Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
18 Δεκεμβρίου 2024, 22:19:16

Αποστολέας Θέμα: Ενδιαφέρουσα ανασκόπηση της αντιμετώπισης του θλαστικού τραύματος  (Αναγνώστηκε 14514 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

30 Οκτωβρίου 2008, 00:11:05
Αναγνώστηκε 14514 φορές
Αποσυνδεδεμένος

Loumakis

Επώνυμοι
  Ενα πολύ ενδιαφέρον αρθρο ανασκόπησης της αντιμετώπισης του θλαστικού τραύματος δημοσιεύθηκε στο American Family Physician. Μεταξύ των άλλων, για μια ακόμα φορά στη βιβλιογραφία επισημαίνεται οτι είναι λανθασμένη η χρήση οξυζενέ και Betadine στα ανοικτά τραύματα (γιατί επιβραδύνουν την επούλωση), πρακτική που είναι διαδεδομένη σε πολλά χειρουργικά Τ.Ε.Π. στην Ελλάδα. Διαβάστε την περίληψη του άρθρου στο Medscape στον παρακάτω σύνδεσμο:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

"Οσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας άς έχωσι. Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία" (Ανδρέας Κάλβος, ωδή εις Σάμον)
   Συμπέρασμα: η πατρίδα δεν μπορεί να περιμένει σωτηρία απο ενάρετους δειλούς, θα πρέπει να το λέει και η καρδιά τους.

30 Οκτωβρίου 2008, 10:26:06
Απάντηση #1
Αποσυνδεδεμένος

D-Michalis

Administrator
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
 ..........................
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Επειδή στο εν λόγω link χρειάζεται εγγραφή, μήπως έχεις το άρθρο να το επισυνάψεις?
Ευχαριστώ
Αν και επιθυμώ διακαώς να τραγουδώ το «μην κλαις, δεν πειράζει, θα ’ρθει άσπρη μέρα και για μας», με τα γεγονότα που ζούμε (σε κοινωνία και υγεία) νομίζω πως ταιριάζει καλύτερα το «γέρασα μ’ ένα κοντό παντελονάκι και ο ήλιος (πού είχε μισοφανεί, όχι μόνο) δεν φάνηκε ακόμη (αλλά έχει ολότελα κρυφτεί)».

30 Οκτωβρίου 2008, 16:55:03
Απάντηση #2
Αποσυνδεδεμένος

timex


Skin Laceration Repair Reviewed  CME/CE

News Author: Laurie Barclay, MD
CME Author: Charles Vega, MD
Disclosures
Release Date: October 28, 2008; Valid for credit through October 28, 2009
Credits Available
   
Physicians - maximum of 0.25 AMA PRA Category 1 Credit(s)™ for physicians;
Family Physicians - up to 0.25 AAFP Prescribed credit(s) for physicians;
Nurses - 0.25 ANCC contact hours (None of these credits is in the area of pharmacology)

To participate in this internet activity: (1) review the target audience, learning objectives, and author disclosures; (2) study the education content; (3) take the post-test and/or complete the evaluation; (4) view/print certificate View details.

Learning Objectives

Upon completion of this activity, participants will be able to:

   1. Identify the best liquids to irrigate wounds before skin laceration repair.
   2. Describe the best closure techniques for different types of skin lacerations.

Authors and Disclosures

Laurie Barclay, MD
Disclosure: Laurie Barclay, MD, has disclosed no relevant financial relationships.

Charles Vega, MD
Disclosure: Charles Vega, MD, has disclosed an advisor/consultant relationship to Novartis, Inc.

Laurie Scudder, MS, NP-C
Disclosure: Laurie Scudder, MS, NP-C, has disclosed no relevant financial information.

Brande Nicole Martin
Disclosure: Brande Nicole Martin has disclosed no relevant financial information.


October 28, 2008 — Recommendations for best techniques for the primary care clinician to use when repairing skin lacerations are reviewed in the October 15 issue of American Family Physician.

"The goals of laceration repair are to achieve hemostasis, avoid infection, restore function to the involved tissues, and achieve optimal cosmetic results with minimal scarring," writes Randall T. Forsch, MD, MPH, from the Department of Family Medicine, University of Michigan Medical School in Ann Arbor. "Although the emergency department routinely treats acute trauma, family physicians should be prepared to manage acute lacerations. This requires knowledge of wound evaluation, preparation, and appropriate repair techniques; when to refer for surgical treatment; and how to provide follow-up care."

Immediately on presentation, a laceration should be evaluated, including careful exploration to assess severity and involvement of muscle, tendons, nerves, blood vessels, or bone. Direct pressure should be applied to control bleeding.

History should include when and how the injury occurred and personal health information, such as history of HIV; diabetes; tetanus immunization; and allergies to latex, local anesthesia, tape, or antibiotics. Before repair, examination should include baseline evaluation of neurovascular and functional status of the involved body part.

Because skin lacerations are frequently encountered in the primary care setting, knowing how to repair them is an important skill in family medicine. Although referral decisions should ultimately be based on the clinician's level of expertise, experience, and familiarity with managing lacerations, surgical consultation should be considered for some wounds.

These wounds include deep wounds of the hand or foot; full-thickness lacerations of the eyelid, lip, or ear; lacerations involving nerves, arteries, bones, or joints; penetrating wounds of unknown depth; severe crush injuries; severely contaminated wounds requiring drainage; and wounds for which the patient or clinician is strongly concerned about cosmetic outcome.

The optimal interval from injury to laceration repair is not clearly defined, and it is affected by anatomic location, patient health, type of injury, and wound contamination. Closure of noncontaminated wounds may be successful up to 12 hours after the injury, or even later in healthy patients with a clean laceration of well-vascularized tissue, such as the face and scalp.

In addition to the time since injury, extent and location of the wound, available laceration repair materials, and the skill of the treating clinician all affect definitive management of the laceration. Less severe wounds (eg, simple hand lacerations not longer than 2 cm) may heal well with conservative management, but those that expose underlying tissue or in which bleeding cannot be controlled should be repaired.

For skin laceration repair, suturing is the preferred method. Various options for outpatient repair of lacerations include sutures, tissue adhesives, staples, and skin-closure tapes. Clinicians should be competent in a range of suturing techniques, including simple, running, and half-buried mattress (corner) sutures.

For closure of gaping or high-tension wounds or wounds on fragile skin, the horizontal mattress technique may be preferred because it spreads the tension along the wound edge. In areas that tend to invert, such as the posterior aspect of the neck or concave skin surfaces, the vertical mattress technique allows eversion of the wound edges. A variation known as the half-buried mattress (corner) suture is ideal to close a triangular edge because it does not compromise the blood supply and may therefore reduce necrosis of the tip.

Long, low-tension wounds are best treated with a running ("baseball") suture. Small lacerations on the face or in other low skin-tension areas where cosmesis is an important consideration should be treated with a subcuticular running suture. Although the ends of this suture do not have to be tied, they may be secured with slip knots or tape.

Compared with sutures, tissue adhesives may be more cost effective and offer similar patient satisfaction, infection rates, and the risk for scarring in low skin-tension areas. For repair of scalp lacerations, the tissue adhesive hair apposition technique is also effective.

Using smaller-gauge needles, administering the injection slowly, and warming or buffering the anesthetic solution may reduce the stinging associated with local anesthesia injections. Tap water can be safely used for irrigation, and white petrolatum ointment is as effective as antibiotic ointment for postprocedure care. Furthermore, wetting the wound as early as 12 hours after repair does not increase the risk for infection, according to various studies. After laceration repair, the clinician must not neglect patient education and appropriate procedural coding.

Specific recommendations for clinical practice regarding laceration repair, and their accompanying level of evidence rating, are as follows:

    * Although wounds may be irrigated with saline or tap water, povidone iodine, detergents, and hydrogen peroxide should be avoided (level of evidence, B).
    * Slow administration and buffering of anesthetic solution can reduce the sting from a local anesthetic injection (level of evidence, B).
    * For skin laceration repair, suturing is the preferred technique (level of evidence, C).
    * Compared with sutures, tissue adhesives are comparable in cosmetic results, rates of dehiscence, and the risk for infection (level of evidence, A).
    * To promote wound healing, applying white petrolatum to a sterile wound is as effective as applying an antibiotic ointment (level of evidence, B).

"Tetanus immunization status should be assessed in patients with lacerations," Dr. Forsch concludes. "After laceration repair, patients should receive instructions on signs of infection and when follow-up should be performed. Billing for laceration repair depends on the size and location of the wound and on the complexity of the repair."

Dr. Forsch has disclosed no relevant financial relationships.

Am Fam Physician. 2008;78:945-951.
Clinical Context

Skin lacerations are one of the most common injuries seen by clinicians, and the current review article describes the best practice of how to evaluate and manage lacerations. All patients with laceration should undergo an evaluation of the neurovascular integrity and function of the affected body part. Some wounds, such as simple hand lacerations less than 2 cm in length, may heal well with conservative management alone.

There is no precise time limit on the primary closure of lacerations. Clean wounds have been successfully repaired up to 12 hours after the injury, and closure with loose, single interrupted sutures may be feasible even later in healthy patients. Delayed primary closure may also be offered after 3 to 5 days of sterile gauze packing in the wound to prevent infection.

The current review offers other insights into the management of lacerations.
Study Highlights

    * Wound irrigation can reduce the risk for infection after repair. Tap water appears as safe and effective as normal saline as an irrigation fluid, and warmed liquid is more comfortable for the patient. Povidone-iodine solution, hydrogen peroxide, and detergents should be avoided because they inhibit wound healing.
    * Large wounds on the extremities may require a regional anesthetic block to avoid toxic doses of local anesthetic, defined by the following doses:
          o More than 3 to 5 mg/kg of lidocaine without epinephrine
          o More than 7 mg/kg of lidocaine with epinephrine
          o More than 1 to 2 mg/kg of bupivacaine without epinephrine
          o More than 3 mg/kg of bupivacaine with epinephrine
    * In patients with an allergy to amide forms of local anesthetic, intradermal diphenhydramine may be effective.
    * Areas of high skin tension, such as over joints, or areas with a thick dermis, such as the back, should be closed with sutures or staples. Areas with low skin tension, such as the face, shin, and dorsal hand, may be repaired with tissue adhesives.
    * Absorbable sutures usually dissolve within 4 to 8 weeks. Rates of wound dehiscence and infection appear similar between absorbable and nonabsorbable sutures, and cosmetic results are also similar between these 2 types of suture.
    * Regarding the size of the suture, optimal cosmetic results depend on using the finest (smallest-diameter) suture. A 3-0 or 4-0 suture (larger diameter) is appropriate for the trunk, a 4-0 or 5-0 suture (smaller diameter) is usually best for the extremities, and a 5-0 or 6-0 suture (smallest diameter) is appropriate for the face.
    * A horizontal mattress suture is usually best for high-tension wounds or wounds with fragile skin, and the vertical mattress technique is best for everting wound edges in anatomic locations which tend to invert, such as the posterior aspect of the neck.
    * A half-buried mattress suture can close triangular wounds without compromising their blood supply.
    * Subcuticular running suture is ideal for low-tension, cosmetically important wounds.
    * Tissue adhesive is convenient and may be cost effective because no follow-up for suture removal is necessary. Patients at a higher risk of poor healing, including patients with diabetes, should not receive tissue adhesive.
    * For scalp lacerations less than 10 cm long, strands of hair at least 3 cm in length from opposing sides of the wound may be twisted and fixed with a drop of tissue adhesive to close the laceration.
    * Although many patients are told to keep the sutured laceration dry for 24 hours, research has demonstrated that wetting the area after only 12 hours does not increase the risk for infection.
    * White petrolatum appears as effective as topical antibiotics in preventing wound infection after laceration repair.
    * Sutures may usually be removed at the following times for different anatomic locations:
          o Face: 3 to 5 days
          o Scalp: 7 to 10 days
          o Arms: 7 to 10 days
          o Trunk: 10 to 14 days
          o Legs: 10 to 14 days
          o Hands or feet: 10 to 14 days
          o Palms or soles: 14 to 21 days

Pearls for Practice

    * Warm tap water or normal saline is ideal for wound irrigation before laceration repair. Povidone-iodine solution, hydrogen peroxide, and detergents should be avoided because they inhibit wound healing.
    * A horizontal mattress suture is usually best for high-tension wounds or wounds with fragile skin, and the vertical mattress technique is best for everting wound edges in anatomic locations which tend to invert, such as the posterior aspect of the neck. A half-buried mattress suture can close triangular wounds without compromising their blood supply. A subcuticular running suture is ideal for low-tension, cosmetically important wounds.

30 Οκτωβρίου 2008, 21:53:34
Απάντηση #3
Αποσυνδεδεμένος

D-Michalis

Administrator
Σ' ευχαριστώ timex
Σχόλια -Απορίες:

“Although wounds may be irrigated with saline or tap water, povidone iodine, detergents, and hydrogen peroxide should be avoided”
.........................
“Tap water appears as safe and effective as normal saline as an irrigation fluid, and warmed liquid is more comfortable for the patient. Povidone-iodine solution, hydrogen peroxide, and detergents should be avoided because they inhibit wound healing”


Έχω μερικές απορίες:
1.   Αν και τα αγγλικά μου δεν είναι και τα καλύτερα, νομίζω ότι μπορώ να ξεχωρίσω αρκούντως ικανοποιητικά φράσεις.
Ερωτώ λοιπόν: Στην πρώτη παράγραφο που τελειώνει το «may be irrigated» και πού αρχίζει το «should be avoided»?

2.   Ανάλογα με το που τελειώνει το ένα και που αρχίζει το άλλο, μπορεί να προκύψουν αντιφάσεις μεταξύ της πρώτης και της 2ης παραγράφου. 

Στη δεύτερη παράγραφο δηλαδή είναι σαφές ότι δεν συσταίνονται (όχι απαγορεύονται) τα : Απορρυπαντικά, Οξυζενέ, Ποβιδόνη. Στην πρώτη όμως έως που συστήνεται το ««may be irrigated»?

Πάντως είναι σαφές -και από παλαιότερα γνωστό -ότι σε ιστούς με κακή αιμάτωση -τυπικό παράδειγμα το έγγαυμα- (και σε μέλη με κακή αιμάτωση) τα «τσουρουφλιστικά ζουμιά τύπου ποβιδόνης 10% και οξυζενέ απαγορεύονται.
Εδώ όμως φαίνεται να υπάρχει γενίκευση.
Εσείς τι λέτε?

Και μία υποσημείωση: Άλλο η ποβιδόνη, άλλο το ιώδιο. Γ' αυτό δεν είδαμε καμία αναφορά.
« Τελευταία τροποποίηση: 30 Οκτωβρίου 2008, 21:57:08 από D-Michalis »
Αν και επιθυμώ διακαώς να τραγουδώ το «μην κλαις, δεν πειράζει, θα ’ρθει άσπρη μέρα και για μας», με τα γεγονότα που ζούμε (σε κοινωνία και υγεία) νομίζω πως ταιριάζει καλύτερα το «γέρασα μ’ ένα κοντό παντελονάκι και ο ήλιος (πού είχε μισοφανεί, όχι μόνο) δεν φάνηκε ακόμη (αλλά έχει ολότελα κρυφτεί)».

2 Νοεμβρίου 2008, 18:03:40
Απάντηση #4
Αποσυνδεδεμένος

Loumakis

Επώνυμοι
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Σ' ευχαριστώ timex
Σχόλια -Απορίες:

“Although wounds may be irrigated with saline or tap water, povidone iodine, detergents, and hydrogen peroxide should be avoided”
.........................
“Tap water appears as safe and effective as normal saline as an irrigation fluid, and warmed liquid is more comfortable for the patient. Povidone-iodine solution, hydrogen peroxide, and detergents should be avoided because they inhibit wound healing”


Έχω μερικές απορίες:
1.   Αν και τα αγγλικά μου δεν είναι και τα καλύτερα, νομίζω ότι μπορώ να ξεχωρίσω αρκούντως ικανοποιητικά φράσεις.
Ερωτώ λοιπόν: Στην πρώτη παράγραφο που τελειώνει το «may be irrigated» και πού αρχίζει το «should be avoided»?

2.   Ανάλογα με το που τελειώνει το ένα και που αρχίζει το άλλο, μπορεί να προκύψουν αντιφάσεις μεταξύ της πρώτης και της 2ης παραγράφου. 

Στη δεύτερη παράγραφο δηλαδή είναι σαφές ότι δεν συσταίνονται (όχι απαγορεύονται) τα : Απορρυπαντικά, Οξυζενέ, Ποβιδόνη. Στην πρώτη όμως έως που συστήνεται το ««may be irrigated»?

Πάντως είναι σαφές -και από παλαιότερα γνωστό -ότι σε ιστούς με κακή αιμάτωση -τυπικό παράδειγμα το έγγαυμα- (και σε μέλη με κακή αιμάτωση) τα «τσουρουφλιστικά ζουμιά τύπου ποβιδόνης 10% και οξυζενέ απαγορεύονται.
Εδώ όμως φαίνεται να υπάρχει γενίκευση.
Εσείς τι λέτε?

Και μία υποσημείωση: Άλλο η ποβιδόνη, άλλο το ιώδιο. Γ' αυτό δεν είδαμε καμία αναφορά.


  Οντως η 1η παράγραφος όπως είναι διατυπωμένη μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση, όμως στη 2η είναι διατυπωμένη με σαφήνεια η τεκμηριωμένη πλέον γνώση οτι το οξυζενέ και το Betadine είναι ανασταλτικά της επούλωσης των τραυμάτων.(Υπάρχει τελεία ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη πρόταση).
   Στη 2η παράγραφο δεν λέει "δεν συστήνονται". Λέει "πρέπει να αποφεύγονται" (should be avoided).
  To Betadine είναι τοξικό λόγω του ιωδίου που περιέχει. Το ιώδιο είναι τοξικό για τα κύτταρα γενικά. Η τοξικότητα του για τα μικροβιακά κύτταρα το καθιστά μικροβιοκτόνο, άρα αντισηπτικό και η τοξικότητα του για τους ινοβλάστες το καθιστά ανασταλτικό της επούλωσης. Εχω βέβαια ακούσει και για έρευνες που λένε οτι σε μικρές συγκεντρώσεις (2,5%, δηλαδή αν αραιώσουμε το Betadine 10% με φυσιολογικό ορό σε αναλογία 1:3) διατηρεί την αντισηπτική δράση του αλλά χάνει την αντι-επουλωτική, άρα γίνεται ασφαλές, τις αναφέρω όμως με κάθε επιφύλαξη.
  Εννοείται οτι οξυζενέ και Betadine πρέπει να αποφεύγονται και στα έλκη κατάκλισης, όπου επίσης, δυστυχώς, είναι συνηθισμένη η χρήση τους.
"Οσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας άς έχωσι. Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία" (Ανδρέας Κάλβος, ωδή εις Σάμον)
   Συμπέρασμα: η πατρίδα δεν μπορεί να περιμένει σωτηρία απο ενάρετους δειλούς, θα πρέπει να το λέει και η καρδιά τους.

2 Νοεμβρίου 2008, 19:17:08
Απάντηση #5
Αποσυνδεδεμένος

D-Michalis

Administrator
1.   Η δεύτερη παράγραφος όντως έχει τα απαραίτητα σημεία στίξης (τελεία) και είναι σαφής. Όμως ούτε το «δεν συστήνονται», ούτε το «πρέπει να αποφεύγονται» σημαίνει «απαγορεύονται».

2.   Για το κόκκινο ιώδιο σε μεγάλες διαλύσεις δεν ισχύει το ίδιο. Είναι ήπιο αντισηπτικό, χωρίς αντι-επουλωτική δράση και γι' αυτό -πάντα σε κατάλληλα διαλύματα- χρησιμοποιήθηκε ευρέως και στα εγκαύματα. (ένα διάλυμα που εγώ ξέρω είναι 5% ιώδιο κόκκινο, 2-5% οινόπνευμα και το υπόλοιπο κάποιο ήπιο υγρό (ringers ή φυσ. ορό συνήθως)
Όσο για το αν είναι τσουρουφλιστικό το ιώδιο ή η ποβιδόνη (ιωδιούχος) δεν ξέρω. Πάντως ιώδιο και ποβιδόνη δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Αν ήταν, δεν θα υπήρχαν και τα δύο –πιστεύω.
Αν κάποιος έχει κάτι τεκμηριωμένο σχετικά με ιωδιο vs ποβιδόνη, θα το ήθελα.

3.   Τελικά, εκτός από τον καταιονισμό με νερό, ποιο άλλο εσείς συμπεραίνετε –μέσα από αυτή την ανασκόπηση- ότι μπορεί να χρησιμοποιείτε? Στην κλινική πράξη είναι εφικτός ο καθαρισμός με καταιονισμό ύδατος?

Για την ιστορία, αντιγράφω από το βιβλίο ¨βασικές αρχές Γ.Ι.» των Ph. Sloan, L. Slatt, L. Jacques
"Ένα αντισηπτικό διάλυμα ιωδιούχο «Betadine» ή χλωρεξιδίνης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό της περιοχής γύρω από το τραύμα. Το διάλυμα αυτό δεν χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό του ίδιου του τραύματος. Εάν υποψιάζεστε βακτηριακή λοίμωξη ή παρουσία χημικών καθαρίστε το τραύμα με άφθονη ποσότητα φυσιολογικού ορού"

Θα με συγχωρήσετε που επιμένω στο θέμα αυτό, αλλά είναι ένα από τα θέματα που πολλά λέγονται, πολλές καταγραφές αναφέρουν ισχυρή τεκμηρίωση, αλλά σχεδόν πουθενά δεν γίνεται το ίδιο με αυτό που γίνεται στη διπλανή πόρτα.
« Τελευταία τροποποίηση: 2 Νοεμβρίου 2008, 19:54:32 από D-Michalis »
Αν και επιθυμώ διακαώς να τραγουδώ το «μην κλαις, δεν πειράζει, θα ’ρθει άσπρη μέρα και για μας», με τα γεγονότα που ζούμε (σε κοινωνία και υγεία) νομίζω πως ταιριάζει καλύτερα το «γέρασα μ’ ένα κοντό παντελονάκι και ο ήλιος (πού είχε μισοφανεί, όχι μόνο) δεν φάνηκε ακόμη (αλλά έχει ολότελα κρυφτεί)».

3 Νοεμβρίου 2008, 00:01:05
Απάντηση #6
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
Συζήτησα μέσω email το θέμα με Έλληνα ειδικό Γενικής Χειρουργικής που έχει εργαστεί και στην Αγγλία και μου έγραψε τα εξής:

Συμφωνώ, δεν χρησιμοποιώ ποτέ ποβιδόνη ή οξυζενέ εντός του τραύματος.
Αυτό που κάνω (δεν ξέρω αν όντως οφελεί, ίσως να είναι απλώς hocus-pocus) είναι να κάνω αντισηψία με
ποβιδόνη του παρακείμενου δέρματος γύρω από το τραύμα.
Ένα άλλο σημείο που πιστεύω ότι είναι σημαντικό είναι η πιεστική έκπλυση του τραύματος, και όχι το απλό ξέπλυμα.
Συνήθως χρησιμοποιώ για αυτό το σκοπό μια σύριγγα 20cc, με τη βελόνα σπασμένη από τη βάση της
( με τη βοήθεια του βελονοκάτοχου, όχι με το χέρι). Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και φλεβοκαθετήρας
20G ή μικρότερος, αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι αδικαιολόγητα ακριβό.


Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος με τα παραπάνω που μου έστειλε με το email ο Χειρουργός συνάδελφος, είναι και αυτά που κάναμε στην Σουηδία σε περιπτώσεις θλαστικών τραυμάτων.

Πάντως φαίνεται δύσκολo να βρεί κανείς επιστημονική τεκμηρίωση για κάποια συγκεκριμένη τεχνική.

Παραθέτω απόσπασμα από το άρθρο:

A critical review of irrigation techniques in acute wounds.
............
.....................
There is evidence to show that irrigation is beneficial in the management of acute traumatic and elective wounds, but exactly which techniques and irrigation pressures needed for optimal outcome are still undetermined.
................................
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το άρθρο:

Tap water is as good as sterile saline to irrigate simple lacerations.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
« Τελευταία τροποποίηση: 3 Νοεμβρίου 2008, 00:15:39 από Argirios Argiriou »
Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

4 Νοεμβρίου 2008, 00:19:55
Απάντηση #7
Αποσυνδεδεμένος

eliastheod


   Είμαι από τη γενιά των γιατρών που έχει εκπαιδευτεί με την άφθονη χρήση betadine για των καθαρισμό των τραυμάτων. Τα τελευταία χρόνια που διάβασα για την αντι-επουλωτική του δράση, προσπαθώ να περιορίσω τη χρήση του αλλά οι κακές συνήθειες δεν κόβονται και τόσο εύκολα…  Αυτό που συνήθως κάνω είναι να χρησιμοποιώ το betadine για την αντισηψία του γύρω υγιούς δέρματος, να κάνω ένα πέρασμα (μάλλον από συνήθεια) μέσα στο τραύμα και μετά να καθαρίζω το τραύμα με γάζα εμποτισμένη με δλμ φυσιολογικού, ή να το ξεπλένω με σύριγγα φυσιολ (ανάλογα το βαθμό ρυπαρότητας).
    Αυτό που έχω σταματήσει να χρησιμοποιώ από χρόνια είναι το οξυζενέ, δλμ πολύ καυστικό για ένα θλαστικό τραύμα, ή περισσότερο για ένα έγκαυμα.
    Πάντως σε αυτή την κουβέντα, για το πιο δλμ είναι το καταλληλότερο στην αντιμετώπιση του τραύματος, θεωρώ ότι υπάρχουν κάποιες πιο σημαντικές παράμετροι που έχουν σχέση με την καλύτερη έκβαση, με το αποτέλεσμα της συρραφής. Θα αναφερθώ σε αυτά που έχω δει, να γίνονται συχνότερα λάθη. Πιο αναλυτικά:
    Η καλή αντισηψία, αποστείρωση του πεδίου που θα δουλέψουμε. Καθαρισμός σχολαστικός του πέριξ υγιούς δέρματος, χρήση αποστειρωμένου  πεδίου  μιας ή πολλαπλών χρήσεων, εργαλεία σωστά αποστειρωμένα (προτιμούνται κατά set αποστειρωμένα σε υγρούς κλιβάνους), γάζες καλά αποστειρωμένες και σωστά «σερβιρισμένες»  από το νοσηλευτικό προσωπικό που μας βοηθά, καλός και συχνός καθαρισμός και απολύμανση του «χειρουργικού» χώρου που εργαζόμαστε. Συνήθως σε αυτά πάσχουμε στην πρωτοβάθμια, λόγω έλλειψης εκπαιδευμένου προσωπικού και επενδύω  πολλές ώρες στο χώρο εργασίας μου για να τα βελτιώσω. Η καλή αντισηψία και οι σωστές τεχνικές επίτευξής της, εκτός του ότι αυξάνει την ασφάλεια του ασθενούς και του εργαζόμενου, επιτυγχάνει και καλύτερη επούλωση του τραύματος και μείωση της χρήσης αντιβιοτικών.
    Καλός χειρουργικός καθαρισμός ενός ρυπαρού τραύματος, ιδιαίτερα σε τραύματα από αλυσοπρίονα που έχουμε σε αγροτικές περιοχές, ή σ’ αυτά που συνυπάρχει έγκαυμα εκ τριβής, πάντα νεαροποίηση των χειλέων, μέχρι υγιούς ιστού. Το betadine ή ο «κατεονισμός του ύδατος», ποτέ δεν θα καθαρίσουν σωστά ένα ρυπαρό τραύμα, όσο το νυστέρι.
   Χρησιμοποιούμε πάντα «χειρουργική» λαβίδα και ποτέ «ανατομική» που συνθλίβει το δέρμα που πιάνει
    Σωστή τοποθέτηση, με τη σωστή τάση, των ραμμάτων που χρησιμοποιούμε. Τα μονόκλονα (naylon) υπερέχουν σε σημεία που δεν θέλουμε να αφήσουν σημάδι.
    Η αντιμετώπιση ενός θλαστικού τραύματος, επειδή είναι από τη φύση της μια πρακτική, «χειρονακτική»  δουλειά, προϋποθέτει καλή εμπειρία. Όσο περισσότερο ασχολείσαι τόσο καλύτερος γίνεσαι. Ήταν πάντως  πραγματικά ενδιαφέρουσα η ανασκόπηση που υπήρχε στη medscape

Λέξεις κλειδιά:
 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
0 Απαντήσεις
3059 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 5 Αυγούστου 2016, 15:14:36
από Argirios Argiriou
2 Απαντήσεις
2603 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 6 Αυγούστου 2017, 06:47:28
από Argirios Argiriou
0 Απαντήσεις
2612 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 17 Ιουλίου 2018, 15:51:35
από Argirios Argiriou
2 Απαντήσεις
64612 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 16 Μαΐου 2020, 21:00:17
από pzogr
0 Απαντήσεις
9073 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 25 Δεκεμβρίου 2020, 18:50:51
από Argirios Argiriou