Το Grexit είναι μπροστά μας.

[Argirios Argiriou]

Μακάρι ο αρθρογράφος να πέφτει έξω. Ο κίνδυνος όμως είναι μεγάλος να πέφτει μέσα.

02/10/2015

Grexit: Θα στο σερβίρουν να σ' αρέσει.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Ας ελπίσουμε ο Economist να πέσει έξω.

25/12/2016

Tις προβλέψεις του για την πορεία της οικονομίας το 2016 μιας σειράς κρατών παρουσίασε ο Economist. Μεταξύ άλλων και για την Ελλάδα. Για την Ελλάδα, προβλέπει ότι το νέο έτος θα είναι χρονιά ύφεσης που θα κινηθεί στο 1% του ΑΕΠ, ενώ το Grexit θα πλανάται πάνω από τη χώρα. O Economist, που κάθε χρόνο δημοσιοποιεί προβλέψεις για το πώς θα κινηθούν οι οικονομίες σε όλο τον κόσμο, ισχυρίζεται ότι ο κίνδυνος της εξόδου της χώρας μας από τη ζώνη του ευρώ δεν έχει ακόμα εξαφανιστεί, παρότι, όπως αναφέρει, ότι μπορεί να μεταφερθεί για… αργότερα.

Η αποχώρηση από τη ζώνη του ευρώ εξακολουθεί να αποτελεί ένα ενδεχόμενο, ωστόσο ίσως μετακινηθεί για… αργότερα καθώς το 2016 θα είναι μια χρονιά που θα κοιτάμε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Σύμφωνα με τον Economist, το 2016 θα είναι ένα ακόμη έτος ύφεσης, η οποία θα κινηθεί στο 1% του ΑΕΠ.

Ο Economist τονίζει πως «ο Αλέξης Τσίπρας, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ του κόμματος που αντιτάσσεται στη λιτότητα, εισέρχεται στο 2016 με μια νέα εντολή μετά τη νίκη του στις πρόωρες εκλογές του Σεπτεμβρίου, παρά το γεγονός ότι υποχώρησε στους δανειστές συμφωνώντας σε ένα σκληρό πακέτο διάσωσης που το κοινό μισεί.  Αυτή η σύγχυση οδηγεί την Ελλάδα σε μια κατάσταση χαμηλής ανάπτυξης και υψηλού χρέους που κανείς εντός ή εκτός της χώρας δεν θεωρεί βιώσιμη.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

19/01/2016
της Αγγελικής Σπανού.

Οι πιστωτές μας δεν βιάζονται. Και όσο καθυστερούν τόσο μεγαλώνει η κοινωνική διαμαρτυρία για το νέο ασφαλιστικό και τη λιτότητα που συνεχίζεται. Και όσο απελευθερώνεται η συλλογική δυσανεξία τόσο μειώνονται οι πολιτικές αντοχές της κυβέρνησης. Και όσο αγχώνονται στο Μέγαρο Μαξίμου τόσο χάνουν το μέτρο και την ψυχραιμία τους. Και όσο μπερδεύονται προσπαθώντας να ικανοποιήσουν ταυτόχρονα τους εταίρους και την εκλογική τους βάση τόσο πιο πολύ απομακρύνονται από το στόχο της εξόδου από την ύφεση και τα μνημόνια. Και όσο βουλιάζει η οικονομία τόσο απογοητεύει ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και τους παθιασμένους υποστηρικτές του.

Ο φαύλος κύκλος φαίνεται αυτή τη στιγμή αναπόδραστος. Ο Α. Τσίπρας πέρασε τον Ρουβίκωνα και ακολουθεί τη μοίρα όλων των προκατόχων του. Οση μνημονιακή πειθαρχία και να δείξει οι δανειστές δεν ικανοποιούνται, ζητούν συνεχώς περισσότερα, εντείνουν τις πιέσεις, αυξάνουν τις απαιτήσεις τους. Οση μεταρρυθμιστική προσπάθεια και να κάνει, ο ορίζοντας της απομείωσης του χρέους και την αναπτυξιακής βοήθειας διαρκώς απομακρύνεται. Οσο θάρρος και να δείξει προωθώντας επώδυνα μέτρα (στο συνταξιοδοτικό, αύριο στην φορολόγηση των αγροτών κοκ) απλώς χάνει πολιτική δύναμη χωρίς να κερδίζει καλύτερη προοπτική για τη χώρα.

Δεν θα είναι η πρώτη φορά που οι πιστωτές θα “αδειάσουν” τον εκλεκτό τους, τον άνθρωπο που κάνει τη δουλειά. Το υπέστη ο Α. Σαμαράς όταν διαπίστωσε ότι παρά την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος οι εταίροι δεν τήρησαν το λόγο τους σε σχέση με το ζήτημα του χρέους γιατί έβλεπαν την κυβέρνηση να παραπαίει και τον ΣΥΡΙΖΑ να έρχεται. Και το βίωσε με τον πλέον τραυματικό τρόπο ο Γ. Παπανδρέου όταν τον έγδυσαν στις Κάννες.

Ολα δείχνουν πως πλησιάζουν μεσάνυχτα για τον Αλέξη Τσίπρα. Η φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση δεν θα στηρίξει τα νομοσχέδια που συνδέονται με την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, οι αγρότες ζεσταίνουν τα τρακτέρ, πλήθος επαγγελματικών ομάδων ετοιμάζονται για έξοδο στους δρόμους, οι πιστωτές ζητούν νέα μέτρα πριν καν υλοποιηθούν τα παλιά, νέες τρύπες έρχονται στο φως, η χρηματοδότηση απελευθερώνεται με δυσκολία, η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο δύσκολη, οι δημοσκοπήσεις η μία μετά την άλλη δείχνουν ότι πέρασε ο καιρός της ηγεμονίας ΣΥΡΙΖΑ και οι λίστες της φοροδιαφυγής ή ο πόλεμος με τους παραδοσιακούς καναλάρχες δεν αρκεί για να κρατήσει τον πρωθυπουργό στα σύννεφα της υψηλής δημοτικότητας.

Σκέφτεστε να μην ολοκληρωθεί η αξιολόγηση ούτε την άνοιξη παρά την ψήφιση του ασφαλιστικού; Και να σερνόμαστε μέχρι το καλοκαίρι σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας και πόλωσης; Προς τα εκεί κατευθυνόμαστε.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

10/05/2016. Ελεύθερος Τύπος.
Της Αγγελικής Σπανού.

Ο βαθύτερος κίνδυνος.

Από κρίσιμη ψηφοφορία σε κρίσιμη ψηφοφορία και από κρίσιμο Eurogroup σε κρίσιμο Eurogroup περάσαμε έξι χρόνια σε μνημόνια και συνεχίζουμε. Η ελληνική ρουτίνα προβλέπει απεργιακές κινητοποιήσεις κάθε φορά που νομοθετούνται πακέτα μέτρων λιτότητας, θέαμα χαμηλής ποιότητας μέσα στη Βουλή, πόλωση και ασυγκράτητη σεναριολογία για τις πολιτικές εξελίξεις. Κάπως έτσι φτάσαμε ως εδώ και τίποτα δεν δείχνει ότι αυτό είναι το τέρμα της καθόδου. Οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι και είναι μπροστά.

Ο ελληνικός μπελάς έχει κουράσει τους εταίρους-θεσμικούς πιστωτές που δείχνουν πλέον ανοιχτά τον εκνευρισμό τους. Με την ΕΕ να συνταράσσεται ενόψει βρετανικού δημοψηφίσματος, λόγω καλπασμού της ακροδεξιάς και διαρκούς πολιτικής αστάθειας στο Νότο, με την ευρωπαϊκή οικονομία στο όριο της ύφεσης, το δημογραφικό πρόβλημα να οξύνεται και την ανεργία των νέων σε ανεξέλεγκτη τροχιά, δεν αποκλείεται -σύντομα- η κούραση να εξελιχθεί σε αδιαφορία. Το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει, η χώρα μας δεν συμμορφώνεται και δεν προσαρμόζεται, δεν υπάρχουν άλλες αντοχές και έχουν όλα πια δοκιμαστεί, επομένως δεν είναι δύσκολο να παραιτηθούν από την προσπάθεια διευθέτησης του ελληνικού ζητήματος. Πόσο μάλλον όταν τα αρνητικά επιτόκια φέρνουν μείωση των αποταμιεύσεων των Γερμανών και Ολλανδών πολιτών που καταλογίζουν την ευθύνη γι αυτό στην πολιτική Ντράγκι και στο δανεισμό των υπερχρεωμένων κρατών της ευρωζώνης. Το εύκολο είναι να αναπτυχθεί δυναμική εγκατάλειψης της ελληνικής υπόθεσης μέσα σε μια ΕΕ που έχει πια τόσα υπαρξιακά προβλήματα και αντιμετωπίζει τόσο σκληρά διλήμματα (κορυφαία ανάμεσά τους το προσφυγικό και η απειλή του τζιχαντισμού) ώστε έλκεται από την προοπτική να αφαιρεί και να πετάει εκκρεμότητες. Ανεξάρτητα από το αν αυτό θα έχει επιπτώσεις για την ίδια την ΕΕ, κανείς εδώ δεν έχει πραγματικό λόγο να γελά χαιρέκακα για το κακό που θα τους βρει αφού προέχει το κακό που θα βρει τη δική μας θεσμικά υπανάπτυκτη χώρα που δεν έχει παραγωγική βάση, υγιή διοίκηση, κανόνες διαφάνειας, αξιόπιστο και αποτελεσματικό σύστημα Δικαιοσύνης, στιβαρό κράτος πρόνοιας. Η μελλοντική εικόνα γίνεται ακόμη πιο ζοφερή αν συνεκτιμηθεί η ενίσχυση των αντιευρωπαϊκών τάσεων στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας, ειδικά μεταξύ νέων ανθρώπων που δεν έχουν θετικά βιώματα από την ελληνική παρουσία στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ και δεν έχουν καταλάβει ότι χάρη σε αυτή ακόμη παραμένουμε στην ομάδα των ισχυρότερων χωρών του πλανήτη.

Με άλλα λόγια, αν έξω και μέσα αναπτυχθεί δυναμική παραίτησης, θα έχουμε για πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της κρίσης μια τέλεια σύμπτωση προσεγγίσεων δανειστή-οφειλέτη. Αλλά αυτή η τελειότητα μπορεί να αποδειχθεί μοιραία.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος