Πρακτικά όλες οι παρακλινικές εξετάσεις είναι επέκταση της κλινικής εκτίμησης.
Νομίζω ότι είναι ακραίο και δεν υποστηρίχθηκε η αντικατάσταση της ακτινογραφίας από τον υπέρηχο ή την αξονική.
Αν πάμε σε στοχευμένες εξετάσεις απεικόνισης, τότε θα πρέπει να θέσουμε τα ερωτήματα που μας αφορούν στον ακτινολόγο. Αν τα ερωτήματα αυτά δύνανται να απαντηθούν με παρά τη κλίνη του ασθενούς τότε είναι λογικό να δοκιμάσουμε, αν μπορούμε. Αν πάρουμε τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε, τότε η απλή ακτινογραφία θώρακος μάλλον δε χρειάζεται. Ακόμη και αν είναι θεωρητικά εφικτό να λάβουμε τις απαντήσεις που έχουμε ανάγκη, αν αυτές δε ληφθούν, τότε πάλι θα χρειαστούμε τη βοήθεια της ακτινογραφίας ή άλλης εξέτασης.
To POCUS και το LUS δεν είναι ξεχωριστές οντότητες. Ο υπέρηχος που γίνεται στον ασθενή από το βασικό του θεράποντα ιατρό είναι point of care. Το πρωτόκολλο που θα ακολουθηθεί μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με το τι αναζητάμε, τι εργαλείο και τι χρόνο έχουμε στη διάθεσή μας.
Αν έχουμε undifferentiated δύσπνοια, και
1)δούμε αδρά αεριζόμενο πνευμονικό παρέγχυμα, απουσία υγρού, και ΔΕ κοιλία> ΑΡ, με συνοδά αυξημένο TAPSE, και διόγκωση IVC με μειωμένη αναπνευστική διακύμανση, τότε η ακτινογραφία είναι άχρηστη. Βάζεις τον ηχοβολέα στις μηριαίες και ιγνυακές και αν και δεις θρόμβο έχεις τελειώσει, δίνεις ηπαρίνη μέχρι να γίνει η CTPA, δικαιολογώντας με τα ευρήματά σου και modified GENEVA score /Well´s την απευθείας αξονική, αντί για D-Dimer (αν και Ελλάδι, ποιος θα νοιαστεί να ακολουθήσει το διαγνωστικό pathway).
2)δούμε αεριζόμενο πνευμονικό παρέγχυμα, απουσία υγρού, απουσιά καρδιολογικής παθολογίας και δεν ακούμε κάτι ιδιαίτερο στην ακρόαση, προχωράμε σε υπέρηχο πνευμόνων και βρίσκουμε στοιχεία πύκνωσης, συν πυρετό, συν μία συμβατή CRP, σε ασθενή με συμβατό ιστορικό (χωρίς ανησυχητικά συμπτώματα από το ιστορικό), μπορούμε να θεραπεύσουμε με αντιβίωση και να τον δούμε σε λίγες ημέρες. Αν κάτι δεν ταιριάζει τότε, δε χρειάζεται ακτινογραφία ο άνθρωπος. Αξονική χρειάζεται.
Σε streamlined επείγοντα, ακτινογραφίες σε ασθενείς χωρίς σχετική παθολογία δε γίνονται σαν το σταυρόστην εκκλησία, και ακόμη και για εμφράγματα/καρδιακές ανεπάρκειες και γενικώς παθολογίες που έχουν διερευνηθεί επαρκώς με POCUS με σαφήνεια (αυτό δέχεται πολύ συζήτηση για το τι ορίζεται ως αποδεκτή εκτίμηση POCUS, αλλά ας υποθέσουμε ότι έχουμε μία τέτοια ρουτίνα εν λειτουργία), η ακτινογραφία δεν αποτελεί εξέταση υψηλής διαγνωστικής αξίας.