Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
22 Δεκεμβρίου 2024, 09:04:17

Αποστολέας Θέμα: ''Cristo si e' fermato a Eboli''  (Αναγνώστηκε 68930 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

28 Φεβρουαρίου 2008, 20:30:27
Αναγνώστηκε 68930 φορές
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
Επίθεση νεαρών σε βάρος γιατρού και νοσηλευτή του ΕΚΑΒ στα Χανιά

Επίθεση από τρεις νεαρούς δέχθηκαν στις πέντε τα ξημερώματα γιατρός και νοσηλευτής του τομέα Χανίων του ΕΚΑΒ.Οι τρεις νεαροί έσπασαν και τα τζάμια ασθενοφόρου.Το περιστατικό συνέβη όταν παρέα νεαρών, διασκέδαζε σε νυκτερινό μαγαζί στο παλιό λιμάνι των Χανίων.

Λίγο πριν τις 5 τα ξημερώματα ένας από τους νεαρούς πιθανότατα από κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αλκοόλ αισθάνθηκε αδιαθεσία.Ειδοποιήθηκε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ που λίγο μετά έφθασε στο σημείο για να παραλάβει τον νεαρο, ωστόσο τρεις από τους νεαρούς που βρισκόταν στο μαγαζί παρέα με τον νεαρό που αισθάνθηκε αδιαθεσία θεώρησαν ότι το ασθενοφόρο καθυστερούσε.

Έτσι με τα μηχανάκια τους κατευθύνθηκαν στα γραφεία του τομέα Χανίων του ΕΚΑΒ στην οδό Ηγουμένου Γαβριήλ όπου αφού έσπασαν την κεντρική είσοδο, μπήκαν μέσα και προπηλάκισαν τη γυναίκα γιατρό που ήταν υπηρεσία. Την ώρα του περιστατικού έφθασε στο σημείο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ που ήταν σε άλλο περιστατικό.Οι νεαροί προπηλάκισαν τον συνοδό νοσηλευτή και έσπασαν τα τζάμια του ασθενοφόρου.

Την ώρα εκείνη το άλλο ασθενοφόρο που είχε μεταφέρει το νεαρό στο νοσοκομείο έφθασε στο σημείο.Ο οδηγός του που αντιλήφθηκε το περιστατικό ειδοποίησε την αστυνομία που συνέλαβε τους τρεις νεαρούς που με την διαδικασία του αυτοφώρου θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα. Το περιστατικό καταδίκασε με δήλωση του ο γιατρός του ΕΚΑΒ Στέλιος Λαμπάκης, που έκανε λόγω για απρόκλητη και άνευ λόγου επίθεση.



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
« Τελευταία τροποποίηση: 4 Μαρτίου 2008, 21:41:31 από Nektarios Nikolopoulos »
“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

29 Φεβρουαρίου 2008, 12:55:21
Απάντηση #1
Αποσυνδεδεμένος

D-Michalis

Administrator
Πέρσι τον Οκτώβριο ξανακάναμε συζήτηση γι' αυτό το θέμα.
είχα δημοσιεύσει και ένα κείμενο σχετικά με σχόλια απάνω σε προτάσεις που είχαν γίνει και παρέθετα μερικές δικές μου εμπειρίες και σκέψεις για την αντιμετώπιση του εν λόγω θέματος.
Το επισυνάπτω τροποποιημένο και πάλι.
Αν και επιθυμώ διακαώς να τραγουδώ το «μην κλαις, δεν πειράζει, θα ’ρθει άσπρη μέρα και για μας», με τα γεγονότα που ζούμε (σε κοινωνία και υγεία) νομίζω πως ταιριάζει καλύτερα το «γέρασα μ’ ένα κοντό παντελονάκι και ο ήλιος (πού είχε μισοφανεί, όχι μόνο) δεν φάνηκε ακόμη (αλλά έχει ολότελα κρυφτεί)».

29 Φεβρουαρίου 2008, 13:33:08
Απάντηση #2
Αποσυνδεδεμένος

Τ.Μαλλές


     Συμφωνώντας  με τις απόλυτα ρεαλιστικές απόψεις του κ.Μιχάλη,θα ήθελα να κάνω μια ,κατά τη γνώμη, μου ουσιαστική επισήμανση.
      Η διαμαρτυρία ,μαζικά μέσω των επαγγελματικών μας φορέων,απέναντι σε φαινόμενα βίας σε βάρος εργαζόμενων-γιατρών δεν θα πτοούσε τον κάθε "αγανακτισμένο" πολίτη,αλλά θα του αφαιρούσε την κοινωνική νομιμοποίηση που σιωπηρά απολαμβάνει.Δυστυχώς , η κοινή γνώμη στο πρόσωπο του θύματος γιατρού συχνά δεν βλέπει το άτομο-θύμα αλλά το σύμβολο-γιατρό-δημόσιο υπάλληλο.Και φοβάμαι ότι πολλοί συμπολίτες μας θα πούνε (τουλάχιστον από μέσα τους) "καλά του έκανε του γιατρού",έχοντας στο μυαλό τους έναν άλλο γιατρό.Αυτόν που τους ζήτησε φακελάκι,που τους μίλησε άσχημα,που,που,που...

      Αυτή ακριβώς η ατμόσφαιρα ηθικής νομιμοποίησης της βίας,είναι το "οξυγόνο" του κάθε "τσαμπουκά". Η πλειοψηφία των επίδοξων "τσαμπουκάδων" πιστεύω ότι δεν θα επιχειρούσε τίποτε αν δεν ένιωθε ότι η "μαγκιά"του είναι μάλλον αποδεκτή.
       Σ'αυτό το σημείο πιστεύω ότι θα ήταν ωφέλιμη η διαμαρτυρία.Θα αφαιρούσε την κοινωνική-ηθική νομιμοποίηση του δράστη, δειχνοντας τη νοσηρότητα που υπάρχει στη"συμπάθεια" τέτοιων πράξεων.

29 Φεβρουαρίου 2008, 13:44:37
Απάντηση #3
Αποσυνδεδεμένος

D-Michalis

Administrator
Διαμαρτυρία ναι για την ευαισθητοποίηση. Όμως συνήθως την κάνουμε για τον εφησυχασμό μας, θεωρώντας ότι ξοφλήσαμε το αναλογούν σε εμάς μερίδιο με αυτό.
Αυτό εννοώ όταν το κριτικάρω.
Διαφορετικά, όχι μόνο συμφωνώ, αλλά και επαυξάνω.
Το οξυγόνο τους είναι η ανεκτικότητά μας (τόσο των πολιτών, όπως επισημαίνεις, όσο και της πολιτείας με την με το μπαμπάκι τιμωρία).
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ (δικαστική και κοινωνική) λοιπόν είναι η καρδιά της λύσης.
Αν και επιθυμώ διακαώς να τραγουδώ το «μην κλαις, δεν πειράζει, θα ’ρθει άσπρη μέρα και για μας», με τα γεγονότα που ζούμε (σε κοινωνία και υγεία) νομίζω πως ταιριάζει καλύτερα το «γέρασα μ’ ένα κοντό παντελονάκι και ο ήλιος (πού είχε μισοφανεί, όχι μόνο) δεν φάνηκε ακόμη (αλλά έχει ολότελα κρυφτεί)».

6 Μαρτίου 2008, 08:10:38
Απάντηση #4
Αποσυνδεδεμένος

Gatekeeper

Επώνυμοι
''Cristo si e' fermato a Eboli'' = Christ Stopped at Eboli

Christ Stopped at Eboli (novel)

Christ Stopped at Eboli (Italian: Cristo si è fermato a Eboli) is a book by Carlo Levi, published in 1945, giving an account of his exile from 1935-1936 to Aliano, a remote town in southern Italy, in the region of Lucania which is known today as Basilicata. In the book he gives the town the invented name 'Gagliano'.

 Film adaptation
Main article: Christ Stopped at Eboli (film)
In 1979, the book was adapted into a film, directed by Francesco Rosi and starring Gian Maria Volontè as Carlo Levi.





Background
In 1935 Carlo Levi a native of Turin, was banished to a remote region in southern Italy. His anti-fascist beliefs and activism led to his exile in Grassano and Gagliano. Levi was a painter, doctor, and writer. His book Christ Stopped At Eboli focuses on his year in the Lucania region and the people he encountered there. Despite his status as a political prisoner Levi was welcomed with open arms for the people of this area were naturally gracious hosts.


Grassano and Gagliano
The villages of Grassano and Gagliano were extremely poor. They lacked basic goods because there were no shops in the village. A typical though meager diet consisted of bread, oil, crushed tomatoes, and peppers. The villages did not have many modern items, and those they did were not often utilized. One working bathroom in the town stood as a retreat for animals rather than people. Only one car was also found in the area. Homes were sparsely furnished; the most frequent decoration consisted of an American dollar, a photo of the American president Roosevelt, or the Madonna Viggiano displayed on their walls. Healthcare was atrocious. The two doctors in town were invariably inept. The peasants simply did not trust the in-town physicians and therefore counted on Levi’s medical skills instead. Malaria took the lives of many villagers; it was merciless and rampant. Education was available, but as Levi stated, the mayor who taught class spent more time overlooking the balcony than educating the children.

“The title of the book comes from an expression by the people of Gagliano who say of themselves, ‘Christ stopped short of here, at Eboli’ which means, in effect, that they feel they have been bypassed by Christianity, by morality, by history itself — that they have somehow been excluded from the full human experience.” The religious values of the villages Levi visited were a mixture of Christianity and mysticism. While the people were pious in the sense that they were moral and kind, they were not exactly religious. They did not avidly attend church and in fact ostracized their priest who was a drunk and allegedly had sexual relations of a profane nature. The priest however had just as much dislike for the people as evident by his statement “The people here are donkeys not Christians.” It seems that Christianity was not fully embraced; this is shown by the multitude of priests bearing illegitimate children and the scandalous sexual relations that were often overlooked. Superstitions, gnomes, and spells, seemed to shape day-to-day tasks, not Christ and the belief in god. People however did attend church on holidays like Christmas and did respect the Madonna. When reading this it becomes apparent that Christianity was an idea introduced but never completely adopted.


 Lucania: fascism and wars
The southern half of Italy was not completely on-board with Mussolini and his fascist government. The southerners were looked upon as inferior citizens. Levi recalls one local man’s view that he and his fellow people were not even considered humans, rather dogs. He tells another Northerners view of the southerners “inherent racial inferiority”. The people specifically felt torn from Italy, and looked to America as a beacon of hope and prosperity rather than Rome. Levi writes ”Yes, New York, rather than Rome or Naples would be the real capital of the peasants of Lucania, if these men without a country could have a capital at all.” He is insinuating that the peasants and people of Lucania have no country which cares for them. The people were in dire shape, they lived in complete destitution and yet nothing was being done to provide for them. The war with Abyssinia only served to remind them of the impossibility of immigrating to America.

In 1935 Italy began a quick war in Abyssinia or present day Ethiopia. The people in Levi’s village thought little to nothing about it. It did not faze them and they had no hope of any gain because of it. Levi refers to them as being indifferent to the war cause, and mentions only one man who enlisted to escape a troubled home life. He does notice however that they do not talk about WWI despite the fact that a large number of men in the village lost their lives.

Near the end of his stay Levi takes a trip to the north to attend a funeral. After spending almost a year in Lucania he feels an awkwardness he hadn’t experienced before. As he talks with friends and acquaintances about politics he begins to uncover a common ignorance about the issue of Southern Italy. He listens as people share their opinions on “the problems of the south” about who is to blame and what can be done. A commonality is found amongst all their answers, the state must take action! They must do “something concretely useful, and beneficent, and miraculous.” Levi chalks this response up to having fourteen years worth of fascist notions in their heads. He goes on to explain how the idea of a united “utopian” Italy has been subconsciously ingrained in all of them.



“It’s a poor sort of memory that onlyworks backwards, the Queen remarked.”
Lewis Carroll, 1872,
Through the Looking Glass

6 Μαρτίου 2008, 09:29:16
Απάντηση #5
Αποσυνδεδεμένος

kvasilakos


"" Cristo fermato Si ε το "ένα Eboli '' = Χριστός σταμάτησε την Eboli

Χριστός σταμάτησε την Eboli (νέο)

Χριστός σταμάτησε την Eboli (ιταλικά: Cristo fermato Si θ ένα Eboli) είναι ένα βιβλίο από τον Carlo Levi, που δημοσιεύθηκε το 1945, δίνοντας μια περιγραφή του εξόριστού από  το 1935-1936 σε Aliano, μια μακρινή πόλη στη νότια Ιταλία, στην περιοχή Lucania που είναι γνωστή σήμερα ως Βασιλικάτα. Στο βιβλίο δίνει στην πόλη το όνομα "Gagliano".

Προσαρμογή ταινιών
Κύριο άρθρο: Χριστός σταμάτησε σε Eboli (ταινία)
Το 1979, το βιβλίο  προσαρμόστηκε σε μια ταινία, που σκηνοθετ. από το Francesco Rosi και με πρωταγωνιστή το Gian Maria Volontθ ως Carlo Levi.





Υπόθεση
Το 1935 Carlo Levi που ένας ντόπιος  του Τορίνου, σε μια μακρινή περιοχή στη νότια  Ιταλία. Οι αντι-φασιστικοί πεποιθήσεις τον οδήγησαν εξόριστό στοGrassano και Gagliano. Ο Levi ήταν ζωγράφος, γιατρός, και συγγραφέας. Το βιβλίο του Χριστός σταμάτησε στην εστίαση Eboli στο έτος του στην περιοχή Lucania και τους ανθρώπους που αντιμετώπισε εκεί. Παρά τη θέση του όπως ένας πολιτικός κρατούμενος Levi καλωσορίστηκε με τις ανοικτές αγκάλες για τους ανθρώπους αυτής της περιοχής που ήταν φυσικά ευχάριστοι οικοδεσπότες.


Grassano και Gagliano
Το Grassano και Gagliano ήταν εξαιρετικά φτωχά. Στερήθηκαν τα βασικά αγαθά επειδή δεν υπήρξε κανένα κατάστημα στο χωριό. Ένας χαρακτηριστικός αν και η πενιχρή διατροφή αποτελέσθηκε από το ψωμίντομάτες,πιπέριες. Τα χωριά δεν είχαν πολλά σύγχρονα στοιχεία, και απο εκείνα που έιχαν δεν χρησιμοποιουσαν συχνά. Ένα λουτρό στην πόλη στηθηκε περισσοτερο για τα ζώα παρά για τους ανθρώπους. Μόνο ένα αυτοκίνητο υπαρχει επίσης στην περιοχή. Τα σπίτια ήταν αραιά, οπου η συχνότερη διακόσμηση ειναι ένα αμερικανικό δολάριο, μια φωτογραφία του αμερικανικού Προέδρου Roosevelt, ή η Madonna Viggiano που βρισκεται στους τοίχους τους. Η υγειονομική περίθαλψη ήταν άγρια. Οι δύο γιατροί στην πόλη ήταν ανάρμοστοι. Οι αγρότες απλά δεν εμπιστευοντουσαν τους-ιατρους της πολης τους και επομένως βασισμένος στις ιατρικές δεξιότητες του Levi αντ' αυτού. Η ελονοσία αφαιρεσε τις ζωές πολλών χωρικών ήταν ανελέητη και ασυγκράτητη.


« Τελευταία τροποποίηση: 6 Μαρτίου 2008, 10:28:17 από kvasilakos »
Γενικός Οικογενειακος Ιατρος

Λέξεις κλειδιά: