Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος (Η εξεταστική αυτού Φόρουμ για το χρέος).
Ορθοπαιδικός:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΤο Ελληνικό Δημόσιο Χρέος.
--- Τέλος παράθεσης ---
Τα παραπάνω μάλλον αφορούν το χρέος της κυβέρνησης (Government debt), ότι και αν σημαίνει αυτό. Μακάρι το χρέος της Ελλάδας να ήταν 175 (ψωρό-) δις.
Ξανα-αναφέρω την τρεχούμενη αγχωτική σελίδα Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος που υπολογίζει το χρέος σε 346,186,208,353 €. Και ήδη αυξήθηκε...
Τελικά ποιο χρέος πρέπει να ξεπληρώσουμε; (ή έστω να μειώσουμε - στο κάτω κάτω όλοι χρωστάνε)
--- Τέλος παράθεσης ---
Τα 175 δεν είναι δις. Είναι % του ΑΕΠ.
--- Τέλος παράθεσης ---
Πολύ σωστά... Λάθος μου που δεν το πρόσεξα.
Πάντως μου άρεσε πως συμβάλλαμε στην άνοδο του Ευρωπαϊκού χρέους: απο 2007 μέχρι 2011 ακολουθούν και οι 2 καμπύλες ανοδική πορεία (φυσικά όχι με την ίδια παράγωγο).
Argirios Argiriou:
Το 60% του χρέους της Ελλάδας το έχουμε δανειστεί από άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
16/01/2015 ΕΘΝΟΣ.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ...
WSJ: Διαχειρίσιμο σε οικονομικούς όρους το ελληνικό χρέος
«Σε στενούς οικονομικούς όρους, το ελληνικό χρέος φαίνεται αρκετά διαχειρίσιμο σήμερα. Οι πολιτικές είναι που το κάνουν προβληματικό», αναφέρει άρθρο του Στέφεν Φίντλερ στην εφημερίδα Wall Street Journal.
Το δημοσίευμα τονίζει ότι πολλοί πολιτικοί στην Ευρωζώνη διαφωνούν με την άποψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είχε δηλώσει σε ομιλία του την Τρίτη ότι «δεν υπάρχει κανένας λογικός άνθρωπος σε όλη την Ευρώπη που να νομίζει σοβαρά ότι το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο και πρέπει να αποπληρωθεί στο ακέραιο».
«Δεν μπορεί κανείς να βλέπει μόνο το επίπεδο χρέους ή την αναλογία του χρέους, αυτό είναι μια ανεπαρκής ανάλυση», δήλωσε τον Σεπτέμβριο του 2013 ο Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).
Ο ίδιος υποστηρίζει πως αυτό που είναι σημαντικό είναι πως το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας έχει μειωθεί σημαντικά διότι τώρα οι άλλες χώρες της ευρωζώνης κατέχουν το 60% του δημόσιου χρέους των 322 δισ. ευρώ της Ελλάδας, έχουν συμφωνήσει σε μια μεγάλη μείωση των τόκων και έχουν παρατείνει τις αποπληρωμές μέχρι το 2054. Αυτές οι παραχωρήσεις, δήλωσε ο Ρέγκλινγκ, είναι οικονομικά αντίστοιχες ενός «κουρέματος», μιας μείωσης στην ονομαστική αξία του χρέους.
Αυτό δεν τους έχει πείσει όλους. «Ασφαλώς, θα το πουν αυτό», δηλώνει ο Φιλίπ Λεγκρέν, πρώην οικονομικός σύμβουλος της Κομισιόν, ο οποίος αμφιβάλει ότι το ελληνικό χρέος θα μειωθεί ως ποσοστό του ΑΕΠ στα επόμενα χρόνια, και ασφαλώς σε καμία περίπτωση κοντά στο 124% του ΑΕΠ μέχρι το 2020. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι πιστεύει ότι οι επίσημες εκτιμήσεις για την ανάπτυξη είναι πολύ αισιόδοξες. Αυτές οι προβλέψεις κάνουν λόγο για ανάπτυξη του ονομαστικού ΑΕΠ κοντά στο 5% από τον επόμενο χρόνο μέχρι το 2020.
Είναι αλήθεια, σημειώνει το άρθρο, ότι το ύψος των επιτοκίων που πληρώνονται στους πιστωτές της ευρωζώνης είναι χαμηλά. Για τα 142 δισ. ευρώ των δανείων από το ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης, η Αθήνα πληρώνει επιτόκιο μόλις 0,5% πάνω από τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια της αγοράς που είναι σχεδόν μηδενικά σήμερα.
Το άρθρο υπενθυμίζει ότι οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης διακήρυξαν το Νοέμβριο του 2012 ότι θα ήταν πρόθυμες να προχωρήσουν σε περαιτέρω παραχωρήσεις μόλις η Ελλάδα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα -το έκανε πρώτη φορά πέρυσι- και υλοποιήσει όλους τους όρους του προγράμματος διάσωσης.
Οι παραχωρήσεις που έχουν ήδη γίνει υποδηλώνουν ότι μια κρίση ρευστότητας δεν είναι πιθανό στο προσεχές μέλλον.
Η αντιμετώπιση των εκκρεμών κινδύνων, όπως μιας απότομης άνοδος των επιτοκίων στο μέλλον, είναι πιθανό να απαιτήσει περαιτέρω ρύθμιση του χρέους από την υπόλοιπη ευρωζώνη, η οποία με τη σειρά της πιθανόν θα εξαρτάται από την συνέχιση της «καλής συμπεριφοράς» της Ελλάδας, καταλήγει το δημοσίευμα.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
GirousisN:
Εξαιρετική ανάλυση για το Ελληνικό δημόσιο χρέος και τη βιωσιμότητά του. Εξηγεί πως η ΕΚΤ θα μπορούσε να ασκήσει ουσιαστικά οικονομική πολιτική, αν ήταν πραγματικά ανεξάρτητη και πως η ενδεχόμενη χρεοκοπία της χώρας, θα είναι καθαρά και μόνο θέμα πολιτικής απόφασης .
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΕξαιρετική ανάλυση για το Ελληνικό δημόσιο χρέος και τη βιωσιμότητά του. Εξηγεί πως η ΕΚΤ θα μπορούσε να ασκήσει ουσιαστικά οικονομική πολιτική, αν ήταν πραγματικά ανεξάρτητη και πως η ενδεχόμενη χρεοκοπία της χώρας, θα είναι καθαρά και μόνο θέμα πολιτικής απόφασης .
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
--- Τέλος παράθεσης ---
Εγώ πάλι γιατί νομίζω ότι η ενδεχόμενη χρεοκοπία της χώρας είναι κυρίως θέμα νοοτροπίας;
Argirios Argiriou:
Πόσο συνέβαλαν οι μίζες στο Ελληνικό χρέος; Διαβάστε παρακάτω ένα ενδιαφέρον άρθρο του Τάσου Τέλλογλου:
5 Απριλίου 2015
Ο λαϊκισμός της μίζας.
Τάσος Τέλλογλου
Πάντα μου έκανε εντύπωση όταν ερευνούσα μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς ότι η πλειοψηφία των συμπατριωτών μας που σταματούσαν να με ρωτήσουν στον δρόμο, έχαναν μετά από 1-2 λεπτά το ενδιαφέρον τους για εκείνο που ρωτούσαν και επικεντρώνονταν στο «ψητό»: Πόσα χρήματα πήραν οι «τυχεροί»; Και σε αυτούς -όχι μόνο σε αυτούς- απευθύνεται ο υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ για την καταπολέμηση της Διαφθοράς Παναγιώτης Νικολούδης όταν τιμολογεί (σωστά) τα μεγάλα συμβόλαια σε υγεία, άμυνα και κρατικές προμήθειες.
Όταν όμως αυτή η τιμολόγηση γίνεται στο πλαίσιο της αναζήτησης ευθυνών για το απεχθές χρέος, αρχίζει να γίνεται ηθικά και συνεπώς πολιτικά ύποπτη. Για έναν απλό λόγο. Παραγνωρίζει τα πραγματικά μεγέθη σε σχέση με το σύνολο του χρέους αλλά και τους πραγματικούς λόγους που σε κάθε τομέα ξεχωριστά οδηγούν στη διαφθορά. Έχω ακούσει από το στόμα του ίδιου του Π. Νικολούδη ότι η διαφθορά προϋποθέτει σχέση εξουσίας. Πολύ περισσότερο η συγκάλυψή της. Η διαφθορά όμως μπορεί να στηρίζεται και σε ένα άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο.
Ένα παράδειγμα βρίσκουμε στα Νοσοκομεία. Όταν ένας αντιπρόσωπος της Depuy Hellas (πουλάει ορθοπεδικά για χειρουργούς) ζήτησε από εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης να συνεργασθούν για να σταματήσει να δίνει στους γιατρούς 20% της προμήθειας (υπαρκτό παράδειγμα), η απάντηση που πήρε είναι ότι χωρίς αυτές τις πληρωμές θα σταματούσαν τα χειρουργεία. Από την άλλη, σε νοσοκομεία που οι αμοιβές ήταν πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα της αγοράς (Ωνάσειο) οι τιμές για τα υλικά επεμβατικής καρδιολογίας ανέβηκαν στα ύψη σε σχέση με άλλα νοσοκομεία την περίοδο γύρω από τους Ολυμπιακούς αγώνες επειδή ένας περιζήτητος χειρουργός έκανε πάρα πολλές επεμβάσεις με τα συγκεκριμένα υλικά. Την περίοδο 2005-2009 η φαρμακευτική δαπάνη ξεπέρασε κάθε προηγούμενο αλλά η κυβέρνηση έχει εξαιρέσει την περίοδο αυτή από τη συζήτηση της εξεταστικής επιτροπής, τον έναν δε από τους υπουργούς Υγείας της περιόδου παρ' ολίγο να τον προτείνει για τη θέση της Προεδρίας της Δημοκρατίας.
Αν προσθέσει κανείς το σύνολο των ποσών που (αδικαιολόγητα, σε πολλές περιπτώσεις) καταλογίζουν οι εισαγγελικές έρευνες -επειδή δεν είναι σε θέση να υπολογίσουν την πραγματική υπερτιμολόγηση- στις μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς το ποσό δεν ξεπερνάει έναν χαμηλό διψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων σε όλους τους τομείς. Το χρέος της Ελλάδας μαζί με εκείνο που «κουρεύτηκε» το 2012 προσεγγίζει τα 450 δισεκατομμύρια ευρώ. Μιλάμε δηλαδή ποσοστιαία για ένα κομμάτι 3-5%. Αν ο Τάσος Γιαννίτσης είχε αλλάξει το ασφαλιστικό σύστημα το 2001 θα είχαμε γλιτώσει 100 δισ. ευρώ. Δεν έχω καμία αντίρρηση να συζητήσουμε για το 3-5%, αρκεί να συζητήσουμε και για το υπόλοιπο. Αλλιώς βλάπτουμε την ανάγκη αυτού του τόπου για αυτογνωσία και πραγματική αλλαγή. Αυτή αρχίζει πάντα από εμάς.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση