Η οδύσσεια του παραπεμπτικού

[Δ. Κουναλάκης]

Μέρος 1ο: Το πέλαγος του ραντεβού.
Η ζωή ενός παραπεμπτικού ιατρικών εξετάσεων διαρκεί 30 ημέρες από την ημέρα που εκδίδεται. Αυτό λέει ο κανονισμός του Εοπυυ. Εκεί αρχίζει η σκληρή πραγματικότητα: Υπάρχουν εξετάσεις που γίνονται με ραντεβού και άλλες χωρίς ραντεβού. Ο γιατρός δίνει ένα παραπεμπτικό με ισχύ 30 ημερών και σε μια απεικονιστική εξέταση, το ραντεβού που σου κλείνουν να κάνεις την εξέταση είναι σε 2 μήνες. Εκεί τι γίνεται; Ο γιατρός δεν μπορεί να ανανεώσει την ημερομηνία του παραπεμπτικού: Στην Ηλ.Συνταγογράφηση, ο γιατρός πρέπει να ανοίξει νέα "επίσκεψη" (αυτό σημαίνει κόστος για τον ασθενή και ταλαιπωρία για το γιατρό) και να ξαναγράψει το παραπεμπτικό λίγο πριν το ραντεβού. Γιατί να μην μπορεί το διαγνωστικό κέντρο ή το νοσοκομείο σε ιστοσελίδα της Η.ΔΙ.Κ.Α. α.ε. [(πρώην)-Κ.Η.Υ.Κ.Υ] να δηλώνει το ραντεβού και το παραπεμπτικό να παίρνει αυτόματα παράταση μέχρι τότε; Τι εξυπηρετεί το υπάρχον σύστημα εκτός από το να ταλαιπωρεί το ασθενή; Καταλαβαίνω ότι ο υπουργός υγείας κ. Μάκης Βορίδης χαίρει άκρας υγείας και δεν τα ζει αυτά, αλλά ο έλληνας πολίτης έχει κακή εικόνα για τον εοπυυ, έχει δίκιο που την έχει, και οι λόγοι δεν είναι οικονομικοί, είναι λόγοι ανικανότητας.Χώρια που πάει ο ασθενής στο διαγνωστικό κέντρο και του λένε ραντεβού σε 2 μήνες με το παραπεμπτικό του ΕΟΠΥΥ αλλά εάν πληρώσεις την εξέταση την κάνεις εδώ και τώρα. Και σε έγγραφη ερώτηση μου στον ΕΟΠΥΥ για αυτό το θέμα, ποτέ δεν πήρα απάντηση. Αυτά καλό είναι να τα βλέπει ο κ. Αντώνης Σαμαράς για τις εκλογές που έρχονται.
Το εντυπωσιακότερο όλων είναι ότι σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, ο ασθενής θα πάει με το ηλεκτρονικό παραπεμπτικό των εξετάσεων (που δεν έχουν παρέλθει οι 30 ημέρες) και θα στηθεί ώρες στην ουρά του γραφείου κίνησης/εξετάσεων, όπου ο διοικητικός υπάλληλος του νοσοκομείου θα ξαναπεράσει με το χέρι τις εξετάσεις του ηλεκτρονικού παραπεμπτικού στο πληροφοριακό σύστημα του νοσοκομείου και θα εκδόσει εσωτερικό παραπεμπτικό του νοσοκομείου για να γίνει η εξέταση. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει διασύνδεση της Ηλ. Συνταγογράφησης με τα νοσοκομεία και τα διαγνωστικά κέντρα να λαμβάνουν ηλεκτρονικά τις εξετάσεις του κάθε παραπεμπτικού. Αυτή είναι η ελληνική πλευρά της διαλειτουργικότητας των πληροφοριακών συστημάτων στην υγεία.

[pzogr]

Στα πολύ σωστά που διάβασα παραπάνω θα προσέθετα και τα εξής: υπάρχουν εξετάσεις που μπορεί να μην έχουν νόημα ακόμα κι αν έχουν περάσει μόλις λίγες μέρες από τη συνταγογράφησή τους (πχ ποσοτική CRP για λοιμώξεις) ή έχουν νόημα ακόμα και 2 μήνες μετά (πχ οι περισσότερες απεικονιστικές). Οι εξετάσεις προσυμπτωματικού ελέγχου ειδικά δεν έχουν κανένα απολύτως λόγο να λήγουν εκτός αν εκτελέστηκε κάποια απ'αυτές με άλλη αφορμή.

