Θέματα Εργασίας > Εμπειρίες κατά την εργασία στην ΠΦΥ
Απ: Στη χώρα της πολυφαρμακίας
Denominator:
Πανάκριβη φαρμακευτική αγωγή με σινιέ αντίγραφα
ΑΣΥΔΟΤΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩΝ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΑ ΥΨΗ ΤΗ ΔΑΠΑΝΗ • Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΜΟΣΙΑΛΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕ ΤΟ ΕΣΥ ΙΣΠΑΝΙΑΣ: ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΓΕΝΟΣΗΜΑ
Της ΝΤΑΝΙ ΒΕΡΓΟΥ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 11/08/2011)
Χωρίς αρχή, μέση και τέλος, η ελληνική πολιτεία εξακοντίζει το κόστος αντιμετώπισης των ασθενειών στα ύψη, αδειοδοτώντας ασύδοτα και τιμοδοτώντας ανορθολογικά επώνυμα αντίγραφα φάρμακα. Δημιουργεί νέες αγορές, λανσάροντας δήθεν καινοτόμα φάρμακα και όχι υποκαθιστώντας τα πρωτότυπα με αντίγραφα. Κάνει γραμμικές προσεγγίσεις στις τιμές τους, κρατώντας αυτές ψηλά. Αλχημείες και ακροβασίες. Αυτές χαρακτηρίζουν την αγορά των επώνυμων γενοσήμων -αφού κυκλοφορούν με brand names και όχι απλώς με τη δραστική ουσία- στη χώρα μας.
Περίπου 300-400 «καινοτόμα» φάρμακα εκδίδονται κάθε τρεις μήνες στην Ελλάδα, όταν η παγκόσμια αγορά περιμένει 17 πραγματικά καινοτόμα φάρμακα ώς το 2016! Τη στιγμή μάλιστα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος, σχεδιαστής του εκσυγχρονισμού και της εισαγωγής γενοσήμων των περισσότερων συστημάτων υγείας των χωρών της Ευρώπης, σε σχετικές μελέτες του γράφει ρητά «μακριά από επώνυμα γενόσημα».
Τα γενόσημα είναι η λύση για όλη την Ευρώπη εδώ και πολλά χρόνια. Εκτός από την Ελλάδα.
Τα γενόσημα και όχι τα brand generics: τα επώνυμα γενόσημα. Από αυτά «μακριά», όπως γράφει μελέτη (2004) για το εθνικό σύστημα υγείας της Ισπανίας, του κυβερνητικού εκπρόσωπου Ηλία Μόσιαλου και του Τ. Walley. «Τα brand generics, αντί να μειώσουν τη δαπάνη, οδηγούν σε αυξήσεις. Εχουν στόχο να δημιουργήσουν επώνυμη ζήτηση, άρα αύξηση της συνταγογράφησης, δηλαδή αύξηση των πωλήσεων των τεμαχίων με πριμοδοτήσεις στους συνταγογράφους γιατρούς και εν τέλει αύξηση της δαπάνης».
Ο,τι δείχνει ως απαγορευτικό η μελέτη εφαρμόζεται στη χώρα μας: brand generics που δημιουργούν επώνυμη ζήτηση και δίνουν «προνόμια» στους γιατρούς. Επτά ευρώ στο γιατρό πηγαίνει το κομμάτι η ατροβαστατίνη και 2,5 ευρώ η ομεπραζόλη, όπως προκύπτει από συζήτηση της «Ε» με τον Ανδρέα Γαλανόπουλο, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδας (ΟΣΦΕ).
Ακόμη ένα στοιχείο που αντλείται από τη βιβλιογραφία περί φαρμάκων είναι αυτό του παράδοξου των γενοσήμων (generic paradox). Σύμφωνα με το παράδοξο, η μεγαλύτερη διείσδυση των γενοσήμων δεν οδηγεί αυτόματα σε μειώσεις τιμών των πρωτότυπων φαρμάκων, ούτε σε μείωση της δαπάνης. Το πολύ πολύ να επιβραδύνει το ρυθμό της ανάπτυξης των τιμών. Αυτό συμβαίνει γιατί η ζήτηση διαμορφώνεται από τη συνταγογράφηση του γιατρού και όχι από τον πελάτη. Η προσφορά επηρεάζει το συνταγογραφούντα και οδηγεί προς τα επάνω τις πωλήσεις τεμαχίων. Το παράδοξο των γενοσήμων προβλέπει αυτό ακριβώς που συμβαίνει στη χώρα μας, ότι οι προτροπές για γενόσημα, τα οποία μάλιστα στην περίπτωση της Ελλάδας είναι brand generics, δεν σημαίνει μείωση της δαπάνης.
Στη χώρα μας οι συγκεκριμένες μειώσεις των τιμών που επιχείρησαν οι κυβερνήσεις Ν.Δ. και τώρα ΠΑΣΟΚ όσον αφορά τα γενόσημα φάρμακα ξεκινούν με τη μείωση κατά 20% που εισηγήθηκε ο Νικ. Κακλαμάνης και τις 4 παρεμβάσεις με τα μεγάλα δελτία τιμών της σημερινής κυβέρνησης. Παρεμβάσεις που είναι μεν στη σωστή κατεύθυνση, επισημαίνει ο Ανδρέας Γαλανόπουλος, αλλά «δυστυχώς οι γραμμικές (οριζόντιες) προσεγγίσεις των μειώσεων των τιμών διατήρησαν τις στρεβλώσεις του συστήματος ως είχαν: αυξάνοντας την πιθανότητα παλιά και φτηνά φάρμακα να υποκαθίστανται από δήθεν καινούργια και ανεβάζοντας το ημερήσιο κόστος θεραπείας». *
Δ. Κουναλάκης:
Δεν ξέρω εάν ο Μόσιαλος ξέρει τι μεγάλη εμπειρία υπάρχει στον τομέα αυτό αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που δείχνουν να τα αγνοούν όλοι τους.
Υπάρχουν τρία σενάρια:
α) Το υπάρχον. Οι γιατροί συνταγογραφούν με βάση το όνομα του φαρμάκου και τα γενόσημα της ίδιας φαρμακευτικής ουσίας έχουν όλα την ίδια τιμή, φτηνότερη όμως από τα πρωτότυπα. Εάν ήσουν φαρμακευτική εταιρία τι θα έκανες; Πως θα προωθούσες το δικό σου σκεύασμα έναντι των άλλων με την ίδια φαρμακευτική ουσία που κοστίζουν το ίδιο; Προφανώς, θα έδινες bonus σε αυτόν που σου προωθούσε την κατανάλωση. Άρα να η αιτία του προβλήματος. Όμως τα φάρμακα δεν έχουν μόνο την φαρμακευτική θεραπευτική ουσία αλλά και άλλες ουσίες έκδοχα. Η ευθύνη σε τυχόν αλλεργία στα έκδοχα αναζητείται σε αυτόν που επέλεξε το σκεύασμα, το γιατρό. Αλήθεια, γιατί δεν θέτουν ανώτερη τιμή στα γενόσημα και να αφήσουν την κάθε εταιρία εάν θέλει να πουλάει σε χαμηλότερη τιμή και το ταμείο να συμμετέχει επί του φτηνότερου brand name γενόσημου;
β) Έχει δοκιμαστεί και σε χώρες της ΕΕ εναλλακτικά, ο γιατρός να γράφει αντί όνομα φαρμάκου, την φαρμακευτική ουσία και να επιλέγει ο φαρμακοποιός το σκεύασμα. Τι γίνεται εκεί; Τα bonus τα παίρνει ο φαρμακοποιός και ο γιατρός αρχίζει πλέον να προτιμά νέα φάρμακα που δεν έχουν αντίγραφα και κοστίζουν πολύ-πολύ περισσότερο. Και εκεί υπάρχει μεγάλη κοινωνική πίεση για το νέο φάρμακο, και μεγαλύτερη εκροή χρημάτων σε μετρημένες πολυεθνικές. Αυτό το σύστημα κοστίζει περισσότερο από το πρώτο. Σε αυτό, η ευθύνη της ρύθμισης και της τυχόν αλλεργίας είναι στο φαρμακοποιό όπου δεν έχει ρόλο μπακάλη αλλά πολύ πιο ενεργό ρόλο στην θεραπεία του ασθενή. Αυτό το μοντέλο χρησιμοποιείται εκεί που ο αριθμός ιατρών/κατοίκους είναι μικρός και δεν υπάρχει στημένο σύστημα νομικών διεκδικήσεων.
γ) Το μοντέλο της κεντρικής αγοράς και διάθεσης. Σε αυτή την περίπτωση, το ασφαλιστικό ταμείο αγοράζει με μειοδοσία για ένα χρονικό διάστημα σκευάσματα για κάθε φαρμακευτική-θεραπευτική ουσία και τα διαθέτει στους ασφαλισμένους του με κάθε συνταγή γιατρού. Έτσι, κάνει σήμερα το ΙΚΑ με τα εμβόλια και τα ακριβά φάρμακα. Σε αυτή την περίπτωση, το οικονομικό κέρδος για το ταμείο είναι τεράστιο αλλά κάθε αλλαγή σκευάσματος στο διαγωνισμό σημαίνει αλλαγή σκευάσματος για τον ασθενή. Αυτό το μοντέλο υπάρχει στην Κύπρο, όπου κάθε δημόσια μονάδα υγείας έχει κρατικό φαρμακείο και παίρνουν οι ασθενείς τα φάρμακα τους. Εάν τύχει να κάνει αλλεργία σε έναν ασθενή το επιλεχθέν σκεύασμα τότε αυτός θα τραβήξει λίγο ζόρι μέχρι να μπορεί να παίρνει κάποιο άλλο. Μια λύση θα ήταν να αγοράζονται από δύο εταιρίες σκευάσματα για κάθε θεραπευτική-φαρμακευτική ουσία. Μια άλλη παρενέργεια θα είναι το κλείσιμο του 80% των σημερινών φαρμακείων. Είδαμε όμως τι μειώσεις τιμών πέτυχε το υπουργείο στον πρόσφατο μειοδοτικό διαγωνισμό για επιλεγμένα νοσοκομειακά φάρμακα.
Μου κάνει εντύπωση ο κ. Μόσιαλος να μην γνωρίζει τα παραπάνω. Δεν του το επιτρέπει η πανεπιστημιακή του έδρα.
Συνεπώς, έχει το θάρρος να το δοκιμάσει την τρίτη λύση;
Τα ασφαλιστικά ταμεία θα ανακουφιστούν οικονομικά και θα μπορεί να οργανωθούν καλύτερα οι υπηρεσίες υγείας.
Δεν νομίζω όμως ότι είναι σε θέση να παίρνει αποφάσεις και απλά γκεμπελίζει ως υποχείριο κάποιων συμφερόντων για να κατηγορήσει τους γιατρούς εν όψη του ΕΟΠΥΥ.
Denominator:
Η λύση σχετικά με τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης που βαρύνει τους ασφαλιστικούς φορείς θα πρέπει να λάβει υπόψη τρεις παραμέτρους:
1) Διασφάλιση της δυνατότητας πρόσβασης του ασθενή στην ενδεικνυόμενη αγωγή για την πάθησή του,
2) Απώλεια όσο το δυνατόν λιγότερων θέσεων εργασίας στο φαρμακευτικό τομέα (φαρμακεία και εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες) και
3) Περιορισμός (παράνομης) προώθησης φαρμάκων.
Οι ιδέες είναι πολλές, όμως οι περισσότερο εθνικά συμφέρουσες φαίνεται να μην προκρίνονται προς το παρόν.
EzeΤΡΟΛ:
Tί ξέρει ο μπλόγκερ φμφ; Τί θα δούμε τον Σεπτέμβριο; (Α, και κάποιος να σφυρίξει στον Robert Σπυρόπουλο ότι δεν υπάρχει μήνας που να λέγεται "Σε-μ-τέμβριος".)
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Denominator:
11/08/2011
Ανέβηκαν οι τιμές... για χοληστερίνη (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ) - ygeianet.gr
Η περίπτωση του κυρίαρχου φαρμάκου για την αντιμετώπιση της χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων είναι αξιοσημείωτη. Το μπλοκμπάστερ αυτό φάρμακο κατείχε πριν λήξει η πατέντα του το 3,7% της παγκόσμιας δαπάνης και το 3,5% της συνολικής δαπάνης της Ελλάδας. Πέρυσι τον Μάρτιο έληξε η πατέντα του, με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσουν στη χώρα μας 42 αντίγραφα. Ενα χρόνο αργότερα η αυθεντική ατροβαστατίνη εξακολουθεί να πουλάει τρελά, μόλις 76.000 κομμάτια λιγότερα από ό,τι πουλούσε πριν λήξει η πατέντα της, ενώ τα 42 αντίγραφα δημιούργησαν μια νέα αγορά των 500.000 κομματιών. Αρα, η ουσία συνταγογραφείται ακόμη περισσότερο. Οι παρεμβάσεις για τις τιμές της πολιτείας είχαν αποτέλεσμα, αντί να πέσει η δαπάνη αντιμετώπισης της χοληστερίνης, να αυξηθεί.
Η φαρμακολογία της συγκεκριμένης ουσίας λέει στο γιατρό ότι λόγω παρενεργειών στο συκώτι να αρχίζει η θεραπεία με τα 10 mg, για να περάσει στη συνέχεια, αν κρίνεται αναγκαίο και ανάλογα με το ατομικό βάρος του ασθενούς, στα 20 mg και, αν πάλι χρειάζεται, στα 40 mg.
Το πρωτότυπο φάρμακο κυκλοφορούσε σε 10 mg, 20 mg και 40 mg. Η μέση τιμή του μείγματος των τριών μορφών το 1ο τετράμηνο του 2010 κόστιζε 11,86 ευρώ. Με τις παρεμβάσεις τιμών η τιμή έπεσε το 1ο τετράμηνο του 2011 στα 9,78 ευρώ (17%). Τα αντίγραφα που κυκλοφορούν μόνο ως 40 mg, δίνοντας στο γιατρό μεγαλύτερο κίνητρο, ξεκίνησαν με τιμή 22,40 το 2010 και σήμερα κοστίζουν 18,56 (μείωση 17%). Αν κάνουμε αναγωγή στο χάπι, τα brand generics είναι φτηνότερα από το πρωτότυπο, αλλά λόγω συσκευασίας (περιλαμβάνουν περισσότερα χάπια και ισχυρότερα των 40 mg) ανεβάζουν τη δαπάνη. «Ισως θα πρέπει να επανεξεταστούν η αδειοδότηση, η οποία μοιάζει ασύδοτη, καθώς και η τιμοδότηση των προϊόντων αυτών, που φαίνεται μη ορθολογική», επισημαίνει ο Ανδρ. Γαλανόπουλος.
Ενα δεύτερο παράδειγμα αφορά την ομεπραζόλη, τη δραστική ουσία για την αντιμετώπιση των ελκών, των γαστρίτιδων κ.λπ. Στην Ολλανδία, τη Γαλλία, την Αυστρία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες η κυκλοφορία των αντίγραφων φαρμάκων είναι ελεύθερη και η τιμή διαμορφώνεται ανάλογα με την κυκλοφορία και τον όγκο των πωλήσεων. Στην Ελλάδα και τα 105 αντίγραφα ομεπραζόλης έχουν την ίδια τιμή (!) είτε παρασκευάζονται στη χώρα μας είτε έρχονται από το Ισραήλ, το Καμερούν, την Ινδία, δίχως να συνυπολογίζονται ούτε προστιθέμενες αξίες στη χώρα ούτε θέσεις εργασίας κ.λπ., αναφέρει ο Ανδρ. Γαλανόπουλος.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση