Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ

ΠΕΔΥ

<< < (2/4) > >>

Δημήτρης Μακρέας:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος@Δημήτρης Μακρέας. Δημήτρη συμφωνώ σχεδόν με όλο το παραπάνω κείμενό σου αλλά όμως δεν νομίζω ότι πρέπει ως ιδιώτης Γενικός Ιατρός να φοβάμαι τις ασφαλιστικές εταιρείες και τα διαγνωστικά κέντρα:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος




--- Τέλος παράθεσης ---

Αργύρη μακάρι να είναι όπως το λες, αλλά αμφιβάλλω.
Πιθανότατα πολλά μοναπρόσωπα ιατρεία , εδραιωμένα από χρόνια σε μια περιοχή, θα μακροημερεύσουν.
Το πρόβλημα είναι ότι το στήσιμο και η διαχείρηση της κρίσης- τουλάχιστον στην Ελλάδα- έχει ως έναν από τους στόχους το οριστικό τέλος των "μικρό.."
Το τέλος των μικροιδιοκτητών, μικροκαταθετών, μικροεπενδυτών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ειδικά στους τομείς όπου υπάρχει δυνατότητες μεγάλης ή μεγαλύτερης κεφαλαιοποίησης.
Ο χώρος της υγείας είναι σαφώς ένας από αυτούς τους χώρους.
Ήδη ξεμπέρδεψαν με το μεγάλο ποσοστό των αδρανών μικροκαταθέσεων, ετοιμάζονται να ξεμπερδέψουν και με τους μικροιδιοκτήτες
Η βαθιά ριζωμένη μικροαστική παράδοση του νεοέλληνα πιθανώς αντιστέκεται , αλλά δεν ξέρω για πόσο.

Αρχίατρος:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΑργύρη μακάρι να είναι όπως το λες, αλλά αμφιβάλλω.
Πιθανότατα πολλά μοναπρόσωπα ιατρεία , εδραιωμένα από χρόνια σε μια περιοχή, θα μακροημερεύσουν.
Το πρόβλημα είναι ότι το στήσιμο και η διαχείρηση της κρίσης- τουλάχιστον στην Ελλάδα- έχει ως έναν από τους στόχους το οριστικό τέλος των "μικρό.."
Το τέλος των μικροιδιοκτητών, μικροκαταθετών, μικροεπενδυτών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ειδικά στους τομείς όπου υπάρχει δυνατότητες μεγάλης ή μεγαλύτερης κεφαλαιοποίησης.
Ο χώρος της υγείας είναι σαφώς ένας από αυτούς τους χώρους.
Ήδη ξεμπέρδεψαν με το μεγάλο ποσοστό των αδρανών μικροκαταθέσεων, ετοιμάζονται να ξεμπερδέψουν και με τους μικροιδιοκτήτες
Η βαθιά ριζωμένη μικροαστική παράδοση του νεοέλληνα πιθανώς αντιστέκεται , αλλά δεν ξέρω για πόσο.

--- Τέλος παράθεσης ---
Και αυτό (την μικροαστική παράδοση) την αναφέρεις ως θετικό ;
Κατ' εμέ το μέλλον είναι στις συνεργασίες.

Δλδ, μαζεύονται σε μια μικρή επαρχιακή πόλη 1 ΓΙ/Παθολόγος, 1 ακτινολόγος και 1 μικροβιολόγος, βάζουν-δανείζονται το κεφάλαιο, και φτιάχνουν ένα Πολυϊατρείο στο οποίο μπαίνει η γιαγιά να της γράψουν τα φάρμακα, να της κάνουν υπέρηχο, να της πάρουν εργαστηριακά κτλ.

Η εποχή των μοναχικών καουμπόηδων και του "είμαι αφεντικό του εαυτού μου", πρέπει κάποτε να περάσει.

medicus:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος...
Η εποχή των μοναχικών καουμπόηδων και του "είμαι αφεντικό του εαυτού μου", πρέπει κάποτε να περάσει.
...

--- Τέλος παράθεσης ---

Αυτό ισχύει για Επαγγέλματα, όχι για Τέχνες.

Και για όποιον δεν αντιλαμβάνεται τη διαφορά, τότε το πρόβλημα είναι αρκετά βαθύτερο και δεν λύνεται ούτε σε 1000 φόρουμ. Καληνύχτα μας και όνειρα γλυκά !!!

Δημήτρης Μακρέας:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΑργύρη μακάρι να είναι όπως το λες, αλλά αμφιβάλλω.
Πιθανότατα πολλά μοναπρόσωπα ιατρεία , εδραιωμένα από χρόνια σε μια περιοχή, θα μακροημερεύσουν.
Το πρόβλημα είναι ότι το στήσιμο και η διαχείρηση της κρίσης- τουλάχιστον στην Ελλάδα- έχει ως έναν από τους στόχους το οριστικό τέλος των "μικρό.."
Το τέλος των μικροιδιοκτητών, μικροκαταθετών, μικροεπενδυτών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ειδικά στους τομείς όπου υπάρχει δυνατότητες μεγάλης ή μεγαλύτερης κεφαλαιοποίησης.
Ο χώρος της υγείας είναι σαφώς ένας από αυτούς τους χώρους.
Ήδη ξεμπέρδεψαν με το μεγάλο ποσοστό των αδρανών μικροκαταθέσεων, ετοιμάζονται να ξεμπερδέψουν και με τους μικροιδιοκτήτες
Η βαθιά ριζωμένη μικροαστική παράδοση του νεοέλληνα πιθανώς αντιστέκεται , αλλά δεν ξέρω για πόσο.

--- Τέλος παράθεσης ---
Και αυτό (την μικροαστική παράδοση) την αναφέρεις ως θετικό ;
Κατ' εμέ το μέλλον είναι στις συνεργασίες.

Δλδ, μαζεύονται σε μια μικρή επαρχιακή πόλη 1 ΓΙ/Παθολόγος, 1 ακτινολόγος και 1 μικροβιολόγος, βάζουν-δανείζονται το κεφάλαιο, και φτιάχνουν ένα Πολυϊατρείο στο οποίο μπαίνει η γιαγιά να της γράψουν τα φάρμακα, να της κάνουν υπέρηχο, να της πάρουν εργαστηριακά κτλ.

Η εποχή των μοναχικών καουμπόηδων και του "είμαι αφεντικό του εαυτού μου", πρέπει κάποτε να περάσει.

--- Τέλος παράθεσης ---

Δεν το αναφέρω ούτε ως καλό , ούτε ως κακό, αλλά ως μια διαπίστωση της ραγδαίας μεταβολής της κοινωνικής διαστρωμάτωσης στην Ελλάδα της κρίσης και την συγκέντρωση των μέσων παραγωγής σε όλο και λιγότερους ανθρώπους.
Ο μικροαστισμός ως αντίληψη, λογική και ηθική δε με εκφράζει στο παραμικρό.
Θα ήθελα να ζήσω σε μια κοινωνία ελεύθερα συνεταιριζόμενων, ελεύθερων ανθρώπων που συγκροτούν το συνεταιρισμό στη βάση των αναγκών τους και όχι στη βάση της νομής μεριδίου της αγοράς.
Ξέρω ότι δεν θα το ζήσω , αλλά προσπαθώ να έχω έχω καρδιά ,νου και σώμα ανοιχτό προς οτιδήποτε θα μπορούσε προσεγγίσει αυτή την κατεύθηνση.
Το θεσμικό πλαίσιο που θα διέπει τον τομέα παροχής υπηρεσιών υγείας είναι κομβικής σημασίας για τη δυνατότητα λειτουργίας συνεταιρισμών χωρίς τη μεσολάβηση των ασφαλιστικών.
Δεν έχω καμία καλή διαίσθηση ως προς αυτό..

Denominator:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος...
Η εποχή των μοναχικών καουμπόηδων και του "είμαι αφεντικό του εαυτού μου", πρέπει κάποτε να περάσει.
...

--- Τέλος παράθεσης ---


Αυτό ισχύει για Επαγγέλματα, όχι για Τέχνες.

Και για όποιον δεν αντιλαμβάνεται τη διαφορά, τότε το πρόβλημα είναι αρκετά βαθύτερο και δεν λύνεται ούτε σε 1000 φόρουμ. Καληνύχτα μας και όνειρα γλυκά !!!

--- Τέλος παράθεσης ---


Νομίζω ότι η Ιατρική δεν είναι μόνο τέχνη, αλλά και επιστήμη - αυτό το έχουμε αναλύσει κι αλλού στο forum και σε γενικές γραμμές συμφωνούμε.
Η τέχνη προέρχεται κυρίως από τη συσσώρευση εμπειρίας, αλλά χωρίς ικανή γνώση και δεξιότητες, καθίσταται στρεβλή.
Υπό αυτή τη λογική, η ευόδωση των ατομικών ικανοτήτων μέσα από ένα χώρο συνεργασίας θα μπορούσε να είναι εφικτή. Όμως, αν το δει κανείς απλά τρόπο "για να μειώσει τα έξοδα και να αυξήσει την πελατεία" μάλλον δε πετύχει κάτι πολύ περισσότερο. Χρειάζεται - κατά την άποψή μου πάντα - σε ένα τέτοιο χώρο συνύπαρξης, να υπάρχει διάθεση να μάθει κανείς (και όχι να διδάξει) και εμπιστοσύνη.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση