Συζητάμε για 4 ευρώ!
Tέσσερα ευρώ σήμερα δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Τέσσερα ευρώ από δω, τέσσερα από κει, γεμίζει το σακούλι.
Παλαιότερα υπήρχε η έκφραση "καρφώνει τη δεκάρα στον τοίχο" για κάποιον σπαγγοραμένο με την έννοια ότι ακόμα και η δεκάρα, παρότι ευτελής και ελάχιστης αξίας, μπορεί για εκείνον να θεωρηθεί αντικείμενο ιδιαίτερα πολύτιμο, άξιο να αναρτηθεί (έχοντας παλιότερα μία τρύπα στη μέση) στον τοίχο του.
Η προκλητή ζήτηση παραπεμπτικών στη σημερινή εποχή, επαναφέρει στο προσκήνιο πρακτικές που έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού και συνοψίζονται στα παλιά γνωμικά "η κρίση θέλει καλοπέραση", "δυο εκατοστά μακριά από εμάς και ας πάει όπου θέλει" και "crisis pay the plutocracy".
Επίσης, δεν ζητάω ουρικό οξύ γιατί έχω βαρεθεί να βλέπω τιμές στη θολή ζώνη και άλλωστε τη διάγνωση για την ουρική αρθρίτιδα και την έναρξη της αλλοπουρινόλης τη βγάζω κλινικά. Την ουρία επίσης τη γείωσα από το επαναλαμβανόμενο screening test του γενικού πληθυσμού, όπως και τη μία από τις δυο τρανσαμινάσες (περιορίζομαι στη μία) καθώς και τη μέτρηση της γλυκόζης πλάσματος σε όσους ζητάω HBA1c. LDH έχω να ζητήσω κάτι χρόνια, από τότε που ήμουν ψαράς ειδικευόμενος. Και τέλος, φυσικά, λεύκωμα ορού και χολερυθρίνες δίνω μόνο όταν ψάχνω κάτι στοχευμένο.
Επίσης, δεν δίνω μια εξέταση όταν πρόκειται να κάνω το ίδιο πράγμα είτε αυτή βγει αυξημένη είτε ελαττωμένη.