Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ

Οικογενειακός Ιατρός: Ένα κείμενο για συζήτηση

<< < (3/16) > >>

Denominator:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΈστειλα και χθες μια άποψη που κάπου στην πορεία χάθηκε, δεν ξέρω πως!
(1) Η ιδέα του group practice από που προέρχεται; Προσωπικά με παραξενεύει... και δεν μου αρέσει.
(2) Η αντίληψη της κρατικοποίησης του ιδιωτικού τομέα δεν μου αρέσει επίσης. Με την "κρατικοποίηση" εννοώ να παρέχεις υπηρεσίες με ωράριο που οριοθετεί άλλος και με σταθερή αποζημίωση. Και που θα πληρωθείς το ίδιο είτε δεις 10 άτομα είτε δεις 100 (οπότε θα επιδιώξεις μάλλον - κατά μέσο όρο τουλάχιστον - να δεις 10).
(3) Καθόλου δεν συμφωνώ με το καθεστώς των εφημεριών (νυχτερινών ή άλλων). Γι'αυτό υπάρχουν οι κρατικές δομές. Επίσης δεν ξέρω με τι κότσια θα ανοίγει ο γιατρός σε κάθε καρυδιάς καρύδι στις 4 το πρωί στην Αγίου Μελετίου (Αθήνα). Διαφορετικά είναι να εργάζεσαι κάπου όπου υπάρχει κι ένας άνθρωπος ακόμα (κέντρο υγείας, ΙΚΑ κτλ).
(4) Δεν μου αρέσουν οι αλλαγές γιατί αποδεδειγμένα αυτοί που τις κάνουν δεν έχουν στόχο το κοινό καλό αλλά μόνο "ενδιάμεσες αποφάσεις" με σκοπό να ισορροπήσουν καταστάσεις. Αυτές οι ανακατανομές των ισορροπιών δεν πιστεύω ότι προσφέρουν κάτι ουσιαστικό. Μόνο αναστατώνουν.
(5) Δεν νομίζω ότι το ένα σύστημα είναι τόσο πολύ καλύτερο από ένα άλλο. Κι αυτό το σύστημα που έχουμε μπορεί να βελτιωθεί και να λειτουργεί σωστά. Θέμα χρημάτων και αποφάσεων είναι κυρίως. Όπως παραγωγή ενέργειας δεν γίνεται από το τίποτα, έτσι και χωρίς χρήματα δεν γίνονται καλύτερες υπηρεσίες.
(6) Επειδή τυχαίνει να απασχολούμαι μερικώς (εκτός του ιατρείου μου) σε χώρο που έχει πιστοποιήσεις (πληθυντικός) μπορώ να διαβεβαιώσω ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει προ και μετά των πιστοποιήσεων στην ουσία των υπηρεσιών. Δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω τι θα αλλάξει στα ιατρεία - εκτός του ότι θα προσθέσει ένα επιπλέον έξοδο στον ήδη κουτσουρεμένο προϋπολογισμό τους.

--- Τέλος παράθεσης ---

Το κείμενο γράφτηκε με γνώμονα και τον ασθενή, χωρίς να παραγνωρίζει και τις ανάγκες των γιατρών. Η βασική ιδέα είναι "τι θα ήθελα εγώ, ως ασθενής, να έχω όσον αφορά την υγεία μου" αλλά και "τι θα ήθελα εγώ, ως γιατρός, να έχω όσον αφορά την άσκηση του εοαγγέλματός μου". Είναι ευνόητο ότι η συνισταμένη είναι εξαιρετικά δύσκολη να οριοθετηθεί εκ των προτέρων. Όμως είναι κοινός τόπος ότι αν οριοθετηθούν οι κανόνες υγιούς λειτουργίας και διασφαλιστεί ότι θα τηρούνται, η συνισταμένη θα είναι θεωρητικά η ιδεατή. Όμως το σημείο εκκίνησης, όπως και οι κανόνες, πρέπει να είναι αντικείμενο συζήτησης. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι όλα όσα γράφει το κείμενο είναι σοφίες, απλά είναι ένα σημείο εκκίνησης.
Αναλυτικά θα επιφυλαχθώ να τοποθετηθώ μόλις βρω ευκαιρία διότι αυτό χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο.

