Και ως άτομο πλέον θα μπω στον πειρασμό να εκφράσω την άποψη μου για το εν συζήτηση θέμα που συνεχίζεται με φωτιές άλλοτε άλλου είδους.
Η έννοιες της προστασίας, της καταστολής, της αυτονομίας, της ελευθερίας, και όσο άλλο το προεκτείνουμε έχουν μια καθαρά υποκειμενική θεώρηση. Επίσης, η συζήτηση και η θεώρηση τους με προβολή στο άτομο ή αντίθετα, στην κοινωνία έχουν πάλι τελείως διαφορετικές προεκτάσεις.
Η αστυνομία είναι όργανο καταστολής ή προστασίας ανάλογα με τα πιστεύω του καθενός και το άτομο, ο αστυνομικός μπορεί να είναι κατασταλτική μονάδα, φύλακας, εργαζόμενος, ή ατυχής συνάνθρωπος σε λάθος θέση-ώρα πάλι με βάση τα πιστεύω καθενός. Ίσως η ανάλυση κατά Φουριέ που χρησιμοποιείται στις αρμονικές θα μπορούσε να μετασχηματιστεί για να εξηγήσεις τις διαφορετικές ποιοτικά απόψεις το όλο θέμα. Το σίγουρο είναι ότι η ατομική συμμετοχή κάθε ατόμου που απαρτίζει ένα οργανισμό χάνεται πρακτικά στη συνολική εικόνα όσο πολυπληθέστερος είναι αυτός. Όμως αυτό που συμβαίνει στην αστυνομία, συμβαίνει σε κάθε εργασιακό χώρο.
Τέθηκε παραπάνω το ΕΣΥ. Προσωπικά, αυτό το αίσθημα του εργαζόμενου που διαφωνεί με το σύστημα συνολικά το έχω νοιώσει ουκ ολίγες φορές. Να δώσω παραδείγματα που θεωρώ ότι είναι αντίστοιχα της όλης κατάστασης που επικρατεί στο θέμα της αστυνομίας.
- Τα νοσοκομεία λειτουργούν το πρωί για τα τακτικά ιατρεία αναγκάζοντας μεγάλο τμήμα του πληθυσμού να μην πάει στο μεροκάματο για να πάει στον ιατρό. Πόσοι όμως έχουν θέσει θέμα στα συλλογικά όργανα ότι και αυτοί που δουλεύουν το πρωί έχουν το δικαίωμα να δουλέψουν;
- Πολλά ταμεία για να βγάλεις μια μαγνητική απαιτούν να έχεις κάνει πρώτα αξονική. Πόσοι έχουν αντιδράσει σε αυτό το ηλίθιο σε κάποιες καταστάσεις σύστημα που ακτινοβολεί μια χαρά τον άρρωστο και σε κάποιες περιπτώσεις δεν έχει καμιά αξία, αντί να υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις που να το επιτρέπουν;
- Πόσοι από εμάς δεν θα θέλανε ένα καρδιογράφο (που ίσως δεν έχουν) σε κάθε ιατρείο αλλά το σύστημα μας έχει γραμμένους και έχει άραγε κοστίσει σε ζωές αυτό;
- Πως αντιμετωπίζετε την γιαγιά που φέρνει το "δώρο" αλλά έμμεσα ζητά μια εξυπηρέτηση που δεν σας κοστίζει (πχ μια ΑΥ γίνεται ΣΝ);
- Πόσοι από εμάς έχουμε σε όλους τους ασθενείς μας το ίδιο σκεύασμα για κάθε φαρμακευτική ουσία;
- Πόσο μας επηρεάζουν οι πεποιθήσεις του ασθενή στην συμμετοχή μας ως ιατροί;
προσωπικά τα παραπάνω με κάνουν να νιώθω "σκυλί που φυλάει τα αφεντικά του" όσο κι αν προσπαθώ συχνά να πάω κόντρα στο ρεύμα.
Έβαλα κάποια πράγματα αντιπροσωπευτικά από διαφορετικές περιπτώσεις αλλά μπορώ να σας βρω κι άλλα πολλά.
Πάμε στην αντίθετη όχθη:
- "πρέπει να ακούς το γιατρό, ο λόγος του έχει αξία" ή "Ούτε μια ένεση δεν μου έκανε να βρω την υγεία μου ο θεοπαίχτης"
- "Ένα μήλο την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα"
- "..με πήρανε με αυτή τη νεκροφόρα (ασθενοφόρο) και με πετάξανε σε ένα κρεββάτι να πεθάνω" ή "Αμέσως με έφερε το ασθενοφόρο και μου κάνε ένα σωρό εξετάσεις που κάνανε μια ώρα να βγούνε"
- "Το είδα τον κερατά με την άσπρη μπλούζα και ύφος 10 καρδιναλίων και μου ήρθε να του βγάλω τα άντερα, δεν έκανε τίποτα χωρίς φακελάκι". Να σημειώσω ότι το παραπάνω το άκουσα για άξιο συνάδελφο σε θέμα που έτυχε να είμαι μπροστά και που αυτός που το είπε δεν με ήξερε και καμιά επαφή δεν είχε με την πραγματικότητα.
- "Κοίτα το γιατρό, εάν δεν κάτσεις ήσυχα θα του πω να σου κάνει μια ένεση" Σας θυμίζει τίποτα από δυνάμεις καταστολής;
Το φιλοσοφικό μου ερώτημα είναι τελικά, ότι όλοι κουβαλάμε κάποια στερεότυπα που έχουν προκύψει από εμπειρίες ή κοινωνική "γαλούχηση" και που στη συντριπτική πλειοψηφία δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Και η πείρα είναι σφαλερή, οι πεποιθήσεις είναι επικίνδυνες, το να σταματάμε να θέτουμε σε κριτική τα πιστεύω μας σε κάθε μονάδα και όχι μόνο στο σύνολο από το σύστημα είναι εγκληματικό.
Αλλά υπάρχει λύση; Φέρνει ένας κούκος την Άνοιξη;
Θέμα: Η Ελλάδα καίγεται... (Αναγνώστηκε 35839 φορές)
11 Μαΐου 2011, 21:09:52