Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος (Η εξεταστική αυτού Φόρουμ για το χρέος).
Δ. Κουναλάκης:
Στη καθημερινότητα υπάρχουν τριών ειδών κακοπληρωτές: Ο άτυχος, ο χαζός και ο δύστροπος.
- Ο άτυχος είναι αυτός που τα κατάφερνε και είχε μια συνέπεια μέχρι που κάποιο μη προβλέψιμο γεγονός τον έβγαλε εκτός των πληρωμών του. Σε αυτόν και χασούρα να έχεις, μακροπρόθεσμα δεν είσαι χαμένος. Αν του φερθείς απάνθρωπα, θα δημιουργήσεις μια πολύ αρνητική εικόνα του εαυτού σου σε όσους άλλους συναλλάσσεσαι.
- Ο χαζός είναι αυτός που κάνει απερισκεψίες και πράγματα που δεν τα υπολογίζει πριν τα κάνει, συχνά κάνει περισσότερα έξοδα από ότι επιτρέπει το πορτοφόλι του. Όταν φτάσει να χρωστά, νιώθεις ότι έκανες βλακεία που δεν τον "πρόσεξες" να τον βοηθήσεις να μην ξεφεύγει, είναι ο κακοπληρωτής που ντρέπεσαι γιατί έφτασε να σου χρωστά, που δεν θέλεις να γίνει γνωστή η κατάσταση σας. Δεν θέλεις να φανεί ότι σου ξέφυγε, ότι σε ξεγέλασε.
- Ο δύστροπος έχει μια ιδιαίτερη αντίληψη της πραγματικότητας, είναι ο κουτοπόνηρος που προσπαθεί εκμεταλλευτεί κάθε αδυναμία σου, που προσπαθεί να σε πείσει ότι του χρωστάς ενω σου χρωστά, που δεν μπορείς να έρθεις σε επικοινωνία και συμφωνία γιατί είναι παντελώς απρόβλεπτος. Σε αυτή την περίπτωση ξέρεις ότι είσαι χαμένος. Αυτό που μετρά είναι να μην σε χρεώσει κι άλλο. Έτσι, κι αλλιώς όταν θα πάρεις οικονομικό διαζύγιο μαζί του, οι φίλοι σου θα σου κτυπήσουν την πλάτη και θα σου πουν: "Δεν πειράζει. Γλίτωσες!!!"
Gatekeeper:
Προοπτικές και εναλλακτικές πολιτικές για την ελληνική οικονομία
Στην παρούσα έκθεση, εξετάζουμε εναλλακτικά σενάρια για την αποκατάσταση της ανάπτυξης και τη δημιουργία απασχόλησης στην ελληνική οικονομία μέσω του ειδικά διαμορφωμένου μακροοικονομικού μοντέλου του Levy Institute(LIMG). Μετά την ανασκόπηση οικονομικών εξελίξεων για το 2013, οι οποίες επιβεβαιώνουν τις προηγούμενες προβλέψεις μας για κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, εξετάζουμε τον πιθανό αντίκτυπο τεσσάρων εναλλακτικών: (1) Εξωτερική βοήθεια μέσω της μεταβίβασης κεφαλαίων προς την Ελλάδα στα πρότυπα του Σχεδίου Μάρσαλ, (2) προσωρινή παύση καταβολής των τόκων για το δημόσιο χρέος και χρησιμοποίηση των πόρων για τόνωση της ζήτησης και της απασχόλησης, (3) εισαγωγή ενός παράλληλου χρηματοπιστωτικού συστήματος που θα χρησιμοποιήσει νέα κρατικά ομόλογα σε ένα νέο νόμισμα, και (4) την υιοθέτηση ενός προγράμματος άμεσης απασχόλησης, στο πλαίσιο του θεσμού του «εργοδότη της έσχατης προσφυγής», που θα χρηματοδοτείται από το παράλληλο χρηματοδοτικό σύστημα. Υποστηρίζουμε ότι η αποτελεσματικότητα των διαφόρων σχεδίων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ελαστικότητα των τιμών στον τομέα του ελληνικού εμπορίου. Καθώς η ανάλυσή μας δείχνει ότι αυτή η ελαστικότητα είναι χαμηλή, η επιλογή πολιτικής για ένα πρόγραμμα άμεσης απασχόλησης στο πλαίσιο του θεσμού του «εργοδότη της έσχατης προσφυγής» φαίνεται να προσφέρει την καλύτερη στρατηγική για οικονομική ανάκαμψη με άμεση βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων ενώ περιορίζει τις επιπτώσεις στο εξωτερικό χρέος.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Το πρόβλημα του Ελληνικού δημόσιου χρέους
Η ελληνική οικονομική κρίση ξεκίνησε ως μια κρίση δημόσιου χρέους πριν από πέντε χρόνια. Ωστόσο, παρά την εφαρμογή της λιτότητας και ένα γενναίο «κούρεμα», το δημόσιο χρέος βρίσκεται σήμερα περίπου στο 175% του ελληνικού ΑΕΠ. Στο παρόν σημείωμα πολιτικής υποστηρίζουμε ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι μη βιώσιμο και ότι απαιτείται μια πολύ σημαντική αναδιάρθρωση αυτού του χρέους για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Η επιμονή στη διατήρηση της τρέχουσας πολιτικής δεν είναι ούτε ρεαλιστική ούτε μπορεί να δικαιολογηθεί από ηθική σκοπιά.
Η εμπειρία της Γερμανίας στις αρχές της μεταπολεμικής περιόδου παρέχει κάποιες χρήσιμες ιδέες για την αντιμετώπιση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Στον απόηχο του πολέμου, ένα πολύ μεγάλο μέρος του δημόσιου και εξωτερικού χρέους της Γερμανίας ακυρώθηκε ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για την οικονομική και πολιτική ανασυγκρότηση της Γερμανίας και της Ευρώπης. Επτά δεκαετίες αργότερα, μια λύση για τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επίλυση της ελληνικής και της ευρωπαϊκής κρίσης, δεν είναι όμως από μόνο της επαρκής. Όπως δείχνει η μεταπολεμική εμπειρία, η διαμόρφωση ενός ευρύτερου προγράμματος για την αντιμετώπιση της δραματικής οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα, καθώς και των διαρθρωτικών ανισορροπιών στην ευρωζώνη, είναι ζωτικής σημασίας.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Στην Ελλάδα, αυτοί που βγαίνουν νωρίς στην σύνταξη παίρνουν και καλύτερες συντάξεις...
14/06/2015.
του Γιώργου Στρατόπουλου.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
ΑΡΗΣ:
Το άρθρο επιδίδεται σε μια μονομερή ερμηνεία των αριθμών παραβλέποντας να ερμηνεύσει και να συνδέσει τις συνταξιοδοτικές αποδοχές με τις στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας τις τελευταίες δεκαετίες. Παραλείπει επομένως να αναφερθεί στο γεγονός της μαύρης και αδήλωτης εργασίας που μερικές δεκαετίες πριν ήταν εντονότερο και σε μεγαλύτερη έκταση από ότι σήμερα, με αποτέλεσμα οι γηραιότεροι σήμερα συνταξιούχοι να έχουν λιγότερα πραγματικά έτη ασφάλισης και επομένως να λαμβάνουν μικρότερη σύνταξη από τους νεότερους συνταξιούχους με περισσότερα πραγματικά έτη ασφάλισης και πολύ μικρότερη ηλικία. Έτσι ένας 80άρης με 20 έτη ασφάλιση είναι λογικό να λαμβάνει μικρότερη σύνταξη από έναν 62άρη με 35 έτη ασφάλισης.
Το λάθος που κάνει το άρθρο είναι ότι βγάζει συμπεράσματα, θεωρώντας σταθερή σε βάθος δεκαετιών, την εργασιακή συμπεριφορά και ασφαλιστική συνείδηση των Ελλήνων.
Argirios Argiriou:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΤο άρθρο επιδίδεται σε μια μονομερή ερμηνεία των αριθμών παραβλέποντας να ερμηνεύσει και να συνδέσει τις συνταξιοδοτικές αποδοχές με τις στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας τις τελευταίες δεκαετίες. Παραλείπει επομένως να αναφερθεί στο γεγονός της μαύρης και αδήλωτης εργασίας που μερικές δεκαετίες πριν ήταν εντονότερο και σε μεγαλύτερη έκταση από ότι σήμερα, με αποτέλεσμα οι γηραιότεροι σήμερα συνταξιούχοι να έχουν λιγότερα πραγματικά έτη ασφάλισης και επομένως να λαμβάνουν μικρότερη σύνταξη από τους νεότερους συνταξιούχους με περισσότερα πραγματικά έτη ασφάλισης και πολύ μικρότερη ηλικία. Έτσι ένας 80άρης με 20 έτη ασφάλιση είναι λογικό να λαμβάνει μικρότερη σύνταξη από έναν 62άρη με 35 έτη ασφάλισης.
Το λάθος που κάνει το άρθρο είναι ότι βγάζει συμπεράσματα, θεωρώντας σταθερή σε βάθος δεκαετιών, την εργασιακή συμπεριφορά και ασφαλιστική συνείδηση των Ελλήνων.
--- Τέλος παράθεσης ---
Πιστεύεις δηλαδή ότι οι συντάξεις αυτών που βγαίνουν νωρίς στη σύνταξη αντιστοιχούν στις κρατήσεις του καθενός;
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση