Γι' αυτό ακριβώς ζητήθηκε παράταση του προγράμματος για 1 εβδομάδα, που προκαταβολικά έσπευσαν όλοι οι Ευρωπαίοι να τονίσουν ότι ΔΕΝ πρόκειται να δοθεί. Αλλά στην ουσία του θέματος , από την προηγούμενη 4μηνη παράταση ,τι ακριβώς άλλαξε τώρα ? Χρήματα ΔΕΝ έδωσαν και πιθανότατα αυτά που θα δώσουν, θα εξυπηρετούν τα δάνειά τους και μόνο αυτά.
Από την άλλη όλοι οι Ευρωπαίοι σέβονται το δημοκρατικό δικαίωμα του Ελληνικού λαού, αλλά σπεύδουν να διευκρινήσουν τι σημαίνει το "ΟΧΙ " και τι το "ΝΑΙ" . Τέτοιο σεβασμό πια δεν τον περίμενα.
Γιατί ακριβώς να παρατείνουν το πρόγραμμα ; Οι 5 μήνες που πέρασαν δεν αρκούσαν για μια έντιμη διαπραγμάτευση ;
Ανάλογα με το δημοσίευμα που βάζεις, υπάρχουν πολύ περισσότερα δημοσιεύματα και δηλώσεις ΕΠΙΣΗΜΩΝ στο εξωτερικό, ότι η ελληνική κυβέρνηση τους ενέπαιζε και ΔΕΝ ήθελε τελικά μια συμφωνία.
Τώρα και εδώ που φτάσαμε, το όποιο πακέτο θα είναι πολύ σκληρότερο, γιατί θα πρέπει να καλύψει το έλλειμμα που δημιουργήθηκε τους τελευταίους μήνες και τις ζημιές που προκλήθηκαν απ΄τα capital controls στην πραγματική οικονομία (καταστροφή θα ακούτε να λένε όλοι, προσωπικά γνωρίζω άτομα που έχασαν την δουλειά τους
αυτές τις ημέρες)
Αυτή η δαιμονοποίηση των ξένων με ξεπερνάει. Ναι, μας δάνεισαν, και θέλουν τα λεφτά τους πίσω, που είναι το πρόβλημα ;
Να θυμίσω ότι το μακρινό 2010 ΕΜΕΙΣ είχαμε τέτοιο έλλειμμα (το οποίο μας παρέδωσε άνθρωπος που τώρα μας παρουσιάζεται ως "Εθνάρχης"-ζήτω η μνήμη χρυσόψαρου που έχουμε σαν λαός) που δεν μας δάνειζε κανένας. Τα δάνεια που πήραμε λοιπόν, ήταν τα μεγαλύτερα που πήρε ποτέ κράτος στην ανθρώπινη Ιστορία.
Χωρίς δόση υπερβολής.
Κάποιοι urban myths ότι το έκαναν για τις Τράπεζές τους πρέπει να πάψουν πια να τους πιστεύουν πολλοί, οι γαλλογερμανικές Τράπεζες δεν είχαν τα τρελά ανοίγματα στην Ελλάδα και τις διέσωζαν οι ίδιοι (με πολιτικό κόστος φυσικά για τους φορολογούμενούς τους), και μας ξαπόστελναν από τότε αν το επιθυμούσαν με όποια ρίσκα αυτό περιείχε. Νομίζω ότι μάλλον το τελευταίο φοβήθηκαν, και όχι τα κάποιες δεκάδες δις ελληνικών ομολόγων κατείχαν οι Τράπεζές τους.
Ας πάρουμε όμως το σενάριο ότι κάποιοι θέλουν την έξοδό μας απ' το κοινό νόμισμα. Τι ακριβώς έπραξε η κυβέρνηση για να μην τους ισχυροποιήσει όταν έκανε (και μην μου πείτε ότι χρειάζονται 5 μήνες διαπραγματεύσεων για να δουν αν τους παίρνει ή όχι να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους!) ότι διαπραγματεύονταν για 5 μήνες και έφτασε στο παρά '1 την κατάσταση, με όλα τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους εξαντλημένα και προκηρύσσει δημοψήφισμα γνωρίζοντας ότι αυτό θα σημαίνει κλείσιμο των Τραπεζών (ο ίδιος ο Τσίπρας τα δηλώνει το 2012 εν όψει του δημοψηφίσματος που προανήγγειλε ο ΓΑΠ) και κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας ;
Για μένα, το τιμιότερο θα ήταν, αφού διαπραγματευτούν κανά 2μηνο κι διαπιστώσουν το κλίμα και τα περιθώρια υποχωρήσεων των δανειστών, να βγούν και να βάλουν το ερώτημα Ευρώ ή Δραχμή κι να δώσουν επαρκές χρονικό διάστημα να αποφασίσει ο κόσμος.
Υπό αυτές τις συνθήκες που διεξάγεται, υπάρχει κόσμος που θα πάει αύριο να ψηφίσει το ΟΧΙ, πεπεισμένος και πιστεύοντας τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι θα πάει να διαπραγματευτεί συμφωνία ΕΝΤΟΣ ευρώ. Γι΄αυτό παρότι όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ντέρμπυ, στο ερώτημα ευρώ ή δραχμή ένα 70-80% λέει ευρώ.
Το ερώτημα όμως είναι το εξής: αν όντως εννοούν αυτά που λένε οι απέξω και σε περίπτωση που βγει το ΟΧΙ μας τραβήξουν την πρίζα, ποιός αναλαμβάνει την ευθύνη για ό,τι επακολουθήσει ; ; ;
Θυμάμαι σαν εφιάλτη εκείνο το ναι σε όλα, πριν 3 χρόνια στη Βουλή. Μια απέραντη ντροπή με πλημμύρισε για τους ανθρώπους που μας εκπροσωπούσαν στη Βουλή.
Ποια ήταν τα όλα που τότε σκύψαμε κεφάλι και δεχτήκαμε; Τα είδαμε στο πέρασμα των επόμενων χρόνων, τα βιώσαμε όλοι στο πετσί μας. Είναι όλα εκείνα που σήμερα μας πνίγουν, μας φυλακίζουν, μας στερούν την όποια ελευθερία μας ανήκει, μας απογυμνώνουν από την όποια αξιοπρέπεια μας χρειάζεται για να ζήσουμε. Όλα αυτά που έφεραν τόσους ανθρώπους στην ανεργία, την επισφάλεια, την ανασφάλιστη εργασία, τη μετανάστευση, τη φτώχεια, την αυτοκτονία. Όλα ετούτα τα καθημερινά που ζούσαμε στο εργασιακό χώρο, όπου έχουν αδειάσει τα νοσοκομεία από εργαζόμενους, όπου ο φασισμός είχε γίνει καθημερινότητα και ο φόβος είχε αντικαταστήσει τα όνειρα. Κοντή μνήμη δεν έχουμε. Όλοι θυμόμαστε το πριν την 25η Γενάρη. Τα μαύρα χρόνια της χώρας μας, τα ιατρεία για τους ανασφάλιστους, τα συσσίτια για τους μη έχοντες, τους θανάτους, την θλίψη και την απαισιοδοξία των ανθρώπων μας στην έλλειψη προοπτικής και διεξόδου.
Δύσκολο να ζεις μα πιο δύσκολο να επιβιώνεις χωρίς αρχές, αξίες και ελπίδα.
Τι θα μας προσφέρει ένα καινούριο ναι σε όλα ; Αρκεί να κοιτάξουμε το χθες, να το πολλαπλασιάσουμε και θα έχουμε το αύριο. Αρκεί να θυμηθούμε τον ωμό εκβιασμό από την πλευρά των επικυρίαρχων της Ευρωζώνης, την απάνθρωπη οικονομική στρατηγική που εξευτελίζει κάθε ανθρώπινη και κοινωνική αξία και ακυρώνει κάθε έννοια ελευθερίας και δημοκρατίας, το σκληρό ''παιχνίδι' που παίζουν στη πλάτη ενός πληγωμένου κόσμου. Να θυμηθούμε τα κάγκελα στη Βουλή, τη βίαιη καταστολή κάθε διαμαρτυρίας, την προπαγάνδα του φόβου, την ανοχή του φασισμού, τις αυτοκτονίες, τις ομαδικές απολύσεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, το κυρίαρχο πελατειακό κατεστημένο, τις λιποθυμίες των παιδιών στα σχολεία, την υπερφορολόγηση και τα χαράτσια. Να θυμηθούμε την υποκρισία και τα ασύστολα ψεύδη από τα ντόπια πρωτοπαλίκαρα - υπηρέτες του Σόιμπλε και του Γιούνκερ, που μας εκθέτουν διεθνώς με την υποταγή και τη δουλικότητα. Αυθεντικοί ραγιάδες, στο πλευρό εξωτερικών οικονομικών συμφερόντων.
Είναι ώρα να τιμήσουμε τους νεκρούς της μνημονιακής 5ετίας, νεκρούς από απελπισία, αρρώστια, πείνα, ντροπή και κοινωνικό εξευτελισμό.
Μας θέλουν υποταγμένους, νωθρούς, αμέτοχους, υποβόλιμους, ντροπιασμένους, κακορίζικους.
Τώρα, όμως, ήρθε για όλους μας η ώρα του ΟΧΙ. Ένα μεγάλο, περήφανο όχι που οδηγεί σ ένα τεράστιο ναι για τη ζωή, την αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη, την ελεύθερη έκφραση. Ένα όχι που ταιριάζει στην ιστορία του όρθιου ανθρώπου που συνεχίζει να περπατά στην δυσκολία, να δημιουργεί και να χαίρεται, περήφανος που κατακτά τη ζωή του.
Ένα ΟΧΙ που θα ακουστεί στα πέρατα του σημερινού κόσμου και θα μείνει κεφάλαιο στην ιστορία του αύριο, ξεπλύνοντας το ντροπιαστικό ναι σε όλα και κάνοντας ακόμη μια φορά υπερήφανες τις γενιές που θα έρθουν.
Ειρήνη Νταουντάκη
Διευθύντρια Νεφρολογικού Τμήματος
Νοσοκομείου Ρεθύμνου
03.07.2015
Αν βγει το ΟΧΙ, κι υπολοποιήσουν τις απειλές τους οι απέξω, το πρώτο που θα κάνουμε (στην τωρινή κατάσταση με τα 0 συναλλαγματικά αποθέματα), θα είναι να πάμε στους ίδιους αυτούς κ.κ Σοϊμπλε-Γιούνκερ να μας στείλουν ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ για να μην αρχίσει οι κόσμος να πεθαίνει στους δρόμους και να τρώμε ο ένας τον άλλον.
Η αξιοπρέπεια εχάθη αυτές τις ημέρες που ηλικιωμένοι άνθρωποι περίμεναν στα ΑΤΜ να τους καταβληθεί ΜΕΡΟΣ της σύνταξής τους, η οποία μπορεί στα χρόνια των Μνημονίων να περικόπηκε, αλλά ΠΑΝΤΟΤΕ καταβάλλονταν, σε λίγες ημέρες που θα λείπουν τρόφιμα απ΄την αγορά ή που δεν θα μπορεί κάποιος να χειρουργηθεί καθώς δεν θα υπάρχουν υλικά.
Θέμα: Το δημοψήφισμα της Κυριακης 5/7/2015 (Αναγνώστηκε 23597 φορές)
8 Μαΐου 2008, 12:30:04