευχαριστώ θερμά...

[Denominator]

Τι είδους κοινωνικές επαφές;
Μας έχει τύχει, σε όλους νομίζω, να νιώθουμε πιο οικεία με κάποιους ασθενείς.

[Gatekeeper]

Γειά σας,

Ίσως, να ακούγεται αστείος ο παραπάνω τίτλος...

Παρόλα αυτά, θα 'θελα να ρωτήσω, αν υπάρχει επίσημο καταστατικό (τί λέω τώρα...   ),
βάσει του οποίου,
ο ειδικευόμενος απαγορεύεται ρητά να έχει μια απλή κοινωνική επαφή με ασθενείς του,
και αν αυτός ο "όρος" παραβιαστεί
ο Διευθυντής της Κλινικής του, να έχει το Δικαίωμα να τον παραπέμψει στην κρίση Διοικητικού συμβουλίου, υπό του Διοικητού του Νοσοκομείου, και του Δ/ντού της Ιατρικής Υπηρεσίας,
με αίτημα και στόχο, την παραίτησή και διαγραφή του ειδικευομένου από την Κλινική.... ;;

Σοβαρολογώ... Δεν είναι αστείο....  

Σας ευχαριστώ θερμά...

Με όλο το θάρρος πιστευω πως ο διευθυντής σου είναι μεγάλος @@@@@@@.

[anasm]

Γειά σας,

Ίσως, να ακούγεται αστείος ο παραπάνω τίτλος...

Παρόλα αυτά, θα 'θελα να ρωτήσω, αν υπάρχει επίσημο καταστατικό (τί λέω τώρα...   ),
βάσει του οποίου,
ο ειδικευόμενος απαγορεύεται ρητά να έχει μια απλή κοινωνική επαφή με ασθενείς του,
και αν αυτός ο "όρος" παραβιαστεί
ο Διευθυντής της Κλινικής του, να έχει το Δικαίωμα να τον παραπέμψει στην κρίση Διοικητικού συμβουλίου, υπό του Διοικητού του Νοσοκομείου, και του Δ/ντού της Ιατρικής Υπηρεσίας,
με αίτημα και στόχο, την παραίτησή και διαγραφή του ειδικευομένου από την Κλινική.... ;;

Σοβαρολογώ... Δεν είναι αστείο....  

Σας ευχαριστώ θερμά...

Με όλο το θάρρος πιστευω πως ο διευθυντής σου είναι μεγάλος @@@@@@@.

Καταρχάς, σας ευχαριστώ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ για τη σαφή υποστήριξή σας... !

Gatekeeper, κι όμως, δεν είναι τόσο... σε καμία περίπτωση... !

Απλά, επειδή το email, είναι γραπτό και μένει, δεν εμπιστεύεται τί θα πεί το κάθε στραβάδι -ειδικευόμενος του με τον εκάστοτε ασθενή...

Εντάξει, κατανοητό...

Αλλά, ξέρω τί θα πώ -γράψω, και πώς θα το γράψω σε μια ενδεχόμενη κοινωνική -ιατρική ηλεκτρονική επικοινωνία μου... 

[Gatekeeper]

Βασικά αυτός που θα σε παραπέμψει πρεπει να τεκμηριώσει την παραπομπή του.
Ειναι αδύνατο να πείσεις πως δεν εισαι ελέφαντας.....

Η απλή κοινωνική επαφή δεν ειναι πειθαρχικό αδίκημα.Και δεν ξέρω κι αν η ερωτική επαφή είναι , στο βαθμό που λαμβάνει χώρα μακριά από τον χώρο εργασίας και αφορά ενηλικα ατομα ικάνα για consent...

[Denominator]

Οι κοινωνικές επαφές οποιουδήποτε τύπου πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι επηρεάζουν τη θεραπευτική σχέση. Έτσι, όσο πιο έντονες και... περίπλοκες είναι, τόσο περισσότερο απομακρύνουν από τον αρχικό στόχο. Αν βέβαια το θεραπευτικό κομμάτι έχει ολοκληρωθεί, δεν υπάρχει κάτι επιλήψιμο.

[anasm]

Βασικά αυτός που θα σε παραπέμψει πρεπει να τεκμηριώσει την παραπομπή του.
Ειναι αδύνατο να πείσεις πως δεν εισαι ελέφαντας.....

Η απλή κοινωνική επαφή δεν ειναι πειθαρχικό αδίκημα.Και δεν ξέρω κι αν η ερωτική επαφή είναι , στο βαθμό που λαμβάνει χώρα μακριά από τον χώρο εργασίας και αφορά ενηλικα ατομα ικάνα για consent...

Η "τεκμηρίωση" -στοιχειοθέτηση της παραπομπής του στο ΔΣ του Νοσοκομείου (για φαντάσου, αιτούμενος Απόλυση του ειδικευομένου...) (*1)
θα είναι, ακριβώς, το ότι ΔΕΝ ακολούθησες τις ρητές υποδείξεις του,
στο να μην έχεις καμία κοινωνική επαφή με τους ασθενείς σου, από τη στιγμή του εξιτηρίου τους και μετά

Άλλο το αν, η παραπάνω "τεκμηρίωση", ενδεχομένως,
δεν έχει καμία νομική βάση,
και εκπορεύεται από την προσωπική (έως αυθαίρετη) "βούληση" του εκάστοτε Δ/ντή...

Οι κοινωνικές επαφές οποιουδήποτε τύπου πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι επηρεάζουν τη θεραπευτική σχέση. Έτσι, όσο πιο έντονες και... περίπλοκες είναι, τόσο περισσότερο απομακρύνουν από τον αρχικό στόχο. Αν βέβαια το θεραπευτικό κομμάτι έχει ολοκληρωθεί, δεν υπάρχει κάτι επιλήψιμο.

Βέβαια, ας μην ξεχνάμε ότι,
η κοινωνική επαφή, όταν πραγματικά αποπνέει αμεσότητα και αλήθεια ψυχής -όσο "ρομαντικό" κι αν ακούγεται...
Επειδή ακριβώς, πολλές φορές, ο ασθενής έχει εκπληκτικό ένστικτο (!)
μπορεί να λειτουργήσει και σαν placebo...


(*1) -Σίγουρα ορατός (ρεαλιστικά...) κίνδυνος τέτοιος, δεν υπάρχει...
Όμως, και μόνο που το σκέφτομαι ρε μάγκα μου, γίνομαι τούρκος...

Ελπίζω να μην κάνω χρήση του ασφαλιστήριου συμβολαίου "νομικής προστασίας ιατρών", που έχω ήδη, με τον διορισμό μου, ανοίξει...
Γιατί, πέρα από υπεράσπισή μου,
μου δίνει το δικαίωμα, να διεκδικήσω και αποζημίωση για ψυχική οδύνη και ηθική βλάβη...

Γιατί, ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΟΔΥΝΗ ΕΙΝΑΙ, ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΒΛΑΒΗ ΕΙΝΑΙ (= αμαύρωση της κοινωνικής σου υπόστασης ως άτομο και γιατρός), το ενδεχόμενο συμβάν "της παραπομπής σου σε ΔΣ με προοπτική απόλυσης..."
Κι αυτό γιατί,
επειδή ο κάθε Δ/ντής ερμηνεύει, κατά τον δοκούν, τον κατά τ'άλλα επίσημο νόμο του κράτους...
Δηλαδή, τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας...

[medicus]

Κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει για σύναψη, οποιασδήποτε μορφής, σχέσης (εκτός και εάν ο ασθενής υπολείπεται νοητικά) τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά το πέρας της ιατρικής πράξης. Εάν ίσχυε κάτι τέτοιο θα έπρεπε να απαγορεύεται η άσκηση ιατρικής πράξης σε συγγενικά και φιλικά μας πρόσωπα καθώς και σε άτομα με τα οποία κατά το παρελθόν ή και το παρόν συνάψαμε οποιαδήποτε σχέση, ακόμη και ερωτική.

Για το μόνο που μπορούμε να κατηγορηθούμε είναι ο δόλος, σύμφωνα με τον όρκο του Ιπποκράτη:
"...ἐκτὸς ἐὼν πάσης ἀδικίης ἑκουσίης καὶ φθορίης...".

Ευχαριστώ.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει για σύναψη, οποιασδήποτε μορφής, σχέσης (εκτός και εάν ο ασθενής υπολείπεται νοητικά) τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά το πέρας της ιατρικής πράξης.

