Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ

21/06/2015 Το τελικό κείμενο της ομάδας εργασίας για την ΠΦΥ

(1/2) > >>

Argirios Argiriou:


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Δ. Κουναλάκης:
Διαβάζοντας το κείμενο περίμενα πολύ περισσότερα.  Νομίζω ότι οι συμμετέχοντες στην επιτροπή δεν αξίζουν το συγκεκριμένο κείμενο.
Διαβάζοντας το, αυτό που είναι όμως σίγουρο, είναι ότι ο συντάκτης δεν έχει ιδέα από ένα ιατρείο της γειτονιάς. Ας τα δούμε όμως με την σειρά:

1) 5000 πολίτες ανά ιατρείο της γειτονιάς όπου στηρίζεται σε 2 ιατρούς γενικής ιατρικής και μισό παιδίατρο, 1 νοσηλευτή, 1 επισκέπτη υγείας, 1 μαία, 1 κοινωνική λειτουργό, μισή οικογενειακή βοηθό και 1 γραμματέα. Όλοι αυτοί πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης εκτός ειδικών περιπτώσεων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Το ιατρείο λειτουργεί 8πμ-8μμ.
Απορίες:
α) Ο πλήρους και αποκλειστικής έχει 11μηνη εργασία, 5μερη, 7ωρη και άδειες ανατροφής, αναρρωτικές, εκπαιδευτικές,κλπ. Όποιος γνωρίζει από το ΕΣΥ ξέρει την παροιμία για αυτές τις δύο θέσεις έχουμε 3 εργαζόμενους..... Υποστελέχωση συνεπώς εν τη γενέση του.
β) 2500 πολίτες ανά γενικό ιατρό, συναντά κανείς μόνο Ελβετία και σε άλλες χώρες με θεσμοθετημένο και κοινωνικά αναγνωρισμένο το ρόλο του νοσηλευτή και η αναλογία είναι 2 νοσηλευτές ανά γιατρό. Ο ελληνικός τρόπος σκέψης στο ΕΣΥ είναι ότι νοσηλευτρια, επισκέπτρια, και μαία, μια από τα ίδια είναι και κερδίζουν το ρόλο του μπαλαντέρ για το ιατρείο της γειτονιάς. Να υπενθυμίσουμε άλλη μια φορά τα είδη άδειας που υπάρχουν στους πλήρους και αποκλειστικής; Φυσικά, ιατρική δεν θα γίνει με 2500 πολίτες ανά ιατρό.... ούτε ο μισός παιδίατρος επαρκεί.
γ) Το ανέκδοτο, είναι ο 1 γραμματεας για 2.5 γιατρούς. Φαντάζομαι ότι ως γραμματέα κάποιοι φαντάζονται τον τύπο στην υποδοχή των κέντρων υγείας που σηκώνει τα τηλέφωνα και μοιράζει ραντεβού. Αυτός είναι μια βάρδια μόνο. Φαντάζομαι ότι ο γιατρός ή η νοσηλεύτρια που δεν είναι εγκυος θα εκτελεί καθήκοντα γραμματέα στο δεύτερο ωράριο. Για να μην πολυλογώ, θα πρότεινα στο συντάκτη της πρότασης να επισκεφτεί ένα ιατρείο της γειτονιάς και να μην νιώθει ότι είναι ο πατέρας της ανακάλυψης του ιατρείου της γειτονιάς. Μαθητευόμενος μάγος, ίσως.
δ) Όλοι αυτοί θα κάνουν επισκέψεις και στα σπίτια. Για την κοινωνική λειτουργό εφικτό μου φαίνεται, για τους υπόλοιπους δεν έχω πειστεί.
ε) Αναρωτιέμαι γιατί τα ιατρεία της γειτονιάς που έχουν μέχρι και μαία, δεν έχουν οδοντίατρο. Δεν θα χαλάνε πλέον τα δόντια ή η οδοντιατρική φροντίδα δεν είναι πρωτοβάθμια.......

2) Σε ένα οργανόγραμμα που θέτει στόχους και καθηκοντολόγια, θα περίμενα να δω και αξιολόγηση. Για τον συντάκτη της πρότασης, η αξιολόγηση δεν αποτελεί προτεραιότητα.
Απορίες:
α) Πως θα αξιολογείται το ιατρείο της γειτονιάς; Είναι εξ ορισμού άριστο; Ποιοι είναι οι δείκτες με τους οποίους αξιολογείται; Πως μετριέται η ποιότητα των υπηρεσιών του;
β) Έχει κοστολογηθεί αυτή η πρόταση; Ή οι φορολογούμενοι πληρώνουν και δεν μας ενδιαφέρει; Ποιος πληρώνει για την λειτουργία των ιατρείων της γειτονιάς;
γ) αλήθεια, τι κάνεις με το ιατρείο που δεν το επιλέγουν οι πολίτες και το ιατρείο που το πολιορκούν οι πολίτες να το επιλέξουν; Φαντάζομαι ότι απολύσεις δεν προβλέπονται, κίνητρα για "αριστεία" δεν υπάρχουν και φυσικά μιλάμε για άλλο ένα ιατρείο συνταγογραφίας.......

3) Το ευχάριστο είναι ότι δεν υπάρχει έντονα η έκφραση "οικογενειακός ιατρός" παρά μόνο στα παραρτήματα. Και λέω ευχάριστο, γιατί δεν σπιλώνεται έτσι αυτό που ο απλός πολίτης ονομάζει οικογενειακό του ιατρό. Είναι ο γιατρός που έχει το θάρρος να τον πάρει τηλέφωνο εκτός ωραρίου, είναι ο γιατρός που επιλέγει και όχι που του σερβίρουν.
Σε όλα τα μέρη του κόσμου (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), ο ασθενής επιλέγει το οικογενειακό γιατρό του, επιλέγει σημαίνει ότι έχει δικαίωμα επιλογής, και δεν ψάχνει ποιο ιατρείο της γειτονιάς έχει διαθέσιμες θέσεις να γραφτεί. Ο αριθμός των κατοίκων της Ελλάδας είναι συγκεκριμένος ποιοτικά και ποσοτικά, τα νοσήματα τους μέσα από τη Ηλ. Συνταγογράφηση είναι πλέον με αποδεκτή ακρίβεια μετρημένα, ο προϋπολογισμός σε κόστος είναι συγκεκριμένος. Γιατί μας ενδιαφέρει ο αριθμός των ιατρών; Γιατί δεν έχει δικαίωμα επιλογής ιατρού ο έλληνας; Γιατί πρέπει να κυνηγά βουλευτές να μεσολαβήσουν να γραφτεί στο χ ιατρείο της γειτονιάς όπως γινόταν με τους οικογενειακούς του ΙΚΑ παλαιότερα; Κι αυτοί στα 2500 άτομα είχαν φτάσει και από ιατρική, μηδέν. Γιατί δεν αφήνετε να πληρώνεται ο γιατρός με βάση τους ασθενείς που το επιλέγουν και όχι με μηνιαίο μισθό; Δεν είναι μια πρώτη αξιολόγηση από τον ίδιο τον ασθενή;

4) Το περιεχόμενο της πρότασης μου ήταν προβλέψιμο.... γερνάω βλέπετε. Και το συζήταγα αρκετό καιρό πριν την παράδοση του. Η φαρμακοβιομηχανία γιορτάζει κύριοι. Γιατί η πρόταση περιγράφει το ιατρείο συνταγογραφίας της γειτονιάς. Υποστελεχωμένο για να μην γίνεται ιατρική. Με μεγάλο αριθμό πολιτών για να παράγει μεγάλους φαρμακευτικούς τζίρους σε συνταγογραφία. Θα βρεις εύκολα γιατρούς να κάνουν αυτή τη δουλεια εθελοντικά και χωρίς να τους πληρώσεις. Σπόνσορας θα είναι η φαρμακοβιομηχανία. Μέχρι 5ψήφιο νούμερο άκουσα ως επιβράβευση από φαρμακευτική για μια τέτοια θέση γιατρού. Το έχετε έτσι σχεδιάσει ή δεν έχετε ιδέα του τι γίνεται στην πράξη;

Ξέρω ότι στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης σχεδιάσατε την ΠΦΥ των φτωχών. Μην κάνετε το ιατρείο της γειτονιάς ένα γκέτο, μια υγειονομική φυλακή της φτώχειας.
Δεν θα σας δώσω περισπούδαστες βιβλιογραφικές παραπομπές. Αρκεί να μην δημιουργήσετε κάτι σαν και αυτό: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Δ. Κουναλάκης:
Είμαι περισσότερο ριζοσπάστης από αυτούς που αποκαλούνται ριζοσπάστες σε αυτή τη χώρα.
Μιλάμε για ιατρείο της γειτονιάς. Στην Κύπρο, το κέντρο υγείας έχει εσωτερικά και φαρμακείο που χορηγεί τα φάρμακα χωρίς συμμετοχή για τον ασθενή.
Στην πρόταση κουβέντα, από μια κυβέρνηση που θέλει να μικρύνει την συμμετοχή των ασθενών στα φάρμακα.
Δεν θα βρούμε λέτε άνεργους φαρμακοποιούς; Δεν μπορεί να είναι προέκταση του φαρμακείου του νοσοκομείου;
Ή η αναλογία 5000 πολίτες ανά φαρμακείο εντός του ιατρείου της γειτονιάς είναι μικρή;  να υπενθυμίσω ότι σήμερα έχουμε 10.000 φαρμακεία για 10.000.000 πολίτες
Μήπως δεν υπάρχει βιβλιογραφία και το παραλείψατε;

Δημήτρης Μακρέας:
Το κείμενο σε επίπεδο αρχών, φιλοσοφίας και προθέσεων έχει αρχή ,μέση και τέλος κατά τη γνώμη μου ,περιγράφοντας ένα καθολικό- δημόσιο σύστημα ΠΦΥ προσανατολισμένο στις ανάγκες ανθρώπων και κοινοτήτων..
Μέχρι εδώ καλά ..
Στο επίπεδο του σχεδιασμού ανταποκρίνεται πλήρως στη μιζέρια της εποχής, θέτοντας εξαρχής ως δεδομένο ότι η χρηματοδότηση θα είναι φτωχή.
Πιθανώς αυτή να είναι μια ρεαλιστική προσέγγιση, αλλά νομίζω ότι θα ακυρώσει τις φιλοδοξίες του συστήματος.
Τα νούμερα δε βγαίνουν , ή καλύτερα για να βγουν η προϋπόθεση είναι η ύπαρξη "στρατευμένων" επαγγελματιών που θα βάλουν πλάτη για τα καλά ,ειδικά στην πρώτη φάση λειτουργίας.
Μόνο που αυτοί δεν υπάρχουν και σίγουρα μέσα σε αυτούς δε βρίσκονται μια μεγάλη μερίδα πρωην ΙΚΑτζήδων και γιατρών σε ΚΥ . Ακόμα χειρότερα για ιδιώτες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ΠΦΥ.
Επίσης δεν υπάρχουν οι χειραφετημένοι και καταρτισμένοι νοσηλευτές ΠΦΥ.
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα τη συνεχή αναφορά στην Κάρτα Υγείας (που θέλει το χρόνο της ...) αλλά και την περιγραφή του αντικειμένου και του στόχου της εργασίας.
Επίσης υπάρχει μια σημαντική εγγενής αντίφαση. Η περιγραφή ενός δημόσιου -καθολικού συστήματος ΠΦΥ αντιστοιχεί και θα μπορούσε να υποστηριχτεί από μια κυβέρνηση που θα επιχειρούσε μια πραγματική τομή σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και όχι σε μία ακόμα κυβέρνηση υπό την κηδεμονία των πιστωτών.
Αυτό δηλαδή δεν είναι ή δε μπορεί να είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ , αλλά μάλλον και καμία άλλη.
Οι έννοιες του δημόσιου, καθολικού, προσανατολισμένου στις κοινωνικές ανάγκες συστήματος, δεν υπάρχουν για το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο που καθορίζει αυτή τη στιγμή το σύνολο της οικονομικής-κοινωνικής -πολιτικής κίνησης.

Diamantius:
O κ. Χρήστος Λιονής ήταν ομιλητής στο συνέδριο της ΠΕΦΝΙ τον περασμένο Απρίλιο στη Θεσσαλονίκη. Δήλωσε λοιπόν ότι στο σχέδιο που επρόκειτο να κατατεθεί, υπήρχε η εισήγηση για την συμπερίληψη κλινικών φαρμακοποιών σε κάποιο στάδιο της ΠΦΥ.

Όσο το είδατε εσείς, το είδα κι εγώ.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση