Γιατροί και φαρμακοβιομηχανίες.

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[EzeΤΡΟΛ]

Νομίζω ότι αξίζει να παρατεθεί ολόκληρο το παραπάνω άρθρο.

Η ληστεία των ταμείων υγείας

Του Ι. ΣΤ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ*

Η φαρμακοβιομηχανία και η βιομηχανία ιατρικών υλικών έχει κατορθώσει, μέσω κατάλληλων δημοσιευμάτων και δημόσιων σχέσεων, να θεωρείται και από τους ασφαλισμένους σαν το θύμα του κράτους των διοικήσεων νοσοκομείων και ασφαλιστικών ταμείων υγείας. Εχει κατορθώσει να πείσει ότι κράτος και ασφαλιστικοί φορείς χρωστάνε μεγάλα ποσά, και αυτό από χρόνια. Και πράγματι έτσι είναι. Ομως αυτή είναι λιγότερο από τη μισή αλήθεια. Η βιομηχανία ιατρικών υλικών και φαρμάκων αποσιωπά ορισμένα κοινά μυστικά.


Τα δεδομένα

Η αύξηση κατανάλωσης φαρμάκων είναι συνεχής και, τα τελευταία χρόνια, εκτός κάθε ελέγχου και εκτός ιατρικών αναγκαιοτήτων και ενδείξεων. Δηλαδή, χορηγούνται φάρμακα χωρίς να τα έχει ανάγκη ο ασθενής ή χωρίς να έχουν αποτέλεσμα (κυκλοφορούν φάρμακα -το γιατί είναι άλλη ιστορία- τα οποία κανένα κλασικό και αναγνωρισμένο βιβλίο φαρμακολογίας δεν περιέχει και τα οποία δεν διδάσκονται σε κανένα πανεπιστήμιο του κόσμου. Τα φάρμακα αυτά ονομάζονται, για νομικούς λόγους, «αμφιβόλου αποτελεσματικότητος»). Ενδεικτικά παραθέτουμε τμήμα της επίσημης στατιστικής του ΕΟΦ της γενικής κατανάλωσης φαρμάκων.

Δεν υπάρχει κατηγορία φαρμάκων η οποία να μην έχει, σε αυτό το διάστημα, μια εξωφρενική και εκτός ιατρικών αναγκαιοτήτων αύξηση κατανάλωσης. Δεν είναι δυνατόν, δηλαδή, σε 8 χρόνια, να αυξήθηκαν οι δερματολογικές παθήσεις κατά 416%, οι καταθλιπτικοί κατά 515% και οι καρδιολογικοί ασθενείς κατά 236%. Τις αιτίες της αύξησης θα πρέπει να τις αναζητήσει κανείς σε «παραϊατρικά κυκλώματα».

Τα αναποτελεσματικά φάρμακα, σε μία παλαιότερη μελέτη κατανάλωσης στο ΙΚΑ, καταλάμβαναν περίπου το 10% του συνολικού κόστους φαρμάκων (του ΙΚΑ). Σε νεότερη μελέτη (1) που αφορά τον ΟΓΑ, τα αναποτελεσματικά φάρμακα καταλάμβαναν περίπου το 5% του συνολικού κόστους, δηλαδή για το 1997 (έτος της μελέτης) και με προέκταση στο συνολικό κόστος φαρμάκων όλων των ταμείων (1.870.000.000 ευρώ) τα ταμεία έδωσαν περίπου 93,5 εκατομ. ευρώ (κυριολεκτικά πεταμένα χρήματα). Η ιστορία δεν σταματά όμως εδώ. Υπάρχουν βιομηχανίες οι οποίες συντηρούνται από ένα αναποτελεσματικό φάρμακο. Παραδείγματα από την κατανάλωση στον ΟΓΑ(1):

Ουσία: Μπουφλομεδίλη(2) το 36% του τζίρου μιας εταιρείας

Πιρακετάμη(2) το 79% του τζίρου μιας εταιρείας

Σημειωτέον ότι το Εθνικό Συνταγολόγιο του ΕΟΦ (έκδοση 2003) δεν αναφέρει καμία από τις αναποτελεσματικές ή εν πάση περιπτώσει αμφιβόλου αποτελεσματικότητος ουσίες (ενώ τα έχει ο ίδιος εγκρίνει...)!

Ορθοπαιδικά υλικά (για εγχειρήσεις σε κατάγματα και σε φθορές αρθρώσεων), βηματοδότες, υλικά μιας χρήσης (η νέα καταναλωτική και ληστρική τακτική της βιομηχανίας) όπως σετ μιας χρήσης για κήλες π.χ. συντελούν με υπέρογκες τιμές, υπερκοστολογήσεις και υπερκατανάλωση (χωρίς νόημα για την υγεία) στα προβληματικά οικονομικά των ταμείων.

Το κίνητρο

Ποιο είναι όμως το βασικό κίνητρο που οδηγεί τον αποφασιστικό κρίκο στην αλυσίδα κατανάλωσης, και που είναι ο γιατρός, να παραβιάζει τόσο άσχημα και βαριά αντικοινωνικά την ιατρική δεοντολογία αλλά και την ποινική νομοθεσία; Μα φυσικά το μόνο κίνητρο στην εποχή των αδίστακτων τραπεζιτών και επενδυτών: το αφορολόγητο, μαύρο και άκοπο χρήμα.

Φάρμακα, ιατρικά υλικά, εργαστηριακές εξετάσεις αλλά και παραπομπές ασθενών μεταξύ συναδέλφων (π.χ. από παθολόγο σε χειρουργό για κάποια επέμβαση) συνδέονται στενά με τα ονομαζόμενα «ανταποδοτικά οφέλη», τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο από στυγνή δωροδοκία, συνήθως σε μορφή ποσοστών αλλά και ως δωρεάν ταξίδια, κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικές συσκευές, κουζίνες, ψυγεία κ.λπ. Η ταρίφα για ιατρικά υλικά είναι συνήθως το 20% της τιμής του προϊόντος. Μια αρθροπλαστική π.χ. των 3.000 ευρώ αποδίδει (αφορολόγητα) τουλάχιστον 600 ευρώ στον γιατρό. Το ίδιο ισχύει για βηματοδότες, υλικά μιας χρήσης, ιατρικές εξετάσεις. Παραθέτω μια λίστα που έδινε φαρμακευτική εταιρεία σε αγροτικούς γιατρούς και στην οποία δίπλα σε κάθε φάρμακο σημείωνε το χρηματικό ποσόν που «εδικαιούτο» ο γιατρός. Παραθέτω επίσης μια από τις πολλές σελίδες από ηλεκτρονικό υπολογιστή φαρμακοβιομηχανίας η οποία είχε «φακελώσει» τους γιατρούς που δωροδοκούσε, με λεπτομερή καταχώριση του χρηματικού ποσού ή της αγοράς αντικειμένου.

Η συνολική καταχώριση αφορά τους γιατρούς ενός μόνο νομού για ένα εξάμηνο και αθροίζεται περίπου στα 76.000 ευρώ. Δηλαδή, εάν προβάλουμε αυτά τα χρήματα σε όλη την Ελλάδα (52 νομοί), τότε η εταιρεία πρέπει να έδωσε ως «ανταποδοτικά οφέλη» σε γιατρούς περίπου 8 εκατ. ευρώ σε έναν χρόνο. Το ποσόν μού φαίνεται πράγματι υπερβολικό, αλλά τα δεδομένα αυτά έχουν ως συμπέρασμα. Αυτά δε τα χρήματα η εταιρεία δεν τα αφαιρεί από τα κέρδη της, αλλά τα υπολογίζει στην τιμή του προϊόντος: ο ασφαλισμένος χρηματοδοτεί ο ίδιος τη διάλυση του ταμείου του.

Οι συνέπειες δεν είναι μόνον οικονομικές

Η δωροδοκία γιατρών από την βιομηχανία δεν έχει μόνο στόχο την κατανάλωση ενός συγκεκριμένου προϊόντος αλλά, κυρίως, την υπερβολική κατανάλωση, δηλαδή τη χορήγηση φαρμάκων χωρίς ένδειξη ή επεμβάσεις χωρίς σοβαρό λόγο (εξαιρετικός συνάδελφος ο οποίος δυστυχώς πέθανε νωρίς μου έλεγε «δεν φτάνει που χειρουργούνται χωρίς λόγο αλλά φεύγουν και με επιπλοκές»). Η βιομηχανία έχει τα κέρδη της από την άσκοπη κατανάλωση και τη ληστεία των ταμείων. Ομως οι συνέπειες αυτής της «τακτικής» δεν είναι μόνον οικονομικές. Ο γιατρός:

-χάνει την κρίση του αργά αλλά σταθερά

-χάνει τις κλινικές του ικανότητες

-χάνει (όσο και αν δεν γίνεται άμεσα αντιληπτό) την αυτοεκτίμησή του (βασικό στοιχείο για ιατρική ποιότητας)

-χάνει την σχέση του με τον ασθενή (το βασικότερο όπλο θεραπείας)

-γίνεται εκβιάσιμος, επομένως χάνει την ελευθερία του.

Για τον ασθενή οι συνέπειες (άμεσες ή έμμεσες) είναι σημαντικότερες:

-βλάβες υγείας λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών των φαρμάκων (υποτιμούνται καταστροφικά)

-μη εφαρμογή αποτελεσματικότερων μεθόδων από τη φαρμακοθεραπεία

-μη εφαρμογή τής πολύ ουσιαστικότερης προληπτικής Ιατρικής από τα ταμεία

-γενική μείωση της ποιότητας της προσφερόμενης Ιατρικής (εγκατάλειψη σε φάρμακα)

-δημιουργία ανθεκτικών στελεχών μικροβίων λόγω παντελώς άσκοπης (σε πολλές περιπτώσεις) χορήγησης αντιβιοτικών.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σε μεγάλη μελέτη, σε μεγάλο κρατικό νοσοκομείο, η χορήγηση προληπτικής αντιβίοσης εφαρμόστηκε σύμφωνα με τους ιατρικούς κανόνες μόνο στο 2,3% των ορθοπαιδικών περιπτώσεων (3). Δεν εκπλήσσει επομένως ότι η Ελλάδα είναι στην πρώτη θέση στην Ε.Ε. σε ποσοστά ανθετικών στελεχών επικίνδυνων μικροβίων. Στο 83% των γαστρορραγιών που εισήχθησαν στο Λαϊκό Νοσοκομείο με αιτία τα ονομαζόμενα αντιφλεγμονώδη-αναλγητικά φάρμακα, υπήρχε προδιαθεσικός λόγος γαστρορραγίας σύμφωνα με τον οποίον (εάν ο γιατρός δεν είχε πρωταρχικό στόχο την κατανάλωση) ΔΕΝ έπρεπε να χορηγηθούν αυτά τα φάρμακα (4).

Είναι γνωστά όλα αυτά στους αρμόδιους φορείς;

Η ερώτηση ρητορική, διότι όλοι οι φορείς που έχουν σχετική αρμοδιότητα προστασίας του πληθυσμού τα γνωρίζουν καλώς. Γιατί όμως δεν παρεμβαίνουν; Γιατί ποτέ Ιατρικοί Σύλλογοι, υπουργείο Υγείας, υπουργείο Πρόνοιας, συνδικαλιστικοί ιατρικοί φορείς (π.χ. ΕΙΝΑΠ), πολιτικά κόμματα δεν έχουν ουσιαστικά παρέμβει; Η απάντηση δεν μπορεί παρά λογικά να είναι η συνολική διαπλοκή συμφερόντων, κυρίως οικονομικών.

Τέσσερα βασικά συμπεράσματα

1. Η ιατρική βιομηχανία έχει επιδράσει πολύ αρνητικά στη συμπεριφορά των γιατρών, με συνέπειες για την υγεία του πληθυσμού και την ποιότητα των παρεχόμενων ιατρικών υπηρεσιών.

2. Η κύρια αιτία άσκοπης κατανάλωσης φαρμάκων, ιατρικών υλικών και εργαστηριακών εξετάσεων είναι η δωροδοκία προς τους γιατρούς.

3. Ενα σημαντικό τμήμα των «χρεών» νοσοκομείων και ταμείων προς εταιρείες προέρχεται από τα έξοδα των εταιρειών για την εκτός δεοντολογίας (ευγενικά γραμμένο) προώθηση των προϊόντων τους, και τουλάχιστον 30% θα πρέπει να αφαιρεθεί.

4. Προτού τα κόμματα εκφράζουν τη «συμπάθειά τους» προς την υποφέρουσα βιομηχανία, θα πρέπει να συλλέξουν αξιόπιστες πληροφορίες για την πραγματικότητα.

Σημ.: Είναι αυτονόητο -αλλά για λόγους «νομικούς» δηλώνω- ότι βεβαίως υπάρχει μια μειοψηφία γιατρών και ίσως ελάχιστες βιομηχανίες που δεν συμμετέχουν στο κύκλωμα ή διατηρούν τις συναλλαγές σε κάποια ανεκτά όρια.

(1) Βαλκανιώτη Ε: Ποσοτική και ποιοτική αξιολόγηση συνταγών που αφορούν τους ασφαλισμένους του ΟΓΑ (αξιολόγηση 30.000 συνταγών). Διδακτορική Διατριβή. Ιατρική Σχολή Αθηνών, 2005.

(2) Σε βασικά συγγράμματα-καταλόγους δραστικών ουσιών, κατατάσσονται τα φάρμακα αμφιβόλου αποτελεσματικότητος, όπως π.χ. στο Weiss Η: Kritische Gebrauchsinforma Ationen Zu 11.000 Arzneimittel. Kiepenhe UER, Koeln 2003.

(3) Γουρνά Χ: Προληπτική χορήγηση αντιβιοτικών σε ορθοπαιδικές επεμβάσεις. Βαθμός συμμόρφωσης με κατευθυντήριες γραμμές. Διδακτορική Διατριβή. Ιατρική σχολή Αθήνας, 2005.

(4) Καραντζούλης Β. και Συνεργ.: Αιμορραγίες ανώτερου πεπτικού από μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Πανελλ. Ιατρικό Συνέδριο 2002.

*τ. αναπλ. καθηγητής Ιατρικής


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/11/2008

[Argirios Argiriou]

Θα ήθελα να διαβάσω αναλυτικά μια από τις αναφορές του παραπάνω άρθρου, για την ακρίβεια
την διδακτορική διατριβή της Βαλκανιώτη Ε: Ποσοτική και ποιοτική αξιολόγηση συνταγών που αφορούν τους ασφαλισμένους του ΟΓΑ (αξιολόγηση 30.000 συνταγών). Ιατρική Σχολή Αθηνών, 2005.

Έχετε να μου προτείνετε τί να κάνω για να βρώ το βιβλιαράκι αυτής της διδακτορικής διατριβής;

[D-Michalis]

Σίγουρα μπορείς να τη βρείς στη βιβλιοθήκη της σχολής όπου έγινε η διατριβή. Αλλού? Ίσος στο Εθνικό Ίδρυμα ερευνών. Για άλλα σημεία δεν ξέρω.
Έχουμε συναδέλφους Dr. εδώ μέσα. Πιθανόν ξέρουν εξ’ ιδίων και άλλα σημεία όπου μπορείς να αναζητήσεις διδακτορικές (συγνώμη, διδακτορικές) διατριβές.

[Argirios Argiriou]

Ευχαριστώ κ. Μιχάλη.

[EzeΤΡΟΛ]

Μεγάλη φαρμακοβιομηχανία σχεδιάζει μείωση του προσωπικού, με ταυτόχρονη αλλαγή προσανατολισμού:
(Το αρθρο είναι από τη σημερινή αγγλική Telegraph)

Pfizer plan to lay off researchers threatens 240 UK jobs
Pfizer, the international pharmaceutical company, plans to lay off up to 800 researchers worldwide, in a move that could threaten up to 240 UK jobs.
 
By Telegraph Staff
Last Updated: 2:26PM GMT 14 Jan 2009

The company announced today that it planned to reduce its 10,000 global research staff by between 5pc and 8pc over the coming few months.

Pfizer currently employs between 3,000-3,500 workers at its European research and development base in Sandwich, Kent, including some contracted staff. It is understood that up to 240 jobs at the site could be affected.

Pfizer said the expected job losses follow its decision to focus its future research on six main areas, including: oncology, Alzheimer's disease, schizophrenia, pain, inflammation and diabetes.

In a statement the company said: "Over the next several months, we will reduce our Pfizer global research staff by five to eight percent to better align our colleague base with our refocused research efforts. These reductions will affect research sites globally.

"We are aware that this decision will affect a number of people - colleagues, their families and the community. We are committed to supporting our colleagues through this transition."

Consultation with UK staff began yesterday.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Denominator]

Αγαπητοί μου,

Σκεφτείτε το εξής (οξύμωρο):

Μία φαρμακοβιομηχανία μπορεί να χορηγήσει ένα γεύμα "εργασίας" σε ένα γιατρό των 150 π.χ. ευρώ (σε καλό μαγαζί λέμε), αλλά δεν της επιτρέπεται να χορηγήσει μία συνδρομή ενός επιστημονικού περιοδικού μικρότερου ύψους. Αποτέλεσμα: Όταν κάποιος γιατρός (πέραν των άλλων και φιλομαθής...) επαιτεί μία αυνδρομή, κινητοποιείται το γνωστό (ελληνικό) κόλπο: Τιμολόγιο από "γνωστό" μαγαζί, μειον ΦΠΑ 23% (που πάνε υπέρ πίστεως και πατρίδος εγχειριζόμενα στον υποκύπτοντα λόγω συμφέροντος μαγαζάτορα) ---> ζεστό χρήμα στο γιατρό να το κάνει ό,τι θέλει. Βεβαίως η συμφωνία κυρίων είναι να γίνει η συνδρομή στο περιοδικό. Αλλά επειδή κυκλοφορούμε όλοι πλέον με στριγκ (όπως πολύ πετυχημένα λέει ένας καλός φίλος στην Ξάνθη), το ποσό αυτό μπορεί τελικά να καλύψει φούρνους μικροκυμάτων, δόσεις για το αυτοκίνητο, (όχι, δε θα πω αυτά που σκέφτομαι γιατί τα ξέρετε όλοι - το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να ομολογήσουμε τα ανομολόγητα).
Και κάτι ακόμη όσον αφορά τα περιβόητα συνέδρια, για τα οποία ήμουν ανέκαθεν κάθετα αντίθετος και ποτέ δεν ενέδιδα: Πριν από 4 χρόνια, λόγω από τη μία αναγκαιότητας να παρακολουθήσω το 9ο παγκόσμιο συνέδριο αυτοφλεγμονωδών νοσημάτων στη Ρώμη, καθώς αποτελούσε αντικείμενο του ιδιαίτερου επιστημονικού ενδιαφέροντός μου, και από την άλλη, έλλειψη ρευστότητας (τι πρωτότυπιο για ένα γιατρό που εργάζεται από το πρωί μέχρι το βράδι στηριζόμενος στον ΟΠΑΔ) ζήτησα από μία μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία, της οποίας το αντιυπερτασικό (τελμισαρτάνη) είχα υπερσυνταγογραφήσει από υπερβάλλοντα ζήλο, να μου καλύψει εγγραφή (450 Ευρώ) και ξενοδοχείο (280 Ευρώ). Η απάντηση ήταν, μέσα σε λίγες ώρες, ένα μεγαλόπρεπο όχι. Όχι γιατί, λέει, δεν εμπίπτει το εν λόγω συνέδριο στα συμφέροντα της εταιρείας (Δηλαδή η κολχικίνη που κοστίζει τρεις και εξήντα δε θα βρει ποτέ επιστημονικό υποστηρικτή, ενώ π.χ. το Acomplia που ήταν παπαρόσκονη όπως αποδείχθηκε είχε ξεσηκώσει τον κόσμο με τα 125 ευρώ του ανά κουτάκι).
ΟΧΙ; Μα εσείς δε λέγτε κύριοι: "Γιατρέ, γιατί δε μας ζητάς κάτι; Μας κάνεις και νιώθουμε άσχημα. Μας έχεις ανεβάσει τόσο στις πωλήσεις και δεν ξέρουμε πώς να σου το ανταποδώσουμε. Να ξέρεις ότι αν χρειαστείς κάτι, να μην απευθυνθείς σε άλλους, παρά να μας ειδοποιήσεις αμέσως και εμείς θα είμαστε στο πλάι σου". Τέλος πάντων. Δανείστηκα κάποια χρήματα και πήγα στη Ρώμη. Όταν επέστρεψα με το καλό άρχισα δύο κινήσεις: Πρώτον, διηγήθηκα την ιστορία σε όλους τους ιατρικούς επισκέπτες (χωρίς να κατονομάσω τη φαρμακοβιομηχανία) και άλλαξα συνταγογραφική τακτική όσον αφορά την τελμισατάνη: Άρχισα να συνταγογραφώ την άλλη (πρωτότυπη) τελμισαρτάνη, χωρίς βέβαια να αλλάζω αγωγές που ήδη έβαλα, από σεβασμό προς τους ασθενείς μου, αλλά αξιοποιώντας αυτήν τη δυνατότητα στα νέα περιστατικά. Το αποτέλεσμα ήταν το εξής: Όχι μόνο δεν πάτησαν αυτοί οι κύριοι να πουν την άποψή τους για το συμβάν, αλλά από τότε η εν λόγω εταιρεία δεν με πλησιάζει σε απόσταση κάτω του χιλιομέτρου, θαρρείς και είμαι μπουλντόγκ χωρίς φίμωτρο.
Συμπέρασμα: Οι εταιρείες ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΜΑΣ. ΜΑΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΥΝ ΣΤΑ (ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ) ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΝ.
Πρόταση: Να αναλάβουν οι ιατρικοί σύλλογοι αυτήν τη διαδικασία τουλάχιστον επιδοτώντας τους αναξιοπαθούντες και ανέργους συναδέλφους. Πώς; Ας ψάξουν. Αγώ σκέφτομαι πολλά αλλά θέλουν δουλειά και τρέξιμο. Και στον αντίποδα: Ας μη σπεύδουν οι συνάδελφοι να τσιμπάνε το δόλωμα των ταξιδιών αναψυχής προκειμένου να υποχρεωθούν από το διακομιστή τους να παρακολουθήσουν την (ατεκμηρίωτη ακόμη) ευεργετική δράση του τάδε σκευάσματος πολυτελείας. Υπάρχουν και (λίγα) original συνέδρια, που μπορεί να ακούσει κανείς απόψεις και να πληροφορηθεί, να μάθει, και γιατί όχι, να αποκτήσει ερέθισμα για δική του προσπάθεια (ερευνητική και κλινική).

[EzeΤΡΟΛ]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

στον Αμερικανικό κολοσσό Watson Pharmaceuticals Inc έναντι 440 εκατ. ευρώ.

Η εξαγορά της Specifar είναι η μεγαλύτερη ιδιωτική συναλλαγή στην Ελλάδα από το 2008, η όγδοη μεγαλύτερη συναλλαγή στον κόσμο και η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρώπη στον κλάδο των φαρμακευτικών εταιρειών..

Η Ελλάδα έχει να δείξει πολλές εταιρείες που στέκονται άνετα απέναντι στον διεθνή ανταγωνισμό. Εξαγωγικές ή/και με έντονη παρουσία στο εξωτερικό, δημιουργούν πλούτο, που είναι αναγκαίος για τη σταθερή πορεία της χώρας προς την ανάπτυξη.

Την περασμένη Τρίτη ολοκληρώθηκε η εξαγορά της Specifar, εταιρείας που παράγει γενόσημα φάρμακα από τη Watson Pharmaceuticals Inc, αντί 440 εκατ. ευρώ.

H Watson Pharmaceuticals Inc συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων, βάσει συνταγογραφήσεων, φαρμακευτικών εταιρειών στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ έχει εμπορικές δραστηριότητες σε πολλές διεθνείς αγορές. Οι πωλήσεις του ομίλου για το 2010 ανήλθαν σε 3,5 δισ. δολάρια και τα κέρδη προ φόρων σε 838 εκατ. δολάρια ενώ για το 2011 εκτιμάται ότι οι πωλήσεις θα ανέλθουν σε 4,2 δισ. δολάρια. Η κεφαλαιοποίησή της ξεπερνά τα 8 δισ. δολάρια.

Ο όμιλος Specifar απασχολεί 460 εργαζομένους και θεωρείται μια πολυεθνική, κυρίως εξαγωγική, φαρμακευτική εταιρεία της οποίας οι ετήσιες πωλήσεις το 2010 ανήλθαν σε περίπου 85 εκατ. ευρώ. Δραστηριοποιείται στην ανάπτυξη γενοσήμων φαρμάκων και στην εκχώρηση αδειών χρήσης τους σε πολυεθνικές εταιρείες. Ως τον Ιανουάριο του 2011 είχε εξασφαλίσει περισσότερες από 600 άδειες κυκλοφορίας στην Ευρώπη, στη Νότια Αφρική, στον Καναδά, στη Μέση Ανατολή και στην Ασία. Μέσω αυτής της εξαγοράς η Watson αποκτά μια ευρέως αναγνωρισμένη για τις ισχυρές επιδόσεις της εταιρεία στην Ερευνα & Ανάπτυξη, στην έγκριση Αδειών Κυκλοφορίας και στην επιτυχημένη προώθηση γενοσήμων προϊόντων σε σημαντικές ευρωπαϊκές αγορές. Ταυτόχρονα αποκτά και παραγωγική δυναμικότητα τελευταίας τεχνολογίας. Η ευρωπαϊκή εμπειρία της Specifar θα συμβάλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη της Watson στην Ευρώπη.

Η εξαγορά της Specifar είναι η μεγαλύτερη ιδιωτική συναλλαγή στην Ελλάδα από το 2008, η όγδοη μεγαλύτερη συναλλαγή στον κόσμο και η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρώπη στον κλάδο των φαρμακευτικών εταιρειών. Στις σημερινές συνθήκες επενδυτικής απομόνωσης της Ελλάδας, η εξαγορά της Specifar αποτελεί ουσιώδη αναγνώριση της παγκόσμιας κλάσης μιας ελληνικής εταιρείας και ψήφο διεθνούς επενδυτικής εμπιστοσύνης. Δείχνει ότι η φυσική οικονομία εξακολουθεί και κινείται θετικά προσελκύοντας και κινητοποιώντας πόρους και ότι η έξοδος από τη σημερινή στενωπό μπορεί να επέλθει μόνο μέσα από τον ιδιωτικό τομέα. Τέλος, η δυνατότητα προσέλκυσης επενδυτών θα αποβεί ιδιαίτερα χρήσιμη στην υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων της χώρας.