Εδώ θα διευκρινίσω (υποθέτω το ίδιο εννοείς κι εσύ) στο κατά πόσο είναι ηθικό (το νόμιμο είναι και ηθικό; για να θυμηθούμε κάτι εξαφανισμένα από το πολιτικό προσκήνιο παλικάρια), ιδιαίτερα στον ερωτικό τομέα, να χρησιμοποιείται η ιατρική εξέταση ή νοσηλεία (όποια κι αν είναι αυτή) για τη σύναξη ερωτικής σχέσης (όποια κι αν είναι αυτή). Ιδιαίτερα αν ο γιατρός εκμεταλλευτεί την ισχύ που του δίνει η θέση του στη σχέση γιατρός/ασθενής και την ανισότητα πληροφόρησης σ' αυτή τη σχέση.
Η σχέση (κατά τη διάρκεια της εξέτασης ή της νοσηλείας) πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι αυστηρά επαγγελματική και επιστημονική. Επειδή όμως είμαστε άνθρωποι π.χ. πολλοί γυναικολόγοι (άνδρες κυρίως) έχουν ηθικό πρόβλημα να εξετάσουν τη μητέρα τους, την αδερφή τους ή άλλες συγγενείς τους. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που γιατροί έγιναν φίλοι, σύναψαν ερωτικές σχέσεις ή/και παντρεύτηκαν ασθενείς τους. Εγώ επικεντρώνομαι στο κομμάτι της άσκησης της ιατρικής και το πόσο ανεπηρέαστη πρέπει να μένει από άλλα "ερεθίσματα".
Ντρέπομαι που το λέω αλλά έχω δει "συναδέλφους" να εκμεταλλεύονται την ιατρική τους ιδιότητα και την θέση "ισχύος" που τους δίνει η ιδιότητά τους έναντι του ασθενή ώστε να δουν ή να ψηλαφήσουν το στήθος μιας γυναίκας ή ακόμη και τα γεννητικά της όργανα ακόμη και σε περιπτώσεις που το περιστατικό δεν απαιτεί (θεωρητικά) μια τέτοια εξέταση.

"...Ἐς οἰκίας δὲ ὁκόσας ἂν ἐσίω, ἐσελεύσομαι ἐπ' ὠφελείῃ καμνόντων, ἐκτὸς ἐὼν πάσης ἀδικίης ἑκουσίης καὶ φθορίης, τῆς τε ἄλλης καὶ ἀφροδισίων ἔργων ἐπί τε γυναικείων σωμάτων καὶ ἀνδρῴων, ἐλευθέρων τε καὶ δούλων...."

[Denominator]

Κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει για σύναψη, οποιασδήποτε μορφής, σχέσης (εκτός και εάν ο ασθενής υπολείπεται νοητικά) τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά το πέρας της ιατρικής πράξης.

Εδώ θα διευκρινίσω (υποθέτω το ίδιο εννοείς κι εσύ) στο κατά πόσο είναι ηθικό(το νόμιμο είναι και ηθικό; για να θυμηθούμε κάτι εξαφανισμένα από το πολιτικό προσκήνιο παλικάρια), ιδιαίτερα στον ερωτικό τομέα, να χρησιμοποιείται η ιατρική εξέταση ή νοσηλία (όποια κι αν είναι αυτή) για τη σύναξη ερωτικής σχέσης (όποια κι αν είναι αυτή). Ιδιαίτερα αν ο γιατρός εκμεταλλευτεί την ισχύ που το δίνει η θέση του στη σχέση γιατρός/ασθενής και την ανισότητα πληροφόρησης σ' αυτή τη σχέση.
Η σχέση (κατά τη διάρκεια της εξέτασης ή της νοσηλείας) πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι αυστηρά επαγγελματική και επιστημονική. Επειδή όμως είμαστε άνθρωποι π.χ. πολλοί γυναικολόγοι (άνδρες κυρίως) έχουν ηθικό πρόβλημα να εξετάσουν τη μητέρα τους, την αδερφή τους ή άλλες συγγενείς τους. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που γιατροί έγιναν φίλοι, σύναψαν ερωτικές σχέσεις ή/και παντρεύτηκαν ασθενείς τους. Εγώ επικεντρώνομαι στο κομμάτι της άσκησης της ιατρικής και το πόσο ανεπηρέαστη πρέπει να μένει από άλλα "ερεθίσματα".
Ντρέπομαι που το λέω αλλά έχω δει "συναδέλφους" να εκμεταλλεύονται την ιατρική τους ιδιότητα και την θέση "ισχύος" που τους δίνει η ιδιότητά τους έναντι του ασθενή ώστε να δουν ή να ψηλαφήσουν το στήθος μιας γυναίκας ή ακόμη και τα γεννητικά της όργανα ακόμη και σε περιπτώσεις που το περιστατικό δεν απαιτεί (θεωρητικά) μια τέτοια εξέταση.

"...Ἐς οἰκίας δὲ ὁκόσας ἂν ἐσίω, ἐσελεύσομαι ἐπ' ὠφελείῃ καμνόντων, ἐκτὸς ἐὼν πάσης ἀδικίης ἑκουσίης καὶ φθορίης, τῆς τε ἄλλης καὶ ἀφροδισίων ἔργων ἐπί τε γυναικείων σωμάτων καὶ ἀνδρῴων, ἐλευθέρων τε καὶ δούλων...."

