Ο κος Λοβ, από τη στιγμή που προαλείφεται για διάδοχος του ΓΑΠ σε περιίπτωση που ο τελευταίος πάρει τη θέση του κ. Μπαν Κι Μουν στον ΟΗΕ, θα πρέπει επιτέλους να αφήσει τα λόγια και τις εξαγγελίες, και να δείξει ότι μπορεί να γίνει (και) άνθρωπος των έργων.
Μέχρι στιγμής, εδώ και 14 μήνες, έχει εξαγγείλει πολλά, αλλά δεν έχει ολοκληρώσει τίποτε απολύτως:
- ούτε την ηλεκτρονική συνταγογράφηση (ακόμη και σήμερα, δουλεύουμε τις συνταγές στο χέρι)
- ούτε το εισιτήριο 3 ή 5 ή 10 ευρώ (στα πιο πολλά ΚΥ, όλοι μπαίνουν free όποτε θέλουν για ό,τι θέλουν)
- ούτε το άνοιγμα του φαρμακείου (ο Λουράντος ακόμη μπορεί να απειλεί τους ασφαλισμένους από μονοπωλιακή θέση ισχύος)
- ούτε τα θεραπευτικά πρωτόκολλα (στην Ελ ακόμη ανακαλύπτουμε τον τροχό)
- ούτε την απαραίτητη και πολυαναμενόμενη αρνητική λίστα φαρμάκων ( γιατί άραγε; ποιούς φοβάται; )
- ούτε τη συνταγογράφηση με τη δραστική ουσία ( γιατί άραγε; ποιούς φοβάται; )
Μηδέν εις το πηλίκο ή αλλιώς "ώδινεν όρος και έτεκε μυν" ή κοινώς ..."μπήκε με τις μπάντες και βγήκε με τις ζάντες", για τον "πολύ" κ. Λοβ.