Μάθημα με 1,5 ευρώ την ώρα!

[Argirios Argiriou]

25/09/2016
Του Ανδρέα Ζαμπούκα.

Αυτή είναι η εικόνα των αποδοχών για έναν αδιόριστο δάσκαλο ή νηπιαγωγό. Η ουσία δεν είναι η επαγγελματική εξαθλίωση αλλά η απαξίωσή του από τους έλληνες γονείς και από τα παιδιά τους...

Αντιγράφω από γνωστό site αγγελιών: «Ζητείται δασκάλα ή φοιτήτρια του Παιδαγωγικού για καθημερινή μελέτη Ε’ τάξης Δημοτικού. Ωράριο μαθημάτων 14:30 – 18:00, τιμή 200€ μηνιαίως». Υπολογίζω τις ώρες και μου προκύπτει ένα σύνολο  που ξεπερνά τις 70, για κάθε μήνα. Διαιρώ το 200 με το 70 και μου βγαίνει η ώρα διδασκαλίας 2,85 ευρώ!

Συνεχίζω την ανάγνωση και άλλων αγγελιών και παρατηρώ ότι όλες οι τιμές των μαθημάτων για τους δασκάλους που παραδίδουν μαθήματα κυμαίνονται σε παρόμοια επίπεδα. Αναζητώ στη συνέχεια, τιμές σε οργανωμένα κέντρα μελέτης (χωρίς μεταφορά και φύλαξη), ανακαλύπτοντας ότι σε διάφορα γκρουπάκια που σχηματίζονται το κόστος των διδάκτρων υπολογίζεται γύρω στο 1,5 ευρώ την ώρα (60 ευρώ μηνιαίως για 40 ώρες μελέτης που στην πραγματικότητα είναι κανονικό μάθημα).

Αυτή είναι περίπου η εικόνα των αποδοχών για έναν αδιόριστο δάσκαλο ή νηπιαγωγό που αποφοίτησε από την σχολή του και δεν πρόκειται να διοριστεί στο Δημόσιο. Εκτός βέβαια αν αποφασίσει να περιηγηθεί στην Ελλάδα, δηλώνοντας ενδιαφέρον για τα κενά των σχολείων σε απομακρυσμένες περιοχές, με μισθό πρωτοδιόριστου 670 ευρώ (αν μένει σε αντίσκηνο και τρώει σε συσσίτιο του άγονου νησιού, μπορεί να κάνει και αποταμίευση…)

Ο Βίλχελμ Ράϊχ έγραφε πως «η  ζωή σου θα γίνει ωραία και ασφαλής όταν οι δάσκαλοι των παιδιών σου θα πληρώνονται καλύτερα απ’ τους πολιτικούς». Τώρα όμως, δεν συζητάμε πια για αυτό αλλά για το αν θα υπάρχουν δάσκαλοι σε λίγα χρόνια! Αν θα υφίσταται ακόμα και θα στέκεται στα πόδια του ο πτυχιούχος μιας παιδαγωγικής ακαδημίας στην όποια αγορά εργασίας.

Η βαθιά ουσία του θέματος όμως, δεν είναι η επαγγελματική εξαθλίωση και η προλεταριοποίηση του δασκάλου αλλά η κοινωνική και ηθική του απαξίωση από τους έλληνες γονείς. Και στη συνέχεια, από τα παιδιά τους. Μπορεί κανείς να σκεφτεί μερικές αναλογίες και αντιθέσεις, προσδιορίζοντας διάφορες ανάγκες στο σπίτι. Η καθαρίστρια του Σαββάτου αμείβεται με 7 ευρώ την ώρα και ο υδραυλικός τουλάχιστον με 20. Η μαμά ξοδεύει για «nails art», 50 ευρώ και για το ντελίβερι κάθε δεύτερη μέρα (δεν προλαβαίνει να μαγειρέψει) πάνω από 20.

Αν συγκεντρώσει κανείς όλες τις σοβαρές ή αστείες ανάγκες της οικογένειας, θα δει ότι ο προϋπολογισμός για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, βρίσκεται συνήθως, στις τελευταίες θέσεις, μολονότι το ενδιαφέρον για υποστήριξη, εκτός σχολείου αυξάνεται συνεχώς. Τα πάντα βέβαια είναι προσφορά και ζήτηση. Αν είχαμε πολλές καθαρίστριες, ίσως οι τιμές δεν θα παρέμεναν στα 7 ευρώ. Αν δεν είχαμε τόσους δασκάλους τα δίδακτρα θα ήταν πολύ περισσότερα.

Το αποτέλεσμα όμως είναι αυτό που μετράει. Πόσο τελικά κοστολογείται η γνώση και σε τι βαθμό στο μέλλον, θα συνεχίσουμε να προσλαμβάνουμε εξαθλιωμένους οικονομικά δασκάλους, καλύπτοντας σαδιστικά, την δική μας ανεπάρκεια;  Τι θα συμβεί αν η ελληνική κοινωνία  φτάσει σε ένα επίπεδο απόλυτης βαναυσότητας προς οποιανδήποτε πνευματική υπηρεσία, με την βοήθεια  μιας μαζικής αγοράς  που εξυπηρετεί τον λαϊκισμό των εξουσιών;

Μια ρεαλιστική ματιά στη συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος απέναντι στην Παιδεία είναι η εξής: Μεθοδεύεται εδώ και δεκαετίες, η αυξανόμενη παραγωγή ακαδημαϊκών πολιτών για να υποστούν στη συνέχεια, τον εξευτελισμό τους. Η χώρα έχει γεμίσει από πτυχιούχους των 450 ευρώ και δασκάλους των 200 ευρώ, οι οποίοι είναι θέμα χρόνου να αλλοτριωθούν πλήρως και να χάσουν κάθε διάθεση για εργασία.

Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι για την απαξίωση τόσων ανθρώπων που ξεγελάστηκαν από τις προσδοκίες τους.

Το να περιμένουμε όμως, από μία κοινωνία που πληρώνει 1,5 και 3 ευρώ την ώρα τον δάσκαλο, να επενδύσει στο μέλλον της, σημαίνει ότι έχουμε χάσει πλέον τον έλεγχο. Σημαίνει ότι έχουμε χάσει κάθε συνέπεια στην κοστολόγηση των αξιών μας και υποκρινόμαστε την ιεράρχησή τους, μεταξύ αλλοτριωμένων επιθυμιών και δυνατοτήτων.

Αυτή η χώρα είναι φτιαγμένη από μικρές και μεγάλες φούσκες. Άλλο είναι όμως να σπάει η φούσκα με τα ακίνητα και άλλο με την Παιδεία (δημόσια και ιδιωτική). Και συνήθως αυτό που δεν φαίνεται τόσο κακό είναι και το πιο επικίνδυνο…

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Αρχίατρος]

Δεν με αφήνεις να... αγιάσω  Argirios Argiriou ! 
Αυτό είναι το πρόβλημα της εκπαίδευσης ; Δλδ αν αυξάναμε τις αποδοχές των εκπαιδευτικών θα αποκτούσαμε καλύτερη εκπαίδευση ;
Χωρίς παραπαιδεία, χωρίς φροντιστήρια κτλ ; Και πως θα συμβεί ακριβώς αυτό χωρίς αξιολόγηση ;

Προσωπικά θυμάμαι διορισμένους εκπαιδευτικούς σε "εμπορικά" μαθήματα, πρώην φροντιστηριάδες οι οποίοι τις καλές εποχές έπαιρναν 1,400€ απ ΄το δημόσιο σχολείο και παράλληλα έκαναν ιδιαίτερα που χρέωναν 50€/ώρα με αποτέλεσμα να καθαρίζουν πάνω από 3k μηνιάτικο, κατάμαυρα φυσικά και αφορολόγητα.

Πως αλλιώς άραγες να δικαιολογείται ότι οι περισσότεροι καταθέτες σε τράπεζες του εξωτερικού είναι... εκπαιδευτικοί Μ.Ε ;
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Ας δούμε το θέμα συνολικά, χωρίς αξιολόγηση και επιμόρφωση, δεν αποκτάς Εκπαίδευση αυξάνοντας τους μισθούς των λειτουργών της.
Χρειάζεται άραγε να κάθονται για 3 ολόκληρους μήνες το καλοκαίρι αντί να τους γίνεται κάποιο σεμινάριο ;
Δεν ξέρω τις δικές σας εντυπώσεις απ΄το σχολείο, αλλά οι δικές μου είναι κάκιστες, ομιλούμε για ανθρώπους ημιμαθείς, που παρέδιδαν μάθημα κονσέρβα στις περισσότερες των περιπτώσεων.
Οι πραγματικοί δάσκαλοι ελάχιστοι, και ακόμα τους θυμάμαι !

[GirousisN]

Επιστολή καταπέλτης για την Παιδεία και την υπαλληλία.

Κάθε προσπάθεια να προσφέρεις αληθινό έργο χτυπιέται από:

α) μαθητές και γονείς που βλέπουν χαμηλούς βαθμούς ή ότι ο κακόμοιρος ο κανακάρης τους δυσκολεύεται και δεν έχει χρόνο για βόλτα,

β) προϊσταμένους που δεν θέλουν να τους ζαλίζουν οι γονείς,

γ) συναδέλφους που καταλαβαίνουν ότι κάνεις σοβαρή δουλειά και ανησυχούν ότι θα χαλάσεις την πιάτσα.

Μας είπανε κάποτε για αξιολόγηση και με κάνανε να σκάσω στα γέλια. Με τι κριτήρια θα γίνει; Θα αποφασίσει ο όχλος και θα επιλέξει όσους βάζουν βαθμούς; Η πολιτική ηγεσία που ενδιαφέρεται μόνο να ικανοποιήσει τον όχλο; Ή μήπως οι προϊστάμενοι που θέλουν να ικανοποιούν και τον όχλο και την πολιτική ηγεσία;

Έτσι από ένας επιστήμονας μέσα στο top 6% κατάντησα κι εγώ δημόσιος υπάλληλος με τα όλα μου. Έχω μονιμότητα, έχω κεκτημένα. Και όπως είπα στην αρχή, σαν κι εμένα υπάρχουν 1000άδες άλλοι. Επειδή όμως έχω ακόμα κάποια ίχνη ηθικής γράφω αυτό το γράμμα και έχω να συνοψίσω σε μία μόνο φράση:

Το δημόσιο ούτε το εξυγιαίνεις ούτε το αξιολογείς γιατί απλούστατα δεν μπορείς. Αυτό το δημόσιο το ΞΗΛΩΝΕΙΣ!»

Από επιστολή ενός καθηγητή μέσης εκπαίδευσης.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Αρχίατρος]

Απορία: αφού αυτοπροσδιορίζεται στο top 6% των επιστημόνων (βάσει των επιδόσεων στις Πανελλήνιες ή στο Πανεπιστήμιο αργότερα?) και στην Εκπαίδευση δεν μπορεί να προσφέρει αυτά που θα ήθελε, γιατί δεν παραιτείται να δοκιμάσει την τύχη του στον Ιδιωτικό Τομέα ;

Πάω στοίχημα ότι αν είναι τόσο ταλαντούχος όσο περιγράφει τον εαυτό του δεν θα δυσκολευτεί να βρει δουλειά.

[GirousisN]

Απορία: αφού αυτοπροσδιορίζεται στο top 6% των επιστημόνων (βάσει των επιδόσεων στις Πανελλήνιες ή στο Πανεπιστήμιο αργότερα?) και στην Εκπαίδευση δεν μπορεί να προσφέρει αυτά που θα ήθελε, γιατί δεν παραιτείται να δοκιμάσει την τύχη του στον Ιδιωτικό Τομέα ;

Αυτό πώς θα βοηθήσει στο λύσιμο των προβλημάτων στην Εκπαίδευση του Δημόσιου τομέα που όλοι αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν ?
Κοιτάμε το δένδρο και όχι το δάσος.

[Αρχίατρος]

Αυτό πώς θα βοηθήσει στο λύσιμο των προβλημάτων στην Εκπαίδευση του Δημόσιου τομέα που όλοι αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν ?
Κοιτάμε το δένδρο και όχι το δάσος.

Αυτό πήγαινε στον συντάκτη της επιστολής γιατί πονάνε τα μάτια μας.
Έχω βαρεθεί να ακούω για αστέρια που άφησαν τον ιδιωτικό τομέα για να προσφέρουν τις... πολύτιμες υπηρεσίες τους στο Δημόσιο, αν τα διαβάσει κάποιος Αμερικανός αυτά θα γελάει, στο Δημόσιο κάνουν κρα να μπουν για τις γνωστές παροχές του (ανυπαρξία αξιολόγησης, μισθός πέφτει βρέξει-χιονίσει, δουλέψεις-δεν δουλέψεις, ξεσκίζεσαι σε αναρρωτικές και κανείς μπορεί να σου κάνει τπτ κτλ) και όχι επειδή θυμήθηκαν να προσφέρουν στην εκπαίδευση. Μην τρελαθούμε κιόλας.
Μου θυμίζει τους υποψήφιους (ειδικά κοπέλες) των Ιατρικών Σχολών που όταν μπαίνουν δηλώνουν πόσο πολύ το ήθελαν για να προσφέρουν στον συνάνθρωπο, και τις βλέπεις να έχουν ακόμα και ως ειδικεύομενες ύφος χιλίων καρδιναλίων...
Αν είσαι στο 6% των επιστημόνων στον τομέα σου, δοκιμάζεις την τύχη σου στον ιδιωτικό τομέα ή ανοίγεις τα φτερά σου για το εξωτερικό, δεν περιμένεις να αλλάξεις τον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού σχολείου.
Και όσον αφορά τα χρήματα, χωρίς να παραγνωρίζω την σημασία της εκπαίδευσης, παντού οι εκπαιδευτικοί δεν ανήκουν στους πλέον καλοπληρωμένους επαγγελματίες (στις ΗΠΑ αν δείτε τα salaries των εκπαιδευτικών είναι 45k, κλάσμα αυτών ιατρών και δικηγόρων).

Υ.Γ
Ενδιαφέρον θα είχε να γνωρίζαμε τι ακριβώς έκανε στον Ιδιωτικό Τομέα, γιατί αν ήταν σε κάποιο φροντιστήριο και έπαιρνε ακόμα και λίγο περισσότερα απ' το σχολείο, και πάλι προτιμότερο είναι το Δημόσιο (για τους λόγους που έγραψα), αν όμως εργαζόταν σε κάποια ιδιωτική εταιρία και καθάριζε 3 χιλιάρικα, αμφιβάλλω αν θα θυμόταν να προσφέρει στην Εκπαίδευση...

