Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα
Κρίσεις- αποτίμηση των κινητοποιήσεων
Γ.Κτιστάκης:
Με αφορμή το κείμενο προτάσεις «κάδου» της ΟΕΝΓΕ και με τα όσα περιγράφει ο συνάδελφος Λουμακης,θα συμφωνήσω με τον flone Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος και θα επισημάνω ότι τελικά στο ΕΛ δεν έχουμε δημοκρατία και ισότητα τον πολιτών και ότι οι νόμοι ισχύουν μόνο κατά περίπτωση και ερμηνεύονται όπως βολέψει τους έχοντες κάποια εξουσία ή ρουσφέτι.
. Μάλλον θα έπρεπε να λάβουμε σοβαρά την άποψη (νομίζω των του ΚΚΕ) ότι με νομικίστικο τρόπο δεν θα υπάρξει ουσιαστική νίκη του κινήματος και ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης.
Θεωρώ ότι (όπως έχω ξαναπεί ) δεν υπήρχε η ανάλογη ενεργή συμμετοχή στον αγώνα ώστε να θεωρηθεί κίνημα και για αυτό οι προτάσεις δεν είναι προτάσεις με όρους κινήματος αλλά με όρους εκπροσώπων.
Οι μαζικές συνελεύσεις ήταν συνελεύσεις ενός πολύ μικρού ποσοστού του συνόλου των γιατρών ΕΣΥ. Μαζική ήταν μόνο η συμμετοχή από τους ειδικευόμενους.
Με τέτοια ενεργή συμμετοχή δεν μπορούμε να μιλάμε για κίνημα αλλά για προσπάθεια κάποιων να αφυπνίσουν το σώμα στο να συνειδητοποιήσει ότι καταπατιούνται βασικά δικαιώματα του σε μεγάλο βαθμό. Αυτό επιτεύχθηκε σε κάποιο βαθμό αλλά δεν επιτεύχθηκε η ενεργή συμμετοχή στις κινήσεις αλλά μόνο συμμετοχή στις συζητήσεις και « ετοιμότητας» συμμετοχή (όπως λέμε εφημερία ετοιμότητας) όπως ήταν και οι αποφάσεις των περισσότερων ενώσεων.
Είχα επισημάνει από την αρχή την «αγωνιστικότητα» που έλεγαν για την ένωση που ανήκω και επέμενα ότι είναι ελάχιστοι αυτοί οι οποίοι πράγματι έχουν την διάθεση να φτάσουν έως και το κλείσιμο των ‘εφημερίων’ και την εφαρμογή των προβλεπομένων εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Από αυτήν την κινητοποίηση (που πράγματι είχε χρόνια να γίνει στον ιατρικό χώρο) πρέπει να βγάλουμε όλοι μας το συμπέρασμα ότι ποτέ δεν πρέπει να βασιζόμαστε στους εκπροσώπους να διεκδικούν για εμάς, αλλά πρέπει ΟΛΟΙ μας να συμμετέχουμε ενεργά και δυναμικά και να υλοποιούμε τις αποφάσεις των συνελεύσεων ώστε οι εκπρόσωποι να αναγκάζονται να διεκδικούν ακριβώς αυτά που αποφασίζονται στις συνελεύσεις.
Θέλει πολύ δουλειά ακόμα για να ωριμάσει το ιατρικό σώμα ώστε να μιλάμε για κίνημα.
Θέλω να δω πόσες από τις γενικές συνελεύσεις θα καταγγείλουν ή θα διαφωνήσουν έστω και σε κάποια σημεία με το κείμενο της ΟΔ ΟΕΝΓΕ. Πιστεύω καμία διότι πολλοί μπορεί να εκφράζουν δυσαρέσκεια, αλλά κανένας δεν έχει την θέληση ‘η την δύναμη ‘η και τον χρόνο ακόμα για να μπει σε μια τέτοια διαδικασία.
Άρα λοιπόν σε ετοιμότητα έως του χρόνου και αγωνιστικά και εφημεριακά.
