Οι ανεξάρτητες αρχές δεν αντέχονται…

[Argirios Argiriou]

27-10-2015
του Άγγελου Στάγκου

Με την ευκαιρία της επίσκεψης του προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, ο πρωθυπουργός επανέλαβε ότι η Ελλάδα θα εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της (που απορρέουν από το τρίτο μνημόνιο), επισημαίνοντας όμως ταυτόχρονα ότι η χώρα υπέγραψε μία συμφωνία και όχι σύμφωνο με το οποίο εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα. Ωραία και υπερήφανα λόγια που ο κάθε ευπρεπής πολίτης θέλει να ακούει από το στόμα του ηγέτη του, αλλά χρειάζονται και μερικές επισημάνσεις για να κρατήσει (ο ίδιος πολίτης) τα πόδια του στο έδαφος και να μην αρχίσει πάλι τα νεφελοπερπατήματα δίχως αλεξίπτωτο. Οπως: Πρώτον, ότι με την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση και ακόμη περισσότερο στην ΟΝΕ η χώρα εκχώρησε αυτοβούλως κυριαρχικά δικαιώματα. Δεύτερον, ότι ένα από τα δόγματα (εκτός αν άλλαξε) της πολιτικής της Ελλάδας είναι η ενοποίηση της Ευρώπης. Τρίτον, ότι στους διεθνείς οργανισμούς χωρών υπάρχουν κανόνες και, τέταρτον, ότι η ουσιαστική χρεοκοπία και η εξάρτηση κράτους από δανειστές συνοδεύεται πάντα από δεσμεύσεις και όρους που περιορίζουν περισσότερο την κυριαρχία του.

Τούτων λεχθέντων, δεν είναι βέβαιο τι ακριβώς εννοεί με τη συγκεκριμένη φράση του ο Αλ. Τσίπρας. Αν δηλαδή εννοεί ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω σε διαφορές που έχουν ανακύψει στην αξιολόγηση από τους τροϊκανούς (π.χ., πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας), ή αν εννοεί ότι έχει το δικαίωμα να αντικαθιστά η κυβέρνηση τους επικεφαλής σε ανεξάρτητες και αυτόνομες αρχές (π.χ., καρατόμηση Αικατερίνης Σαββαΐδου) σαν τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ). Πιθανώς να εννοεί και τα δύο, αλλά και τις παρεμβάσεις που πρόκειται να κάνει στο μέλλον. Αυτό θα διαπιστωθεί στη συνέχεια, όμως θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι αποφασισμένη, χωρίς αμφιβολία, να εδραιώσει το δικό της καθεστώς. Οι ενδείξεις είναι ήδη πολλές και πληθαίνουν, παρά τις όποιες αντιδράσεις, τις οποίες η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με μεγάλη δόση αλαζονείας και πλήρη αδιαφορία.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις συμπεριφέρονται παραδοσιακά με διαφορετικό σθένος στις πιέσεις των ξένων και με διαφορετικό απέναντι σε όσους θεωρούν πολιτικούς αντιπάλους τους στο εσωτερικό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν διαφέρει σε νοοτροπία, αλλά διαφέρει πάρα πολύ στο «περιτύλιγμα» και στους στόχους της. Εχει υιοθετήσει γενικά μία ακραία διαστρεβλωτική της πραγματικότητας επικοινωνιακή πολιτική, προκειμένου να καλύψει ανικανότητα, απροθυμία και ανεδαφικές ιδεοληψίες που ακόμη τη διακατέχουν και ταυτόχρονα επιχειρεί να «φτιάξει» δικό της κομματικό κράτος, ξεπερνώντας διαχωρισμό εξουσιών, νόμους και όρια. Κατά μία έννοια, επιχειρεί καθεστωτική αλλαγή, και η ανακοίνωση της κυβερνητικής εκπροσώπου για την απόφαση εκπαραθύρωσης της επικεφαλής της ΓΓΔΕ το αποδεικνύει σε μεγάλο βαθμό, αφού ταυτόχρονα περιελάμβανε κατηγορία, ενοχή και καταδικαστική απόφαση από την εκτελεστική εξουσία. Ολα αυτά για να ελέγχει πλήρως και κατά το δοκούν η κυβέρνηση τη σύλληψη της φορολογητέας ύλης. Ενόψει μάλιστα της ένταξης του ΣΔΟΕ στον μηχανισμό της ΓΓΔΕ.

Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα δεν νοείται ανεξαρτησία διοικητικών μηχανισμών. Το πελατειακό-κομματικό κράτος δεν συμβαδίζει με πραγματικά ανεξάρτητες ή αυτόνομες αρχές. Τα τελευταία χρόνια που κάποιες από αυτές δημιουργήθηκαν υπό την πίεση και την… εγγύηση των δανειστών ενόχλησαν τις εκάστοτε κυβερνήσεις και όχι μόνο. Το διαπιστώσαμε στην περίπτωση του Α. Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, το αντιληφθήκαμε στην περίπτωση του Χ. Θεοχάρη, προκατόχου της Αικ. Σαββαΐδου στη ΓΓΔΕ, το βλέπουμε και τώρα στην περίπτωση της τελευταίας. Δεν αντέχουν οι ελληνικές κυβερνήσεις κρατικούς λειτουργούς με θεσμοθετημένη ανεξαρτησία ή αυτονομία, γιατί μέλημά τους είναι η μικροπολιτική και όχι η πολιτική. Αρα θέλουν τους αντίστοιχους μηχανισμούς υπό τον έλεγχό τους για να προχωρούν σε κομματικές τοποθετήσεις, να κάνουν διακρίσεις και εξαιρέσεις, να φροντίζουν τις πελατειακές σχέσεις, να εφαρμόζουν νόμους και διατάξεις κατά τη βούλησή τους, να αλλοιώνουν στοιχεία και να παραπλανούν δίχως να αμφισβητούνται.

Για να μη ξεφύγει ο έλεγχος από τα χέρια της και για τη διατήρηση του κρατικού μηχανισμού στα συνηθισμένα χαμηλά επίπεδα που οι πάντες γνωρίζουν, η σημερινή κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να δυσαρεστήσει ή και να συγκρουστεί με τους ξένους δανειστές. Προφανώς νομίζει ότι μπορεί να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα δίχως να την αλλάξει ριζικά, με αναφορές σε ανύπαρκτα «ισοδύναμα», αρκεί να εδραιώσει το δικό της κομματικό κράτος. Πλανάται πλάνη οικτρή!

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος