Πύργος: Καταδικάστηκε γιατρός για το θάνατο γυναίκας μετά από δάγκωμα φιδιού.

[Argirios Argiriou]

01/07/2015

Ποινή δύο ετών με αναστολή επέβαλλε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηλείας στον ένα από τους δύο γιατρούς που κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου ως υπαίτιο για τον θάνατο της 52χρονης Ευσταθίας Κανελλοπούλου από τον Ελαιώνα.

Τη γυναίκα στις 9-3-2009 είχε δαγκώσει φίδι ενώ μάζευε χόρτα και για το λόγο αυτό μεταφέρθηκε εσπευσμένα από τους συγγενείς της στο Νοσοκομείο του Πύργου για την παροχή των αναγκαίων ιατρικών υπηρεσιών. Αρχικά εισήχθη στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών όπου ασχολήθηκε με το περιστατικό ο ένας εκ των κατηγορούμενων γιατρών και στην συνέχεια μεταφέρθηκε στην Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου όπου την ευθύνη του περιστατικού ανέλαβε ο δεύτερος από τους κατηγορούμενους.

Όμως σε καμία φάση της νοσηλείας της στο Νοσοκομείο του Πύργου δεν της χορηγήθηκε ο προβλεπόμενος για την αντιμετώπιση της δηλητηρίασης που προκαλείται από δάγκωμα φιδιού αντιοφικός ορός, με αποτέλεσμα τη ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης της υγείας της γυναίκας.

Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα άρχισε να εμφανίζει όλα τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από δάγκωμα φιδιού, δηλαδή οίδημα στο σημείο του δαγκώματος που ήταν στο αριστερό κάτω άκρο και επεκτάθηκε ταχύτατα σχεδόν σε όλο το πόδι, διάρροιες, εμέτους, έντονους πόνους στην κοιλιά, κατακόρυφη πτώση του αριθμού των αιμοπεταλίων, του αιματοκρίτη κ.α. Παρά την δραματική αυτή επιδείνωση ο συγκεκριμένος ορός δεν της χορηγήθηκε μολονότι υπήρχε διαθέσιμος στο Νοσοκομείο, προφανώς διότι δεν αξιολογήθηκαν σωστά τα συμπτώματα που εμφάνιζε.

Αργά τη νύχτα η γυναίκα έπεσε σε κώμα και τότε μεταφέρθηκε με καθυστέρηση στο Ρίο όπου εκεί οι γιατροί αντιλήφθηκαν αμέσως την βαρύτητα του περιστατικού και της χορήγησαν ταχύτατα αντιοφικό ορό, αφού προηγουμένως επικοινώνησαν με το Εθνικό Κέντρο Δηλητηριάσεων στην Αθήνα. Δυστυχώς όμως ήταν πολύ αργά για την άτυχη γυναίκα αφού είχαν περάσει πάρα πολλές ώρες από τότε που την δάγκωσε το φίδι και είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος...

Η κόρη της άτυχης γυναίκας Ευδοκία Κανελλοπούλου έκανε λόγο για «δικαίωση» της οικογένειάς της από την ελληνική δικαιοσύνη με την απόφαση που εξέδωσε ενώ μίλησε για ένα μαρτυρικό θάνατο της μητέρας της. «Σήμερα είναι μία σημαντική ημέρα για την οικογένειά μου. Νιώθουμε δικαίωση για την απόφαση του δικαστηρίου που καταδίκασε τον υπαίτιο για τον βασανιστικό θάνατο της μητέρας μου».

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Αυτό άραγε το διάβασαν οι Δικαστές;

...............
Most snakebites will not result in significant envenoming and do not require antivenom.
..........................

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Αν ισχύει το άρθρο,
η ασθενής εμφάνισε ραγδαία επιδείνωση και δεν χορηγήθηκε ο ορός, αν και διαθέσιμος, σ' αυτό το στάδιο της νοσηλείας.
Υποθέτω, σ' αυτό εστιάζει η καταδίκη.

[Αρχίατρος]

Σε πόσα Περιφερειακά Ιατρεία υπάρχει διαθέσιμος αντιοφικός ορός ; Μάλλον για ανέκδοτο ακούγεται.

Αν υπάρχουν Μονάδες Υγείας που πρέπει να υπάρχει διαθέσιμος αντιοφικός ορός, αυτές είναι τα Π.Ι ανά την επικράτεια.

Μάλλον η καταδίκη εστιάζει στο ότι υπήρχε διαθέσιμος κι δεν χορηγήθηκε.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Σε πόσα Περιφερειακά Ιατρεία υπάρχει διαθέσιμος αντιοφικός ορός ; Μάλλον για ανέκδοτο ακούγεται.

Αν υπάρχουν Μονάδες Υγείας που πρέπει να υπάρχει διαθέσιμος αντιοφικός ορός, αυτές είναι τα Π.Ι ανά την επικράτεια.

Μάλλον η καταδίκη εστιάζει στο ότι υπήρχε διαθέσιμος κι δεν χορηγήθηκε.

Η χορήγηση του αντιοφικού ορού δεν είναι άμοιρη πιθανών παρενεργειών οπότε πρέπει να γίνεται μόνο σε νοσοκομειακό περιβάλλον.
Ίσως μόνο κάποια νησάκια να έπρεπε να έχουν, σε περίπτωση που είναι αδύνατη η μετακίνηση κεντρικότερα.

Τι μου θύμισες τώρα!
"Σκηνάκια" κατά τη στρατιωτική μου θητεία, σκηνές στη μέση του πουθενά, καλοκαιρινή περίοδος, να σκάει ο τζίτζικας, χωρίς φυσικά ηλεκτρικό και ψυγεία.
Σκάει μύτη ο ταξίαρχος, ο ανώτατος αξιωματικός και διοικητής όλων των μονάδων του νησιού.
- "Έχουμε αντιοφικούς ορούς, γιατρέ;"
- "Μάλιστα κύριε Ταξίαρχε!"
- "Μπράβο γιατρέ!"

(τι να του έλεγα; Από που να το έπιανα; Αν μου ζητούσε να τους δει, θα του έδειχνα καμιά κορτιζόνη! )

[Αρχίατρος]

Η χορήγηση του αντιοφικού ορού δεν είναι άμοιρη πιθανών παρενεργειών οπότε πρέπει να γίνεται μόνο σε νοσοκομειακό περιβάλλον.
Ίσως μόνο κάποια νησάκια να έπρεπε να έχουν, σε περίπτωση που είναι αδύνατη η μετακίνηση κεντρικότερα.

Προφανώς πρέπει να υπάρχει ετοιμότητα για την αντιμετώπιση αλλεργικής αντίδρασης, όπως επίσης προφανώς ομιλώ για μικρά νησάκια, δυνητικώς αποκομμένα από πρόσβαση σε νοσοκομειακές μονάδες.

[Argirios Argiriou]

Το ξέρουν άραγε οι Δικαστές
ότι την απόφαση να δώσεις αντιοφικό ορό δεν την παίρνει κανείς τόσο εύκολα γιατί μπορεί να σου πεθάνει ο Ασθενής από τον αντιοφικό ορό, αυτόν καθ'αυτόν ;


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Αρχίατρος]

Το ξέρουν άραγε οι Δικαστές
ότι την απόφαση να δώσεις αντιοφικό ορό δεν την παίρνει κανείς τόσο εύκολα γιατί μπορεί να σου πεθάνει ο Ασθενής από τον αντιοφικό ορό, αυτόν καθ'αυτόν ;


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Ε, όχι, το γνωρίζουν όμως οι παππούδες ενός παιδιού από τόν Βόλο !

Πάρτε καφέ ή ποπ κορν και διαβάστε, ελπίζω να μην σας ανέβει η πίεση, δημοσιογράφοι το έγραψαν και ως γνωστό, για όλα φταίνε οι γιατροί.

Καταγγελία: Ο εγγονός μας πέθαινε αβοήθητος από τσίμπημα οχιάς στο Βένετο
Η δημοσιοποίηση της υπόθεσης γίνεται όπως τονίζει η γιαγιά γιατί , «το Νοσοκομείο Βόλου δεν έδειξε την σοβαρότητα που έπρεπε», οι αρμόδιοι «ήταν ανεύθυνοι και αδιάφοροι», ενώ δεν υπήρχε αντιοφικός ορός, που έπρεπε να χορηγηθεί άμεσα

Τελευταία ενημέρωση
Πέμπτη 2 Αυγούστου, 15:00

Συγκλονιστική περιγραφή-καταγγελία κάνουν οι παππούδες ενός 19μηνου μόλις βρέφους, που κινδύνευσε σοβαρά όταν, σύμφωνα με τους παππούδες, οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου Βόλου και Λάρισας δεν έδωσαν την πρέπουσα προσοχή στο παιδί που είχε την ατυχία να δαγκωθεί από οχιά, με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει σοβαρά η ζωή του.

Η δημοσιοποίηση πλέον της υπόθεσης από τους ίδιους, μετά από ένα περίπου δεκαήμερο (ημερομηνία συμβάντος 23-07-2018), οπότε εξαλείφθηκε πλέον ο κάθε κίνδυνος που υπήρχε για τη ζωή και το χεράκι του παιδιού, γίνεται όπως τονίζει η γιαγιά που υπογράφει και την επιστολή που έφθασε στη ΜΑΓΝΗΣΙΑ, γιατί, «το Νοσοκομείο Βόλου δεν έδειξε την σοβαρότητα που έπρεπε», οι αρμόδιοι «ήταν ανεύθυνοι και αδιάφοροι», ενώ δεν υπήρχε αντιοφικός ορός, που έπρεπε να χορηγηθεί άμεσα.

Παράλληλα στόχος των παππούδων του μωρού είναι μέσω της δημοσιοποίησης να υπάρξει ενημέρωση που θα αποτρέψει το να βρεθεί άλλο παιδί στην θέση του εγγονιού τους.

Η επιστολή

«Βρισκόμασταν στην εξοχική κατοικία του συζύγου μου στο Βένετο.Μαζί μας είχαμε και τον εγγονό μας ηλικίας 19 μηνών.

Την Δευτέρα λοιπόν, όπως και τις προηγούμενες μέρες, παίζαμε στην αυλή, με μια μικρή μπάλα. Ο μικρός την κλώτσησε και πήγε να την πάρει. Τον κοιτάζαμε λοιπόν να τρέχει, να πάει να πάρει την μπάλα.

Αντί όμως της μπάλας το αριστερό του χέρι ακούμπησε σε μια πέτρα, που την είχαμε πάνω σε ένα κορμό δέντρου.

 Αμέσως άρχισε να κλαίει και τρέξαμε, τον πήραμε αγκαλίτσα και είδαμε ότι από το δακτυλάκι του, τον δείκτη συγκεκριμένα, είχε δύο σαν γρατζουνιές, μου φανήκαν σαν να τον γρατζούνισε γάτα και έτρεχε λίγο αίμα. Άρχισε αμέσως να πρήζεται και να μελανιάζει το δάκτυλο.

Αμέσως φύγαμε για το Bόλο. Η ώρα που φύγαμε ήταν μια παρά τέταρτο (12:45) και στο νοσοκομείο φτάσαμε σε μία ώρα γύρω στις 2 το μεσημέρι.

Εξηγήσαμε στα εξωτερικά ιατρεία, τι είχε συμβεί, χωρίς όμως να δούμε τι ήταν αυτό που τον τσίμπησε. Είπαμε να κάνουμε μια ακτινογραφία, στο δακτυλάκι μήπως ήταν σπασμένο από την πέτρα. Δεν έδειξε κάτι τέτοιο. Ο παππούς λοιπόν είπε ότι ήταν φίδι, και πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν κάτι γιατί το παιδί χειροτέρευε ραγδαία.

Τους είπε κιόλας ότι είναι Οχιά γιατί στο χωριό τέτοια φίδια υπάρχουν. Είτε το είπαμε, είτε όχι, δεν ίδρωσε το αυτί τους.

Οι μαθητευόμενοι μόνο ήταν κοντά του, χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν. Η ώρα περνούσε. Ο μικρούλης στην αγκαλιά μας πέθανε τρεις (3) φορές και με τις φωνές μας επανερχόταν!

Το πρήξιμο και το μελάνιασμα ανέβαινε όλο και πιο ψηλά. Ο μικρός μας δεν είχε ούτε την δύναμη να κλάψει.

Φωνάζαμε να του κάνουν ορό φιδιού και δεν είχαν! Η ώρα ήταν τέσσερις και τέταρτο (16:15).
Η διευθύντρια της παιδιατρικής ακόμη δεν είχε εμφανιστεί παρόλο που μας έλεγαν ότι την είχαν ειδοποιήσει.

Έγιναν εξετάσεις αίματος και έδειξαν ότι τα αιμοπετάλια έπεφταν ραγδαία και ο αιματοκρίτης. Η αργοπορία τους, η αδιαφορία τους, η ανευθυνότητά τους, δεν περιγράφεται.

Ο μικρούλης αργοπέθαινε αβοήθητος και εγώ να φωνάζω να κάνουν κάτι. Από τις 16:30 άρχισαν να νιώθουν ίσως την σοβαρότητα της κατάστασης, εφόσον είχαν περάσει δυόμιση ώρες απάθειας, τότε αποφασίσανε να κάνουνε ιατρικό συμβούλιο και τότε εμφανίστηκε και η προϊσταμένη παιδίατρος.
Μετά το συμβούλιο αποφασίσανε να το στείλουν στην Λάρισα αφού του χορήγησαν κορτιζόνη.

Μάλιστα έβγαινε και ένας πολλά βαρύ γιατρός από το δωμάτιο του μικρού μας, και ξέρετε τι μας είπε: – Τι θέλετε, τους γιατρούς στα πόδια σας; Τότε ο σύζυγος έξαλλος του λέει – Μήπως ήρθα σε λάθος μέρος, είμαι σε καφενείο και όχι σε νοσοκομείο;

Το ασθενοφόρο το κάλεσε η διευθύντρια στις πέντε η ώρα ακριβώς (17:00). Το ασθενοφόρο έκανε να έρθει στο νοσοκομείο μισή ώρα, ήταν πέντε και μισή (17:30).

Έξι παρά φεύγουμε για το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας. Εκεί μας περίμενε άλλος Γολγοθάς.
Με το που αντικρίζουν τον μικρό, δεν τον δέχονται λέγοντας ότι η διευθύντρια του Βόλου είναι αδιάφορη και όταν βλέπει τα δύσκολα τα ξεφορτώνεται, και τα στέλνει σε μας, δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει.

Παράλληλα μας ανέφεραν ότι δεν μπορούμε να τον κρατήσουμε διότι θα χρειαστεί χειρουργείο και λόγω των χαμηλών αιμοπεταλίων κινδύνευε η ζωή του λόγω αιμορραγίας.

Δεν ξέρω τότε που βρήκα την δύναμη και άρχισα να φωνάζω λέγοντάς τους πως δεν μπορούν να παίζουν με τη ζωή του παιδιού επειδή τα δύο νοσοκομεία και οι γιατροί έχουν διαφορές μεταξύ τους.
Όλοι αυτοί οι γιατροί, η διοίκηση του νοσοκομείου δεν είναι γονείς δεν είναι παππούδες και γιαγιάδες και πάνω από όλα γιατροί; Μας τον έστελναν στην Θεσσαλονίκη, τους είπα ότι αν υπέγραφαν για τη ζωή του, μόνο τότε θα τον έπαιρνα.

Το χεράκι του κινδύνευε άμεσα να παραλύσει από το πρήξιμο. Αποφάσισαν να τον στείλουν στο Πανεπιστημιακό. Οι ώρες που πέρασαν ήταν πολλές, πάνω από επτά ώρες και στον μικρό δεν είχε δοθεί ο ορός φιδιού.

Στο Πανεπιστημιακό η αντιμετώπιση ήταν διαφορετική. Του δόθηκαν άμεσα οι πρώτες βοήθειες και ο όρος φυσικά. Ο καθηγητής της παιδιατρικής με μια ομάδα γιατρών κάνει ότι μπορεί και προσπαθούν για το καλύτερο. Οι γιατροί της ορθοπεδικής και ο αναισθησιολόγος αποφασίζουν ότι για το καλό του παιδιού πρέπει να πάει στη Θεσσαλονίκη, ώρα μία μετά τα μεσάνυχτα.

Εφημέρευε το Γεννηματά. Το αγγελούδι μας διασωληνωμένο φτάνει στο νοσοκομείο Γεννηματά στις τρείς το πρωί. Εκεί τα λεπτά, οι ώρες δύσκολες. Οι γιατροί πρώτη φορά αντιμετωπίζουν τέτοιο δάγκωμα φιδιού και τόσης σοβαρής κατάστασης παιδιού και χεριού.

Κάνουν ότι μπορούν για τον μικρούλη. Έχουν περάσει δέκα μέρες. Ο μικρός βρίσκεται ακόμη στο νοσοκομείο, χωρίς πια να κινδυνεύει η ζωή του και το χεράκι του.

Αποφάσισα σαν γιαγιά να δημοσιοποιήσω το θέμα:

Πρώτον, διότι το Νοσοκομείο Βόλου δεν έδειξε την σοβαρότητα που έπρεπε, ήταν ανεύθυνοι, αδιάφοροι.

Δεύτερον, διότι δεν υπήρχε ορός φιδιού, που έπρεπε να χορηγηθεί άμεσα.
Είπαν ότι έπρεπε να τηλεφωνήσουν στο Υπουργείο, μετά στο κέντρο Δηλητηριάσεων και να σταλεί εφ’ όσον ήταν ανάγκη την άλλη μέρα, ( Αφού ο ασθενής θα είχε καταλήξει.)

Και τρίτον, για να μην βρεθεί άλλο παιδάκι στην δική μας θέση.

- Το νοσοκομείο του Βόλου δεν πρέπει να απαντήσει σε όλα αυτά ;

- είναι δυνατόν να αποδεχόμαστε να περιγράφονται οι ειδικεύομενοι ΙΑΤΡΟΙ ως "μαθητεύομενοι" ;

- ΜΕΘ δεν έχει κανένα νοσοκομείο στον κάμπο και κατέληξε το παιδί στην Θεσσαλονίκη ; Είναι δυνατόν να πληρώνει ο φορολογούμενος τόσα νοσοκομεία στην Θεσσαλία (ένα μάλιστα με... πανεπιστήμονες!) και να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα τσίμπημα φιδιού, έστω και αν στραβώνει ;

Γιατί δεν βγαίνει το Κέντρο Δηλητηριάσεων να καταρρίψει τον μύθο για τον αντιοφικό και νομίζει ο κόσμος ότι είναι ένα απλό αντίδοτο που μπορεί να χορηγείτα και απλά δεν υπάρχει σε αρκετά νοσοκομεία και Μονάδες Υγείας ;

Απαράδεκτο το άρθρο, αλλά απαράδεκτη και η απάθεια μερικών.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Μάλλον έχουμε μια σοβαρή περίπτωση που ίσως ο αντιοφικός ήταν απαραίτητος. (δεν ξέρουμς βέβαια αν αυτό που λένε ότι έγινε στο Πανεπιστημιακό Λάρισας ήταν αντιοφικός ή έτσι της είπαν για να ησυχάσει.

Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας

Μας τον έστελναν στην Θεσσαλονίκη, τους είπα ότι αν υπέγραφαν για τη ζωή του, μόνο τότε θα τον έπαιρνα.

Πανεπιστημιακό Λάρισας

Οι γιατροί της ορθοπεδικής και ο αναισθησιολόγος αποφασίζουν ότι για το καλό του παιδιού πρέπει να πάει στη Θεσσαλονίκη, ώρα μία μετά τα μεσάνυχτα.

Τι έγινε ρε παιδιά; Στη δεύτερη περίπτωση δε χρειάστηκε να υπογράψουν;

[iceman]

Δεν υπαρχει ΜΕΘ Παιδων στη Λαρισα αλλά ΜΑΦ.
Αν αληθευουν η θρομβοπενια και το οιδημα και μελανιασμα που "ανεβαινε" στο χερι πιθανολογω οτι χρειαζοταν τελικα ο αντιοφικος.

[Argirios Argiriou]

30/09/2018

Πήλιο: Νέα τροπή με εξώδικο για την οχιά που πετάχτηκε και δάγκωσε μωρό – Εφιάλτης για βρέφος 19 μηνών!

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Αρχίατρος]

Χαίρομαι που η συνάδελφος πέρασε στην επίθεση ! Πρέπει να είμαστε άτεγκτοι απέναντι σε φαινόμενα συκοφάντησης του ιατρικού κλάδου.

Να καθόμαστε και να ανεχόμαστε τον κάθε άσχετο να έχει δικαίωμα να κρίνει πότε χρειάζεται η χορήγηση αντιοφικού ορού, μου θυμίζει έναν αγαπημένο (κατά τα άλλα) θείο που φώναζε κάποτε σε γιατρούς του Ευαγγελισμού επειδή δεν έκαναν αξονική στο παιδί του επειδή κτύπησε στο κεφάλι.