Ακριβώς αυτό που λες Διαμαντή επηρεάζει τη θεραπευτική σχέση και ως εκ τούτου είναι επιλήψιμο. Δεν το συζητώ για περιπτώσεις που υπάρχει επιβολή λόγω θέσης - αυτό έχει και ποινικές προεκτάσεις.
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, οι ιατρικές πράξεις γίνονται πολλές φορές χωρίς σεβασμό προς τον ασθενή - ούτε καν στοιχειώδη πληροφόρηση. Συνεπώς, υπάρχει έλλειμμα ιατρικής "κουλτούρας".

[Πατρωνάκης Μάνος]

 Κατά τη διάρκεια της Ψυχαναλυτικής θεραπείας, στα προκαταρκτικά ακόμα στάδια ο ή η ασθενής βιώνει -και είναι απόλυτα φυσιολογικό-
έντονα ερωτικά συναισθήματα προς το γιατρό του. Τα αμέσως επόμενα στάδια είναι αυτά της πατρικής και μητρικής φιγούρας. Ο γιατρός
οφείλει πάντα αποστασιοποιημένα να διανύσει και αυτά τα στάδια του transfert εις όφελος μιας περαιτέρω διείσδυσης στο υποσυνείδητο
του ασθενούς. Ακόμη όμως και μεγάλες φιγούρες στη Ψυχιατρική όπως ο David Malan παραδέχονται με ειλικρίνεια ότι περιστασιακά είναι
δύσκολο και για το γιατρό να εμμείνει στο ρόλο του, ειδικά αν έχει απέναντι του μια όμορφη παρουσία.
 Δεν είναι λίγες οι φορές  που η ερωτική διάθεση έλαβε ύλη και οστά σε μια κανονική αμφίδρομη σχέση, απλά σε αυτές τις περιπτώσεις η
θεραπεία ''πήγε περίπατο''                                                                                                                                   
 Βλ. David Malan, Psychotherapy in practice

[Αρχίατρος]

Η "τεκμηρίωση" -στοιχειοθέτηση της παραπομπής του στο ΔΣ του Νοσοκομείου (για φαντάσου, αιτούμενος Απόλυση του ειδικευομένου...) (*1)
θα είναι, ακριβώς, το ότι ΔΕΝ ακολούθησες τις ρητές υποδείξεις του,
στο να μην έχεις καμία κοινωνική επαφή με τους ασθενείς σου, από τη στιγμή του εξιτηρίου τους και μετά

Άλλο το αν, η παραπάνω "τεκμηρίωση", ενδεχομένως,
δεν έχει καμία νομική βάση,
και εκπορεύεται από την προσωπική (έως αυθαίρετη) "βούληση" του εκάστοτε Δ/ντή...

Αυτό δεν παίζει με την καμμία.

Προσωπικά έχω βγει με πρώην ασθενή του Διευθυντή μου, και ΟΚ, παρότι δεν κατέληξε σε κάτι, τι μπορεί να μου προσάψει κάποιος ;

Ζήτημα δεοντολογίας ή να μου... απαγορεύσει ο Διευθυντής την επαφή ; Έλεος, ορισμένοι Ελληνάρες δεν βάζουν μυαλό, παρά μόνο όταν τους σέρνεις στα δικαστήρια...

Δεν ομιλώ για εξέτασης σε ευαίσθητες περιοχές χωρίς λόγο, απλά για μια γνωριμία που μπορεί να καταλήξει σε ερωτική σχέση ΑΦΟΥ έχει βγει η ασθενής απ' το νοσοκομείο.

[anastasios theodoridis]

Τι είδους κοινωνικές επαφές;
Μας έχει τύχει, σε όλους νομίζω, να νιώθουμε πιο οικεία με κάποιους ασθενείς.

Εμένα πάλι όχι. 

[anastasios theodoridis]

Προσωπικά έχω βγει με πρώην ασθενή του Διευθυντή μου, και ΟΚ, παρότι δεν κατέληξε σε κάτι, τι μπορεί να μου προσάψει κάποιος ;

Το ότι βγαίνεις με τις πρώην του Διευθυντή σου δε θεωρείται πρόβλημα ε; Και μετά απορούσα για το nickname σου 

[Denominator]

Τι είδους κοινωνικές επαφές;
Μας έχει τύχει, σε όλους νομίζω, να νιώθουμε πιο οικεία με κάποιους ασθενείς.

Εμένα πάλι όχι. 

Τάσο είχες να γράψεις πολύ καιρό, αλλά με έκανες και γέλασα... Να 'σαι καλά!