[Δ. Κουναλάκης]

Μέρος 2ο: Από που πάνε για την Ιθάκη;
Ξέρουμε ότι η ισχύς ενός παραπεμπτικού εξετάσεων του Εοπυυ διαρκεί 30 ημέρες. Φημολογείται επίσης ότι ο εοπυυ σκέφτεται να μην επιτρέπει στους γιατρούς να γράφουν όλες τις εξετάσεις που είναι διαθέσιμες αλλά μόνο αυτές της ειδικότητας τους. Μια τέτοια απόφαση ακούγεται λογική...εάν δεν είναι στην Ελλάδα του σημερινού πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά.
Ας υποθέσουμε ότι ένας ασθενής παρακολουθείται από ένα ογκολόγο για ένα καρκίνο που χειρουργήθηκε πριν 3 χρόνια. Κάθε χρόνο ή και κάθε εξάμηνο (ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου ή το ερευνητικό πρωτόκολλο) ο ασθενής κατ εντολή του ογκολόγου του κάνει μια σειρά από απεικονιστικές και αιματολογικές εξετάσεις. Ο ασθενής φεύγει από τον γιατρό του με ένα ραντεβού μετά από 1 χρόνο ή 6 μήνες και ένα χαρτάκι με το τι εξετάσεις θα πρέπει να έχει κάνει και να κρατά στο επόμενο ραντεβού.

Υπάρχουν δύο δρόμοι να ακολουθήσει:
α) Να κλείσει ένα ραντεβού 3-5 μήνες πριν στα πρωινά εξωτερικά ιατρεία του 5€ να του γράψει τις εξετάσεις, να πάει να τις κάνει και να κλείσει ένα πρωινό ραντεβού σε 3-5 μήνες ή ένα απογευματινό ραντεβού στην γνωστή τιμή επίσκεψης (60€-90€) και να πάει να δείξει τα αποτελέσματα.
β) Να πάρει ένα απλό χαρτί από τον ογκολόγο με τις εξετάσεις που πρέπει να κάνει και λίγο πριν το επόμενο ραντεβού του να πάει σε κάποιο γιατρό (παθολόγο ή γενικό ιατρό) να τις γράψει σε ηλεκτρονικό παραπεμπτικό και να τις κάνει.

Αυτό σημαίνει κόστος για τον ασθενή και το σύστημα υγείας. Επίσης, ο ΕΟΠΥΥ δεν μπορεί καν να ξέρει ποιος πραγματικά ζήτησε την εξέταση: ο γιατρός που εκδίδει το παραπεμπτικό ή ο ογκολόγος. Το υπάρχον σύστημα δεν επιτρέπει στο γιατρό να εκδώσει ένα παραπεμπτικό που η ισχύς του να ξεκινάει όχι την μέρα έκδοσης αλλά μια μελλοντική ημερομηνία ώστε να καλύπτει τέτοιες περιπτώσεις. Ο ογκολόγος, στην περίπτωση μας, δεν μπορεί να εκδώσει παραπεμπτικό που να μπορεί να ξεκινάει να είναι "ενεργό" για εκτέλεση 11 μήνες μετά από την μέρα έκδοσης του, κι ας ισχύει 30 ημέρες τότε. Ούτε ο ΕΟΠΥΥ μπορεί να καταλάβει πόσα ραντεβού και επισκέψεις σε γιατρούς στο σύστημα υγείας καταναλώνονται για τέτοιους λόγους.

Αναρωτιέμαι μπορεί ο υπουργός υγείας κ. Μάκης Βορίδης να κάνει την υπέρβαση; Αντί να ανακοινώνει πρωτόκολλα και περιορισμούς στις εξετάσεις χωρίς πρακτικό όφελος, μήπως θα ήταν καλύτερα να διευκολύνει τους ασθενείς και να έχει και δεδομένα ποιος ζητάει ποιες εξετάσεις; Αν το κάνει, τότε ας βάλει ότι πρωτόκολλα θέλει.....

[samsok]

εχω μια απορια...ο νοσοκομειακος ιατρος μπορει και συνταγογραφει ηλεκτρονικα παραπεμπτικα που εκτελουνται σε συμβεβλημενα ιδιωτικα εργαστηρια,ο ιδιωτης ιατρος μπορει να συνταγογραφησει εξεταση πχ ακτινογραφια και αυτη να εκτελεσθει σε δομες του δημοσιου πχ σε ενα ΚΥ ή Νοσοκομειο?

[Denominator]

εχω μια απορια...ο νοσοκομειακος ιατρος μπορει και συνταγογραφει ηλεκτρονικα παραπεμπτικα που εκτελουνται σε συμβεβλημενα ιδιωτικα εργαστηρια,ο ιδιωτης ιατρος μπορει να συνταγογραφησει εξεταση πχ ακτινογραφια και αυτη να εκτελεσθει σε δομες του δημοσιου πχ σε ενα ΚΥ ή Νοσοκομειο?

Ναι.

[Αρχίατρος]

Μέρος 2ο: Από που πάνε για την Ιθάκη;
Ξέρουμε ότι η ισχύς ενός παραπεμπτικού εξετάσεων του Εοπυυ διαρκεί 30 ημέρες. Φημολογείται επίσης ότι ο εοπυυ σκέφτεται να μην επιτρέπει στους γιατρούς να γράφουν όλες τις εξετάσεις που είναι διαθέσιμες αλλά μόνο αυτές της ειδικότητας τους. Μια τέτοια απόφαση ακούγεται λογική...εάν δεν είναι στην Ελλάδα του σημερινού πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά.
Ας υποθέσουμε ότι ένας ασθενής παρακολουθείται από ένα ογκολόγο για ένα καρκίνο που χειρουργήθηκε πριν 3 χρόνια. Κάθε χρόνο ή και κάθε εξάμηνο (ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου ή το ερευνητικό πρωτόκολλο) ο ασθενής κατ εντολή του ογκολόγου του κάνει μια σειρά από απεικονιστικές και αιματολογικές εξετάσεις. Ο ασθενής φεύγει από τον γιατρό του με ένα ραντεβού μετά από 1 χρόνο ή 6 μήνες και ένα χαρτάκι με το τι εξετάσεις θα πρέπει να έχει κάνει και να κρατά στο επόμενο ραντεβού.

Υπάρχουν δύο δρόμοι να ακολουθήσει:
α) Να κλείσει ένα ραντεβού 3-5 μήνες πριν στα πρωινά εξωτερικά ιατρεία του 5€ να του γράψει τις εξετάσεις, να πάει να τις κάνει και να κλείσει ένα πρωινό ραντεβού σε 3-5 μήνες ή ένα απογευματινό ραντεβού στην γνωστή τιμή επίσκεψης (60€-90€) και να πάει να δείξει τα αποτελέσματα.
β) Να πάρει ένα απλό χαρτί από τον ογκολόγο με τις εξετάσεις που πρέπει να κάνει και λίγο πριν το επόμενο ραντεβού του να πάει σε κάποιο γιατρό (παθολόγο ή γενικό ιατρό) να τις γράψει σε ηλεκτρονικό παραπεμπτικό και να τις κάνει.

Αυτό σημαίνει κόστος για τον ασθενή και το σύστημα υγείας. Επίσης, ο ΕΟΠΥΥ δεν μπορεί καν να ξέρει ποιος πραγματικά ζήτησε την εξέταση: ο γιατρός που εκδίδει το παραπεμπτικό ή ο ογκολόγος. Το υπάρχον σύστημα δεν επιτρέπει στο γιατρό να εκδώσει ένα παραπεμπτικό που η ισχύς του να ξεκινάει όχι την μέρα έκδοσης αλλά μια μελλοντική ημερομηνία ώστε να καλύπτει τέτοιες περιπτώσεις. Ο ογκολόγος, στην περίπτωση μας, δεν μπορεί να εκδώσει παραπεμπτικό που να μπορεί να ξεκινάει να είναι "ενεργό" για εκτέλεση 11 μήνες μετά από την μέρα έκδοσης του, κι ας ισχύει 30 ημέρες τότε. Ούτε ο ΕΟΠΥΥ μπορεί να καταλάβει πόσα ραντεβού και επισκέψεις σε γιατρούς στο σύστημα υγείας καταναλώνονται για τέτοιους λόγους.

Αναρωτιέμαι μπορεί ο υπουργός υγείας κ. Μάκης Βορίδης να κάνει την υπέρβαση; Αντί να ανακοινώνει πρωτόκολλα και περιορισμούς στις εξετάσεις χωρίς πρακτικό όφελος, μήπως θα ήταν καλύτερα να διευκολύνει τους ασθενείς και να έχει και δεδομένα ποιος ζητάει ποιες εξετάσεις; Αν το κάνει, τότε ας βάλει ότι πρωτόκολλα θέλει.....

Τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά, ακριβώς επειδή ζούμε στην Ελλάδα:

Ας πάρουμε το παράδειγμα του χειρουργημένου ογκολογικού ασθενή.

Αν δεν βρίσκει άκρη με το follow-up του, μπορεί να κάλλιστα να ψάξει τον χειρουργό που τον χειρούργησε, και αν του είχε σκάσει καλό μπακαγιόκο, αυτός κανονίζει μια μούφα εισαγωγή στο νοσοκομείο και έτσι κάνει όλες τις εξετάσεις του δωρεάν, χωρίς να πληρώσει καν συμμετοχή !

Άλλωστε ο πελάτης έχει πάντα δίκιο !

Τα βλέπουμε - και τα ζούμε - κάθε μέρα στα νοσοκομεία...  

[Denominator]

Ο δρόμος για την Ιθάκη έχει και Σειρήνες...