Άρρωστος ή Ασθενής;

[Argirios Argiriou]

Ίσως να είμαι εγώ ο παράξενος: Πάντως κάθε φορά που ακούω κάποιον ομιλητή σε Ιατρικό συνέδριο να χρησιμοποιεί την λέξη Άρρωστος αντί της λέξεως Ασθενής ξινίζω.

Η λέξη Άρρωστος ακούγεται στα αυτιά μου πιο βαριά από την λέξη Ασθενής. Η λέξη Άρρωστος με παραπέμπει κυρίως σε μια μηχανική/σωματική ανισορροπία στην Υγεία αυτού που έχουμε μπροστά μας.

Η λέξη Ασθενής πάλι μου φαίνεται πιο γενική αλλά και πιο κοντά στην πραγματικότητα του Οικογενειακού Ιατρού τουλάχιστον: Συμπεριλαμβάνει και αυτούς που ίσως δεν έχουν καμιά αρρώστια, απλώς βρίσκονται μπροστά μας για διάφορους λόγους που εκτός από σωματικοί, μπορεί να είναι οικονομικοί, εργασιακοί, οικογενειακοί ή ψυχολογικοί. Η λέξη Ασθενής επίσης, μου φαίνεται πιο γλυκιά και τρυφερή γιατί μου θυμίζει ότι τις πιο πολλές φορές αυτός που έχουμε μπροστά μας βρίσκεται σε ασθενέστερη / μειονεκτικότερη θέση από τον Γιατρό του.

Βέβαια η επιλογή της λέξης Άρρωστος αντί της λέξεως Ασθενής από τους ομιλητές των σπονσαρισμένων από φαρμακευτικές εταιρείες συνεδρίων, ίσως να μην είναι τυχαία. Ίσως να γίνεται ασυναίσθητα στην προσπάθεια να πετύχουν τον στόχο τους: Να μας πείσουν δηλαδή ότι αρκεί μια φαρμακευτική ουσία για να λύσουμε το πρόβλημα του Άλλου.



Ποιά είναι η γνώμη σας;

[Harper]

Εχω την αίσθηση πως η λέξη ασθενής είναι πιο politically correct.Στα υποσυνείδητό μου ο '"αρρωστος" φαντάζει πιο ασθενής από τον "ασθενή".Η λέξη ΑΣΘΕΝΗΣ είναι πιο εύηχη,πιο αποστασιοποιημένη,λιγότερο φορτική συνασισθηματικά,πιο ουδέτερη.Αυτό έχει ίσως να κάνει και με τα βιώματά μας στην προ-ιατρική εποχή όταν ακούγαμε από οικεία μας πρόσωπα να χρησιμοποιούν τη λέξη "αρρωστος" πχ η μάνα για το παιδί ότι είναι άρρωστο ή η γιαγιά για τον παππού.Μου φαντάζει πιο εκλαϊκευμένη έκφραση από το "ασθενής"(πχ προιατρικά λέγαμε συκώτι και τώρα λέμε ήπαρ) και με φορτίζει πιο πολύ συναισθηματικά.Η λέξη "άρρωστος" αγγίζει πιο πολύ την καρδιά μου ενώ η λέξη Ασθενής το μυαλό μου.Η λέξη ασθενής είναι πιο απρόσωπη.Αν πάθει κάτι καποιος συγγενής ή πολύ γνωστός θα πω μιλώντας σε τρίτο πως δεν είναι καλά,είναι άρρωστος αλλά μιλώντας σε ένα τρίτο για κάποιον που δεν ξέρω αλλά παρακολουθώ θα πω πως είνια ασθενής μου.Ο ασθενής υποδηλοί σχέση ιατρού-πάσχοντος και με κάνει να είμαι πιο formal(?) ενώ ο άρρωστος υποκρύπτει και μια συναισθηματική διάσταση(?).Επίσης ομιλώντας ως ιατρός μπορώ να πω για κάποιον πως είναι ασθενής μου αλλά δεν θα μπορούσα να πω ποτέ πως είναι άρρωστός μου...μου φαντάζει κάπως ανορθόδοξο και αστείο.Δεν ξέρω...ίσως επειδή η λέξη ασθενής με ανάγει περισσότερο στη θεραπεία ενω η λέξη άρρωστος στην αρρώστια αυτή καθ'αυτή...ή κάτι τέτοιο...
Εν πάσει περιπτώσει,αυτή είναι η δική μου προσέγγιση και ίσως να μη το στοιχειοθετώ καλά(κάπου μπάζει)
Αυτό που με πειράζει περισσότερο δεν είναι αν ο ιατρός αποκαλεί κάποιον ασθενή ή άρρωστο αλλά ΠΕΛΑΤΗ!Το έχω ακούσει και αυτο!

ΥΓ: χαριτολογώντας να πω πως το δίλλημα Ασθενής ή Άρωστος μου θυμίζει λίγο και το άλλο δίλλημα:Κιθαρίστας ή Ντραμερ?¨)

[Δ. Κουναλάκης]

Η λέξη ασθενής υφίσταται πριν την χρήση υπηρεσιών υγείας. Έχει την δηλωμένη εκ του ασθενούς ή των οικείων του απόδοση μιας αδυναμίας, ενός ελλείμματος υγείας. Ο ιατρός καλείται να αποφασίσει εάν ο ασθενής (που είναι ένα αίσθημα που υπάρχει) μπορεί να τεκμηριωθεί σε αρρώστια.

Κάποιες φορές αυτό είναι εύκολο για τον ιατρό κάποιες φορές δεν μπορεί να το τεκμηριώσει. Κάποιες άλλες φορές η υπάρχουσα ιατρική γνώση μπορεί εκ των υστέρων να αποδειχθεί σφαλερή. Έτσι, συχνά βλέπουμε την λέξη άρρωστος να χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο από μη ιατρούς και η λέξη ασθενής περισσότερο από ιατρούς που τα τελευταία χρόνια αναγνωρίζουν όλο και περισσότερο το πόσο λίγο θεοί είναι.