Στη δική μου μπουγάδα, μετά από μια άνιση μάχη που περιελάμβανε πλήθος από διαφωνίες-παρακάλια-δελεασμούς-φραστικές αντεγκλήσεις-βρισιές-φτυσιές-απειλές-προειδοποιήσεις-τελεσίγραφα-χειροδικίες από διάφορους εμπλεκόμενους, το ζήτημα έχει κριθεί και δεν υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο παρερμηνείας: Στα Ca, TA ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ 00%.
Μια φορά δε που τόλμησα να ενοχλήσω τη Φαρμακευτική Υπηρεσία του ΙΚΑ για το εν λόγω ζήτημα, έλαβα μια πολύ ευγενική απάντηση που έδινε μια πολύ διασταλτική ερμηνεία για το τί είναι επιπλοκή και παρενέργεια μιας κακοήθους νόσου: π.χ., όποιος έχει Ca προστάτη, μπορεί να αναπτύξει δυσθυμία/κατάθλιψη και αυτό να προκαλέσει (μέσω του Α.Ν.Σ. προφανώς) αύξηση της Α.Π. (00% τα αντιυπερτασικά, επομένως) και άρα Σ.Ν. (00% και η κλοπιδογρέλη). Επίσης, η κινητοποίηση των κατεχολαμινών (από το άγχος, είπαμε), ανταγωνίζεται την ινσουλίνη και προκαλεί Σ.Δ. (00% οι γλιταζόνες και τα GLP-ανάλογα). Eπιπλέον, λόγω της επίδρασης της κακοήθους νόσου στο ανοσοποιητικό σύστημα, ο Ασθενής είναι πιο επιρρεπής στις λοιμώξεις, άρα 00% και τα Κλαρισίντ, Οτριβίν, κ.λπ. Φυσικά, οι κρέμες Λέοντος αντιμετωπίζουν την οσφυαλγία από πιθανές meta ΟΜΣΣ (άλλο που κανείς δεν τις ψάχνει.) Και πάει λέγοντας...
Μάλιστα, χαρακτηριστικό είναι ότι όταν σε Ασθενείς με κακοήθη νόσο ξεπλένω αντιβιοτικά ή γράφω αντιυπερτασικά, φάρμακα για ΣΔ κ.λπ., "μηδενίζω" (κατά την πετυχημένη έκφραση ενός συμπαθούς Ασφαλισμένου "-Γιατρέ, τα μηδένισες;") τη συνταγή προσθέτοντας σε μιά άκρη της συνταγής την ένδειξη Ca προστ. 00% ή πολλές φορές παραλείπω τις υπόλοιπες πλην του Ca "περιττές" διαγνώσεις, και οι συνταγές πάντα περνάνε κανονικά.
Επί της ουσίας, νομίζω ότι σε Ασθενείς με κακοήθη νόσο, όλα τα φάρμακα θα πρέπει πραγματικά να είναι δωρεάν. Εξαίρεση θα πρέπει να αποτελούν εκείνες οι περιπτώσεις όπου μιλάμε για ίαση, π.χ. μετά την πάροδο 5 ή 7 ή 10 ετών από τη διάγνωση και αντιμετώπιση Ca μαστού, παχέος, προστάτη, σε Ασθενείς ελεύθερους επιπλοκών και συμπτωμάτων σχετικών με την κακοήθη νόσο.