Γενικά > Γενική συζήτηση
Μέτρα που δεν κοστίζουν λεφτά αλλά μπορούν να βελτιώσουν ριζικά την Υγεία.
paracelsus:
"Σε ποιό ακριβώς σύστημα αυτό συμβαίνει ; Μπορεί να μας απαριθμήσει ο κ.Φουντουλάκης ΜΙΑ χώρα που υπάρχουν εξετάσεις για έναρξη ειδικότητας ;
Γιατί εγώ δεν γνωρίζω ούτε μία."
Στην Ισπανία έχουν εξετάσεις (MIR) για την έναρξη της ειδικότητας.
Αρχίατρος:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΣτην Ισπανία έχουν εξετάσεις (MIR) για την έναρξη της ειδικότητας.
--- Τέλος παράθεσης ---
Ναι, έχετε δίκιο, μου διέφυγε, πάντως τα πιο προηγμένα συστήματα (εκτός ΗΠΑ) δεν έχουν, η επιχειρηματολογία παραμένει, οι περισσότερες χώρες στην Ευρώπη ΔΕΝ έχουν, κι ενδεχόμενη υιοθέτησή τους για να βολευτούν τα "δικά μας παιδιά" (γιατί αυτό είναι το ζητούμενο, μην γελιόμαστε), απλώς θα αυξήσει την μεταναστευτική ροή των νέων ιατρών.
Αυτό το στηρίζω στο γεγονός ότι οι περισσότεροι που μεταναστεύουν το κάνουν για ειδικότητες που μπορούν άμεσα να ξεκινήσουν στην Ελλάδα, μετά τις τελευταίες μειώσεις των χρόνων αναμονής, ενώ πολλές θέσεις σε επαρχιακά νοσοκομεία παραμένουν κενές κι τις καλύπτουν ακόμα κι... Ειδικοί Γενικοί Ιατροί ! ! !
-edit-
ΟΛΑ τα συστήματα έχουν συνεντεύξεις υποψηφίων, πράγμα ΚΕΦΑΛΑΙΩΔΟΥΣ σημασίας, κι το γνωρίζουμε όλοι όσοι έχουμε δουλέψει σε νοσοκομείο.
Ας δοκιμάσουν να υιοθετήσουν την συνέντευξη στην Ελλάδα, όπου θα αποφασίζει για την πρόσληψη ή όχι του υποψήφιου ο Δ/ντης της Κλινικής, κι περιμέντε να δείτε τι έχει να συμβεί... ;D
Denominator:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΚλασσική ελληνική νοοτροοπία, οι αλλαγές που προτείνουμε αφορούν τους άλλους, κι όχι εμάς. ;)
Οι αλλαγές που δεν κοστίζουν λεφτά αλλά μπορούν να βελτιώσουν την Υγεία, πρέπει να ξεκινήσουν απ΄τα αγαπημένα παιδιά του συστήματος, δλδ πανεπιστημιακούς/στρατιωτικούς.
--- Τέλος παράθεσης ---
Θα συμφωνήσω με κάποιους... αστερίσκους!
Όσον αφορά τους πανεπιστημιακούς, πράγματι πρέπει να καταργηθεί το ιδιωτικό έργο. Αυτό όμως με την προϋπόθεση ένα μισθό ο οποίος να μπορεί να συνητρήσει γιατρούς στα ελληνικά ακαδημαϊκά ιδρύματα και όχι αλλού.
Όσον αφορά τους στρατιωτικούς, ο σίγουρος διορισμός είναι - θεωρώ - ένα επαρκές κίνητρο. Δε χρειάζεται διπλοθεσία με ταυτόχρονο ιδιωτικό έργο. Επίσης καλό είναι να επανεξεταστεί αν και κατά πόσο χρειάζεται ο Στρατός ένα τόσο μεγάλο Ιατρικό Σώμα. Θα μπορούσαν άμεσα οι Στρατιωτικοί Γιατροί - τουλάχιστον η πλειοψηφία τους - να στελεχώσουν τη δημόσια πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια υγεία και αυτή με τη σειρά της να παρέχει υπηρεσίες στο Στρατό.
Argirios Argiriou:
Προτάσεις του συνάδελφου, Γενικού Ιατρού, Δημήτρη Μακρέα, που δημοσίευσε προχθές στην ομάδα "Υγεία και πολιτική της υγείας" στο facebook σαν απάντηση στις προτάσεις του κ. Φουντουλάκη. Τις παραθέτω μετά από άδειά του:
Ενδιαφέρουσες οι προτάσεις ως βάση συζήτησης.. Να προσθέσω μερικές επίσης ανέξοδες προτάσεις: - Μόνιμη και αποκλειστική απασχόληση των πανεπιστημιακών γιατρών, ώστε να δουν επιτέλους τους υποτιθέμενους εκπαιδευτές φοιτητές και ειδικευόμενοι και να σταματήσουν οι πανεπιστημιακές κλινικές να είναι μαγαζιά --Αποκλεισμό των opinion leaders των φαρμακευτικών από θέσεις ευθύνης και καθηγητικά πόστα. -Τερματισμό των κληρονομικών και πολιτικών κριτηρίων στη λήψη μεταπτυχιακών-διδακτορικών (γιοί, κόρες, ανίψια, στελέχη παρατάξεων) και του νεποτισμού . -Υποχρεωτική ηλεκτρονική καταγραφή συνταγών, παραπεμπτικών, γνωματεύσεων για όλους ,χωρίς εξαιρέσεις με απαγόρευση της χορήγησης μπακαλόχαρτων και άμεση σύνδεση του συστήματος της ΗΔΙΚΑ με την εφορία. -Πλήρης περιγραφή του περιεχομένου της εργασίας και των πιθανών στόχων σε κάθε βαθμίδα και πόστο εργασίας.
Δ. Κουναλάκης:
Αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια....
Μόνιμη και αποκλειστική απασχόληση Πανεπιστημιακών ιατρών: Καθένας λέει ότι τον συμφέρει η κούτρα του. Έχοντας κάνει φοιτητής στη Γαλλία και έχοντας στην εφημερία καθηγητή παιδιατρικής να εξηγεί εμένα και του ειδικευόμενου τα περιστατικά της ημέρας με το τέλος της βάρδιας στις 12:00 βράδυ, χωρίς το τουπέ του καθηγητή, δεν πιστεύω ότι θα το ζήσω στην Ελλάδα. Είναι πολιτισμικό χάσμα που μας χωρίζει. Εκεί ο καθηγητής είναι πλήρους και αποκλειστικής αλλά εκεί υπάρχει έντονη ταξική ανισότητα στην πληρωμή των πολιτών ανάλογα με την εργασία τους που δεν θα την αντέξει εδώ η "αξιοπρέπεια" μας. Αν κάποιοι θέλουν ο καθηγητής να πληρώνεται λιγότερο από τον κλητήρα του Τσακαλώτου, να ξεχάσουν τον πλήρους και αποκλειστικής καθηγητή.
Στρατιωτικοί ιατροί και σώματα ασφαλείας: Ένας στρατιωτικός ιατρός δεν μπορεί να βλέπει τον πρωι ασθενή του στρατού στο στρατιωτικό ιατρείο/νοσοκομείο και το απόγευμα να του ζητά χρήματα στο απογευματινό ιδιωτικό του ιατρείο. Δεν προβλέπεται. Δεν γίνεται. Και συνήθως κρύβουν το ιδιωτικό τους ιατρείο από τους ασθενείς του στρατού ή τους απαγορεύουν να έρθουν εκεί, γιατί δεν μπορούν να τους πάρουν χρήματα και δεν ρισκάρουν μια ταυτόχρονη επίσκεψη της εφορίας. Είναι διαφορετική η δεξαμενή ασθενών για το ιδιωτικό ιατρείο από το στρατιωτικό. Επιπλέον, η καλή τους επίδοση στο στρατιωτικό ιατρείο, θα δημιουργήσει φήμη για να έρθουν άλλοι στο ιδιωτικό τους ιατρείο. Επιπλέον, μπορεί απόψε το βράδυ, ο στρατιωτικός ιατρός να πάρει φύλλο μετάθεσης στο νησάκι Χ και δεν θα πει όχι. Το έχει δει αυτό κανένας άλλος υπάλληλος στο δημόσιο, ειδικά ιατρός ΕΣΥ; Όποιος έχει την ελάχιστη ιδέα από ιδιωτικό ιατρείο, καταλαβαίνει ότι αυτό σημαίνει, ξεκίνημα από την αρχή, ακόμη κι αν επιστρέψεις σε ένα χρόνο.
Γιατροί ΕΣΥ: Και μόνο η ύπαρξη του τίτλου "Διευθυντή" ως βαθμίδα, νομίζω τα λέει όλα. Ευτυχώς το ΕΣΥ έχει και ψυχιάτρους, μόνο που δεν πηγαίνουν προληπτικά σε όλες τις ιατρικές ειδικότητες. Είναι κρίμα πχ να μην πηγαίνουν και στις οφθαλμιατρικές κλινικές, ακόμη κι όταν δεν τους φωνάζουν για ασθενείς. Πλήρους και αποκλειστικής με απογευματινά ιατρεία και αμοιβή διπλάσια του ιδιωτικού τομέα. Το ΚΕΣΥ έχει βγάλει κατά καιρούς, τι προβλέπεται για την κάθε θέση, αλλά η "αξιολόγηση" τους, δεν γίνεται ούτε με βάση το έργο τους ποσοτικά, ούτε με βάση την ποιότητα της δουλειάς τους, ούτε με βάση τις επιπλέον δεξιότητες τους, ούτε με βάση το αποτέλεσμα της δουλειάς τους, αλλά με βάση την επετηρίδα και την "βοή" στις συνελεύσεις που Αβραμόπουλος και Βαρνάβας συμφώνησαν κάποιες εποχές. Δεν θα φτιάξει ποτέ. Ποιος θα αξιολογήσει ποιον; Από πότε θα αρχίσει η αξιολόγηση; Και το ίδιο ισχύει για κάθε εργαζόμενο στο νοσοκομείο. Απογοήτευση.
Ιδιώτες ιατροί: Εδώ αρχίζει το χάος. Για ποιους ιατρούς μιλάμε; για τους υπάλληλους ή για τους αυτοαπασχολούμενους ή για τους μετόχους; Ή μήπως για τις τρεις προηγούμενες κατηγορίες (νομίμως ή μη); Εδώ κάθε πλευρά έχει τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της στο σύστημα υγείας. Και φυσικά, μόνο τα μειονεκτήματα διαβάζουμε από τους διάφορους "ράμπο" της κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι αδύνατο να περιγράψω κάθε ομάδα. Όμως, ποιος έφερε τον πρώτο υπέρηχο, αξονικό, μαγνητικό,κλπ στην Ελλάδα; Κανένα μαχόμενο για την υγεία του λαού δημόσιο νοσοκομείο. Η ΠΦΥ δυστυχώς δεν γίνεται σε κρατικές δομές, με την εξαίρεση ίσως κυρίως των ανασφάλιστων πολιτών και μερίδας πολιτών συνήθως ασφαλισμένοι από τον ΟΠΑΔ. Και από αυτό δεν εξαιρείται ούτε η επαρχία. Μην στηρίζεστε στα προσωπικά σας βιώματα. Στον ιδιωτικό τομέα, ο στόχος είναι διπλός: Να βγει κέρδος, αλλά να διατηρήσει και ευχαριστημένο τον πελάτη. Χωρίς αυτόν δεν υπάρχει χρήμα, δεν είναι μηνιάτικο. Δεν ακολουθεί τα ωράρια του έλληνα, αλλά δανείζει έμμεσα και τον ΕΟΠΥΥ όταν δεν έχει λεφτά. Πλήρης παράνοια, όσον αφορά την αβεβαιότητα. Οικονομίες κλίμακας και ευελιξία που δεν τις επιτυγχάνει το δημόσιο.
Δεν νομίζω ότι το σύστημα υγείας μπορεί να σταθεί μόνο με μια ομάδα από τις παραπάνω. Όσα κράτη το δοκίμασαν απέτυχαν. Και δεν μπορούν να είναι ίσα και όμοια. Νομίζω ότι χρειάζεται ο συναγωνισμός μεταξύ τους. Το μοντέλο που δουλεύει αρκετά καλά σε πολλά κράτη είναι:
α) ΠΦΥ με επιλογή οικογενειακού ιατρού από πλειάδα γιατρών και πληρωμή της μονάδας-ιατρού με capitation. Ξεχάστε γιατρούς με μονιμότητα και ίδιο μηνιαίο μισθό.
β) Νοσοκομεία, με πλήρους και αποκλειστική εργασία και επιπλέον πληρωμή ανάλογα με την ποσότητα, το είδος και την έκβαση-αξιολόγηση του ασθενή
γ) Πανεπιστημιακοί, είτε κλινικό έργο και μόνο εντός ΕΣΥ-απογευματινά, είτε χωρίς κλινικό έργο και δεν περνάνε την πόρτα του νοσοκομείου.
δ) Στρατιωτικοί με περιορισμούς ιδιωτικό/ακαδημαϊκό έργο.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση