ΟΙ «ΚΟΠΑΝΑΤΖΗΔΕΣ» ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

[GirousisN]

Σε άλλη τραγική υπόθεση στη Β. Ελλάδα νεαρή κοπέλα έχασε πριν από 9 χρόνια τη ζωή της από οξεία σκωληκοειδίτιδα, επειδή ο ειδικός παθολόγος και ο ειδικός χειρουργός (που εύκολα μπορούσαν να διαγνώσουν την κατάστασή της και να τη σώσουν) απουσίαζαν αδικαιολόγητα από το νοσοκομείο, μολονότι είχαν «ενεργό εφημερία», ενώ οι παρόντες ειδικευόμενοι διαφωνούσαν για το αν πρόκειται για σκωληκοειδίτιδα ή για γαστρεντερίτιδα. Η Δικαιοσύνη μοίρασε ποινές φυλάκισης 18 και 14 μηνών στους αδικαιολόγητα απόντες και 10 μηνών στους διαφωνούντες ειδικευόμενους, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η αναζήτηση της αποζημιωτικής ευθύνης του νοσοκομείου.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Εγκύκλιος του Υπουργείου Υγείας που έχει επισυνάψει σε άλλο σημείο αυτού του φόρουμ ο συνάδελφος κ. Μάνος Πατρωνάκης.
Στην εγκύκλιο αυτή αναφέρεται ότι οι ειδικευόμενοι σε εξωτερικά Ιατρεία των Νοσοκομείων ενεργούν πάντα υπό την παρουσία και την επίβλεψη ειδικού.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Μου κάνει εντύπωση που επεβλήθη ποινή και στους ειδικευόμενους και μάλιστα στον ένα που είχε διαγνώσει ορθώς σκωληκοειδίτιδα (αφού διαφωνούσαν* αν είναι σκωληκοειδίτιδα ή γαστρεντερίτιδα ο ένας είχε δίκιο)

* Να κάνω την υπόθεση ότι ο χειρουργός έλεγε γαστρεντερίτιδα και ο παθολόγος σκωληκοειδίτιδα στο γενικότερο πνεύμα "δεν είναι δικό μου, είναι δικό σου" συνεπικουρούμενοι από τις τηλεφωνικές οδηγίες-εντολές των ειδικών;

[Denominator]

Μου κάνει εντύπωση που επεβλήθη ποινή και στους ειδικευόμενους και μάλιστα στον ένα που είχε διαγνώσει ορθώς σκωληκοειδίτιδα (αφού διαφωνούσαν* αν είναι σκωληκοειδίτιδα ή γαστρεντερίτιδα ο ένας είχε δίκιο)

* Να κάνω την υπόθεση ότι ο χειρουργός έλεγε γαστρεντερίτιδα και ο παθολόγος σκωληκοειδίτιδα στο γενικότερο πνεύμα "δεν είναι δικό μου, είναι δικό σου" συνεπικουρούμενοι από τις τηλεφωνικές οδηγίες-εντολές των ειδικών;

Η προσωπική μου γνώμη σε περίπτωση διαφωνίας σχετικά με τη διάγνωση εισόδου, είναι να κάνει εισαγωγή ο γιατρός που υποστηρίζει τη βαρύτερη διάγνωση στην κλινική του και ταυτόχρονα να καλεί εγγράφως τον εφημερεύοντα της αντίστοιχης με τη διάγνωση εισόδου ειδικότητας σε νοσηλευόμενο, πλέον, ασθενή. Η διαδικασία όμως που προτείνω προστατεύει και τον ασθενή (πρωτίστως) και τους εφημερεύοντες όλων των ειδικοτήτων. Φυσικά και μπορεί να γίνει κατάχρηση της "ευενδοτότητας" σε εισαγωγές από πλευράς κάποιας κλινικής, αλλά αυτό είναι θέμα που λύνεται με στοιχεία και στατιστικές σε δεύτερο χρόνο.

[pzogr]

Αυτό ακριβώς κάναμε κι εμείς ως ειδικευόμενοι (που είχαμε, σημειώνω, επιμελητή σχεδόν πάντα παρόντα).
Εκτός από τις σκωληκοειδίτιδες τα ίδια γίνονταν κατ'επανάληψη σε χολοκυστίτιδες κι άλλες αιτίες κοιλιακού άλγους, αλλά και σε δύσπνοια με καρδιακή ανεπάρκεια (οι καρδιολόγοι πολλές φορές αρνούνταν να αναλάβουν και μάλιστα χωρίς echo) και σε άλλα πολλά.
Το αποτέλεσμα ήταν κατά κανόνα να νοσηλεύονται οι ασθενείς και να χειρουργούνται την επόμενη όταν με τον κατάλληλο έλεγχο αποδεικνυόταν η σωστή διάγνωση. Αυτά είναι θέματα που με κάποιο τρόπο πρέπει να ρυθμιστούν ώστε ο καθένας να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και μόνο αυτές.

[Αρχίατρος]

Σε άλλη τραγική υπόθεση στη Β. Ελλάδα νεαρή κοπέλα έχασε πριν από 9 χρόνια τη ζωή της από οξεία σκωληκοειδίτιδα, επειδή ο ειδικός παθολόγος και ο ειδικός χειρουργός (που εύκολα μπορούσαν να διαγνώσουν την κατάστασή της και να τη σώσουν) απουσίαζαν αδικαιολόγητα από το νοσοκομείο, μολονότι είχαν «ενεργό εφημερία», ενώ οι παρόντες ειδικευόμενοι διαφωνούσαν για το αν πρόκειται για σκωληκοειδίτιδα ή για γαστρεντερίτιδα. Η Δικαιοσύνη μοίρασε ποινές φυλάκισης 18 και 14 μηνών στους αδικαιολόγητα απόντες και 10 μηνών στους διαφωνούντες ειδικευόμενους, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η αναζήτηση της αποζημιωτικής ευθύνης του νοσοκομείου.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Εγκύκλιος του Υπουργείου Υγείας που έχει επισυνάψει σε άλλο σημείο αυτού του φόρουμ ο συνάδελφος κ. Μάνος Πατρωνάκης.
Στην εγκύκλιο αυτή αναφέρεται ότι οι ειδικευόμενοι σε εξωτερικά Ιατρεία των Νοσοκομείων ενεργούν πάντα υπό την παρουσία και την επίβλεψη ειδικού.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Τώρα καταλαβαίνω τα σοφά λεγόμενα των Ειδικών μου "πρώτα τα περιστατικά στο ΤΕΠ, κι μετά τα πιτόγυρα (που παραγγέλναμε στην εφημερία)"....

Τώρα, πέραν της πλάκας, κάποιες παρατηρήσεις:

- αυτό με την φυσική απουσία του εφημερεύοντος Ειδικού Ιατρού απ΄το ΤΕΠ είναι σύνηθες φαινόμενο στην επαρχία.
Το ότι π.χ στο τάδε νησί μπορεί να έχει 2 Ειδικούς Ιατρούς σε κάποια Ειδικότητα  κι να τους αναλογούν 15 εφημερίες (ενεργές κι κλήσεως) δεν έχει να κάνει, αναλόγως μοιράζονται και τα "τυχερά" (aka πελατάκια), οποτε αυτό δεν είναι δικαιολογία κατ' εμέ.

- δεν μπορω να δεχθώ ότι ένας Ειδικεύομενος Χειρουργικής δεν μπορεί να εκτιμήσει σωστά αν μια κοιλιά είναι χειρουργική ή όχι.
Φυσικά Ειδικεύομενος από Ειδικεύομενο έχουν διαφορά, όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και βασικότερα, έτους.
Δλδ στην επαρχία που πάνε παιδιά να κάνουν 1 ή 2 έτη Γ/Χ για το γενικό κομμάτι, θέλει πολύ μυαλό να μην τον αφήσεις τον άλλον μόνο του στο ΤΕΠ όπως έβλεπα να γίνεται κατά κόρον σε επαρχιακό νοσοκομείο μεσαίου μεγέθους νησιού ;
Αντιθέτως, Ειδικεύομενος είναι π.χ και ο 5ετής του Ευαγγελισμού, αλλά αυτός όχι μόνο μπορεί να εκτιμήσει την βαρύτητα του περιστατικού, να ετοιμάσει τον ασθενή για το χειρουργείο και να κάνει την σπληνεκτομή ή σκωληκοειδεκτομή μόνος του, οπότε αυτός δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να σταθεί στο ΤΕΠ μόνος του.

[pzogr]

- δεν μπορω να δεχθώ ότι ένας Ειδικεύομενος Χειρουργικής δεν μπορεί να εκτιμήσει σωστά αν μια κοιλιά είναι χειρουργική ή όχι.

Εγώ μπορώ εμπειρικά να το δεχθώ, δεδομένου ότι το έχω δει να γίνεται πολλές φορές. Η πίεση για "passing game", η κούραση, η ψυχολογική πίεση από τον κόσμο και η άγνοια (υπάρχει κι αυτό) κάποιων πραγμάτων, που δεν μαθαίνει κανείς εύκολα μόνο με τα βιβλία κάνει ακόμα κι αυτό, που ακούγεται μάλλον απλό να καταλήγει σε λάθος διαγνώσεις. Πολύ πρόσφατα για παράδειγμα, ασθενής έφυγε από εφημερεύον μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας με τη διάγνωση της "εντερίτιδας" (ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό), χωρίς αγωγή με 17000 λευκά από τα οποία τα 90+% ήταν πολυμορφοπύρηνα, σημαντική αύξηση της CPR, θετικό Murphy και... αρνητικό υπέρηχο. Χολοκυστίτιδα φυσικά, όπως αποδείχθηκε με επόμενο υπέρηχο. Υπάρχει βιβλίο χειρουργικής, παθολογίας, σημειολογίας, που να εξηγούν τέτοιο περιστατικό; Ίσως κάποια βιβλία ακτινολογίας (υπερήχων) μόνο. Πως να το ξέρει ο μέσος ειδικευόμενος χωρίς κλινική εμπειρία;

[Αρχίατρος]

Λάθος διαγνώσεις μπορούν να γίνουν απ΄τον οποιονδήποτε, ειδικό ή ειδικεύομενο, φυσικά συχνότερα απ' τον 2ο, ειδικά αν είναι 1ού-2ου έτους ειδικεύομενος (όπως συμβαίνει στα περισσότερα νοσοκομεία) Ο 5ετής έχει σχεδόν τις ίδιες πιθανότητες να κάνει λάθος όσο και ένας Ειδικός, μάλιστα είναι πιο "ζεστός" χειρουργικά απ' τον τελευταίο.
Προφανώς δεν έχει νόημα να απαριθμήσουμε λάθη διαγνώσεις που έχουν γίνει στα νοσοκομεία, για μένα η βασικότερη αιτία στα μεγάλα αθηναϊκά είναι η υπερφόρτωση που δεν επιτρέπει στους γιατρούς να ασχοληθούν όσο πρέπει με τα περιστατικά, με αποτέλεσμα να μπαίνουν και να χειρουργούνται όσοι απαιτείται να χειρουργηθούν εκείνη την στιγμή.
Κάποτε πρέπει νας μας απασχολήσει αυτό, γιατί π.χ το ΤΕΠ ενός μεγάλου γερμανικού νοσοκομείου δεν αντιμετωπίζει τέτοια υπερφόρτωση όσο ενός μεγάλου αθηναϊκού ;
Είναι θέμα μεγαλύτερου αριθμού νοσοκομείων, καλύτερης κατανομής τους, αποτελεσματικότερης Πρωτοβάθμιας ;

Δεν μπορείς να προσέρχεται ο καθένας στο ΤΕΠ ενός 2-3βάθμιου νοσοκομείου για είσφρυση όνυχος, πάτημα αχινού κτλ. και να μην υπάρχουν (χρηματικά) πέναλντυ.
Αυτές οι αριστερίστικες παρόλες περί δωρεάν Υγείας, έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στα μυαλά πολλών.

[ΑΡΗΣ]

Στα ΤΕΠ των γερμανικών νοσοκομείων πηγαίνουν και για τσιμπήματα κουνουπιών και μάλιστα πολύ συχνά.

[Αρχίατρος]

Τότε γιατί δεν γίνεται ο κακός χαμός που γίνεται στα ελληνικά ;

Btw, δεν γνωρίζω ειδικεύομενο να κάνει 9 εφημερίες όπως Ελλάδα, αλλά max 4-5.

[GirousisN]

Χαμός γίνεται στα ΤΕΠ όλου του πολιτισμένου κόσμου. Μάλιστα υπάρχουν και site όπου online μπορεί κανείς να δει το μέσο όρο αναμονής, όπως στο παρακάτω για τον Καναδά

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Το κομβικό σημείο βρίσκεται στο προσωπικό που εργάζεται στα ΤΕΠ ( 1 γιατρός/ 2,5 -3 ασθενείς/ ώρα και 3πλάσιος αριθμός νοσηλευτών ) και στα πρωτόκολλα που εφαρμόζονται.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[schumifer]

Στη Σουηδία στα επείγοντα υπάρχουν νοσηλεύτριες που κάνουν triage.
Αν ο ασθενής είναι κόκκινος δεν προλαβαίνει να δει το δωμάτιο αναμονής, αν ο ασθενής είναι κίτρινος μπορεί να περάσουν 5-6 ώρες και πάλι αυτό θα εξαρτηθεί από τα περιστατικά, οι πράσινοι είτε φεύγουν είτε στήνουν αντίσκηνο.
Πολλά περιστατικά απλά τα διώχνουν με απλές συμβουλές, άλλες φορές φεύγει ο ασθενής όταν κουραστεί να περιμένει.
Το συμπέρασμα είναι ότι μάλλον παντού είναι πολλοί αυτοί που πάνε επείγοντα, σε κάποια μέρη όμως υπάρχει η υποδομή για να γίνεται ένα καλό ξεσκαρτάρισμα...Και η αυτονόητη αποδοχή από τον ασθενή της κρίσεως της νοσηλεύτριας.
Νταηλίκια και επιθέσεις φυσικά δεν παίζουν. Πέραν του ότι δεν είναι γενικά της νοοτροπίας του κόσμου εδώ (αν και η μετανάστευση ίσως να το αλλάξει αυτό) παίζει ρόλο και ο φόβος. Αν κάνεις καμιά τέτοια στραβή δεν θα σου έρθει ο ταλαίπωρος σεκιούριτι 50χρονών, υπέρβαρος, 1.70 αλλά
ο Σουηδός 35χρονος μπάτσος, 190, με μυς να ξεχειλίζουν από τα μανίκια του και διάθεση ''πρώτα θα σε τσακίσω που σήκωσες χέρι στη νοσηλεύτρια και μετά μπορείς να μου εξηγήσεις''.

[Denominator]

Χαμός γίνεται στα ΤΕΠ όλου του πολιτισμένου κόσμου. Μάλιστα υπάρχουν και site όπου online μπορεί κανείς να δει το μέσο όρο αναμονής, όπως στο παρακάτω για τον Καναδά

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Πάντως τσεκάροντας μια-δυο φορές το σύνδεσμο, πέρα από την οργάνωση των ανθρώπων, εντύπωση μου έκανε το ότι οι αναμονές ήταν λογικές (και σε κάποιες περιπτώσεις πράγματι χαμηλές).

Το κομβικό σημείο βρίσκεται στο προσωπικό που εργάζεται στα ΤΕΠ ( 1 γιατρός/ 2,5 -3 ασθενείς/ ώρα και 3πλάσιος αριθμός νοσηλευτών ) και στα πρωτόκολλα που εφαρμόζονται.

Έτυχε, λόγω αναγκών του Γ. Ν. Ξάνθης να κάνω μετά από πολύ καιρό εφημερία (με μπλοκάκι) στην Παθολογική, συνεπικουρώντας το Τ.Ε.Π. όπου εφημέρευε ή γενικός γιατρός ή ειδικευόμενος παθολογίας για τα "παθολογικά" περιστατικά. Πέρα από το ότι σαφώς δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη αλγόριθμος αντιμετώπισης, η διαθεσιμότητα του νοσηλευτικού προσωπικού σε σχέση με τους γιατρούς παρέμεινε περιορισμένη. Ως αποτέλεσμα λίμναζαν τα περιστατικά στις εξεταστικές κλίνες και η μοναδική περίπτωση να επιταχυνθεί κάπως ο ρυθμός διακίνησης ήταν ο γιατρός να κάνει παράλληλα και κάποια νοσηλευτική εργασία. Αν ο γιατρός έκανε την αμιγώς ιατρική εργασία η απόδοσή του θα ήταν σαφώς βελτιωμένη και οι χρόνοι αναμονής μικρότεροι. Αυτά βέβαια, σε ένα χώρο που δεν έχει δείκτες ποιότητας (και άρα δεν ελέγχεται η αποδοτικότητά του) δε μετράνε καθόλου. Είναι το ίδιο αν φύγουν π.χ. και 10 ασθενείς από το Τ.Ε.Π. του νοσοκομείου πηγαίνοντας σε διπλανά (η Κομοτηνή είναι 25΄, η Καβάλα άλλα 25΄και η Αλεξανδρούπολη, με τριτοβάθμιο, 50') επειδή δεν μπόρεσαν να εξυπηρετηθούν. Αν όμως τα έσοδα του Νοσοκομείου στηρίζονταν, έστω και κατά ένα μέρος τους. στην καλή του λειτουργία, ίσως θα επικρατούσε άλλη λογική. Δεν λέω ότι η υγεία είναι εμπόριο, αλλά ένας δημόσιος χώρος που επενδύει σε ανθρώπινη προσπάθεια και ξοδεύει για να εξασφαλίσει σε όλους μας ένα επίπεδο υγείας που επιθυμούμε, θα έπρεπε να έχει και κάτι άλλο πέρα από τη δυσκίνητη υπαλληλική λογική του Δημοσίου όπως το γνωρίζουμε. Βεβαίως νομίζω ότι τώρα πια είναι πολύ αργά, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία. Θα ήθελα κάποια στιγμή να ήμουν εντελώς λάθος.