Τον Ιούλιο του 2015 που έκανα ένα locum στο Κέντρο Υγείας του Bengtsfors στη Σουηδία, τηλεφώνησα μια Ενδοκρινολόγο σε γειτονικό Νοσοκομείο, την Όσα Τίζαρντ,
αν το C - πεπτίδιο ( ή πεπτίδιο - C ) πρέπει να το μετράμε όταν ο ασθενής είναι νηστικός ή όχι.
Μου είπε ότι δεν παίζει και τόσο μεγάλο ρόλο, αλλά πάντως οι πιο πολλοί Ιατροί, και η ίδια, συνηθίζει να παραγγέλνει μόνο Πεπτίδιο - C νηστείας.
Σε έναν πρωτοεμφανιζόμενο Διαβήτη, αν υπάρχει υποψία ότι μπορεί να πρόκειται για Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 (ΣΔΤ1), μπορεί να αυξηθεί η διαγνωστική ακρίβεια για τον τύπο του Διαβήτη, εάν μετρήσουμε και τα αντισώματα GAD τα οποία είναι συνηθισμένα (σε ένα ποσοστό 80%) στον ΣΔΤ1 αλλά υπάρχουν και στον LADA σε ένα ποσοστό 20%.
Εκτός από τα αντισώματα GAD, μπορεί μερικές φορές, να έχει νόημα να μετρήσουμε και τα αντισώματα IA-2 για να πάρουμε μια ιδέα του κινδύνου ενός ενήλικα που έχει αναπτύξει Διαβήτη, να πάθει τέτοια ανεπάρκεια των β-κυττάρων ώστε να χρειαστεί Ινσουλίνη.
Τα παραπάνω τα πιστοποίησα μετά, διαβάζοντας και το Σουηδικό βιβλίο Klinisk kemi, kortfattad analystolkning, Studenlitteratur, έκδοση 2014, στην σελίδα 50.