Gatekeeper:
@Κουναλακης
Εγώ θα είχα την απορία: "Τι κάνεις με "πρωτοβάθμιους" γιατρούς που είναι στο ΕΣΥ

Μα ειναι απλό κανείς ότι και με τους πρωτοβαθμιους των σωμάτων ασφαλείας .
Τους "απολύεις" και ταυτόχρονα τους "καλοσορίζεις" στο νέο σύστημα .
Μια παραλλαγή αποζημίωσης απόλυσης και Golden Hello ...
Θες να μάθεις περισσότερα ;   ;)

Denominator:
Επανέρχομαι από το προηγούμενο post καθώς πράγματι όσα έθεσε ο συνάδελφος @pzogr με απασχόλησαν κι εμένα πολύ.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος(1) Η ιδέα του group practice από που προέρχεται; Προσωπικά με παραξενεύει... και δεν μου αρέσει.

--- Τέλος παράθεσης ---
Κάτι ανάλογο έχει δοκιμαστεί και σε άλλες χώρες. Το να έχει κανείς συνεργασία με συναδέλφους του, να καλύπτεται σε άδειες, να μοιράζεται έξοδα, να πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες δεν είναι άσχημο, αρκεί να μπορεί να συνεννοηθεί. Χώρια που αν είναι αρκετοί γιατροί ο καθένας μπορεί να εξειδικευθεί και σε κάτι διαφορετικό που τον ενδιαφέρει.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος(2) Η αντίληψη της κρατικοποίησης του ιδιωτικού τομέα δεν μου αρέσει επίσης. Με την "κρατικοποίηση" εννοώ να παρέχεις υπηρεσίες με ωράριο που οριοθετεί άλλος και με σταθερή αποζημίωση. Και που θα πληρωθείς το ίδιο είτε δεις 10 άτομα είτε δεις 100 (οπότε θα επιδιώξεις μάλλον - κατά μέσο όρο τουλάχιστον - να δεις 10).

--- Τέλος παράθεσης ---
Όντως το παλιό στυλ "ΙΚΑ" είναι απευκτέο, καθότι υπήρξε μνημείο αντιπαραγωγικότητας και δέλεαρ παρανομιών. Όμως, το να παρέχεις υπηρεσίες με όρους ελεύθερης αγοράς ενισχύει τον συναγωνισμό, ανεβάζει την ποιότητα και αποφεύγει ό,τι έχει σχέση με την "ταμειακή" ιατρική που όλοι γνωρίσαμε (και σιχαθήκαμε, φαντάζομαι).

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος(3) Καθόλου δεν συμφωνώ με το καθεστώς των εφημεριών (νυχτερινών ή άλλων). Γι'αυτό υπάρχουν οι κρατικές δομές. Επίσης δεν ξέρω με τι κότσια θα ανοίγει ο γιατρός σε κάθε καρυδιάς καρύδι στις 4 το πρωί στην Αγίου Μελετίου (Αθήνα). Διαφορετικά είναι να εργάζεσαι κάπου όπου υπάρχει κι ένας άνθρωπος ακόμα (κέντρο υγείας, ΙΚΑ κτλ).

--- Τέλος παράθεσης ---
Οι εφημερίες δεν είναι ανάγκη να είναι υποχρέωση ενός ιδιώτη, αλλά μπορεί κάλλιστα να είναι δικαίωμα κατωχυρωμένο με νομικό πλαίσιο. Και έχοντας αυτό το δικαίωμα, κάποιος που θα το οργανώσει και θα το πραγματοποιήσει, να μπορεί να αμοιφθεί επιπλέον. Νομίζω ότι είναι ευνόητο όλοι να μην αμοίβονται το ίδιο, παρά ανάλογα με τη δουλειά τους.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος(4) Δεν μου αρέσουν οι αλλαγές γιατί αποδεδειγμένα αυτοί που τις κάνουν δεν έχουν στόχο το κοινό καλό αλλά μόνο "ενδιάμεσες αποφάσεις" με σκοπό να ισορροπήσουν καταστάσεις. Αυτές οι ανακατανομές των ισορροπιών δεν πιστεύω ότι προσφέρουν κάτι ουσιαστικό. Μόνο αναστατώνουν.

--- Τέλος παράθεσης ---
Αν αφεθούν σε όσους αποφασίζουν ερήμην ημών, σίγουρα. Θα πω ότι σε σχέση με παλιά έχουν γίνει πολλά βήματα (έπεσε το απόρθητο κάστρο του ΙΚΑ, δόθηκε το δικαίωμα συνταγογραφίας σε όλους). Σίγουρα όμως έμειναν και πολλά να γίνουν. Το τι μπορούμε να αναζητήσουμε στις ατέλειωτες ουρές τις πρώτες μέρες στα ιατρεία των συμβαβλημένων, στην ερήμωση κάποιων περιοχών από συμβεβλημένους και διαίτερα απαραίτητων ειδικοτήτων, στον τρόπο που ελέγχονται συνταγογραφία και εξετάσεις κ.λ.π.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος(5) Δεν νομίζω ότι το ένα σύστημα είναι τόσο πολύ καλύτερο από ένα άλλο. Κι αυτό το σύστημα που έχουμε μπορεί να βελτιωθεί και να λειτουργεί σωστά. Θέμα χρημάτων και αποφάσεων είναι κυρίως. Όπως παραγωγή ενέργειας δεν γίνεται από το τίποτα, έτσι και χωρίς χρήματα δεν γίνονται καλύτερες υπηρεσίες.

--- Τέλος παράθεσης ---
Συμφωνώ. Ο λαός λέει πώς (δε) βάφονται τα αυγά.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος(6) Επειδή τυχαίνει να απασχολούμαι μερικώς (εκτός του ιατρείου μου) σε χώρο που έχει πιστοποιήσεις (πληθυντικός) μπορώ να διαβεβαιώσω ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει προ και μετά των πιστοποιήσεων στην ουσία των υπηρεσιών. Δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω τι θα αλλάξει στα ιατρεία - εκτός του ότι θα προσθέσει ένα επιπλέον έξοδο στον ήδη κουτσουρεμένο προϋπολογισμό τους.

--- Τέλος παράθεσης ---
Η πιστοποίηση δεν είναι τίποτε άλλο παρά η διαβεβαίωση ότι ακολουθούνται οι διαδικασίες με τον τρόπο που έχει δηλωθεί ότι αυτό γίνεται. Βέβαια, η όλη λειτουργία διέπεται από διεθνή πρωτόκολλα (π.χ. ISO 9001, ISO 22001 κ.λ.π.), όμως στην πράξη αυτό δεν έχι πάντα αντίκρυσμα. Επειδή κι εγώ είμαι πιστοποιημένος, μπορώ να πω ότι το κέρδος μου είναι ο εξωτερικός και εσωτερικός έλεγχος, το ότι έχω δηλαδή κάποιον να με υποχρεώνει να καταγράφω και να αξιολογώ τα βήματα που έχω δηλώσει ότι θα παρακολουθώ. Είναι πρήξιμο, πράγματι, αλλά αν κανείς θέλει να λάβει στα σοβαρά τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τον έλεγχο.

Φυσικά κάθε τι από τα παραπάνω είναι προσωπικές μου απόψεις και μόνο...

pzogr:
Από την απάντηση (Denominator) βλέπω ότι περίπου συμφωνούμε. Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που δεν καταλαβαίνω το λόγο της πρότασης αυτής...
Επίσης πιστεύω ότι οι γιατροί πρέπει να ενδιαφερόμαστε πρώτα και κύρια για τα δικά μας θέματα και μετά για τα κοινωνικά. Και δεν το λέω αυτό ψυχρά επαγγελματικά... θα μπορούσα να το αναλύσω αρκετά πειστικά πιστεύω, καταλήγοντας ότι τα συμφέροντά μας συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με αυτά της κοινωνίας.
Για το group practice: ένα από τα συν του ιδιωτικού επαγγέλματος είναι ότι όταν έχεις μια υποχρέωση/ένα πρόβλημα ή ό,τι άλλο μπορείς να πεις: "σήμερα κλειστά" χωρίς να ρωτήσεις το διευθυντή κι ο διευθυντής το σκύλο του κι ο σκύλος την ουρά του. Με την πρότασή σας θα πρέπει για να φύγω για διακοπές ή να παρακολουθήσω ένα συνέδριο ή να πάω με τη γυναίκα μου στο γυναικολόγο να κάνουμε υπερηχογράφημα κύησης μαζί, να ενημερώσω τον ΕΟΠΥΥ έχοντας ήδη βρει ποιός θα με αντικαταστήσει, πράγμα τραγικά δύσκολο κατά τις "δύσκολες" περιόδους του έτους. Παράλληλα δεν καταλαβαίνω καθόλου την πρόταση του ωραρίου ΑΠΟ ΓΙΑΤΡΟΥΣ. Την καταλαβαίνω από τον ΕΟΠΥΥ ή από το υπουργείο γιατί θέλουν ελεγχόμενο (και μικρό) κόστος και δήθεν ευχαριστημένους πολίτες, αλλά από γιατρούς δεν μπορώ να την καταλάβω. Με το ωράριο (7 ώρες την ημέρα) δεσμεύσαι στην ουσία αποκλειστικά στο ιατρείο (εκτός αν θέλεις να ζεις για να εργάζεσαι) με πολύ περιορισμένη δυνατότητα για άλλα έσοδα και επιστημονικό "ψάξιμο" για τα περιστατικά του ιατρείου κι επομένως εξαρτάσαι απόλυτα από τις ορέξεις του ΕΟΠΥΥ και του υπουργού, που θα πρέπει να ισορροπήσουν μεταξύ των πολλών γιατρών με μικρή αμοιβή (για να είναι "ανοιχτό" το σύστημα σε όλους και να υπάρχουν επιλογές στους πολίτες) και των λίγων γιατρών με ίσως καλύτερη αμοιβή (οπότε θα φωνάζουν στα ψεύτικα και οι ιατρικοί σύλλογοι και οι ασθενείς και θα γίνει και το γνωστό παζάρι για τις συμβάσεις -βλέπε συμβάσεις ΙΚΑ και ΟΑΕΕ στις καλές εποχές).
Οι αλλαγές θα σχεδιαστούν και θα αποφασιστούν από συγκεκριμένους κι ας μην γελιόμαστε σχετικά μ'αυτό. Ο ΕΟΠΥΥ ειδικά είναι ένας "κουφός" οργανισμός που αρνείται πεισματικά τη συνεννόηση ακόμ α και στη νοηματική. Και μόνο το γεγονός ότι δεν υπάρχει επίσημη επικοινωνία με τον ΕΟΠΥΥ μιλάει από μόνο του.
Τέλος θα με ενδιέφερε (από περιέργεια κι ας είναι άσχετο με το ειδικότερο θέμα του νήματος) να μάθω ποιά ακριβώς βελτίωση επέφερε η πιστοποίηση σε ένα ιδιωτικό ιατρείο ενός παθολόγου.

Denominator:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΓια το group practice: ένα από τα συν του ιδιωτικού επαγγέλματος είναι ότι όταν έχεις μια υποχρέωση/ένα πρόβλημα ή ό,τι άλλο μπορείς να πεις: "σήμερα κλειστά" χωρίς να ρωτήσεις το διευθυντή κι ο διευθυντής το σκύλο του κι ο σκύλος την ουρά του. Με την πρότασή σας θα πρέπει για να φύγω για διακοπές ή να παρακολουθήσω ένα συνέδριο ή να πάω με τη γυναίκα μου στο γυναικολόγο να κάνουμε υπερηχογράφημα κύησης μαζί, να ενημερώσω τον ΕΟΠΥΥ έχοντας ήδη βρει ποιός θα με αντικαταστήσει, πράγμα τραγικά δύσκολο κατά τις "δύσκολες" περιόδους του έτους. Παράλληλα δεν καταλαβαίνω καθόλου την πρόταση του ωραρίου ΑΠΟ ΓΙΑΤΡΟΥΣ. Την καταλαβαίνω από τον ΕΟΠΥΥ ή από το υπουργείο γιατί θέλουν ελεγχόμενο (και μικρό) κόστος και δήθεν ευχαριστημένους πολίτες, αλλά από γιατρούς δεν μπορώ να την καταλάβω. Με το ωράριο (7 ώρες την ημέρα) δεσμεύσαι στην ουσία αποκλειστικά στο ιατρείο (εκτός αν θέλεις να ζεις για να εργάζεσαι) με πολύ περιορισμένη δυνατότητα για άλλα έσοδα και επιστημονικό "ψάξιμο" για τα περιστατικά του ιατρείου κι επομένως εξαρτάσαι απόλυτα από τις ορέξεις του ΕΟΠΥΥ και του υπουργού, που θα πρέπει να ισορροπήσουν μεταξύ των πολλών γιατρών με μικρή αμοιβή (για να είναι "ανοιχτό" το σύστημα σε όλους και να υπάρχουν επιλογές στους πολίτες) και των λίγων γιατρών με ίσως καλύτερη αμοιβή (οπότε θα φωνάζουν στα ψεύτικα και οι ιατρικοί σύλλογοι και οι ασθενείς και θα γίνει και το γνωστό παζάρι για τις συμβάσεις -βλέπε συμβάσεις ΙΚΑ και ΟΑΕΕ στις καλές εποχές).
Οι αλλαγές θα σχεδιαστούν και θα αποφασιστούν από συγκεκριμένους κι ας μην γελιόμαστε σχετικά μ'αυτό. Ο ΕΟΠΥΥ ειδικά είναι ένας "κουφός" οργανισμός που αρνείται πεισματικά τη συνεννόηση ακόμ α και στη νοηματική. Και μόνο το γεγονός ότι δεν υπάρχει επίσημη επικοινωνία με τον ΕΟΠΥΥ μιλάει από μόνο του.

--- Τέλος παράθεσης ---
Κατ' αρχάς η πρόταση δεν αντιτίθεται στο δικαίωμα κάποιου να είναι αμιγώς ελεύθερος επαγγελματίας, χωρίς καμία σχέση με το θεσμό του οικογενειακού γιατρού. Όσοι θέλουν όμως να είναι οικονειακοί γιατροί, θα πρέπει να μπορούν να το κάνουν υπό προϋποθέσεις που να μην είναι αντίθετες με τα συμφέροντα ταμείου - γιατρών - ασθενών. Έτσι, με βάση αυτό το τρίγωνο έχουμε: 1) Ταμείο: Έχει ένα κλειστό, ορισμένο εκ των προτέρων προϋπολογισμό και με τον τρόπο αυτό διασφαλίζει ότι δε θα πέσει έξω. 2) Γιατροί: Έχουν ένα ορισμένο ωράριο και έδρα και με τον τρόπο αυτό διασφαλίζουν ότι δε θα τους κάνουν μπαλάκι. Η πρόταση για ομάδες εργασίας αφορά μία δυνατότητα και όχι υποχρέωση, που βελτιώνει συνθήκες εργασίας και μισθό για τους συνεργαζόμενους (δε βλέπω πού είναι το πρόβλημα) και προσβασιμότητας για τους ασθενείς. 3) Ασθενείς: Αποκτούν μεγαλύτερη ευελιξία όσον αφορά επιλογή και πρόσβαση και καθίστανται αυτοί ο καθοριστικός παράγων ελέγχου (και όχι ένα "μέσον" ή ό,τι άλλο μπορεί να έχει ζήσει κανείς).

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΤέλος θα με ενδιέφερε (από περιέργεια κι ας είναι άσχετο με το ειδικότερο θέμα του νήματος) να μάθω ποιά ακριβώς βελτίωση επέφερε η πιστοποίηση σε ένα ιδιωτικό ιατρείο ενός παθολόγου.

--- Τέλος παράθεσης ---
Η πιστοποίηση ποιότητας σε επίπεδο επιχειρήσεων έχει να κάνει με την συνεννόηση μεταξύ φορέων που τη διαθέτουν. Με τη λογική αυτή, η συνεργασία π.χ. με μία ασφαλιστική καθίσταται μία πολύ πιο απλή διαδικασία.
Η πιστοποίηση ποιότητας στην περίπτωση αυτή έχει να κάνει με το τι θέλει το κράτος να τηρείται από τους συνεργαζόμενους και πώς αυτό θα ελέγχεται. Μία γνωστή ατασθαλία που παρατηρείται σε πολλά ιατρεία είναι π.χ. ότι δεν υπάρχει διαδικασία αποκομισής βιολογικών αποβλήτων, πρότι ο νόμος το προβλέπει λεπτομερώς. Τα βιολογικά απόβλητα ειναι δημόσιος κίνδυνος (όσο κι αν κάποιοι δεν το έχουν καταλάβει ή δεν τους ενδιαφέρει) και είναι λογικό και θεμιτό να ελέγχονται με διαδικασία που να πιστοποιεί ότι τηρείται ο νόμος.
Η πιστοποίηση έχει να κάνει με τα δικαιώματα των άλλων και όχι τόσο με κέρδος της επιχείρησης. Αλλά όταν κάποιος διασφαλίζει το πρώτο, το δεύτερο είναι φυσική συνέπεια.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση