Το παιχνίδι της «κότας».

[Argirios Argiriou]

ΕΘΝΟΣ, 17/10/2014.
του Λυκούργου Λιαρόπουλου.

Θυμάμαι το «παιγνίδι της κότας» στην Αμερική των 60's. Δύο πιτσιρικάδες μπαίνουν στα αυτοκίνητα, γκαζώνουν σαν τρελοί προς τον γκρεμό και χάνει όποιος σταματάει πρώτος. Βέβαια, πραγματικός χαμένος ήταν συνήθως ο άλλος, αλλά αυτός δεν το μάθαινε ποτέ. Αυτό μου θυμίζει η.., «κούρσα» κυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος θα «βγει» πρώτος από το ΔΝΤ. Μόνο που στον γκρεμό δεν θα πέσουν αυτοί, αλλά εμείς. Ο διαγκωνισμός για το ποιος θα «διώξει» πρώτος το ΔΝΤ είναι πολιτικό έγκλημα κατά της χώρας. Δυστυχώς, οι δύο μονομάχοι τρέχουν με δεμένα μάτια και κλειστά αυτιά και μόνο μία σκέψη στο μυαλό. Τη διατήρηση ή κατάκτηση της εξουσίας, με κάθε κόστος, δυστυχώς για εμάς.

Το οικονομικό σκέλος ανέλυσε με επάρκεια και σαφήνεια η κ. Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος στην «Καθημερινή» της Κυριακής 12/10 και το πολιτικό ο Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος στο «Βήμα» της ίδιας ημέρας. Πολύ συμπυκνωμένα, λένε ότι κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ προτιμούν να δανεισθούν από τις αγορές πολύ ακριβότερα από τα ήδη διαθέσιμα δανεικά του ΔΝΤ και της ΕΕ. Ολέθρια απόφαση με απαράδεκτο καιροσκοπικό πολιτικό σκεπτικό. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας για να παραμείνουν ή να κατακτήσουν την εξουσία. Το πάθημα του Γ. Παπανδρέου το 2010 δεν έγινε μάθημα σε αυτούς, αλλά ίσως όχι και σε εμάς.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να αντιδράσει. Ο μόνος διαθέσιμος δρόμος είναι ο δημοκρατικός. Πρέπει, άμεσα, τώρα, όσο είναι καιρός, οι σώφρονες πολιτικές δυνάμεις, αν υπάρχουν, να βγουν ανοικτά και να πουν ότι όποιος συνεχίζει να χρεώνει τον λαό με δικαιολογίες περί εθνικής ανεξαρτησίας ψεύδεται. Αν δεν υπάρχουν τέτοιες πολιτικές δυνάμεις, να τις δημιουργήσει. Αν υπάρχουν, να τις στηρίξει. Το να δανείζεσαι 11-13 δισ. με 7% αντί με 4,5% ή και λιγότερα, είναι εθνικό έγκλημα και βλακεία, όχι μαγκιά, ή ένδειξη ανεξάρτητου φρονήματος.

Αν, μάλιστα, δεν μπορέσεις, τελικά, να βρεις δανεικά ούτε με 7%, όπως μάλλον δείχνουν οι πρόσφατες εξελίξεις, είναι αυτοκτονία. Το να έχεις φτάσει εξαντλημένος κοντά στην πηγή και να μη θες να πιείς γιατί δεν σου αρέσει το χρώμα της βρύσης είναι κουτό. Το να προτιμάς μία άλλη πηγή πολύ πιο μακριά και με θηρία στον δρόμο σου είναι και επικίνδυνο. Το να κάνεις και τα δύο γιατί φοβάσαι ότι κάποιος θα σε πει «κότα» είναι ασυγχώρητο. Οταν, μάλιστα, το κάνει ακριβώς για να προλάβει να πάει αυτός στην πηγή πριν από σένα.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Ορθοπαιδικός]

Ο ελληνικός λαός πρέπει να αντιδράσει. Ο μόνος διαθέσιμος δρόμος είναι ο δημοκρατικός. .....

    Ποιός είναι δλδ ο δημοκρατικός τρόπος αντίδρασης; Και ποιοι τρόποι είναι οι μη δημοκρατικοί 

Φιλοσοφικές ερωτήσεις... Πάντως αφού το άνω άρθρο μιλάει για έξοδο απο το μνημόνιο μεταφέρω μια πρόσφατη εικόνα (χωρίς να την ελέγξω αλλα δεν αμφιβάλλω πολύ για τα δεδομένα της) απο το (κομματικοποιημένο) ΥγείαΝετ σχετικά με την είσοδο-έξοδο:

[Argirios Argiriou]

19/10/2014. Καθημερινή.
του Πάσχου Μανδραβέλη.

Η δαιμονοποίηση του Μνημονίου.


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[GirousisN]

19/10/2014. Καθημερινή.
του Πάσχου Μανδραβέλη.

Η δαιμονοποίηση του Μνημονίου.


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Πάρα πολύ ωραία και βολικά ο κος Μανδραβέλης λέει μόνο τη μισή αλήθεια ή σκοπίμως αποκρύβει την άλλη μισή για δημιουργία εντυπώσεων. Δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ των μνημονίων Ελλάδας και Ιρλανδίας. Στη δεύτερη επετράπη να έχει ένα και μοναδικό φορολογικό συντελεστή επιχειρήσεων 15%. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ιρλανδία βρίσκεται η έδρα της Apple στην Ευρώπη. Η δε Πορτογαλία μπήκε σ' αυτή την ιστορία με πολύ καλύτερους όρους από εμάς ( μικρότερο ποσοστό χρέους, ανεργίας και ελλείμματος). Τελικό αποτέλεσμα είναι, η προσπάθεια σύγκρισης των 3 μνημονίων και ο καθαγιασμός τους να εκλαμβάνεται ως ύβρις στα μάτια των 1.400.000 ανέργων και των χιλιάδων υποαπασχολούμενων σε κανονικές ή " μαύρες " θέσεις εργασίας.