"Θα ζήσουν χειρότερα από τους γονείς τους."

[Argirios Argiriou]

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/12/2008

ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΣΤΟ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΑΥΡΙΟ


Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ


Από το baby boom, την έκρηξη των γεννήσεων που στην Ελλάδα ήρθε με καθυστέρηση 10-15 ετών μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι τη σημερινή γενιά των... baby bomb το χάσμα βιωμάτων και ευκαιριών μοιάζει τεράστιο.



Αντιδρούν για ένα μέλλον που σχεδιάστηκε γι' αυτούς, χωρίς αυτούς
Μετά το 1955 βοηθούσης και της μετανάστευσης, αφού μέχρι το 1965 έφυγαν από τη χώρα 1.500.000 εργαζόμενοι και έτσι οι εναπομείναντες είχαν καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης, η οικονομική εξέλιξη και η κοινωνική καταξίωση έμοιαζαν προδιαγεγραμμένες. Ηταν η γενιά που είχε μια ομαλή αλληλοδιαδοχή στα στάδια ενηλικίωσης, κοινωνικής ένταξης, οικονομικής καθιέρωσης και απολαβής των αποταμιεύσεων (συνταξιοδότησης).

Σήμερα τα πράγματα μοιάζουν να έχουν ανατραπεί πλήρως. Η νέα γενιά, για πρώτη φορά στη νεότερη Ιστορία, έχει όλες τις πιθανότητες να ζήσει χειρότερα από τους γονείς της. Βρίσκεται σε εξέλιξη δηλαδή η πρώτη ήττα από τους «γέρους». Θα τους τη «λέει» η μαμά και ο μπαμπάς μέσα στο (ίδιο το) σπίτι. Κάτι που αφορά το σύνολο της γενιάς, κυρίως δε τα μεσαία στρώματα, τους επιστήμονες-ελεύθερους επαγγελματίες και τα (πρώην) «ρετιρέ» των εργαζομένων (τράπεζες, ΔΕΚΟ). Οι λοιποί εργαζόμενοι δεν έχουν λόγο να περηφανευτούν μπροστά στα παιδιά τους.

Τεράστια απόσταση μεταξύ των δύο γενεών, όπως εξάλλου τεράστιο είναι και το οικονομικό χάσμα. Ιδού τι βιώνει η σημερινή γενιά:

1 Τα νέα σχολεία που φτιάχνοναι με το εφεύρημα των ΣΔΙΤ (συνεργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα) θα πληρωθούν τα επόμενα 15-25 χρόνια από τους ίδιους (σημερινούς) μαθητές και αυριανούς φορολογούμενους. Η εισαγωγή στα ΑΕΙ συνεπάγεται ευνουχισμό των εφήβων μέσα από τα αλλεπάλληλα φροντιστήρια, οικονομική αιμορραγία των οικογενειών χωρίς, από την άλλη, να σημαίνει ότι έτσι παρέχεται και ένα επαγγελματικό διαβατήριο αξιώσεων. Η δε «επιτυχία» στα ΤΕΙ ισούται με εξορία στην ελληνική περιφέρεια, αν όχι καταναγκαστική... πτυχιοποίηση.

2 Οι απόφοιτοι και τελειόφοιτοι των σχολών αμέσως μετά περνούν, υποχρεωτικά, από το στάδιο της ανεργίας, ακολούθως από αυτό της υποαπασχόλησης και δεν ασκούν ένα ικανοποιητικό επάγγελμα ως μεσήλικες, αν προηγουμένως δεν έχουν μια μακροχρόνια θητεία στην ευκαιριακή ετεροαπασχόληση.

Κουτσουρεμένα δικαιώματα

3 Ως εργαζόμενοι παίρνουν μικρότερο μισθό, καθώς η κυβέρνηση νομοθέτησε τον όρο «νεοπροσλαμβανόμενοι στις ΔΕΚΟ», οι οποίοι στερούνται των συνήθων δικαιωμάτων των «παλαιών» εργαζομένων, δεν έχουν το καθεστώς της οιονεί μονομότητας. Είναι η γενιά με τις πιο ευέλικτες εργασιακές σχέσεις.

4 Το 2007 από τις 60.000 νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, σχεδόν οι 40.000 ήταν συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Το 53% δε (31.800 νέοι) είχαν σύμβαση από 7 έως 12 μήνες.

5 Η προηγούμενη γενιά απασχολήθηκε στις δημόσιες επιχειρήσεις, τις αναπτυσσόμενες δημόσιες υπηρεσίες, το τραπεζικό σύστημα και τις δημοτικές επιχειρήσεις. Δεν είναι τυχαία εξάλλου η πρόταση του προέδρου του ΣΥΝ, Αλ.Τσίπρα, για πρόσληψη 100.000 νέων στο Δημόσιο (σχολεία, νοσοκομεία κ.α.). Τώρα όμως οι ΔΕΚΟ ιδιωτικοποιούνται, το υπουργείο Οικονομίας δανείζεται ακριβά για να βολέψει ημετέρους σε ποικιλώνυμες επιτροπές και συμβούλια, ενώ δεν βάζει καν την εθνική συμμετοχή για την απορρόφηση των κοινοτικών πόρων, κάτι που θα δημιουργούσε ικανοποιητικές θέσεις απασχόλησης.

6 Τη δεκαετία του 1980 οι νέοι εργάζονταν στον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, τα ΕΛΤΑ, την ΠΥΡΚΑΛ, τις «κρατικοποιημένες» προβληματικές επιχειρήσεις (Σκαλιστήρης, Πειραϊκή-Πατραϊκή, Πίτσος κ.α.). Σήμερα η μεγαλύτερη επιχείρηση που λειτουργεί στη χώρα είναι ο ΟΠΑΠ (κεφαλαιοποίηση στο Χρηματιστήριο Αθηνών 6,8 δισ. ευρώ).

7 Στο Ασφαλιστικό δεν ισχύουν τα ίδια δικαιώματα, αφού όσοι εντάχθηκαν στην αγορά εργασίας από το 1993 και μετά θα συνταξιοδοτηθούν, αναποδράστως, στο 65ο έτος. Και αν δεν γινόταν ο νόμος 3029/2002, που πήγε τη σύνταξη στο 70%, θα έπαιρναν σύνταξη μόλις 60%, ενώ πολλοί από τους εργαζόμενους σε ΔΕΚΟ, τράπεζες και Δημόσιο σήμερα απολαμβάνουν έως και 80%. Και μέσα σε όλα αυτά παραμένει η αγωνία για το εάν θα υπάρχουν Ταμεία ή το ασφαλιστικό σύστημα θα έχει καταρρεύσει υπό το βάρος των ελλειμμάτων και της διασπάθισης των αποθεματικών (δομημένα ομόλογα, κλοπή εισφορών κ.ά.).

8 Η ένταξη στο ασφαλιστικό σύστημα και την αγορά εργασίας δεν είναι ο, ανηφορικός μεν αλλά, μονόδρομος που διήνυε η προηγούμενη γενιά. Τώρα είναι αναγκαίο το «μπλοκάκι», η ασφάλιση για μια περίοδο στον ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ).

9 Οι παροχές όπως υγεία, παιδεία, επιδόματα έχουν μεν μαζικοποιηθεί, απευθύνονται στο σύνολο των πολιτών, αλλά έχουν υποβαθμιστεί λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης. Τα κονδύλια δεν αυξάνουν ανάλογα με τους χρήστες. Για να πάρει ένας άνεργος επίδομα από τον ΟΑΕΔ, επιδοτούμενο στεγαστικό δάνειο από την Εργατική Κατοικία, Δελτίο Κοινωνικού Τουρισμού από την Εργατική Εστία κ.ά. θα πρέπει προηγουμένως να έχει συμπληρώσει συγκεκριμένο αριθμό ενσήμων. Δηλαδή αποκλείεται το 25% των νέων (έως 25 ετών) που είναι και επισήμως άνεργοι αυτή την περίοδο (ΕΣΥΕ-Σεπτέμβριος 2008).

10 Η παρούσα γενιά των νέων, όταν βρει δουλειά, θα πληρώνει για το σχολείο που φοίτησε (ΣΔΙΤ), θα εισφέρει γύρω στο 20% του μισθού του για την αποπληρωμή των σημερινών χρεών, θα καταβάλλει φόρους περί το 30% για ένα υποτυπώδες κοινωνικό κράτος που θα ζουν τα παιδιά του και θα αποταμιεύει το 15% (ασφαλιστικές εισφορές) για τη δική του σύνταξη. Τα μισά του χρήματα θα πηγαίνουν για τις ανάγκες της... προηγούμενης γενιάς.


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος