Μια «κολοβή» εξεταστική.

[Argirios Argiriou]

ΕΘΝΟΣ. 03/04/2015
Γράφει ο Λυκούργος Λιαρόπουλος, Oμότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Μπροστά στο αναπόφευκτο «Μνημόνιο 3» η κυβέρνηση θυμήθηκε την «Εξεταστική του Μνημονίου». Λες και κάποιοι διεστραμμένοι, χωρίς λόγο και αιτία, έβαλαν τη χώρα στην περιπέτεια δανεισμών και μέτρων, αυτοκτονώντας πολιτικά. Λες και τα ελλείμματα 2005-2009 δεν ήταν η θανάσιμη αρρώστια. Αντί να ψάξει γιατί η χώρα κόντεψε να πεθάνει, η κυβέρνηση κατηγορεί τους «γιατρούς» και, παρεμπιπτόντως, αναζωπυρώνει την αρρώστια.

Τα Μνημόνια οφείλονται στο ότι κάποιοι, μετά τους Ολυμπιακούς, ξόδευαν σαν να μην «υπάρχει αύριο», με δανεικά. Το θηριώδες δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 ήταν αποτέλεσμα εγκληματικής αύξησης δαπανών. Παράδειγμα, η κολοσσιαία «φούσκα» της Υγείας που συνέβαλε τόσο στην επίπλαστη διόγκωση του εθνικού εισοδήματος όσο και στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Είναι εντυπωσιακή η συμβολή των δαπανών Υγείας στην ταχύρρυθμη ανάπτυξη της οικονομίας μεταξύ 2005-9. Από τα 38,1 δισ. ευρώ της αύξησης του ΑΕΠ στα τέσσερα χρόνια, τα 7 δισ. ευρώ ήταν αύξηση των δημόσιων δαπανών Υγείας. Το 18% του αναπτυξιακού «θαύματος» προήλθε από εκτίναξη της κρατικής σπατάλης στην Υγεία.

Οταν το 2013, αποκτήσαμε τα κατάλληλα τομεακά στοιχεία, φάνηκε ότι η Υγεία ευθύνεται για το 25% της συνολικής δημοσιονομικής εκτροπής. Είναι συζητήσιμο αν αυτή η πρόσθετη δαπάνη «αγόρασε» καλύτερη «Υγεία», αφού η δημόσια δαπάνη για νοσοκομειακή περίθαλψη αυξήθηκε 67%, ενώ η φαρμακευτική 136%. Η δημόσια δαπάνη πήγε κυρίως σε φάρμακα και λιγότερο σε περίθαλψη και νοσοκομεία του ΕΣΥ. Υπουργός Υγείας σε ολόκληρη την περίοδο ο παρ' ολίγον, πρόσφατα, Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Την εξάλειψη του ελλείμματος, με αντάλλαγμα τη σωτηρία της χώρας υποσχέθηκαν οι «μνημονιακές» κυβερνήσεις με το γνωστό δυσβάσταχτο κοινωνικό και πολιτικό κόστος. Τις μειώσεις που ζήτησε η τρόικα στην Υγεία, «πληρώνουν» οι άρρωστοι, ανασφάλιστοι και «εργάτες» υγείας μετά το 2009, αντί για τους πολιτικούς και μη της «χαρούμενης» επταετίας 2003-2009 που έφεραν τα μνημόνια.

Πολλά χρόνια πριν, υπήρχαν γιατροί αλλά και «τσαρλατάνοι» που υπόσχονταν θεραπείες για κάθε νόσο, συχνά, στις πλατείες προς «άγραν πελατείας». Συνήθως, διαφήμιζαν και τις «αποτυχίες» των γιατρών που είχαν φροντίσει τον άρρωστο προηγουμένως. Δεν είναι γνωστή η αντίδραση των «εξαπατημένων», όταν ο άρρωστος, αντί να σηκωθεί, πέθαινε από το «γιατρικό». Αυτό που έχει σημασία σήμερα δεν είναι μόνο το ποιος έφταιξε για τα μνημόνια. Σημασία έχει αν αυτός που τώρα έχει την ευθύνη της χώρας, θα φέρει νέο μνημόνιο και, ίσως, και τον θάνατο της χώρας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος