Η Ελλάδα καίγεται...

[Δημήτρης Μακρέας]

ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ
Η επιδίωξη του μέγιστου δυνατού κέρδους με το λιγότερο δυνατό κόπο.
Ο ορισμός  είναι αυθαίρετος ,δικός μου ,αλλά νομίζω ότι περιγράφει αρκετά καλά την έννοια του πλιάτσικου.
Στην πραγματικότητα το πλιάτσικο δεν είναι κάτι που εμφανίστηκε προχθές στην κοινωνική ζωή του τόπου. Πρόκειται για το βαθύτερο πυρήνα της κυρίαρχης καπιταλιστικής ιδεολογίας.Της κοινωνίας που καλλιεργεί τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους ανθρώπους ως πρότυπο κοινωνικής συμπεριφοράς και όπου οι αξίες της αγοράς δεν επιδέχονται καμμία αμφισβήτηση.

Στην πραγματικότητα οι μικροαπατεώνες πλιατσικολόγοι δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να εφαρμόσουν τις καθιερωμένες πρακτικές μιας κοινωνίας σε παρακμή.Τα διδάγματα των κυρίαρχων τάξεων.Αυτό που σοκάρει είναι ο ωμός τρόπος με τον οποίο επιδόθηκαν στο πλιάτσικο σε συνδυασμό με την εικόνα καταστροφών και λεηλασιών που έβαλε σε δοκιμασία κάθε άνθρωπο που δεν επιλέγει τη βία ως τρόπο κοινωνικής συμπεριφοράς και διεκδίκησης.Φυσικά και μένα !

Όπως όμως είπα και πριν το πλιάτσικο κάθε άλλο παρά σπάνιο φαινόμενο αποτελεί .Αρκετοί από εμάς έχουμε επιδοθεί ή έχει χρειαστεί να πιέσουμε τον εαυτό μας για να μην υποκύψουμε σε λογικές πλιάτσικου.
Πως αλλιώς να χαρακτηρίσω  τη μαζική συμμετοχή των ελλήνων στο χρηματιστήριο Το 99-02?Μια κοινωνία σε ντελίριο ,τυφλή μπροστά στην προοπτική του εύκολου χρήματος.Την εποχή εκείνη ήμουν ειδικευόμενος στο Ιπποκρέτειο θες\κης.Εζησα τραγικές καταστάσεις.Γιατρούς να πηδάνε από τα παράθυρα για να στηθούν στην τηλεὀραση. Να ξεπετάνε τους ασθενείς με τον πλέον χυδαίο τρόπο και να τα παίρνουν στο κρανίο αν η σοβαρότητα της κατάστασης απαιτούσε λίγη από την προσοχή τους που ήταν εξολοκλήρου δοσμένη στα νούμερα που παρέλαυναν στην τηλεόραση.Το χειρότερο όλων ,όμως ήταν τα πανυγήρια όταν κάποια εταιρία έκανε εξυγίανση.Οσοι περισσότεροι άνθρωποι έχαναν τη δουλειά τους τόσοι περισσότεροι έλληνας καμάρωναν για τα ωχτάρια τους.Τι άλλο αν όχι πλιάτσικο ήταν αυτή η ιστορία?

Μήπως η κατευθηνόμενη συνταγογραφία δεν είναι πλιάτσικο?Το φακελάκι?Οι μίζες στις δημόσιες υπηρεσίες?Ο δεκαπλασιασμός των τιμών των προιόντων μέχρι να φτάσουν στον καταναλωτή?Η Ολυμπιάδα του 2004? Το Βατοπαίδι?Το παιχνίδι με τη βενζίνη?Οι κατασχέσεις και η συνολική καταλήστευση των πολιτών από τις τράπεζες?

Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ .Δεν έχει όμως νόημα .Ας αντισταθεί ο καθένας μας σε κάθε λογική πλιάτσικου από τις πιο ωμές και ακραίες των ανθρώπων του περιθωρίου μέχρι τις καθωσπρέπει και νόμιμες των ευηπόλυπτων εξουσιαστών.

[πρώτη & καλύτερη]

(μου άρεσε το προηγούμενο σχόλιο. Κι εγώ το πρωί αναρωτιόμουν τι μου θυμίζει αυτή η λέξη. Κάτι τίτλους στις ειδήσεις: Πλιάτσικο στα ταμεία, Πλιάτσικο με τα φάρμακα...)


Από φοιτητής είχα καταλάβει πως όταν η αντιδραστική δεξιά συμφωνούσε με τη σταλινοκρατική αριστερά, κάτι πολύ ανατρεπτικό συνέβαινε στην κοινωνία. Κάτι που και τα δύο άκρα αρνούνταν να δουν κατάματα, το φοβόντουσαν και στρατολογούσαν τις κατασταλτικές και εκφοβιστικές μεθόδους τους.

Αν δε δούμε κατάματα την οργή για αυτό το κράτος-μπανανία που χτίστηκε δεκαετίες, δεν θα έχουμε καταλάβει τίποτα. Την οργή των νέων ανθρώπων για το μέλλον τους.

[D-Michalis]

Μία γρήγορη εισαγωγή: Το 1972-75 έμενα στους Αμπελόκηπους, 2 δρόμους δίπλα από την Αμερικανική Πρεσβεία και έζησα όλα τα γεγονότα στους δρόμους, αλλά και στην κατοικία μου.
Φροντιστήριο (το λίγο που έκανα) το έκανα στα Εξάρχεια.
Τη δεκαετία του 80, μεγάλο διάστημα έμενα στα Εξάρχεια (πολύ κοντά στο πολυτεχνείο) και ζούσα τα γεγονότα και πάλι στους δρόμους και στην οικία μου.
Ακόμη και σήμερα, όχι τόσο συχνά, αλλά όχι και σπάνια, πίνω τον καφέ μου στα Εξάρχεια.
Εν έτη 1975 οργάνωσα μία από τις πρώτες μαθητικές απεργίες μεγάλης διάρκειας και έχω ζήσει τη νεανική έκρηξη από τα μέσα.
Νομίζω ως εκ τούτου ότι μπορώ να «οσμιστώ» ορισμένα πράγματα από κινητοποιήσεις.

Αυτά που έγραψε ο κ. Βασιλείου «Αυτό που γίνεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα δεν έχει ξανασυμβεί. Δεν μοιάζει με ότι έχουμε ξαναζήσει εδώ στην Ελλάδα. Δεν είναι οι γνωστοί άγνωστοι κουκουλοφόροι. Χτες στο κέντρο της Αθήνας υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες κόσμου. Είδα, αλλά και μου μετέφεραν, τριαντάρηδες - σαραντάρηδες - πενηντάρηδες να πετάνε πέτρες. Γιαγιάδες στα Εξάρχεια να πετάνε γλάστρες στους αστυνομικούς. Πενηνταπεντάρες κυρίες να βρίζουν τους μπάτσους. Απλό κόσμο να στριμώχνει σε γωνία ασφαλίτη. Είδα αναρχικούς ξεσκούφωτους με γκρίζα μαλλιά να σβερκώνουν πιτσιρικά που πάει να σπάσει το βιβλιοπωλείο του Κάκτου και να του λέει: "Τι κάνεις ρε; Αυτός έχει εκδώσει όλη την αρχαία ελληνική γραμματεία." Είδα πάλι αναρχικούς να βουτάει πιτσιρικά που βουτάει κινητά και να του λέει: "Τι κάνεις ρε; Μοίρασέ τα στον κόσμο." Είναι κομβικά. Οι αντιεξουσιαστές συνήθως δεν δρούν έτσι. Οι νέοι μας πάλι δεν δρούν έτσι. Οι ευαισθητοποιημένοι και οργισμένοι πολίτες επίσης.

Εδώ έχουμε μία έκρηξη οργής συσσωρευμένης από το αύριο που χάθηκε από τα μάτια πολλών συμπολιτών μας τα τελευταία χρόνια.
Όμως, ακριβώς, επειδή δεν υπάρχει σχέδιο, όραμα, συντονισμός, κατάντησε εκδήλωση εν είδη μανιακής έκρηξης και πήρε μορφές που έπρεπε σα κοινωνία να ντρεπόμαστε, με την παρείσφρηση άλλων κινήτρων, άλλων ατόμων. Ποιών όμως?
Ούτε είναι οι μετανάστες που αποδιοργάνωσαν τα πράγματα με το πλιάτσικο. Είμαστε όλοι εμείς που θέλουμε μία κυβέρνηση και αστυνομία θεατή όταν δρούμε εμείς, αλλά μία κυβέρνηση και αστυνομία καταστολέα, όταν οι συνέπειες δράσεων άλλων ακουμπούν εμάς.

Μια ελεγχόμενη (από τους ίδιους τους αντιδρώντες) έκρηξη οργής θα ήταν να καταλάβουν αστυνομικά μέγαρα, να περικυκλώσουν τη Βουλή και να μείνουν εκεί μακρό διάστημα, να βγούν να φωνάξουν «φτάνει πιά η εξαθλίωση» και να ακουστούν ως τον Όλυμπο, να, να, να.
Όταν τα παιδιά του Πολυτεχνείου έβγαλαν τον πόλεμο στο δρόμο, δεν έσπασαν καμία βιτρίνα. Σκαρφάλωσαν στα λεωφορεία και τρόλεϊ και έγραψαν τη θέση τους. Φώναξαν με ντουντούκες και ερτζιανά διεκδικώντας το δίκιο της ελληνικής κοινωνίας, σεβόμενοι εν τέλει την κοινωνία αυτή (πολλοί εξαργύρωσαν αυτό τον ¨κόπο τους». Άλλοι, έμειναν με τις δικές τους αναμνήσεις και το μειδίαμα στα χείλη …, όταν ακούν για αυτή την «ιστορία».
Σήμερα, με επιθέσεις κυρίως σε επιχειρήσεις (μικρές και μεγάλες) εκφράζουμε την αντίθεσή μας στην συσσώρευση του πλούτου? Αν αυτό κάνουμε, σε τι διαφέρουμε από τους δράστες της 11ης Σεπτεμβρίου και τους της Βομβάης? Τη συσσώρευση του πλούτου –μεταξύ των άλλων- πρέπει να πολεμούμε ή τις πολιτικές που επιτρέπουν ασύστολα τη συσσώρευση αυτή στις πλάτες των δικαίων και του μόχθου των «παρακατιανών», κάνοντας τους πλούσιους, πλουσιότερους και τους φτωχότερους, αναξιοπαθούντες απόκληρους της ζωής

Μέσα στους δρώντες σήμερα είναι όλοι αυτοί που ανέφερε ο κ. Βασιλείου, αλλά  και άλλοι που πράγματι διαδηλώνουν. Είναι όμως και άλλοι που δεν σέβονται ούτε την ανθρώπινη ζωή, ούτε το μόχθο του διπλανού τους.
Είναι κατευθυνόμενοι? Είναι ψυχικά διαταραγμένοι? Είναι ένα οργανωμένο σχέδιο?
Πάντως από μόνη της η οργή που ξεχείλισε και βγήκε στους δρόμους χωρίς «μορφοποιημένο στόχο», όπως είπε και η Αγων. Παρ. δεν είναι. Μόνο οι αντιεξουσιαστές, δεν είναι. Μόνο οι μετανάστες, δεν είναι. Σίγουρα συνυπάρχουν, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν αποτελούν την πλειοψηφία.

Πρέπει να παραμείνουμε ψύχραιμοι και να παρακολουθούμε αναλύοντας κάθε λεπτομέρεια για να μπορέσουμε (αν μπορέσουμε) να κατανοήσουμε τι συμβαίνει, από ποια αίτια κινήθηκε και που τελικά οδηγεί.

[Harper]

Δεν έχω να προσθέσω τίποτα που δεν ειπώθηκε σε αυτό το φόρουμ.θα αναφέρω μόνο μια στιχομυθία που είχα με γνωστό μου-όργανο τάξης:

\Jack:Μα καλά,τι διάλο γίνεται...Χάθηκε τελείως η μπάλλα?
Απάντηση:Δεν ξέρω...Ακούς πάντως κανένα να ασχολείται με το Βατοπαίδι?

Ομολογώ δε το είχα καθόλου μα καθόλου σκεφθεί.Ούτε το παραθέτω για να το παίξω έξυπνος ούτε για να προκαλέσω κανένα.Μπορεί να είναι και τελείως ηλίθιο και ας μου συγχωρεθεί...
Ειναι όμως μια απάντηση που με σόκαρε και ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας...

[deleteduser]

...από τον αστυνομικό Μελίστα και που η 3ετής φυλάκιση για τον τελευταίο είναι κάτι προκλητικό ακόμη και σήμερα για απευθείας πυροβολισμό.

Ο δολοφόνος Μελίστας αθωώθηκε το 1990 στο Εφετείο και επανήλθε στην υπηρεσία.

«Αντί η κυβέρνηση να απολογηθεί (...) έρχεται σήμερα να ρίξει κροκοδείλια δάκρυα, καλύπτοντας την ανεπάρκεια και τις ευθύνες που απαντώνται σε πολλά επίπεδα της Ελληνικής Αστυνομίας. Ερχεται να καλύψει τη μοναδική και αδιάψευστη αλήθεια ότι στα ανώτατα κλιμάκια της φυσικής ηγεσίας έχει εδραιωθεί η αντίληψη ότι πρότυπο και καλός αστυνομικός είναι ο "ράμπο", γιατί αυτή η φιλοσοφία προτάσσεται με τη συρρίκνωση και τη στρατιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, ως τελευταία υιοθετήθηκε, για το Αστυνομικό Σώμα και απορρέει από τη φιλοσοφία του νέου πειθαρχικού δικαίου και κυρίαρχα από την αντίληψη που θέλει ως πρότυπο-ιδανικό αστυνομικό τον ανεπαρκή, συνοπτικά εκπαιδευόμενο και ελαστικά προσλαμβανόμενο»

Ποιος τα λέει αυτά;
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων

[deleteduser]

Πρόκειται για πιστόλι εκτόξευσης δακρυγόνων.

Επιβεβαιώθηκε ότι πρόκειται για πυροβόλο όπλο και όχι για πιστόλι εκτόξευσης φωτοβολίδων - όπως αρχικά ισχυρίστηκε η αστυνομία. Πιο συγκεκριμένα είναι όπλο μάρκας Κλογκ 9 χιλ., απ αυτά που δεν έχουν ασφάλεια. Επιβεβαιώθηκε από μια ακόμη φωτογραφία στην οποία φαίνεται το κλείστρο του όπλου.

Για μένα το χειρότερο είναι ο διπλανός που με προτεταμένο το χέρι σαν όπλο είναι σαν να απειλεί τους διαδηλωτές ότι θα έρθει η σειρά τους.

[πρώτη & καλύτερη]

Παραθέτω δύο links από άρθρα των Guardian και Spiegel.

Το πρώτο -μεταφρασμένο στην Καθημερινή- υποστηρίζει ότι "οι ταραχές είναι σύμπτωμα μιας κοινωνίας απογοητευμένης από τις αποτυχίες της πολιτικής....Πρόκειται για μια κυβέρνηση που δεν προστατεύει, δεν υπηρετεί, δεν σέβεται καν τον λαό της. Είναι κυβέρνηση για τον εαυτό της, εξ ου και ο κόσμος απαντά αναλόγως. Φοροδιαφεύγει, αρνείται να καταβάλει τις εισφορές για την περίθαλψη, μολύνει το περιβάλλον, εμπαίζει τους νόμους, δωροδοκεί, εποφθαλμιά θέσεις στο Δημόσιο, κάνει ό,τι τού αρέσει και μένει ατιμώρητος".

Το δεύτερο υποστηρίζει ότι "Many normal Greeks share the same views as the Black Bloc anarchists: They consider the country's elite to be corrupt and incompetent".


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Δημήτρης Μακρέας]

Χανιά  10 -12-2008
 
Μην πυροβολείτε τη νεολαία!
 
Ένα τεράστιο νεανικό ποτάμι διασχίζει όλη τη χώρα. Τις τελευταίες μέρες ζούμε μια πρωτόγνωρη σε ένταση και παλμό έκφραση της οργής της νεολαίας και του λαού, μια αυθεντική εξέγερση των νέων ενάντια στο αστυνομικό κράτος. Υπεύθυνη είναι η πολιτική που όπλισε το χέρι του ειδικού φρουρού, εκτρέφοντας για χρόνια μια αστυνομία στη λογική της ανώτατης αρχής, που μπορεί να βασανίζει μετανάστες στα τμήματα, να κακοποιεί αγωνιζόμενους ανθρώπους,  να δολοφονεί και παρόλα αυτά να μένει ατιμώρητη. Μόνο να θυμηθούμε...Τη δολοφονία του Μαραγκάκη.  Την περίπτωση του φοιτητικού κινήματος για το άρθρο 16 με την ωμή και μαζική κρατική καταστολή και το φονικό «φαινόμενο της ζαρντινιέρας». Μόλις πριν από ένα  μήνα τη δολοφονία του μετανάστη Μοντασέρ Ασράφ, μετά από μαζικό ξυλοδαρμό απ' την αστυνομία σε μετανάστες που απλώς ... περίμεναν έξω από το τμήμα αλλοδαπών.  Η τωρινή εν ψυχρώ δολοφονία του μικρού Αλέξανδρου είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Δεν πάει άλλο! Η οργή βγήκε στους δρόμους και είναι ανεξέλεγχτη.
Η σφαίρα δεν έσκισε μόνο το στήθος του Αλέξη. Μας πυροβολούν όλους κάθε στιγμή. Χρόνια τώρα! Ύποπτοι κάθε φορά που απλώς βαδίζουμε στο δρόμο με τις κάμερες πάνω απ' το κεφάλι μας. Να περνάμε την εφηβεία μας  από εξετάσεις σε εξετάσεις, να ξηλωνόμαστε στα φροντιστήρια, ή να δουλεύουμε από τα δεκαπέντε. Να σκιζόμαστε για ένα πανεπιστημιακό πτυχίο ισότιμο των... κολεγίων. Να δουλεύουμε για 400 ως 700 ευρώ, ανασφάλιστοι σε δουλειές του ποδαριού, με προγράμματα stage και με μπλοκάκια, χωρίς μέλλον. Εμείς να φτωχαίνουμε από τις οικονομικές πολιτικές και οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι. Μας τα παίρνουνε όλα και δεν μας δίνουν τίποτα! Στους δρόμους βγαίνει η γενιά της απόγνωσης.
Το έγκλημα συντελείται χρόνια τώρα με θύμα ολόκληρη τη νεολαία και θύτη τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. Όμως όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες! Δεν έχουν το δικαίωμα οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί, σήμερα να ... θλίβονται για το θάνατο του μαθητή. Δεν έχουν το δικαίωμα να «διδάξουν» τους νέους για το πως θα εκφράσουν το δίκαιο θυμό τους. Δεν έχουν δικαίωμα οι αρχικλέφτες του λαού, να λένε πως τάχατες λυπούνται για τις απώλειες των μικρών περιουσιών από τα επεισόδια. Αυτοί που γέννησαν την οργή των νέων και τα αδιέξοδα, αυτοί να πληρώσουν τις συνέπειές της.
Δεν υπάρχει συμψηφισμός ανάμεσα στα σπασίματα και τις ανθρώπινες ζωές. Σ' αυτή την κρίσιμη ώρα, δε θα μπερδέψουμε τους θύτες με τα θύματα.  Δε θα επιτρέψουμε στην ένοχη κυβέρνηση να κρυφτεί πίσω από τις θρυμματισμένες βιτρίνες. Δε θα της επιτρέψουμε με μοχλό τα επεισόδια να επιβάλλει την ενίσχυση της αστυνομίας και της κρατικής καταστολής .
Νεολαίοι, μαθητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, μετανάστες ενώνουμε τη φωνή μας, βγάζουμε την οργή μας στο δρόμο! Το ποτάμι πίσω δε γυρνά!
 
-  Να γκρεμιστεί η πολιτική που θρέφει ληστές και δολοφόνους
- Να διαλυθούν τώρα τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ. Να αφοπλιστεί η αστυνομία.
-  Στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο !
     
 
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ – ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
 

[Δημήτρης Μακρέας]

ΟΧΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ!

[Δ. Κουναλάκης]

Από e-mail του Κώστα Γιαννάκενα, γραμματέα της ΕΙΝΑ. Ίσως το καλύτερο που έχω διαβάσει με αφορμή τα γεγονότα.


ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ

Χάθηκε ένα παιδί. Εξατμίστηκε μια δροσοσταλίδα πριν πέσει στο φύλλο κάποιου δέντρου. Χάθηκε μια αθώα ανάσα.

Όχι δεν θα μπορούσα να γίνω αστυνομικός. Τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν θα μπορούσα. Για να γίνεις αστυνομικός στην Ελλάδα πρέπει να το «έχεις» που λένε. Να έχεις κάποιες οικογενειακές παραδόσεις. Να ψιλονοσταλγείς το βασιλιά, τη χούντα, τα όπλα και το παρακράτος. Να κατάγεσαι και από συγκεκριμένο μέρος της Ελλάδας και να έχεις επώνυμο που να καταλήγει σε –ΑΚΟΣ, -ΕΑΣ ή –ΟΠΟΥΛΟΣ. 

Εντάξει. Δεν ισχύει για όλους. Υπάρχουν και δημοκράτες αστυνομικοί. Υπάρχουν και άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους πάνω στο καθήκον. Στο κάτω-κάτω, είναι μια δουλειά του δημοσίου. Σφάζονται πολλοί για μια θέση στο σίγουρο δημόσιο. Είναι όμως και μαγκιά να είσαι αστυνομικός. Να φοράς στολή και να καυλώνουν οι κομμώτριες. Να μπερδεύεις το πουλί σου με το όπλο σου και ενίοτε να χρησιμοποιείς το ένα αντί για το άλλο. Αν μπορείς όμως κάντο. Γίνε αστυνομικός. Θα το ήθελε και η νεοελληνίδα μαμά σου. Το χοντρό της οιδιπόδειο γρήγορα θα την οδηγεί σε ολοκληρωμένη σεξουαλική αυτο-ικανοποίηση κάθε φορά που θα σε αντικρίζει με τη στολή. Το κράτος σου ανήκει. Το κράτος είσαι εσύ. Αυτό ρητά το είχε δηλώσει πρώην υπουργός της συντήρησης που τώρα τον ξεπαγώνουν από την κατάψυξη για να μπορέσουν να τον ξαναρίξουν στην κυκλοφορία.

Ούτε αναρχοαυτόνομος θα μπορούσα να γίνω. Δύσκολο να καίω τη σημαία μιας ταλαιπωρημένης πατρίδας. Δύσκολα θα μπορούσα να σπάσω το βιος κάποιου σκληρά μοχθούντα συμπολίτη μου. Δύσκολα θα μπορούσα να αγνοήσω πως η Δημοκρατία γεννήθηκε κάτω απ’ τον Αττικό ήλιο. Αν όλα τα σπάω και τα καίω τότε σημαίνει πως δεν αγαπάω τον άνθρωπο. Δεν καίω τη Σοφοκλέους και την Τράπεζα της Ελλάδας. Δεν καίω τους ναούς της κονόμας. Δεν σπάω στο ξύλο τους ληστές της πνευματικής μου υποβάθμισης που κυκλοφορούν με χρυσά άμφια και θωρακισμένες μερσεντές. Καίω το περίπτερο κάποιου φουκαρά. Σπάω τη βιτρίνα ενός ταλαίπωρου βιοπαλαιστή. Δηλώνω αντεξουσιαστής αλλά δεν γνωρίζω πια είναι η πραγματική εξουσία.

Θα μπορούσα όμως να γίνω ένας αντεξουσιαστής προβοκάτορας; Και αυτό είναι δύσκολο. Πως θα μπορούσα άραγε να δικαιολογήσω το γεγονός ότι ενώ η συμπλοκή έγινε στη Μεσολογγίου, εγώ έσπασα τα μαγαζιά της Ερμού; Θα το έτρωγαν οι άλλοι; Εγώ θα έπαιρνα εντολές να τα σπάσω όλα μπας και καταφέρουνε τα αφεντικά μου να κάνουν το Βατοπέδι να ξεχαστεί. Αυτό θα μου έλεγαν να κάνω και αυτό θα έκανα. Έπειτα δεν θα μπορούσα να κάνω και απεργία. Δεν γίνεται να δουλεύεις για το παρακράτος και τις μυστικές υπηρεσίες και να κάνεις απεργία. Θα σε «απολύσουν» και στη θέση σου θα προσλάβουν άλλους «αναρχοαυτόνομους αντεξουσιαστές». Έπειτα δεν είναι και ο μισθός σταθερός. Δεν θα μου κολλούσαν και βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα. Πάλι στη ψάθα θα πέθαινα κάποια μέρα. Μπα........... Ούτε αυτό θα με κάλυπτε.

Θα μπορούσα άραγε να γίνω Τσίπρας; Και αυτό δύσκολο είναι. Να τα βάζω με το διεφθαρμένο κράτος και από την άλλη να είμαι εργολήπτης του δημοσίου. Να μιλάω για τη φτώχεια και να κυκλοφορώ με ακριβά ρούχα και μηχανές. Να μιλάω για την ακρίβεια και να τρώω σε πανάκριβα μπιστρό.

Δεν θα ήθελα να γίνω τίποτα από τα παραπάνω. Απολύτως τίποτα. Μερικές όμως φορές ονειρεύομαι πως γίνομαι άνθρωπος. Λέω ονειρεύομαι γιατί σ’ αυτή τη χώρα κανένας δεν είναι άνθρωπος. Όλοι νομίζουν πως είναι αλλά δεν είναι. Είναι όλοι «δήθεν». Μόνο δήθεν ζουν σ’ αυτή την τραβεστί χώρα. Είναι η χώρα του δήθεν.

Ένα αθώο βλέμμα χάθηκε. Ψέματα. Δεν χάθηκε. Έγινε σύμβολο των τεμπελχανάδων εκπαιδευτικών που τώρα το εκμεταλλεύονται για να ξεκινήσουν πιο μπροστά τις διακοπές των χριστουγέννων κάνοντας απεργίες και ενθαρρύνοντας τους τεμπέληδες μαθητές και υποψήφιους δημόσιους υπαλλήλους να κάνουν καταλήψεις. Έγινε χρυσή ευκαιρία των σφραγιδοκόλληδων τεμπέληδων που τώρα θα απειλήσουν πιο αποτελεσματικά το διεφθαρμένο κράτος ζητώντας αυξήσεις.

Η μεγαλύτερη δυστυχία αυτών των μαϊμού αριστεριστών  είναι ο φόβος εξάλειψης των χουντικών σταγονιδίων. Υπάρχει μεγάλος έρωτας μεταξύ τους. Τι θα ήταν ο Ολυμπιακός χωρίς τον Παναθηναϊκό; Τι θα ήταν ένας καρεκλοκένταυρος κρατικοδίαιτος αριστεριστής και τεμπέλης του δημοσίου χωρίς τον χουντολάγνο φασίστα συνταξιούχο απόστρατο αξιωματικό και τον βαρεμένο χρυσαυγίτη;

Υπάρχει μεγάλος έρωτας μεταξύ τους και ας αφήσετε τα πούστικα για τους μαλάκες Αλέκα μου.

Σε βολεύει ο γκαφατζής τεμπελάκος Κωστάκης που παίζει βιντεοπαιχνίδια από την ώρα που ξυπνάει μέχρι την ώρα που θα κοιμηθεί. Σε βολεύει και ο Γιωργάκης που φοβάται πως η μαμά του θα θυμώσει εάν δεν βγει πρωθυπουργός.

Όλοι σας βολεμένοι είσαστε. Όλοι σας. Μονάχα που όλοι εσείς μαζί, ξεβολέψατε ένα αθώο παιδάκι.

Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα που θα μπορούσα να γίνω; Όχι. Τίποτα. Δεν πειράζει. Καλά είμαι και έτσι. Τουλάχιστον υπάρχω σαν ψείρα στο πράμα μιας γριάς πόρνης που κάνει πιάτσα στην Ευριπίδου και όταν βαριέμαι λουφάζω στην τρύπα μιας παλιάς ξύλινης κιθάρας ενός μπατίρη  τουρίστα που παίζει τα μπλουζ του κάτω απ’ την Ακρόπολη..............

[Δημήτρης Μακρέας]

Μια από τα ίδια.

[deleteduser]

ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ

..........

Όλοι σας βολεμένοι είσαστε. Όλοι σας. Μονάχα που όλοι εσείς μαζί, ξεβολέψατε ένα αθώο παιδάκι.

Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα που θα μπορούσα να γίνω; Όχι. Τίποτα. Δεν πειράζει. Καλά είμαι και έτσι. Τουλάχιστον υπάρχω σαν ψείρα στο πράμα μιας γριάς πόρνης που κάνει πιάτσα στην Ευριπίδου και όταν βαριέμαι λουφάζω στην τρύπα μιας παλιάς ξύλινης κιθάρας ενός μπατίρη  τουρίστα που παίζει τα μπλουζ του κάτω απ’ την Ακρόπολη..............

Tα περισσότερα από αυτά που λέει ο συνάδελφος Γιαννάκενας θα με βρουν σύμφωνο. Το τέλος όμως; Μας λέει όλα αυτά που δεν είναι και όταν έρθει η ώρα να μας πει ποιος είναι χρησιμοποιεί λυρική διαλεκτική.  Μεταφράζω λοιπόν και λέω ότι αυτός που περιγράφει είναι ο απών.

Ο απών, συνάδελφοι, είναι ο κρυφός υπαίτιος όλων των δεινών που ζούμε από πάντα και τώρα και για πάντα. Τέρμα όμως τα διλήμματα. Δεν υπάρχει πλέον χώρος για απόντες.
Καλύτερα παρών και αντίθετος. Μπορείς να τον συναντήσεις, να τον δεις, να του μιλήσεις, να συζητήσεις, να διαφωνήσεις και να πλακωθείς μαζί του και στο τέλος να συμφωνήσετε σε δυο τρία πράγματα και να προσπαθήσετε μαζί να τα κάνετε πράξη αφού πιείτε και μια νταμιζάνα τσίπουρο. 

Με τον απόντα τι μπορείς να κάνεις; Οι απόντες δεν υπάρχουν. Κρατούν τη φωλιά τους καθαρή, ασκούν κριτική χωρίς να έχουν τον κίνδυνο να χαρακτηριστούν ανακόλουθοι, χωρίς να αναλαμβάνουν ευθύνες για τις πράξεις τους αφού αυτές δεν υπάρχουν.  Και αφήνουν τους άλλους να κάνουν παιχνίδι και κατά κανόνα τους από πάνω. Γιατί οι απόντες είναι πιο βολεμένοι από εμάς τους υπόλοιπους βολεμένους.

Άει στο καλό. Πρώτη φορά συγχύστηκα. Και θα συνέχιζα αν μπορούσε να απαντήσει ο συνάδελφος. Και θα 'κανα τη μετάβαση στο πρόσφατο θέμα του εφημεριακού και θα μιλούσα για κάποιους συνδικαλιστές εμπρηστές στο αμφιθέατρο για δύο χρόνια που ήταν πάλι απόντες από το δημόσιο διάλογο και την κατακραυγή τη στιγμή που η κατάπτυστη κλαδική σύμβαση υπογραφόταν.

Η απουσία ίδια είναι.

Έξω οι ψείρες από το υπογάστριο της εξουσίας

[deleteduser]

Ραδιοφωνικός καλλιτεχνικός σχολιασμός από τον Τζιμάκο
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Δ. Κουναλάκης]

Δεν είναι άρθρο που έγραψε ο Γιαννακένας, αλλά από e-mail που έστειλε. Πρόσεχε πως γράφω το καθετί.

Θα σε πείραζε να σβήσω αυτό με τον Τζιμάκο; Μου φαίνεται λίγο άσχετο με το θέμα του thread...

Ραδιοφωνικός καλλιτεχνικός σχολιασμός από τον Τζιμάκο
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[deleteduser]

Μου ήρθε και μένα. Το προσωπικό του mail είναι και mail της ΕΙΝΑ!!! Αναγνωρίζω τη γλώσσα του Γιαννάκενα. Δεν αμφιβάλω ότι είναι δικό του, καθώς δεν έχει άλλη υπογραφή. Ούτως ή άλλως πάντως εκφράζει τη δική του άποψη.

Ο Τζιμάκος στις τρεις εκπομπές μετά τη δολοφονία σχολιάζει την Ελλάδα που καίγεται. Αν το θεωρείς άσχετο μπορείς να το βάλεις σε άλλο thread ή και να το σβήσεις. Αλλά έχει πολύ ενδιαφέρον