[Ορθοπαιδικός]

1)  ..... αν τα διαβάσει κάποιος Αμερικανός αυτά θα γελάει, στο Δημόσιο κάνουν κρα να μπουν για τις γνωστές παροχές του (ανυπαρξία αξιολόγησης, μισθός πέφτει βρέξει-χιονίσει, δουλέψεις-δεν δουλέψεις, ξεσκίζεσαι σε αναρρωτικές και κανείς μπορεί να σου κάνει τπτ κτλ) και όχι επειδή θυμήθηκαν να προσφέρουν στην εκπαίδευση. Μην τρελαθούμε κιόλας.
2)  Μου θυμίζει τους υποψήφιους (ειδικά κοπέλες) των Ιατρικών Σχολών που όταν μπαίνουν δηλώνουν πόσο πολύ το ήθελαν για να προσφέρουν στον συνάνθρωπο, και τις βλέπεις να έχουν ακόμα και ως ειδικεύομενες ύφος χιλίων καρδιναλίων...
3) Αν είσαι στο 6% των επιστημόνων στον τομέα σου, δοκιμάζεις την τύχη σου στον ιδιωτικό τομέα ή ανοίγεις τα φτερά σου για το εξωτερικό, δεν περιμένεις να αλλάξεις τον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού σχολείου.

4) Ενδιαφέρον θα είχε να γνωρίζαμε τι ακριβώς έκανε στον Ιδιωτικό Τομέα, γιατί αν ήταν σε κάποιο φροντιστήριο και έπαιρνε ακόμα και λίγο περισσότερα απ' το σχολείο, και πάλι προτιμότερο είναι το Δημόσιο (για τους λόγους που έγραψα), αν όμως εργαζόταν σε κάποια ιδιωτική εταιρία και καθάριζε 3 χιλιάρικα, αμφιβάλλω αν θα θυμόταν να προσφέρει στην Εκπαίδευση...

1) Μήπως δεν σκέφτονται όλοι έτσι;
2) Μήπως δεν είναι όλες έτσι;
3) Μήπως κάποιοι θέλουν να προσπαθήσουν να αλλάξουν κάτι; Μήπως κάτι τους κρατάει στην Ελλάδα και δεν θέλουν όλοι να φύγουν αλλά να προσφέρουν όσο μπορούν;
4) Μήπως κάποιους δεν τους απασχολέι μόνο το χρήμα;
5) Μήπως, με την ίδια ολοκληρωτική λογική, όλοι οι γιατροί είναι κλέφτες; (όπως το θέλουν οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί - εξαιρούνται οι γιατροί που είναι ήδη πολιτικοί)

[Αρχίατρος]

1) Μήπως δεν σκέφτονται όλοι έτσι;
2) Μήπως δεν είναι όλες έτσι;
3) Μήπως κάποιοι θέλουν να προσπαθήσουν να αλλάξουν κάτι; Μήπως κάτι τους κρατάει στην Ελλάδα και δεν θέλουν όλοι να φύγουν αλλά να προσφέρουν όσο μπορούν;
4) Μήπως κάποιους δεν τους απασχολέι μόνο το χρήμα;
5) Μήπως, με την ίδια ολοκληρωτική λογική, όλοι οι γιατροί είναι κλέφτες; (όπως το θέλουν οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί - εξαιρούνται οι γιατροί που είναι ήδη πολιτικοί)

Αν δεν ήταν έτσι, θα επιζητούσαν την αξιολόγηση. Αντ΄αυτού έχουν σκυλιάσει ότι αυτή θα γίνεται με κομματοπελατοκεντρικά κριτήρια και δεν προτείνουν ΤΙΠΟΤΑ σαν εναλλακτική.

Τώρα όσον αφορά τους γιατρούς, μέχρι πρόσφατα ο γιατρός που υπηρετούσε σε άγονο έπαιρνε τα ίδια χρήματα με τον εκπαιδευτικό χωρίς δικαίωμα σε (2x20ήμερες και μια 3μηνη) διακοπές.
Επιπλέον ελέγχεται στοιχειωδώς για την επάρκειά του καθώς στο παραμικρό λάθος θα τον τρέξουν νομικώς. Σίγουρα θα έπρεπε να υπήρχαν και άλλες δικλείδες, άλλα άντε βρες μετά άνθρωπο να ασκεί Ιατρική για ένα 1000άρικο στο κάθε κ@λοχώρι.
Ο εκπαιδευτικός, δουλέψει, δεν δουλέψει, δεν πρόκειται να πάθει κάτι.
Και μιλάμε για συνήθως 3ώρη, άντε 5ώρη εργασία καθημερινά.

Αν αναγάγουμε τον μισθό που παίρνουν ανά ώρα, οι μόνιμοι πληρώνονται πολύ καλά, και σίγουρα καλύτερα απ΄τους γιατρούς.

[Ορθοπαιδικός]

..... Αντ΄αυτού έχουν σκυλιάσει ότι αυτή θα γίνεται με κομματοπελατοκεντρικά κριτήρια και δεν προτείνουν ΤΙΠΟΤΑ σαν εναλλακτική.

Τώρα όσον αφορά τους γιατρούς, μέχρι πρόσφατα ο γιατρός που υπηρετούσε σε άγονο ....

Αν αναγάγουμε τον μισθό που παίρνουν ανά ώρα, οι μόνιμοι πληρώνονται πολύ καλά, και σίγουρα καλύτερα απ΄τους γιατρούς.

   Οι συνδικαληστές αντιδρούν όπως και οι συνδικαληστές γιατροί (ούτε εκείνοι ήθελαν αξιολόγηση)...
   Και οι γιατροί των ΚΥ ή των νοσοκομείων; Κάποιοι που κάνουν μόνο συνταγογράφηση; Δεν θέλω να κατηγορώ συναδέρφους (σίγουρα δεν είμαι άγιος ούτε θα αγιάσω ποτέ) αλλά ούτε και άλλους κλάδους. Σε όλους τους κλάδους υπάρχουν οι καλοί και οι σκάρτοι. Πιστεύω είναι λάθος να ισοπεδώνεις ολοκληρωτικά ένα κλάδο...
   Γιατί πρέπει όλα να αφορούν τα χρήματα;

[Αρχίατρος]

Οι συνδικαληστές αντιδρούν όπως και οι συνδικαληστές γιατροί (ούτε εκείνοι ήθελαν αξιολόγηση)...
   Και οι γιατροί των ΚΥ ή των νοσοκομείων; Κάποιοι που κάνουν μόνο συνταγογράφηση; Δεν θέλω να κατηγορώ συναδέρφους (σίγουρα δεν είμαι άγιος ούτε θα αγιάσω ποτέ) αλλά ούτε και άλλους κλάδους. Σε όλους τους κλάδους υπάρχουν οι καλοί και οι σκάρτοι. Πιστεύω είναι λάθος να ισοπεδώνεις ολοκληρωτικά ένα κλάδο...
   Γιατί πρέπει όλα να αφορούν τα χρήματα;

Μα για τα Κ.Υ δεν λέμε για κάποιους που δεν εργάζονται ; Δλδ πρέπει να υποστηρίξω τον άλλον που π.χ είναι μικροβιολόγος και δεν δουλεύει το μικροβιολογικό (οπότε τι ακριβώς κάνει?) ή τον οδοντίατρο όταν έχει χαλάσει η καρέκλα από κάποιας μορφής "συναδελφική" αλληλεγγύη ;
Εν έτει 2016 και σε μια χρεωκοπημένη χώρα, όλοι, εργαζόμενοι και μη, στο ίδιο τσουβάλι με τον ίδιο μισθό ;
Τι σόι σοσιαλιστική λογική είναι αυτή ; Αυτή μας έφερε στο σημείο που βρισκόμαστε, στην Ελλάδα το κράτος χρεωκόπησε.

Μιλάω πάντα για τον Δημόσιο Τομέα του οποίου οι υπάλληλοι πληρώνονται απ΄τους φόρους μας, αν π.χ εσύ είσαι ιδιώτης Ορθοπαιδικός δεν μας ενδιαφέρει αν είσαι άγιος ή αν όλη την ημέρα στο Ιατρείο σου είσαι αρντάν, πρόβλημά σου.
Αλλά στο Δημόσιο απ΄την στιγμή που κάποιος πληρώνεται για μια υπηρεσία που προσφέρει, όλους τους φορολογούμενους τους πέφτει λόγος για το αν είναι ικανοποιημένοι απ' αυτόν ή όχι.

[Ορθοπαιδικός]

....., παντού οι εκπαιδευτικοί δεν ανήκουν στους πλέον καλοπληρωμένους επαγγελματίες (στις ΗΠΑ αν δείτε τα salaries των εκπαιδευτικών είναι 45k, κλάσμα αυτών ιατρών και δικηγόρων).....

   Αχα, για να ευθυμήσουμε: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος (THE DECEPTIVE SALARY OF DOCTORS).

[Δημήτριος]

Φίλοι και φίλες (αν υπάρχουν) θα σας διηγηθώ μια φανταστική ιστορία πάνω στις παθογένειες της ελληνικής εκπαίδευσης και εσείς θα αποφασίσετε με τι συντελεστή Ν (Ν=10^ν όπου ν=1,2,3...) θα πολλαπλασίασετε τα δεδομένα που παραθέτω.

Παρακολουθούμε λοιπόν την πορεία μιας παρέας συμμαθητών που μόλις τελείωσαν την Γ΄ Γυμνασίου. Αποτελείται από 3 Γιώργηδες και τρεις Δημήτρηδες.

 Ο πρώτος Γιώργης τελείωσε με κάμποσο σπρώξιμο το Γυμνάσιο διότι δεν εννοούσε να ξεκολλήσει από το συνεργείο του θείου του.
-Τι θα γίνεις Γιωργάκης άμα μεγαλώσεις, τον ρώταγαν
-Θα γίνω μηχανικός αυτοκινήτων σαν το θείο μου τον Κώστα.

Αυτοδίκαια  λοιπόν ο Γ. γράφτηκε στο ΕΠΑΛ της περιοχής του, τα πήγε πολύ καλά στα μαθήματα τα τεχνικά και διαρκώς έκανε εξάσκηση στο συνεργείο του θείου με μεγάλη επιτυχία.

Ο πρώτος Δημήτρης ήταν ντιπ για ντιπ σκράπας. Που λέει ο λόγος ,μόνο για να φυλά πρόβατα ήταν άξιος. Οπωσδήποτε όμως ένα χαρτί από το Λύκειο έπρεπε να το πάρει, γράφτηκε λοιπόν παρέα με τον α΄ Γιωργη στο ίδιο ΕΠΑΛ.
Στη Β λυκείου προσπαθούσαν απεγνωσμένα οι μηχανικοί καθηγητές να συμπληρώσουν άτομα για ΤΟΜΕΙΣ, έτσι ώστε να ΜΗΝ χρειαστεί να συμπληρώσουν ωράριο στο «διπλανό» ΕΠΑΛ που απείχε 60 χλμ από την οργανική τους.
  Πιασαν λοιπόν τον Α Γιώργη και του πιπίλισαν το μυαλό να γραφτεί στον  Μηχανολογικό τομέα μαζί με τον Α Δημ.
Αυτός άλλο που δεν ήθελε βέβαια. Άσχετα που πιο πολύ καζούρα και χαβαλέ έκανε στα εργαστήρια παρά μάθαινε κάτι ουσιώδες.
Ο δε μαστρο-Κώστας ούτε απέξω από το συνεργείο δεν ήθελε να τον βλέπει τέτοιον μαστροχαλαστή που ήταν.
 Τελικά ο Α Δημήτρης δεν πήρε ποτέ πτυχίο ειδικότητας και με τα χίλια ζόρια πήρε το απολυτήριο του ΕΠΑΛ.
  Τώρα καθαρίζει χορτάρια ένα γύρω στα κτήματα με χορτοκοπτικό και ψάχνει για καμιά θέση οδοκαθαριστή στο Δήμο.
 Πετυχημένη πορεία, έτσι;
 Ο δεύτερος Γιωργης με τον δεύτερο Δημήτρη ήταν οι σπασίκλες της τάξης. Σημαιοφόροι και παραστάτες σε κάθε τάξη ο ένας ή ο άλλος και αμφότεροι απουσιολόγοι που αρίστευσαν με 20 παρά 2.
-Τι θα γίνετε παίδες άμα μεγαλώσετε τους ρώταγαν.
-εγώ θα γίνω ορθοπαιδικός έλεγε ο Γ.
-Κι εγώ θα γίνω χειρούργος έλεγε Δ.

Εννοείται το βιβλίο της βιολογίας το είχαν μάθει απέξω και ανακατωτά καθώς και όλα τα επόμενα του Λυκείου.
Ατυχώς  όμως δεν κατάφεραν να περάσουν στην ίδια σχολή.
Όταν έφτασε το Πάσχα ο Γιώργης εξακολουθούσε να είναι πωρωμένος με τις σπουδές του ενώ ο Δημ. φαινόταν κάπως δύσθυμος και πεσμένος.
-Τι συμβαίνει Μητσάκο τον ρωταγαν, δεν την αγαπάς πια την ιατρική.
_Ναι, πως απαντούσε με δισταγμό ο Δημ. αλλά να…ρε σεις δεν αντέχω άλλο τα πτώματα ,την αρρώστια και τι θανατίλα…δεν πάει άλλο θα τρελαθώ..δεν ξέρω τι να κάνω …
-μα εσύ δεν έλεγες ότι σου άρεσε η ιατρική
-Ναι μου άρεσε και τρελαινόμουν να τα βλέπω σε χαρτιά και σε σχήματα.. όταν όμως σκέφτηκε πως μια ζωή θα ζω αυτή τη φρίκη ειδικά τότε που θα αρχίσουν οι κλινικές
-Καλά ρε συ ο Γιώργης πως..
Δεν ξέρω παρατάτε με.
Τώρα ο Γιωργής ξαναδίνει για κάποια σχολή βιοτεχνολογίας και η μάνα του νιώθει ενοχές που δεν ξέρει τι να πει όταν τη ρωτούν πως τα πάει ο γιος της στο πανεπιστήμιο.

Ο τρίτος Γιώργος ήταν βέβαιος πως ο προορισμός του ήταν να γίνει καθηγητής σαν αυτούς που του δίδασκαν τα θετικά μαθήματα στο Γυμνάσιο και μάλλον φυσικός.
(ήταν βλέπεις τότε πολύ πριν την κρίση που το ιδιαίτερο άφηνε λεφτά)

-Εγώ θα γίνω φυσικός έλεγε και αν δεν διοριστώ αμέσως θα κάνω φροντιστήρια και ιδιαίτερα..αυτά ποτές δεν πρόκειται να πεθάνουν και ο καλός καθηγητής πάντα έχει φήμη και χρήματα καθώς μου λένε…
Πράγματι ο Γιώργος δεν έδινε και πολύ σημασία στα ακαδημαϊκά και αφηρημένα μαθήματα του Φυσικού αλλά κυνηγούσε πολύ τα παιδαγωγικά και την πρακτική εξάσκηση.. Εννοείται πήρε κατεύθυνση «Εκπαίδευση» και είχε να το λέει πως στα ιδιαίτερα ήξερε να καθηλώνει το μαθητή και πως σαν καθηγητής θα τους είχε όλους πειθαρχημένους και με προσήλωση στο μάθημα.
Ο Γ. έκανε μεταπτυχιακό στην εκπαίδευση και τώρα δουλεύει σε πειραματικό σχολείο ετοιμάζοντας το διδακτορικό του
 Η τρίτη περίπτωση είναι ειδικά αυτή βγαλμένη μέσα από τη ζωή. Ο Δημητράκης πάντα γούσταρε τη φυσική και τα θετικά εν γένει και πίστευε πως ότι κάνει ο καθηγητής του θα το κάνει αυτός στο μέλλον καλύτερα.
 Στο Φυσικό δεν ήταν και πολύ επιμελής, ειδικά τα εργαστήρια δεν τα έβλεπε σαν σκέτη αγγαρεία. Πήρε κάποια παιδαγωγικά αλλά δειγματική διδασκαλία δεν είχε (!)
το κουράγιο να κάνει.
-Μόλις γύρισε από το στρατό είπε πως τώρα θα κάνω ιδιαίτερα..θα γίνω ένας πολύς καλός ιδιαιτεράς.
Ένα μεροκάματο κουτσόβγαινε αλλά την αίσθηση της κακομοιριάς δεν μπορούσε να την αποβάλει
Σε φροντιστήριο να ζητήσει δουλειά δεν πήγαινε γιατί όπως έλεγε εκεί υπάρχει εκμετάλλευση….βέβαια σε κάνα δυο περιπτώσεις που πήγε φάνηκε τόσο ψαρωμένος που δεν υπήρχε περίπτωση.
Να δώσεις ΑΣΕΠ του έλεγαν να  διοριστείς κι εσύ να ξενοιάσεις!
Αναπληρωτής δεν είχε δουλέψει ποτέ..δεν είχε καν το κουράγιο να πάει όταν έβλεπε τα παιδιά σαν σχολαγαν πως πως μιλούσαν και ασχημονούσαν.
Θεέ μου πως θα τα πειθαρχήσω έλεγε…
¨Όταν με το καλό διορίστηκε η πρώτη διετία ήταν σκέτη παράνοια και απαξίωση από παντού.. πολλοί  του έλεγαν να πάει σε γραφείο αλλά αυτός έλεγε πως του είναι αδύνατο να δουλέψει 8ωρο και καλοκαίρια.
Τώρα προσπαθεί από δω και από κει και την παλέψει εργαζόμενος σε διάφορες δομές της εκπαίδευσης αναλογιζόμενος τι πήγε στραβά και για ποιο πράγμα ήταν άξιος στην ζωή του.


Το ηθικό δίδαγμα. Οι τρεις στρεβλώσεις που προανέφερα διατηρούνται διότι εξυπηρετούν διαρκή και εκτεταμένα συμφέροντα. Τόσο απλά

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Διάβασα το παραπάνω άρθρο αρκετές φορές για να καταλάβω ποιος έκανε τι κλπ
Γιώργος (Α)
Του άρεσαν τα μηχανολογικά, γράφτηκε στο ΕΠΑΛ αλλά πρακτική δεν του πρόσφερε το ΕΠΑΛ αλλά το συνεργείο του θείου του! Τελείωσε με σπρώξιμο το Γυμνάσιο αλλά τελείωσε άνετα το ΕΠΑΛ. Πως γίνεται αυτό;

Δημήτρης (Α)
Κάποιος που ήθελε (ή μάλλον ο περίγυρός του) να έχει απολυτήριο Λυκείου. Επέλεξε να το πάρει μέσω ΕΠΑΛ. Δε βρίσκω κάτι περίεργο σ' αυτό. Επέλεξε τον ευκολότερο δρόμο και το πήρε με τα χίλια ζόρια αν και δε νομίζω να είναι αι πολλά τα ζόρια αφού γνωρίζω πολλά άτομα από ΕΠΑΛ που παραπέμφθηκαν σε επανεξέταση τον Σεπτέμβρη σχεδόν σε όλα τα μαθήματα και τότε (το Σεπτέμβρη) σαν από θαύμα τα πέρασαν όλα!

Γιώργος (Β) και Δημήτρης (Β)
Οι σπασίκλες της τάξης. Ο στερεότυπος χαρακτηρισμός για τους καλούς; επιμελείς; μαθητές.
Δημήτρης (Β)
Παράτησε την ιατρική μετά το πρώτο έτος λόγω πτωμάτων, αρρωστιών και θανατίλας. Μάλλον υπερβολικό το βρίσκω. Όταν μάλιστα σκέφτηκε ότι θα ζει όλη τη ζωή του μ' αυτή τη φρίκη!!

Γιώργος (Γ)
Πως κατάφερε και διορίστηκε σε πειραματικό σχολείο; Εκτός αν είναι ιδιωτικό και εκτίμησαν το βιογραφικό του. Διαφορετικά σε δημόσιο δεν υπάρχει άλλος τρόπος από προϋπηρεσία ως αναπληρωτής και/ή διαγωνισμό ΑΣΕΠ

Δημήτρης (Γ)
Πως διορίστηκε "όταν με το καλό διορίστηκε"; Όταν μάλιστα δεν είχε δουλέψει ποτέ ως αναπληρωτής; Δεν μας γράφει αν συνέχισε να είναι "ιδιαιτεράς" αφού διορίστηκε.....

[Δημήτριος]

Διάβασα το παραπάνω άρθρο αρκετές φορές για να καταλάβω ποιος έκανε τι κλπ
Γιώργος (Α)
Του άρεσαν τα μηχανολογικά, γράφτηκε στο ΕΠΑΛ αλλά πρακτική δεν του πρόσφερε το ΕΠΑΛ αλλά το συνεργείο του θείου του! Τελείωσε με σπρώξιμο το Γυμνάσιο αλλά τελείωσε άνετα το ΕΠΑΛ. Πως γίνεται αυτό;
τότε δεν υπήρχε το τέταρτο έτος μαθητείας που μπαίνει τώρα μετά το Επάλ

Δημήτρης (Α)
Κάποιος που ήθελε (ή μάλλον ο περίγυρός του) να έχει απολυτήριο Λυκείου. Επέλεξε να το πάρει μέσω ΕΠΑΛ. Δε βρίσκω κάτι περίεργο σ' αυτό. Επέλεξε τον ευκολότερο δρόμο και το πήρε με τα χίλια ζόρια αν και δε νομίζω να είναι αι πολλά τα ζόρια αφού γνωρίζω πολλά άτομα από ΕΠΑΛ που παραπέμφθηκαν σε επανεξέταση τον Σεπτέμβρη σχεδόν σε όλα τα μαθήματα και τότε (το Σεπτέμβρη) σαν από θαύμα τα πέρασαν όλα!

μπήκε μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν τα σχέδια των μηχανολόγων ...αν σκέφτονταν το δικό του καλό θα του πρότειναν να πάρει τον εύκολο τομέα πχ λογιστικής, αγροτικής παραγωγής αλλά τους καθηγητές εξυπηρέτησε το σχέδιο του όχι τον εαυτό του ,ξαναδείτε το

Γιώργος (Β) και Δημήτρης (Β)
Οι σπασίκλες της τάξης. Ο στερεότυπος χαρακτηρισμός για τους καλούς; επιμελείς; μαθητές.
Δημήτρης (Β)
Παράτησε την ιατρική μετά το πρώτο έτος λόγω πτωμάτων, αρρωστιών και θανατίλας. Μάλλον υπερβολικό το βρίσκω. Όταν μάλιστα σκέφτηκε ότι θα ζει όλη τη ζωή του μ' αυτή τη φρίκη!!
Σπανιο αλλά συμβαίνει έτσι την έπαθε και ο Μάκης ο γνωστός

Γιώργος (Γ)
Πως κατάφερε και διορίστηκε σε πειραματικό σχολείο; Εκτός αν είναι ιδιωτικό και εκτίμησαν το βιογραφικό του. Διαφορετικά σε δημόσιο δεν υπάρχει άλλος τρόπος από προϋπηρεσία ως αναπληρωτής και/ή διαγωνισμό ΑΣΕΠ
Γνωρίζω σχετική περίπτωση  όπου στο βιογραφικό φαίνονται τα σεμινάρια, μεταπτυχιακό ,ημερίδες , μέτρησε και η συνέντευξη που απέδειξε τα ουσιαστικά προσόντα του ...φαινότανε από νέος που τον πρωτογνώρισα οτι ήταν ορεξάτος για μάθηση και προσφορά στην εκπαίδευση .

Δημήτρης (Γ)
Πως διορίστηκε "όταν με το καλό διορίστηκε"; Όταν μάλιστα δεν είχε δουλέψει ποτέ ως αναπληρωτής; Δεν μας γράφει αν συνέχισε να είναι "ιδιαιτεράς" αφού διορίστηκε.....
με ασεπ διορίστηκε ,παναπεί με ασκήσεις επί χάρτου ...τα ιδιαίτερα τα σταματησε διορισμένος ,μην πήγαινε και φυλακή ο τύπος .

  Οι προφεσόροι και οι ντοτοροι
 τα δύο άκρα τα αντίθετα
τα έργα  των πρώτων αέρας είναι ενώ των δεύτερων χειροπιαστά

και οπως λέει και ο άγνωστος συγγραφευς του " mafia manager"  βρες αυτό στο οποίο έχεις κλίση και κάνε ότι χρειάζεται για να το πετύχεις...η κάτι παρόμοιο.
Εν αντιθέσει με αυτό η εκπαιδευση έχει πολλούς τυχάρπαστους..ατομα που επειδή μάθαν κάτι στο ΑΕΙ/ΤΕΙ νομίζουν πως ντε και καλά έχουν δικαιωμα να απαιτούν πρόσληψη σε σχολείο για να το διδάξουν.