Και του χρόνου λοιπόν !!!!(μιας και έρχονται γιορτές)
flone:
Συνάδελφε Κτιστάκη,
Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω.
Οι συνελεύσεις στο δικό μας νοσοκομείο είχαν όντως μαζικότητα. Σε μία μάλιστα ήρθε και ο κ. Διοικητής (για να μας δηλώσει ότι θα προσπαθήσει να κάνει deal με τον επίτροπο, 'εσείς εφημερεύετε κι εγώ πληρώνω'). Επειδή μερικοί δεν είναι συνηθισμένοι στη Δημοκρατία, ήρθανε 'μαζικά' στη συνέλευση για να διασπάσουν, να προτείνουν λύσεις αναβολής, να διαστρεβλώσουν την αλήθεια. Ήρθανε κάποιοι άλλοι για να μάθουν πόσα ευρώ παραπάνω θα πάρουν. Άλλος ήθελε να μάθει αν θα φορολογούνται οι παραπάνω εφημερίες με 40%. Άλλος έκοβε βόλτες και μουρμούριζε 'θα παρέμβει ο ειδαγγελέας' (Διευθυντής ΕΣΥ ήταν ή δικαστικός επιμελητής, δεν θυμάμαι). Άλλοι (άνω των 60), που εκ πείρας ξέρανε τι θα γίνει στο τέλος, ήρθανε για να δηλώσουνε αγωνιστές. Α, κι ένας άλλος ήρθε για να πει ότι ο προϋπολογισμός τώρα ετοιμάστηκε και υπάρχει διεθνής κρίση, άρα να τα ζητήσουμε όλα αυτά του χρόνου.
Φυσικά συμφωνούμε, πλάκα έκανα: 'Με τέτοια ενεργή συμμετοχή δεν μπορούμε να μιλάμε για κίνημα'
Όμως, για να τρομάξουνε τόσο όλοι αυτοί (που τώρα σπάσανε τα πλαφόν) και να αναγκαστούνε να έρθουνε στις συνελεύσεις...
...θέλω να πιστεύω ότι είμαστε σε καλό δρόμο!
Αγωνιστική Παρέμβαση:
Άλλη μια αποτίμηση των κινητοποιήσεων των νοσοκομειακών γιατρών.
Αναμφίβολα αυτή η χρονιά σημαδεύτηκε από τις πρωτοφανείς για τα δεδομένα του κλάδου κινητοποιήσεις των νοσοκομειακών γιατρών.
Κινητοποιήσεις που δειλά δειλά άρχισαν να προετοιμάζονται, με αφορμή τα ωράρια και τις συνθήκες εργασίας, τα προηγούμενα χρόνια από ορισμένες ενώσεις των νοσοκομειακών γιατρών της επαρχίας και από μεμονωμένους αγωνιστές.
Κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν σαν σποραδικές διαμαρτυρίες και κατέληξαν σε ένα τσουνάμι που απειλούσε με knock Down κυβέρνηση και υπουργείο.
Ξεκίνησαν με αιτήματα για τα ωράρια εργασίας και στο διάβα τους εμπλουτίστηκαν και με μισθολογικά ζητήματα και ζητήματα εξέλιξης.
Ήταν δε πρωτοφανείς αν ληφθούν υπόψη:
1.Το ιστορικό, η πολιτική συνείδηση και οι αγωνιστικές εμπειρίες του κλάδου.
2.Η έντονη κοινωνική διαστρωμάτωση του σώματος των νοσοκομειακών γιατρών
3.Η κυριαρχική και «προνομιακή» θέση τους μέσα στο σύστημα υγείας
( ιατροκεντρισμός).
4.Η συνολική κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος στη χώρα μας.
Χαρακτηριστικά των κινητοποιήσεων
Στα ΣΥΝ
1.Χαρακτηρίστηκαν από πρωτοφανή μαζικότητα για τα δεδομένα του κλάδου , ιδιαίτερα η συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις.
2.Στις συνελεύσεις υπήρχε σοβαρός και πλούσιος προβληματισμός και υποβολή προτάσεων.
3.Έσπασε σε ένα μεγάλο βαθμό η λογική της ανάθεσης της διαχείρισης των συμφερόντων του κλάδου και των κινητοποιήσεων σε μια συνδικαλιστική γραφειοκρατία και πέρασε στις γενικές συνελεύσεις.Ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός της «επιβολής από τα κάτω» του εκτάκτου μονοθεματικού συνεδρίου της ΟΕΝΓΕ και οι αποφάσεις που αυτό πήρε. Αυτό αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για το μέλλον τόσο για τους νοσοκομειακούς γιατρούς όσο και για τους υπόλοιπους υγειονομικούς.
4.Υπήρξε μεγάλη ομοφωνία στη λήψη αποφάσεων, «πειθάρχηση» και συμμετοχή στην υλοποίησή τους.
5.Έσπασε ιδιαίτερα το τελευταίο χρονικό διάστημα το «σιωπητήριο» που επέβαλαν τα επίσημα ΜΜΕ όσον αφορά τα προβλήματα και τα αιτήματα των νοσοκομειακών γιατρών. Σε αυτό βοήθησε και η αλλαγή ρότας που επέλεξαν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από τα ΜΜΕ καθώς επιχειρούν να ελέγξουν την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού στη χώρα μας.
6.Κερδήθηκε σε ένα σημαντικό βαθμό η «κοινή γνώμη» της χώρας μας.
7.Ανάγκασε το Υπουργείο σε αναδίπλωση. Ας μη ξεχνάμε ότι επισήμως μιλούσε για μια πολύ μικρή μειοψηφία που δημιουργεί προβλήματα στα Νοσοκομεία.
Στα ΜΕΙΟΝ
1.Παρά το ότι υπήρχε σημαντική για την ιστορία του κλάδου μαζικότητα στη λήψη των αποφάσεων στις συνελεύσεις, δεν ήταν εξίσου καλή η συμμετοχή στις συγκεντρώσεις και πορείες που έγιναν, κυρίως λόγω της καθυστερημένης ένταξης στις κινητοποιήσεις των νοσοκομείων του κέντρου και ενός ιδιαίτερου «σνομπισμού» με τον οποίο αντιμετωπίζεται από ένα τμήμα του ιατρικού σώματος το «πεζοδρόμιο».
2.Δεν πέρασε σε πρώτο πλάνο η συνιστώσα εκείνη των αιτημάτων που αφορούσε την υπεράσπιση του Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα της Υγείας και της εναντίωσης στη πολιτική παραχώρησης της Υγείας στην ιδιωτική επιχειρηματική κερδοσκοπία.
3.Δεν έγινε κατορθωτό να εκφραστεί σε μεγάλο βαθμό εμπράκτως η αλληλεγγύη από τους φορείς και τα υπόλοιπα τμήματα των εργαζομένων στις επί μέρους τοπικές κοινωνίες.
4.Δεν έγινε δυνατός ο συντονισμός των Νοσοκομειακών γιατρών με τους υπόλοιπους Υγειονομικούς και ιδιαίτερα τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, εκτός λίγων εξαιρέσεων, ιδιαίτερα προς το τέλος, σε ορισμένα επαρχιακά νοσοκομεία και ορισμένα νοσοκομεία της Αθήνας –Πειραιά, κυρίως με ευθύνη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΟΕΝΓΕ-ΠΟΕΔΗΝ που καλλιεργούν ένα κλίμα αμοιβαίας καχυποψίας και απαξίωσης, πατώντας σε υπαρκτά προβλήματα της καθημερινότητας μέσα στα νοσοκομεία.
Παρόλα αυτά και με δεδομένη την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση, με δεδομένη την ένταξη προς το τέλος με παρατεταμένες κινητοποιήσεις των μεγάλων νοσοκομείων Αθήνας-Πειραιά, με δεδομένο τον αναπτυσσόμενο, πίσω από τους προβολείς των επίσημων ΜΜΕ, συντονισμό των υπόλοιπων εργαζομένων στα νοσοκομεία, ήταν δυνατόν αυτή η μεγαλειώδης κινητοποίηση των γιατρών να αποβεί νικηφόρα.
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες όμως, γέννημα θρέμμα αυτών των αντιφάσεων και της διαστρωμάτωσης του ιατρικού σώματος δεν μπόρεσαν να δουν ούτε να «αντέξουν» αυτή την προοπτική του φουντώματος του κινήματος που μπορούσε να πάρει ανεξέλεγκτες γι αυτές διαστάσεις.
Για αυτό και με τις πρώτες προτάσεις Αβραμόπουλου έσπευσαν να σαλπίσουν "σημειωτόν" στο κίνημα, να υποταχθούν στη λογική «ό,τι αρπάξουμε» και να «κλείσουν» άρον άρον την κινητοποίηση.
Η πρόταση της ΟΕΝΓΕ δεν αποτελεί κατά την άποψή μας νίκη του κινήματος.
Είναι πολύ πίσω από την δυναμική του και την προοπτική του. Είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες των Νοσοκομειακών γιατρών. Η γύμνια της σύντομα θα γίνει φανερή.
Μένει όμως η δυναμική αυτή του κινήματος των Νοσοκομειακών γιατρών που, αφού ληφθούν υπόψη τα αρνητικά και τα θετικά της, πρέπει να μπολιάσει και να μπολιαστεί με τις απόψεις του αναπτυσσόμενου υπόλοιπου μαχητικού υγειονομικού κινήματος, ώστε και τα δυο να συμβάλλουν σε ένα ποτάμι που θα αναπτερώσει την ελπίδα ενός νέου ΕΣΥ, που θα ανοίξει δρόμο για την πλήρη, υψηλής ποιότητας, Δημόσια , Δωρεάν περίθαλψη και φροντίδα στους πολίτες αυτής τη χώρας, από έντιμους ,υπεύθυνους, καταρτισμένους λειτουργούς που θα εργάζονται σε ανθρώπινες συνθήκες και ωράρια εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς .
Η μάχη δεν τέλειωσε .Μόλις αρχίζει.
Δημήτρης Μακρέας:
Το κυριότερο πρόβλημα των κινητοποιήσεων ήταν ότι έγιναν σε έδαφος ανυπαρξίας ουσιαστικής συζήτησης και την πλήρη έλειψη οποιασδήποτε κατατεθειμένης και δουλεμένης πρότασης ,στο εσωτερικό μας.Η γκρίνια του καναπέ και η κριτική της καρέκλας του Η/Υ περισεύει,ενώ η διάθεση για ουσιαστική δουλειά και συγκρότηση θέσεων λείπει εντελώς .Η σύμβαση θα υπογραφεί και μαζί με την υπογραφή θα τελειώσει και η όποια συζήτηση.Θα την ξαναθυμηθούμε του χρόνου όταν θα υπογράφεται η καινούργια (αν γίνει κάτι τέτοιο)και πάλι ουραγοί των εξελίξεων.Οργανωμένη πρόταση για το κυκλικό ωράριο (που πολύ θα ήθελα να το συζητήσω στα σοβαρά) δε θα υπάρξει.Αντί να προχωρήσει η αυτοοργάνωση των ανθρώπων που αντιστέκονται ,για άλλη μια φορά θα την επικαλούμαστε.Θα θυμηθούμε και πάλι τη σύνδεση με την κοινωνία και την κοινή δράση όλων των εργαζόμενων στο σύστημα υγείας στο και πέντε ,έχοντας την εντύπωση ότι είναι ευθύνη άλλων(ποιών άραγε?).Και τι θα έχουμε κάνει ως προς το εσωτερικό μέτωπο?Οτι κάναμε μέχρι τώρα.Οσοι έχουν τα κότσια θα συνεχίσουν να υψώνουν το ανάστημά τους και κάποιοι άλλοι (οι περισσότεροι) θα περιμένουμε τη σωτηρία από άλλους ψάχνοντας σε ποιον φορτώσουμε τη δική μας αδυναμία.
Ας θυμηθούμε λίγο την συζήτηση για την ΠΦΥ,το σπίτι μας δηλαδή.Μας τελείωσε το τρίτο (ή μήπως τέταρτο) αναθεωρημένο σχέδιο ,τελείωσε και η συζήτηση!Τελευταίες πέντε καταχωρίσεις των ιούνιο και οι προηγούμενες τον Απρίλιο.Τελευταία συγκροτημένη άποψη για την ΠΦΥ ,ξεχασμένη,του Ζδούκου(πάνε χρόνια). Αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και το πέμπτο αναθεωρημένο έρθει στη Βουλή θα μας φταίει η Ενωση και η ΕΛΕΓΕΙΑ.Το κακό είναι ότι οι συμμετέχοντες στο φόρουμ αποτελούν μάλλον το καλύτερο δείγμα γιατρών στην ΠΦΥ.Οπότε ας μην περιμένουμε από αλλού σωτηρία.
Εχω τη γνώμη ότι καμμία πραγματική ,πλούσια σε συζήτηση,κινηματική διαδικασία δε μπορεί να εμποδιστεί από καμμία συνδικαλιστική γραφειοκρτεία.Οτι είναι πραγματικό και στο χρόνο θα αντέξει και καρπούς θα δώσει.Οτι είναι ευκαιριακό θα καταρεύσει ,όπως κατάρευσε το" κίνημά" μας απλούστατα γιατί η υπεράσπιση του πραγματικού περιεχομένου των κινητοποιήσεων αφορά μια μικρή μειοψηφία και μάλιστα κατακερματισμένη,κουρασμένη και κυρίως χωρίς ιδέες.Εκτός και αν νομίζουμε ότι η πλειοδοσία σε αιτήματα αποτελεί από μόνη της συνταγή νίκης.Γιατί άραγε κανείς δε γράφει καμμία υπογροφή χωρίς προσλήψεις 300000 νοσηλευτών?Ο διπλασιασμός του βασικού μισθού όλων των εργαζόμενου ,δεν είναι αίτημα που αφορά την υγεία των ανθρώπων?Τα ΚΥ αστικού τύπου? Η κατάργηση των δασοκτόνων νόμων ?Η αποποινηκοποίηση της χρήσης?Η ψυχιατρική μεταρύθμιση?Το πάγωμα των εξοπλιστικών δαπανών προς όφελος των κοινώνικών?Μπορώ να συνεχίσω μέχρι αύριο να γράφω αιτήματα που έχουν άμεση σχέση με την υγεία των ανθρώπων.Το ερώτημα είναι πόσα από αυτά αποτελούν αντικείμενο αυτής της διαπραγμάτευσης ,αυτού του κινήματος!
Πατρωνάκης Μάνος:
Από το τελευταίο ενημερωτικό e-mail του Δημήτρη Βαρνάβα αντιγράφω:
Από τα εκατοντάδες μέηλ που έλαβα το τελευταίο διάστημα σχετικά με το ζήτημα της κλαδικής σύμβασης ποσοστό περί το 95%
επικροτούσαν τις ενέργειες της Διαπραγματευτικής Ομάδας και ζητούσαν να προχωρήσουμε με ταχύτερους ρυθμούς. Το υπόλοιπο ποσοστό
εξέφραζε αντιρρήσεις, κυρίως για την αναστολή δυνατότητας σε υπηρετούντες να καταλάβουν κάποια από τις προκηρυσσόμενες θέσεις. Ελάχιστοι
έφταναν ως το σημείο να γράφουν για 300 ψωρο-ευρώ, τα οποία θα έπρεπε να απορρίψουμε και να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις!
Και επειδή ''ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε'' προσθέτω στην ενότητα τη ψηφοφορία παραπάνω παρ' ότι είναι δύσκολο να αποτιμηθεί
ένα τόσο πολύπλοκο θέμα σε ένα και μόνο ερωτηματολόγιο, μα αυτές είναι οι δυνατότητες του forum.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση