Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Η Ελλάδα καίγεται...
deleteduser:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΠρόκειται για πιστόλι εκτόξευσης δακρυγόνων.
--- Τέλος παράθεσης ---
Επιβεβαιώθηκε ότι πρόκειται για πυροβόλο όπλο και όχι για πιστόλι εκτόξευσης φωτοβολίδων - όπως αρχικά ισχυρίστηκε η αστυνομία. Πιο συγκεκριμένα είναι όπλο μάρκας Κλογκ 9 χιλ., απ αυτά που δεν έχουν ασφάλεια. Επιβεβαιώθηκε από μια ακόμη φωτογραφία στην οποία φαίνεται το κλείστρο του όπλου.
Για μένα το χειρότερο είναι ο διπλανός που με προτεταμένο το χέρι σαν όπλο είναι σαν να απειλεί τους διαδηλωτές ότι θα έρθει η σειρά τους.
πρώτη & καλύτερη:
Παραθέτω δύο links από άρθρα των Guardian και Spiegel.
Το πρώτο -μεταφρασμένο στην Καθημερινή- υποστηρίζει ότι "οι ταραχές είναι σύμπτωμα μιας κοινωνίας απογοητευμένης από τις αποτυχίες της πολιτικής....Πρόκειται για μια κυβέρνηση που δεν προστατεύει, δεν υπηρετεί, δεν σέβεται καν τον λαό της. Είναι κυβέρνηση για τον εαυτό της, εξ ου και ο κόσμος απαντά αναλόγως. Φοροδιαφεύγει, αρνείται να καταβάλει τις εισφορές για την περίθαλψη, μολύνει το περιβάλλον, εμπαίζει τους νόμους, δωροδοκεί, εποφθαλμιά θέσεις στο Δημόσιο, κάνει ό,τι τού αρέσει και μένει ατιμώρητος".
Το δεύτερο υποστηρίζει ότι "Many normal Greeks share the same views as the Black Bloc anarchists: They consider the country's elite to be corrupt and incompetent".
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Δημήτρης Μακρέας:
Χανιά 10 -12-2008
Μην πυροβολείτε τη νεολαία!
Ένα τεράστιο νεανικό ποτάμι διασχίζει όλη τη χώρα. Τις τελευταίες μέρες ζούμε μια πρωτόγνωρη σε ένταση και παλμό έκφραση της οργής της νεολαίας και του λαού, μια αυθεντική εξέγερση των νέων ενάντια στο αστυνομικό κράτος. Υπεύθυνη είναι η πολιτική που όπλισε το χέρι του ειδικού φρουρού, εκτρέφοντας για χρόνια μια αστυνομία στη λογική της ανώτατης αρχής, που μπορεί να βασανίζει μετανάστες στα τμήματα, να κακοποιεί αγωνιζόμενους ανθρώπους, να δολοφονεί και παρόλα αυτά να μένει ατιμώρητη. Μόνο να θυμηθούμε...Τη δολοφονία του Μαραγκάκη. Την περίπτωση του φοιτητικού κινήματος για το άρθρο 16 με την ωμή και μαζική κρατική καταστολή και το φονικό «φαινόμενο της ζαρντινιέρας». Μόλις πριν από ένα μήνα τη δολοφονία του μετανάστη Μοντασέρ Ασράφ, μετά από μαζικό ξυλοδαρμό απ' την αστυνομία σε μετανάστες που απλώς ... περίμεναν έξω από το τμήμα αλλοδαπών. Η τωρινή εν ψυχρώ δολοφονία του μικρού Αλέξανδρου είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Δεν πάει άλλο! Η οργή βγήκε στους δρόμους και είναι ανεξέλεγχτη.
Η σφαίρα δεν έσκισε μόνο το στήθος του Αλέξη. Μας πυροβολούν όλους κάθε στιγμή. Χρόνια τώρα! Ύποπτοι κάθε φορά που απλώς βαδίζουμε στο δρόμο με τις κάμερες πάνω απ' το κεφάλι μας. Να περνάμε την εφηβεία μας από εξετάσεις σε εξετάσεις, να ξηλωνόμαστε στα φροντιστήρια, ή να δουλεύουμε από τα δεκαπέντε. Να σκιζόμαστε για ένα πανεπιστημιακό πτυχίο ισότιμο των... κολεγίων. Να δουλεύουμε για 400 ως 700 ευρώ, ανασφάλιστοι σε δουλειές του ποδαριού, με προγράμματα stage και με μπλοκάκια, χωρίς μέλλον. Εμείς να φτωχαίνουμε από τις οικονομικές πολιτικές και οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι. Μας τα παίρνουνε όλα και δεν μας δίνουν τίποτα! Στους δρόμους βγαίνει η γενιά της απόγνωσης.
Το έγκλημα συντελείται χρόνια τώρα με θύμα ολόκληρη τη νεολαία και θύτη τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. Όμως όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες! Δεν έχουν το δικαίωμα οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί, σήμερα να ... θλίβονται για το θάνατο του μαθητή. Δεν έχουν το δικαίωμα να «διδάξουν» τους νέους για το πως θα εκφράσουν το δίκαιο θυμό τους. Δεν έχουν δικαίωμα οι αρχικλέφτες του λαού, να λένε πως τάχατες λυπούνται για τις απώλειες των μικρών περιουσιών από τα επεισόδια. Αυτοί που γέννησαν την οργή των νέων και τα αδιέξοδα, αυτοί να πληρώσουν τις συνέπειές της.
Δεν υπάρχει συμψηφισμός ανάμεσα στα σπασίματα και τις ανθρώπινες ζωές. Σ' αυτή την κρίσιμη ώρα, δε θα μπερδέψουμε τους θύτες με τα θύματα. Δε θα επιτρέψουμε στην ένοχη κυβέρνηση να κρυφτεί πίσω από τις θρυμματισμένες βιτρίνες. Δε θα της επιτρέψουμε με μοχλό τα επεισόδια να επιβάλλει την ενίσχυση της αστυνομίας και της κρατικής καταστολής .
Νεολαίοι, μαθητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, μετανάστες ενώνουμε τη φωνή μας, βγάζουμε την οργή μας στο δρόμο! Το ποτάμι πίσω δε γυρνά!
- Να γκρεμιστεί η πολιτική που θρέφει ληστές και δολοφόνους
- Να διαλυθούν τώρα τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ. Να αφοπλιστεί η αστυνομία.
- Στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο !
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ – ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Δημήτρης Μακρέας:
ΟΧΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ!
Δ. Κουναλάκης:
Από e-mail του Κώστα Γιαννάκενα, γραμματέα της ΕΙΝΑ. Ίσως το καλύτερο που έχω διαβάσει με αφορμή τα γεγονότα.
ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥ 15ΧΡΟΝΟΥ
Χάθηκε ένα παιδί. Εξατμίστηκε μια δροσοσταλίδα πριν πέσει στο φύλλο κάποιου δέντρου. Χάθηκε μια αθώα ανάσα.
Όχι δεν θα μπορούσα να γίνω αστυνομικός. Τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν θα μπορούσα. Για να γίνεις αστυνομικός στην Ελλάδα πρέπει να το «έχεις» που λένε. Να έχεις κάποιες οικογενειακές παραδόσεις. Να ψιλονοσταλγείς το βασιλιά, τη χούντα, τα όπλα και το παρακράτος. Να κατάγεσαι και από συγκεκριμένο μέρος της Ελλάδας και να έχεις επώνυμο που να καταλήγει σε –ΑΚΟΣ, -ΕΑΣ ή –ΟΠΟΥΛΟΣ.
Εντάξει. Δεν ισχύει για όλους. Υπάρχουν και δημοκράτες αστυνομικοί. Υπάρχουν και άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους πάνω στο καθήκον. Στο κάτω-κάτω, είναι μια δουλειά του δημοσίου. Σφάζονται πολλοί για μια θέση στο σίγουρο δημόσιο. Είναι όμως και μαγκιά να είσαι αστυνομικός. Να φοράς στολή και να καυλώνουν οι κομμώτριες. Να μπερδεύεις το πουλί σου με το όπλο σου και ενίοτε να χρησιμοποιείς το ένα αντί για το άλλο. Αν μπορείς όμως κάντο. Γίνε αστυνομικός. Θα το ήθελε και η νεοελληνίδα μαμά σου. Το χοντρό της οιδιπόδειο γρήγορα θα την οδηγεί σε ολοκληρωμένη σεξουαλική αυτο-ικανοποίηση κάθε φορά που θα σε αντικρίζει με τη στολή. Το κράτος σου ανήκει. Το κράτος είσαι εσύ. Αυτό ρητά το είχε δηλώσει πρώην υπουργός της συντήρησης που τώρα τον ξεπαγώνουν από την κατάψυξη για να μπορέσουν να τον ξαναρίξουν στην κυκλοφορία.
Ούτε αναρχοαυτόνομος θα μπορούσα να γίνω. Δύσκολο να καίω τη σημαία μιας ταλαιπωρημένης πατρίδας. Δύσκολα θα μπορούσα να σπάσω το βιος κάποιου σκληρά μοχθούντα συμπολίτη μου. Δύσκολα θα μπορούσα να αγνοήσω πως η Δημοκρατία γεννήθηκε κάτω απ’ τον Αττικό ήλιο. Αν όλα τα σπάω και τα καίω τότε σημαίνει πως δεν αγαπάω τον άνθρωπο. Δεν καίω τη Σοφοκλέους και την Τράπεζα της Ελλάδας. Δεν καίω τους ναούς της κονόμας. Δεν σπάω στο ξύλο τους ληστές της πνευματικής μου υποβάθμισης που κυκλοφορούν με χρυσά άμφια και θωρακισμένες μερσεντές. Καίω το περίπτερο κάποιου φουκαρά. Σπάω τη βιτρίνα ενός ταλαίπωρου βιοπαλαιστή. Δηλώνω αντεξουσιαστής αλλά δεν γνωρίζω πια είναι η πραγματική εξουσία.
Θα μπορούσα όμως να γίνω ένας αντεξουσιαστής προβοκάτορας; Και αυτό είναι δύσκολο. Πως θα μπορούσα άραγε να δικαιολογήσω το γεγονός ότι ενώ η συμπλοκή έγινε στη Μεσολογγίου, εγώ έσπασα τα μαγαζιά της Ερμού; Θα το έτρωγαν οι άλλοι; Εγώ θα έπαιρνα εντολές να τα σπάσω όλα μπας και καταφέρουνε τα αφεντικά μου να κάνουν το Βατοπέδι να ξεχαστεί. Αυτό θα μου έλεγαν να κάνω και αυτό θα έκανα. Έπειτα δεν θα μπορούσα να κάνω και απεργία. Δεν γίνεται να δουλεύεις για το παρακράτος και τις μυστικές υπηρεσίες και να κάνεις απεργία. Θα σε «απολύσουν» και στη θέση σου θα προσλάβουν άλλους «αναρχοαυτόνομους αντεξουσιαστές». Έπειτα δεν είναι και ο μισθός σταθερός. Δεν θα μου κολλούσαν και βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα. Πάλι στη ψάθα θα πέθαινα κάποια μέρα. Μπα........... Ούτε αυτό θα με κάλυπτε.
Θα μπορούσα άραγε να γίνω Τσίπρας; Και αυτό δύσκολο είναι. Να τα βάζω με το διεφθαρμένο κράτος και από την άλλη να είμαι εργολήπτης του δημοσίου. Να μιλάω για τη φτώχεια και να κυκλοφορώ με ακριβά ρούχα και μηχανές. Να μιλάω για την ακρίβεια και να τρώω σε πανάκριβα μπιστρό.
Δεν θα ήθελα να γίνω τίποτα από τα παραπάνω. Απολύτως τίποτα. Μερικές όμως φορές ονειρεύομαι πως γίνομαι άνθρωπος. Λέω ονειρεύομαι γιατί σ’ αυτή τη χώρα κανένας δεν είναι άνθρωπος. Όλοι νομίζουν πως είναι αλλά δεν είναι. Είναι όλοι «δήθεν». Μόνο δήθεν ζουν σ’ αυτή την τραβεστί χώρα. Είναι η χώρα του δήθεν.
Ένα αθώο βλέμμα χάθηκε. Ψέματα. Δεν χάθηκε. Έγινε σύμβολο των τεμπελχανάδων εκπαιδευτικών που τώρα το εκμεταλλεύονται για να ξεκινήσουν πιο μπροστά τις διακοπές των χριστουγέννων κάνοντας απεργίες και ενθαρρύνοντας τους τεμπέληδες μαθητές και υποψήφιους δημόσιους υπαλλήλους να κάνουν καταλήψεις. Έγινε χρυσή ευκαιρία των σφραγιδοκόλληδων τεμπέληδων που τώρα θα απειλήσουν πιο αποτελεσματικά το διεφθαρμένο κράτος ζητώντας αυξήσεις.
Η μεγαλύτερη δυστυχία αυτών των μαϊμού αριστεριστών είναι ο φόβος εξάλειψης των χουντικών σταγονιδίων. Υπάρχει μεγάλος έρωτας μεταξύ τους. Τι θα ήταν ο Ολυμπιακός χωρίς τον Παναθηναϊκό; Τι θα ήταν ένας καρεκλοκένταυρος κρατικοδίαιτος αριστεριστής και τεμπέλης του δημοσίου χωρίς τον χουντολάγνο φασίστα συνταξιούχο απόστρατο αξιωματικό και τον βαρεμένο χρυσαυγίτη;
Υπάρχει μεγάλος έρωτας μεταξύ τους και ας αφήσετε τα πούστικα για τους μαλάκες Αλέκα μου.
Σε βολεύει ο γκαφατζής τεμπελάκος Κωστάκης που παίζει βιντεοπαιχνίδια από την ώρα που ξυπνάει μέχρι την ώρα που θα κοιμηθεί. Σε βολεύει και ο Γιωργάκης που φοβάται πως η μαμά του θα θυμώσει εάν δεν βγει πρωθυπουργός.
Όλοι σας βολεμένοι είσαστε. Όλοι σας. Μονάχα που όλοι εσείς μαζί, ξεβολέψατε ένα αθώο παιδάκι.
Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα που θα μπορούσα να γίνω; Όχι. Τίποτα. Δεν πειράζει. Καλά είμαι και έτσι. Τουλάχιστον υπάρχω σαν ψείρα στο πράμα μιας γριάς πόρνης που κάνει πιάτσα στην Ευριπίδου και όταν βαριέμαι λουφάζω στην τρύπα μιας παλιάς ξύλινης κιθάρας ενός μπατίρη τουρίστα που παίζει τα μπλουζ του κάτω απ’ την Ακρόπολη..............
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση